el33

Trochę się boję tego, że wiele osób nie rozróżnia klapsa od bicia. Stąd wolę by państwo miało narzędzie do studzenia "rodziców". Niestety wszędzie pojawiają się nadużycia. Wątpię osobiście by za jeden klaps ktoś odebrał dzieci rodzicom.

Jako kobieta widzę tutaj dwie kwestii: piszesz NAJPIERW o wyglądzie danej osoby, później o tym co pisała o sobie proponujesz od razu spotkanie, a one nie wiedzą kim jesteś i czy to bezpieczne Spróbuj najpierw odnieść się w wiadomości do tego co pisała dana kobieta (lubi psy - zapytaj jakie, czy ma, lubi kino - zapytaj o rodzaj filmy, na czym ostatnio była w kinie). Wymień kilka maili, daj się poznać, zaciekaw sobą, dopiero zaproponuj spotkanie. Jeżeli piszesz o wyglądzie to też konkretnie "masz ładne oczy, do twarzy Ci w tej fryzurze, masz ciepły uśmiech" - zauważ, że nie ma tu słowa, że "mi się podoba". Jak kogoś nie znasz lepiej zostanie przyjęty komplement niż Twoja ocena. Podobnie jak masz swój profil to nie pisz tylko lubię filmy, tylko napisz więcej o rodzaju, przykładowy tytuł. Jak czytasz książki to też jakie, jeżeli spacery to gdzie. Powodzenia

U mnie spokój i cisza Idę na rekord Niepokój na razie zmalał, terapia ruszyła się więc ok A jak u reszty?

U mnie z wyjściami ciężko, zwykle zostaje tylko wirtualny świat

Potrzebujesz do przeprowadzki??

U mnie leki na ms nie pomagają, ssri podwyższa mi tylko nastrój. Od tego mam psychoterapię by zrozumieć skąd te myśli się biorą i do czego mi służą.

Rozumiem Twój strach. To co warto to byś zgłosiła się do terapeuty po pomoc. To co opisujesz sprawia, że cierpisz Ty i negatywne skutki odczuwa też dziecko. Macierzyństwo nie jest tak piękne i różowe jak w reklamach. TO bardzo ciężka praca przy której często potrzebne jest wsparcie. Nie ma się tu czego wstydzić.

Niestety racja. Chociaż pytanie czy część "objawów" nie występuje przed cięciem, a sam proces tylko to pogłębia. A stricte w temacie to u mnie póki co ochota zelżała prawie do zera

Uzależnienie prawie doskonałe tylko ciężko pozbyć się śladów

Od kiedy wróciłam do cięcia najdłuższa przerwa to 6 tygodni. Przed powrotem miałam ok 14 lat przerwy. Niestety cięcie się jest jak uzależnienie, łatwo zacząć, trudno skończyć.

@Lilith myśli trochę zelżały, jest ich mniej choć pomysły nadal "fajne". Plus, że wszystko nadal pozostaje tylko w myślach. 5 tygodni bez cięcia.

Aż się zastanawiam czy nie jestem po prostu aż tak płytka, że pod spodem nie ma już nic. Zobaczymy jak będzie. Na szczęście w gabinecie nie ma okien więc w akcie rozpaczy nie będę przez nie skakać

Mam złe informację dla Was. Masturbacja niemowlęca istnieje od zawsze i jest czymś naturalnym. Nie ma charakteru seksualnego tylko rozładowanie emocji. Podejrzenie, że chłopiec 12-letni nic nie wiem o seksie, stymulacji jest moim zdaniem dużą ignorancją ze strony opiekunów. Wątpię, że nie wie do czego służy penis. Sądzę również, że nazywanie części ciała "pitol" świadczy o braku umiejętności rozmowy i nazywania sfery seksualnej przez dorosłych.

Niestety nie rozmawiałyśmy, choć T zauważyła, że znów walę w siebie z całej mocy. Staram się zrozumieć co się dzieje, skąd to wszystko i trafiam na jedną wielką pustkę. Dosłownie widzę jak moja podświadomość śmieje się ze mnie wytykając mi język.

Gratuluję cieszę się strasznie

@Lilith niestety sesja słaba. Ugrzęzłyśmy jakiś czas temu i do tej pory stoimy. Coraz więcej milczenia, coraz bardziej wycofuję się z relacji z T. Siedzę tam i czuję jedną wielką pustkę, nie wiem co myśleć, o czym mówić nawet jak coś chciałam powiedzieć. Blokada na całego. Nawet nie mam ochoty iść tam za tydzień by popatrzeć sobie na ściany lub zegarek T. Po prostu szkoda czasu.

To, że dziecko się rzuca na ziemię nie jest anarchią, a naturalnym etapem rozwoju emocjonalnego. Większość choć zdarzają się wyjątki mają za sobą jeden lub kilka takich zachowań. Od tego jak zostanie coś takiego przyjęte przez otoczenie zależy jak dalej dziecko będzie radzić sobie z silnymi emocjami. Udowodniono naukowo, że brak ruchu wpływa bardzo negatywnie na rozwój mózgu jak od pierwszych dni życia. U dzieci do 6-7 lat mówi się o rozwoju psych-ruchowym nie rozdzielając tych sfer gdyż jedno bez drugiego staje w miejscu. Jako ciekawostka: logopedzi pracujący z dziećmi z zaburzeniami mowy skupiają się na rozwijaniu umiejętności manualnych dziecka gdyż sfera mowy i małej motoryki rąk jest połączona ze sobą

Dzięki za radę. U mnie niestety to nie działa za to udało mi się przespać w dzień 2h i wszystko trochę odpuściło. Jutro sesja więc będzie o czym mówić.

Zmęczenie, zniechęcenie, pustka, bezsilność, niemoc. Taka zabawa myśli: potnij się lub zabij, zabij lub potnij.

Dzieci muszą się uczyć, muszą ryzykować, próbować, stawiać nowe kroki, robić głupoty. Nie damy rady ochronić córki przed całym światem i przed nią samą. Byłaby to najgorsza rzecz jaką mogłabym zrobić dla niej. Mi wymierzano klapsy, dostawałam paskiem, nawet w twarz jako nastolatce. I czego mnie to nauczyło? Nienawiści i bezsilności. Dorośli kochają karać dzieci za swoje błędy i za swój strach, za swój wstyd, bo go wywołują. Zapytaj się 3-latka czy się wstydzi tego, że się rzuca po ziemi w sklepie? To dorosły czuje wstyd. Czemu ten dorosły nie dołączy do niego, czemu uczuć, które czuje dziecko nie zamieni w zrozumienie. Co takiego jest w tarzaniu się po podłodze, że wywołuje wstyd w dorosłym. Czy jest aż tak wielka różnica między tarzaniem się po sklepie, a tarzaniem po dywanie w domu? Czy śmieć i płacz to nie sposób wyrażania emocji. A jednak za jeden tyle osób chce karać, a drugi pochwala. Nie potrafię się złościć, wytępiono to we mnie, wszystko co się dzieje potrafię przykryć uśmiechem, nawet śmierć bliskich. Czy na prawdę za złość i smutek trzeba karać?

W wyobraźni widzę te rany, widzę jak krew płynie, warstwy skóry przydałaby się lobotomia

Niedługo miną 4 tyg od ostatniego. Poprzednio udało się 6. Idę na rekord

@Lilith Zastanawiam się gdzie się mogę pociąć by mąż nie zauważył Plus z tego, że na razie myślę, a nie działam.

spacer, sen, kiedyś sport. Niestety rzadko kiedy udaje się skorzystać z któregokolwiek sposobu.

Spacer był ok, udało się trochę wyciszyć. Jednak powrót do domu przywołał z powrotem wszystkie chęci