betty_boo

polecam instytut ericksonowski na ligocie na franciszkanskiej 25, pracują metoda ericksona, ja i wiele innych osob jestem bardzo zadowolona, moge równiez polecić nazwiska konkretnych terapeutów.

poczytaj więcej o DDA i o wspołuzaleznieniu, wstedy bardziej zrozumiesz nie tylko to co Ty czujesz, ale i swoją mamę. to są jej decyzje i nie mozesz na nie wpłynąc, na tym polega wspołuzależnienie. na ojca tez nie mogłaś wpłynąc aby przestala pić, prawda? musisz wiedziec ze zrobiłaś wszystko żeby przekonac swoją mamę. a zrobiłas. nic wiecej nie możesz zrobic , twoja rola sie tu skończyła. możesz z nia tylko byc w kontakcie po wyprowadzce i tyle. szkoda ze musisz czekac z terapia az do wrzesnia, nie da sie zaczac wczesniej? jesli masz fajna wychowawczynie to popros o dyskrecje i powiedz ze masz ciezka sytuacje w domu, wiekszosc nauczycieli na pewno to rozumie.

generalnie ja tez myslę podobnie jak arcio ale: zależy o jakie sytuacje chodzi - czy sytuacje którym raczej powinnas sprostac zyjąc w społeczenstwie (np. rozmowa przez telefon, egzamin, wyjscie z domu etc), czy sytuacje bardziej : "ekstremalne" ale nieistotne dla funkcjonowania społecznego (np. wspinaczka po wysokich górach pod gdy ma sie lęk wyskości). jeśli chodzi o pierwszą grupe sytuacji, to powinnas probować im sprostac, może nie od razu wszystkim, ale wybrac sobie najpierw jedną i kiedy w miare dobrze i pewnie sie poczujesz, spróbowac zawalczyc. i tak kolejno. nie ma chyba sensu odpuszczac i informowac wszystkich o swojej chorobie (np. w pracy), bo bede traktowali cie niepowaznie i nie beda ci zlecac powaznych zadan, a to tez moze zaczac ci przeszkadzac po pewnym czasie, np. kiedy sie juz dobrze poczujesz. oprócz tego obowiązkowo terapia - zapytaj o to swojego terapeute, i leki - jesli masz silne objawy. sytuacje ekstremalne sobie odpusc, ja tak robie i bardzo mi z tym dobrze:)

oj oj oj... naprawde smutny opis , ale i znajomy... moze moja odpowiedz pozwoli ci chociaz zrozumiec twoja mame. ona powinna chodzic na terapie dla rodzin alkoholików, ty zreszta tez. ona jest przyzwyczajona do takiego bycia poniewieranym, po prostu wczuła sie w role ofiary. radziłabym ci zaczac chodzic na terapie i doprowadzic do jak najszybszej wyprowadzki z tego domu, jak mama chce zostac to trudno, nie uszczesliwisz jej na siłe. ale sama uciekaj - czujesz ze tego ci potrzeba. ja oczywiscie ojczymowi nie pozostałabym dłuzna chyba sklęłabym go na czym stoi na pozegnanie i napluła mu na klamkę ale to pewnie nie jest dobra rada - ja tak rozładowuje swoje emocje i bym tak zrobiła. tez jestem dda. działaj i nie czekaj na nic ani na nikogo - nie daj sie krzywdzic obcemmu człowiekowi i nie krzywdz sama siebie!

ale się nerwowo zrobiło w tym temacie...strach sie bac

haha nocka fajna ta twoja historia, ku przetsrodze;) ja tez mam kolezanke która wierzy we wrózki i ciągle mnie do nich wysyła. wbrew pozorom chyba jednak duzo ludzi korzysta z takich usług tylko sie do tego nie przyznaja (katolicy oczywiscie!)

psychoterpauta powiedział mi zeby nie traktowac tego okresu w zyciu jako cos złego. to ze teraz sie zminilismy moze prowadzic do nastepnych zmian, takich, które beda nam sie bardziej podobały. moze jestesmy bardziej świadomi pewnych spraw, i ta swiadomosc rodzi ból?

jest tez chyba ksiązka która polecił mi psycholog "jak radzić sobie ze złościa?" , nie znam autora ale na pewno znajdziesz.

haha najlepiej zrobiła moja mama - powiedziała ze robiły tego typu test i wyszło im ze ja bede zyła najdluzej! a to zawsze ja miałam jakies problemy zdrowotne, somatyczne i psychiczne:) nie wiem czy tak naprawde ten test robiły czy nie, ale mnie taka informacja wbiła w jakies zaspokojenie:) nie znam tez wyniku tego testu, ale dzięki tym informacjom czuje się "bezpieczna". choc oczywiscie tez nie wierze w tegob typu testy.

ja byłam bardzo zadowolona z seroxatu chociaz nie mogłam przez niego początkowo spac, chcociaz tak naprawde to nie wiem czy wszystkie objawy które przeypisujemy lekom nie sa objawami nerwicy? i chyba nigdy sie nie dowiemy...ale o seroxacie nic złego nie powiem, wrecz przeciwnie. a chodziz tez na terapie? bo u mnie ona tez była bardzo wazna, nie tylko lek.

zebra chyba nie miała nic złego na myśli . bardziej chodziło jej o to że warto zaryzykowac i wejsc w ten związek zgodnie z zasadą "kto nie ryzykuje, ten nie zyskuje". przeciez nigdy i z nikim nie mamy gwarancji ze sie uda.

chyba miałam bardzo podobne objawy do twoich - ból głowy, gonitwa myśli, płytki sen, obnizony nastrój czyli jak sam mówisz - depresjo-nerwicę lub cos w tym stylu. idz jak najszybciej do lekarza , nie ma na co czekac. brałam leki przez pół roku i chodziłam na terapie a teraz jakos sobie radze bez leków od roku, chyba nie najgorzej. tak więc działaj. i napisz, co zrobiłes dla siebie?

trochę pewnie tak jaka jest twoja ulubiona gra?

zgadzam sie z 1507 jesli nie masz innych objawów nie idz w takie leki. moze spróbuj akupunktury lub refleksologii? uspokaja i rozluznia - polecam! a ten strach u szukanie wc po prostu OLEJ! od tego jest wc zeby go szukac, nie na darmo umieszczaja strzałki:)ja tez b.czesto szukam wc , szczególnie za granica, kiedys nawet musiałam prosic kierowce autobusu dalekobieznego zeby dla mnie stanąl w lesie. zawsze pozniej smieje sie z tych sytuacji - spróbuj tak. [Dodane po edycji:] przeczytałam Twoj 1 post i widze ze jest tego sporo - ból glowy, zaburzenia w przełykaniu...to wc to tylko wierzchołek góry lodowej... spróbuj isc na terapie jak najszybciej

z tego co słyszałam to naprawdę bardzo silny lek...uważajcie na niego. ja bym tego nie tknęła.

święte słowa... nie biore anafranilu ani innych leków. czasem wydaje mi sie ze ludzie zabieraja moj czas bez mojego pozwolenia ... i przez to jak najszybciej się zmywam. oczywiscie chodzi tu o przypadkowe osoby.

nie wiem czy to efekt uboczny anafranilu ale mam podobnie, tez drażnią mnie kontakty z ludzmi, moze z wyjątkiem zawodowych. spotkania prywatne przesuwam na nieokreslona przyszłość, unikam nawet mojej mamy! mój pies też mnie nie interesuje, wydaje mi sie taki obcy...

raczej żyję przeszłością... czy masz teraz wakacje? [Dodane po edycji:] linka mnie wyprzedziała:) nie lubię komedii i jeśli juz to polskie komedie z okresu PRL-u (seksmisja, zmiennicy, alternatywy 4 itd) to filmy mojego dziecinstwa;) czy masz teraz wakacje?

dobro - zwycięża

malakh zgadzam się, sady forumowiczow sa bardzo jednostronne , a czasem ktos może sie tu też próbowac "oczyścić", oczywiście nie mówię że jest to przypadek nelsona. również dziwię się temu bakowi obiektywizmu.

zmarszczki to nie "kurzjki" tylko "kurze łapki":) dobrze ze mnie nie widzisz bo wpedziłbys mnie w kompleksy:)

wciacia to refleksja poprzedza wode czy wóda refleksje? bo nie wiem...:) doprecyzowanie pojęcia stare baby: hmmm...a więc...musze to zrobic opisowo...przede wszystkim: stare baby mogą lubić metaxę (oczywiście im więcej gwiazdek tym większa dla nich podnieta), stare baby moga (ale nie muszą) byc teściową, ja nigdy nie będę stara babą (jestem po 30-tce), moja mama tez nie jest starą babą (jest blisko 60-tki i jest teściową, ale nie lubi metaxy), ale moja tesciowa jest starą babą (jest po 60-tce i lubi metaxe:) i inne alkohole też, nawet bardzo. w sumie stara baba to dla mnie osoba conajmniej pokolenie wyzej ode mnie i taka, ktorej za bardzo nie lubię i która jest z innej bajki. tak naprawde to nie znam zbyt wielu starych bab:) moje babcie tez nimi nie są, to po prostu babcie:) [Dodane po edycji:] uwaga: powyższe refleksje nie zostały poprzedzone żadnym trunkiem:)

myślę że powinienes to skonsultowac z psychologiem/psychiatra, skoro cie to niepokoi. zreszta tu na forum jst opisane wiele podobnych objawów wiec moze to juz byc dla ciebie jakas wskazówka. pozdrawiam

fakt, wiele kobiet lubi metaxe ale zazwyczaja są to stare baby:) może ja tez kiedys polubie? a propos, jakie sa wasze ulubione alkohole/drinki?

myślę że zmieniłabym pare rzeczy związanych z zyciem osobistym i zawodowym - jakies 2, 3 decyzje. ale nie wiem czy bylabym bardziej zadowolona?