lukasz1

paradoksy Ale u mnie przez ostatnie lata z dnia na dzień jest coraz gorzej. Sięgam już dna...

Wkurza mnie moja osobowość, kierowcy, którym odebrałbym prawo jazdy od razu,wkurzam się ostatnio na wszystko:(

U mnie wszystko zmienia się tylko na gorsze, chociaż się staram, żeby było lepiej...

A ja chcę tak bardzo umrzeć... Mam dosyć tego życia, tej samotności. Już nie mogę wytrzymać. Znów modlę się o śmierć...

Pragnę śmierci:(

Ona jest młoda, ma 19 lat. Ma zaburzenia osobowości itd...

Ale ja ją kocham...

jestem nieszczęśliwie zakochany, chcę się zabić

Chojrakowa Mój "dom" też nie jest dla mnie domem, a jedynie przystanią na sen. Chociaż spać i tak tutaj nie potrafię...

Jak ja to dobrze znam. Moja mama jest mi najbardziej obcą osobą. Nie rozumie mnie w ogóle. Wróciła po 3 miesiącach z Niemiec, a ja dostaję na głowę. Wyprowadzam się, już znalazłem mieszkanie...

Chojrakowa Mieszkasz z mamą w domu?

Nawet nie najgorszy dzień. O wiele lepszy niż wczoraj:) Nawet dałem się do zoo wyciągnąć, a było tam dużo ludzi i jakoś przeżyłem:)

Na mnie już nawet relanium nie działa...

A ja znów nie mogę znieść użalania się nad sobą i "leczę" się piwem. Dla mnie wszystko jest czarne:( Nawet na terapii jak coś rysujemy, to ja używam tylko koloru czarnego.

Ale to nie ja, tylko ona nie chce:(

Raczej nie. Ona mnie lubi, bardzo jej się podobam, ale nie chce nikogo mieć...

Kai Bo chyba się tam zakochałem i chcę uciec...

chojrakowa Ja Ciebie rozumiem. Ja ostatnio nawet nie czerpię radości z seksu... Nie czerpię też radości z pasji, które kiedyś były dla mnie całym życiem.

Kai Tak, na grupową, ale chyba z niej zrezygnuje...

Tak się zastanawiam, że zmienia się moja osobowość w zależności od sytuacji, w jakiej się znajduję, gdzie i z kim przebywam. Na spacerze byłem inny, a w domu jeszcze inaczej się zachowuję. Ogólnie beznadziejnie.

Moim marzeniem jest miłość. A później założenie rodziny, trójka dzieci, domek w Bieszczadach lub w lesie nad jeziorem. Marzy mi się też założenie winnicy, z restauracją i agroturystyką oraz konie:)

Śmierć...

Koszmar. Moja mama wróciła do domu. Dostałem ataku lęku i wysoką gorączkę. Bałem się wyjść z pokoju, a ona na mnie krzyczała, że nie chcę iść do sklepu. Później zaczęła płakać, a ja jej wykrzyczałem, że się boję. Ona tego nie zrozumiała. Wykrzyczałem jej wszystko. Że mnie biła całe życie, po próbie samobójczej mnie wyśmiała, śmieje się z moich chorób i że tylko pieniądze są dla niej najważniejsze. Pociąłem się... Znów zacząłem krzyczeć. Matka chciała dzwonić po pogotowie, żeby mnie zamknęli w szpitalu... A teraz znów lęki wróciły. Już nadużyłem relanium dzisiaj, a to dopiero środek dnia. Znowu się chyba napiję...

Panicznie się boję, tylko nie wiem czego...

A ja znów pijany...