ekspert_abcZdrowie

Tonny27, drogą wirtualną nie da się postawić diagnozy, ale problemy ze snem, bezsenność, bezradność, myśli samobójcze, rozpamiętywanie przeszłych sytuacji/rozmów i zamartwianie się nimi mogą świadczyć o zaburzeniach nastroju lub zaburzeniach lękowych. Czy kiedykolwiek konsultowałeś się z lekarzem psychiatrą albo psychologiem? Pozdrawiam!

korsarz12, myślę, że dawkowanie leków powinieneś konsultować ze swoją lekarką i trzymać się jej zaleceń. Zawroty głowy i wszelkie inne nieprzyjemne dolegliwości, o jakich wspomniałeś, jak najbardziej mogą być skutkiem schodzenia z leków/zmniejszenia dawki. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Witaj samotny_wilk! Nieustannie piszesz o lęku i obawach. Prawdopodobnie masz coś z zaburzeń nerwicowych. Czy kiedykolwiek korzystałeś z pomocy jakiegoś specjalisty, chociażby psychologa szkolnego? Myślę, że warto byłoby się z kimś skonsultować. Pozdrawiam!

ego, poczucie bezsensu, pragnienie śmierci (bez planowania samobójstwa), przekonanie, że lepiej się nie urodzić mogą świadczyć o depresji, dystymii, mieszanych zaburzeniach nastroju. To jednak zbyt mało, by stwierdzić chorobę w sensie klinicznym. Rozpoznanie depresji stawia się w oparciu o występowanie minimum pięciu z wymienionych poniżej objawów przez okres dwóch tygodni (jednym z tych objawów musi być albo obniżenie nastroju, albo utrata zainteresowań lub utrata odczuwania przyjemności): - obniżenie nastroju (u dzieci może to być drażliwość), występujące niemal codziennie przez większą część dnia, stwierdzane zarówno subiektywnie, jak i przez otoczenie; - wyraźne zmniejszenie zainteresowań niemal wszystkimi czynnościami oraz związanego z tym uczucia przyjemności, występujące niemal codziennie (dostrzega to zarówno osoba chora, jak i jej otoczenie); - znaczny spadek lub wzrost masy ciała (niezwiązany ze stosowaniem diety); - bezsenność lub nadmierna senność, występująca niemal codziennie; - podniecenie lub spowolnienie ruchowe, występujące niemal każdego dnia; - nieprzemijające uczucie zmęczenia lub utrata energii; - poczucie własnej bezwartościowości; - zmniejszenie sprawności myślenia, niemożność skupienia uwagi lub podjęcia decyzji; - nawracające myśli o śmierci. Pozdrawiam!

het555, wirtualnie nie da się znaleźć źródła Twojego roztargnienia i popełnianych pomyłek. Powinieneś zrobić sobie przynajmniej podstawowe wyniki badań i pójść do lekarza. Przyczyn tego stanu rzeczy może być wiele - brak snu, przemęczenie, stres, nieodpowiednia dieta, brak aktywności fizycznej itp. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Witaj Witran! Przez Internet nie da się stawiać diagnoz. Zresztą na podstawie tego, co napisałeś, trudno dopatrywać się jakichś chorób czy zaburzeń. Możliwe, że po prostu za bardzo przejmujesz się niektórymi sytuacjami. Powinieneś bardziej się zdystansować. Twoje objawy, jakie relacjonujesz, to chyba jeszcze nie atak paniki i mam nadzieję, że go nigdy nie doświadczysz. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Uroda to nie wszystko. Poza tym, piękno to pojęcie względne. Skoro uważasz, że ten mężczyzna, który Ci się spodobał, jest godny uwagi, to nie kieruj się opinią innych. Wsłuchaj się w siebie. Możliwe, że ten człowiek nie jest specjalnie urodziwy, ale może mieć mnóstwo innych zalet, np. może być dowcipny, inteligentny, bystry, zaradny... Nie skreślaj go tylko dlatego, że nie przystaje do obowiązującego "kanonu piękna" rodem z okładek kolorowych czasopism. Pozdrawiam!

qqqq, przez Internet nie da się postawić diagnozy, ale na pewno jest coś na rzeczy, bo piszesz o niepokojących objawach - problemach ze snem, brakiem motywacji do działania, uczuciem ciągłego zmęczenia, niechęcią do wychodzenia z domu, uczuciem odrazy do ludzi etc. Napisałeś, że miałeś kilka różnych diagnoz i brałeś różne leki. Czy teraz aktualnie jakoś się leczysz? Dlaczego tak często zmieniano Ci diagnozę? Czy korzystasz systematycznie z usług jednego lekarza? Pozdrawiam!

Makosz, Aniu powodzenia i siły! Byś nie uciekła od samej siebie! :)

Agusiab1, może Twoje dolegliwości to zespół napięcia przedmiesiączkowego? Z drugiej jednak strony, PMS powinno minąć wraz z chwilą rozpoczęcia miesiączki, a Ty napisałaś, że stany lękowe utrzymują się u Ciebie również w trakcie menstruacji. Czy bierzesz jakieś leki? Czy przeżyłaś ostatnio jakąś stresującą sytuację, która mogłaby zainicjować u Ciebie tego typu objawy?

refleks

Witaj lucyinthesky98! Podejrzewam, że nie jesteś "uzależniona od miłości", co raczej odczuwasz głód miłości. W okresie dzieciństwa nie zaznałaś miłości ze strony rodziców, matka była daleko, z ojcem nie miałaś kontaktu, wychowali Cię dziadkowie. Podejrzewam, że brak uczuć w okresie dzieciństwa próbujesz zrekompensować sobie teraz, domagając się dowodów miłości ze strony chłopaka, wątpiąc w jego uczucia względem Ciebie. Niby jest w porządku, ale Ty domagasz się więcej i więcej. Braków miłości z dzieciństwa nie da się jednak uzupełnić... Nie zastanawiałaś się nad konsultacją u psychologa/psychoterapeuty? Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Witaj Magda! Nie wiem, co jest źródłem Twoich problemów, czy jest to skutek zapalenia marihuany, czy jest to konsekwencja doświadczeń z przeszłości (utrata matki, odsunięcie się ojca itp.), czy może to zlepek różnych doświadczeń, które suma sumarum doprowadziły do takiego stanu. Niestety, przez Internet nie da się postawić diagnozy. To może być nerwica, depresja, a może mieszane zaburzenia nastroju. Konieczna jest wizyta u specjalisty. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

lukas1994, 2 tygodnie to bardzo krótki okres, dlatego być może nie widać jeszcze efektów leczenia, a na pewno nie takich efektów, na jakich Ci zależy. Musisz być cierpliwy. Jeśli jednak stan będzie nadal się utrzymywał, a leki nie będą tego wyhamowywały, wówczas należałoby porozmawiać z lekarzem o ewentualnej modyfikacji dawki albo zmianie leku. Pozdrawiam!

nieśmiałość - wstydliwość

Witaj OptiMystic na forum! Mamy nadzieję, że będziemy mogli w czymś pomóc i że Ty również w ramach swoich możliwości będziesz udzielał wsparcia innym Pozdrawiam serdecznie!

Witaj Agnieszka! Napisałaś, że chorujesz na padaczkę i depresję i starasz się żyć normalnie. Nie wspomniałaś nic o leczeniu. Czy leczysz się jakoś? Bierzesz jakieś leki? Korzystasz z psychoterapii, jeśli chodzi o depresję? Od jak dawna chorujesz? Pozdrawiam!

Witaj lukas1994! Lęk w towarzystwie mężczyzn i różne inne reakcje są prawdopodobnie objawem nerwicy natręctw na tle własnej seksualności. Prawdopodobnie trzeba jeszcze poczekać na efekty farmakoterapii. Od jak dawna bierzesz leki, które przepisał Ci lekarz? Pozdrawiam!

Bierna agresja wyraża się nie tylko niechęcią do wykonywania zadań i czyichś poleceń. Można okazywać bierną agresję poprzez obrażanie się, milczenie, demonstrowanie chłodu emocjonalnego czy unikanie kontaktu z innymi, a jednocześnie być perfekcjonistą i mieć sobie wysoki poziom aspiracji.

life., a czy próbowałeś coś zmienić w swoim życiu? Nie wiem... Wysłałaś jakieś CV albo poszedłeś do urzędu pracy, by poszukać pracy dla siebie? Wyszedłeś z inicjatywą spotkania się z kimś? Czy raczej tylko czekasz aż przyjaciele, znajomi, praca przyjdą do Ciebie same, a problemy cudownie znikną? Jesteś młodym człowiekiem, masz dopiero 21 lat! Jeżeli choroba zabiera Ci radość życia, zacznij się leczyć i nie zamykaj się w czterech ścianach, bo to wyłącznie pogarsza Twoją i tak nie najlepszą sytuację. Pozdrawiam!

Witaj harvard! Prawdopodobnie miałeś na myśli zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (nie kompulsacyjne) Czy leczysz się jakoś? Bierzesz leki? Korzystasz z psychoterapii? Jak długo trwają Twoje problemy? Pozdrawiam!

SzatanskaArcypelina, a czy w świetle tylu zdiagnozowanych u Ciebie problemów leczysz się jakoś, korzystasz z psychoterapii? Powinnaś być pod stałą opieką lekarza psychiatry i psychoterapeuty. Pozdrawiam!

black123, masz rację, że nikt nie jest w stanie przez Internet postawić diagnozy. Najlepiej, gdybyś o swoich problemach opowiedziała specjaliście. Owszem, okresy depresji i manii/hipomanii wchodzą w obraz klinicznych ChAD (choroby afektywnej dwubiegunowej), ale nie wiadomo, czy Twoje objawy są na tyle mocno wyrażone, by móc postawić taką diagnozę. Możliwe, że jest to zwyczajna huśtawka nastroju związana z lepszymi i gorszymi momentami w Twoim życiu... Pozdrawiam!

Mili89, objawy, jakie opisałaś, jak najbardziej mogą być skutkiem nerwicy. Mam nadzieję jednak, że przepisane leki Ci pomogą i wkrótce poczujesz się lepiej, czego Ci z całego serca życzę. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

meopp, jeżeli w szpitalu zasugerowano, że Twoje objawy mogą wynikać z nerwicy, to myślę, że powinieneś skonsultować się z lekarzem psychiatrą. Nie potrzeba skierowania od lekarza rodzinnego. Psychiatra będzie mógł postawić rzetelną diagnozę i zaproponuje odpowiednie leczenie (leki i/lub psychoterapię). Poprawianie sobie humoru i samopoczucia alkoholem nie jest dobrym pomysłem. Pozdrawiam i życzę powodzenia!