edi8

Byłem u lekarza rodzinnego, zapisał mi xanax, nic mi ten lek nie pomaga. To straszne, jak pomyślę, że jeszcze trzy miesiące wakacji, a ja nie mam się do kogo odezwać.

Dzięki za odpowiedz betty_boo. Istnieją może jakieś leki dostępne bez recepty, które mogłyby mi pomóc z tą przypadłością? Nie wiem czy to istotne, ale w wieku przedszkolnym przerzyłem traumę związaną z zabiegiem usunięcia migdałów, lekarz zastosował jakieś nieodpowiednie znieczulenie, i zabieg okazał się dość bolesny. Od tego czsu pojiawiały się te lęki, rodzice zaprowadzili mnie do psychologa i zapisywał mi lek "permazinum". Po kilku latach, lekarz stwierdził, że mogę odstawić lek. Czy to może być nawrót choroby?

Witam, Mam następujący problem, mianowicie od ok. 2-3 lat towarzyszy mi tzw. „załamka”. W tym czasie straciłem wszystkich przyjaciół, niekiedy znajomości te były zakańczane niekoniecznie z mojej winy. Jedyne miejsce gdzie widuję ludzi to uczelnia. Kiedy przychodzę do domu to się strasznie „zamulam” poza wykonywaniem obowiązków związanych ze studiami, oraz realizowania mojego hobby, nic innego nie robię. Chciałbym mieć dziewczynę i wielu znajomych, ale nie mam energii, i jakiejś wewnętrznej motywacji, by te marzenia zrealizować. Rzadko rozmawiam nawet z najbliższą rodziną. Podczas wakacji łapię strasznego „doła”, gdyż nie muszę już jeździć na uczelnie i nie zaprząta mi ona umysłu. Kolejna rzecz to lęki, przede wszystkim lęk przed kontaktami z ludźmi. Mam także inny dość osobliwy lęk, mianowicie nie lubię jeździć autem z pasażerami, boję się ich ocen nt. moich umiejętności jako kierowcy. Jadąc sam autem jestem wyluzowany, ale wystarczy, że kolega ze studiów poprosi mnie, żebym podwiózł go 200m prostą drogą to strasznie się denerwuję i trzęsą mi się ręce. Strasznie obawiam się rozpoczęcia pracy w okresie wakacji, boję się nowych ludzi jakich tam spotkam, oraz obawiam się czy będę dobrze pracował. Dzisiaj przyjechałem do domu z dłuższej podróży i się załamałem, że znowu będę siedział sam w czterech ścianach. Mam poczucie bezsensu i przygnębienia. Naprawdę, jak spojrzę na siebie teraz i na siebie 3-4 lata temu to są dwie różne osoby. Czy można ten problem rozwiązać, bez pomocy psychologa/psychiatry? Czy te symptomy wskazują na jakoś chorobę?