*Monika*

jarko123, Witaj! Toksyczny związek, na pierwszy rzut oka. Ja zaproponowałabym jej terapię. Myślę ,że Twoja dziewczyna obojętnie z jakim by nie była partnerem-wszystkich traktowałaby jednakowo. Ma problemy ze swoimi emocjami. Przyczyny mogą być różne. Nie ma co dochodzić i dywagować. Od tego jest specjalista. Może nakłoń ją do wizyty u specjalisty. Sama nie będzie w stanie popracować nad sobą. Trzymaj się.

dans, Witaj. Myślę, że potrzebujesz terapii. Dzięki niej do ładu dojdziesz ze sobą, poukładasz swój wewnętrzny świat i postrzeganie siebie.

Pleione, Witaj. Na pierwszy rzut oka objawy przypominają ataki paniki. Ale diagnozuje psychiatra/terapeuta. Wg mnie wewnętrzny konflikt powoduje u Ciebie poczucie rozdarcia. Co się rzuca na pierwszy plan...Jesteś dorosła, powinnaś żyć swoim życiem, dla siebie, dziecka z partnerem, który powinien Cię wspierać , a Ty jego. Rodzina nie powinna ingerować w Twoje życie. Nie realizujesz się, nie rozwijasz, masz niezaspokojone, nieświadome potrzeby, stad ten stan. Polecam udanie się do psychiatry po skierowanie na porządną terapię.

pawel098, Witaj! Toksyczny jest ten wasz związek. Jej zachowania niekorzystnie na Ciebie wpływają. Ona powinna sama zgłosić się do specjalisty, na terapię. Ty nie możesz zrobić nic, najwyżej ją zachęcić. W dodatku Cię szantażuje emocjonalnie, a tak nie wolno postępować wobec osoby, na której jej zależy. Na Twoim miejscu zerwałabym z nią kontakt pod warunkiem, że ona rozpocznie terapię. Jej stan daje wiele do życzenia. Sama nie upora się ze swoimi trudnościami, tym bardziej, że ma za sobą już leczenie, potrzebuje porządnej terapii, która potrwa trochę czasu.

ParoGenMan, Porozmawiaj z terapeutą na ten temat.

piramida123, jedna wizyta u psychologa nie pomoże. Może przemyśl psychoterapię-regularne sesje, trwające dłuższy okres czasu.

miissiieekk, a byłeś u okulisty?

cz.a, Witaj!

passiflora, Witaj na forum. Czuj się tu dobrze

Na zaburzenie nieświadomie pracuje się przez całe dotychczasowe życie, a Ty byś chciał osiągnąć efekt w ciągu krótkiego okresu czasu. To tak nie działa niestety. Na terapię uczęszcza się regularnie, przez okres przynajmniej dwóch lat, żeby można było mówić o jakichkolwiek efektach. No nic...może kiedyś dojrzejesz do terapii, tego Ci życzę.

Laima, Dziękuję Kasieńko :*

A ile czasu na nią uczęszczałeś? Bo moja terapia dała efekty, pierwsze efekty po półtorej roku. Mam za sobą 2,5 roku.

Bellatrix,

Bellatrix, Jasne, że uściskam Będziemy ze sobą 3 dni

Wróciłam z pracy. Moje przedszkole zajęło I miejsce w konkursie piosenki. Chodzę dumna jak paw Na 19:00 jadę do Teatru, na Króla Lira z Olbrychskim i Trelą w roli głównej. A jutro spotkam się z Wiolą.

fallenone26, uczęszczasz/uczęszczałeś na psychoterapię?

nazywam się niewarto, może przejrzyj powyższe wpisy w tym wątku. Może rzeczywiście powinnaś porozmawiać o swoich dolegliwościach ze specjalistą.

avasta01, Myślę, że w Twoim przypadku dobrym pomysłem byłaby psychoterapia. Masz wiele objawów, które mogą wynikać z zaburzeń lękowo-depresyjnych, tzw. somatyzacja. Leki tu niewiele zdziałają. Mogą chwilowo ulżyć, a z czasem możesz się uzależnić np. od benzodiazepin. Kiedyś miałam problemy z kręgosłupem, wypuklina też się zdarzyła. Kompleksowo zajęłam się sobą: Psychoterapia, chiropraktyka - masaż leczniczy u profesjonalisty, 3 lata piję zioła. Niestety...jaki stan psychiczny, taki stan fizyczny. Psyche i soma są ze sobą powiązane i zależne. Musisz chcieć popracować nad sobą poprzez psychoterapię, jest to ciężki, żmudny proces i długotrwały. Ale efekty przyjdą.

Takaoo, Witaj! A co Twój mąż na tą całą sytuację? Nie macie możliwości zamieszkać osobno?z dala od teściów?

matsta19, a czy te natrętne myśli utrudniają Ci funkcjonowanie?

Monika ma 1 raz w tygodniu Tak, to prawda Alu Ladywind, Ala dobrze prawi

mojanati, Ja płacę 80 zł. za sesję.

Saanna, To rozpocznij terapię od początku, tak też można. To może być nowe doświadczenie. Nie ma ludzi, którzy nie mają żadnych trudności, pamiętaj o tym.

Michuj, Fajna cena

Saanna, Myślę, ze niektórzy pacjenci, w zależności od zaburzeń, mogą nie być wystarczająco przygotowani do terapii grupowej, dlatego powinni najpierw rozpocząć i skończyć indywidualną. Ale to moje zdanie. Grupowa jak i indywidualna są pomocne, ale w zależności od zaburzeń i trudności, z którymi borykają się pacjenci. Skoro terapeuta nie wychwycił jednej rzeczy, to mogłaś sama poruszyć tą sprawę. Powiedzieć, że jest dla Ciebie istotna. Taka postawa pokazałaby, że umiesz przełamywać bariery.