CzarnaZebra

niektórym bardzo pomaga melatonina. Jest bez recepty. To jest tak naprawdę hormon powodujący naturalnie zasypianie kiedy człowiek jest zmęczony, a jak ma jakieś zakłócenia to się nie wydziela i się nie śpi. Tyle że ona pomaga kiedy bezsenność wynika z rozregulowanego trybu życia, a nie np. ze stresu czy depresji. No i fajnie działa, bo śpi się raczej krótko i człowiek wstaje wyspany nawet po 6 godzinach.

o to jakiś nowoczesny sposób warzenia eliksirów... A skąd wiesz, może jestem wielka baba i wielką chochlę udźwignę?

Pimpek żyje, pojechał po niego w końcu chłopak tej dziewczyny razem z nią, obecine mieszka na podwórku kochanej Pani Bożenki i o ile ujawni zdolności socjalne (dogada się ze stałym rezydentem tego podwórka) pozostanie tam do końca życia, ku ogólnej radości mojej koleżanki i jej rodzinki. Niestety pracownik - ja i jazda na rowerze to dwie bardzo różne sprawy...

keram, witaj wśród nas :)

a ja będę mieszać... i dorzucę kłak czarownicy

miałam tak, nie z nerwicą tylko z depresją, ale to żadna różnica. więcej napisałam w temacie utrata kontroli/ utrata pamięci w temacie o depresji. To mija. już mam normalnie. Tzn, nie pamiętam tego co było wtedy, 3 tygodnie mam na zawsze stracone, ale z bieżącymi wydarzeniami nie mam problemu.

taak, miłość pomaga... i te wszystkie rzeczy które można robić razem, a samemu się nie chce (spacerki, wyjazdy...) no i to wszystko czego samemu zrobić się nie da - przytulanie, długie rozmowy... Ale tego składnika akurat nie mam, więc trzeba znaleźć jakiś zamiennik

Polecam Ci książkę "Anatomia depresji" Andrew Solomon. Jest co prawda nie na temat Twoich dolegliwości, ale przyniesie Ci parę korzyści: 1. będziesz pewien że tak naprawdę masz depresję. a to jest lżejsza choroba niż schizofrenia. 2. jest tam bardzo jasno wytłumaczone dlaczego nie warto bać sie leków i w jaki sposób one pomagają, jak również mnóstwo prawdziwych historii które przekonują że nie warto się męczyć walcząc samemu, 3. no i poza tym wszystkim bardzo wciąga, lepiej coś poczytać niż się zadręczac.

Jest taka stara prawda, jak się czyta o jakiejś chorobie, szczególnie psychicznej, momentalnie znajduje się u siebie jej objawy. Co nerwica lękowa szczególnie silnie potrafi wzmocnić. Jasne że idź do psychiatry, naprawdę nie ma powodu żeby się męczyć, współczesne leki pozwalają normalnie żyć. Uwierzyłam w to, że każdemu można dobrać taki lek, że pomaga i nie daje efektów ubocznych - tylko trzeba trochę cierpliwości, mi pomógł dopiero trzeci. W zakładzie cię na pewno nie zamkną. Moja pani psychiatra powiedziała mi, że tylko 1 raz skierowała kogoś na oddział, i była to kobieta w depresji, która miała realne obawy że skrzywdzi swoje nowonarodzone dziecko. Komu zagrażasz? nikomu. Czyli nikt Cię za pieniądze podatników trzymał w szpitalu nie będzie.

mermaid, to jest bardzo piękna historia... dostałaś dużo miłości od rodziców, poszukaj miejsca w sercu dla siostry. Myślę że możecie obie wiele zyskać dzięki temu że się odnalazłyście. Ja rozumiem że to jest szok dla Ciebie, ale spróbuj spojrzeć na to inaczej, przecież nic przez to nie tracisz, a przeciwnie - zyskujesz coś bezcennego...

skromny30, witaj. Podziel się swoją historią, to pomaga. No i łatwiej będzie dobrać składniki do eliksiru

ja nie miałam żadnych skutków ubocznych. Chyba nie ma niebezpieczeństwa że się uzależnisz skoro bierzesz go co parę dni i z przerwami. Nie wiem jak to jest z mieszaniem, ale w ulotce pewnie coś znajdziesz o tym?

PLK, witaj. Miło Cię poznać. Szczerze współczuję. Jak czytam o NN to się ciesze że "wylosowałam" depresję.

Niedzisiejszy, to ja przytulam!! i jak? fajnie?

ja nie mam

może ja się nie znam... ale moim zdaniem to wszystko jest normalne. Każdy kto ugrzęźnie w pracy której nie lubi tak pracuje. Niewłaściwy dobór tematu magisterki - to też się zdarza. A ze skutkiem tego jest stres, niezadowolenie z życia, zniechęcenie - to już jest normalne w 100%. Co tu ma dziwić? Przede wszystkim musisz podjąć decyzję - zagryzasz zęby i bronisz swojej pracy, czy zaczynasz od nowa... Seminarium to jest tylko formalność, naprawdę możesz wymamrotać swoje bez zaangażowania a i tak dostaniesz wpis. Wszystko zależy od tego ile już masz napisane - jak mało to nie warto sie męczyć. Praca tez nie wyrok, w obecnej sytuacji bezrobocie w Warszawie Ci nie grozi. Myślę że psychoterapia to jest aż nadto, wystarczyłoby pogadać z kimś do kogo masz zaufanie, ale nie chcę Cię zniechęcać - na pewno nie zaszkodzi. Jesteś po prostu na zakręcie, dokładnie wiesz z czego wynikają Twoje problemy i wszystko czego Ci trzeba to mocnego kopa który pomoże Ci to wszystko zmienić. Bo to co robisz to jest kręcenie się w miejscu. Byłam w podobnej sytuacji więc rozumiem jak to denerwuje, ale moim niefachowym zdaniem z Twoją psychiką wszystko jest w porządku. Chyba że jest coś jeszcze - w takim razie rozwiń temat, pogadamy. 3maj się!

hello lecze się efectinem, wcześniej był doxepin (lek gorszy niż choroba) i coaxil - po prostu nie działał. Od ponad tygodnia moje samopoczucie utrzymuje sie na bardzo dobrym poziomie, wiem że to za wcześnie na optymizm, ale naprawdę czuję że wróciłam do życia. Chce mi się czytać książki (na razie "Anatomię depresji", ale zawsze to coś), naprawdę chce mi się spotykać z ludźmi - wcześniej było mi to w zasadzie obojętne, wyciągali to szłam, nie to nie. wszystko jest inaczej - czego i Tobie życzę. Pozdrawiam

pracownik, zapraszamy na spotkanie. więcej info w temacie "miasta" - warszawa, pogadamy, zrobi Ci się lepiej.

jaaa, zajrzyj na temat warszawski w subforum "miasta". inne warszawiaki też.

no i niestety tym razem spotkanie nie doszło do skutku...

Zobaczcie jak dużo ludzi ma urodziny w najbliższych 2 dniach - to nie moze być przypadek, to już jest statystyka

człowiek nerwica, kobiety z reala niczym nie różnią się od kobiet z sieci. Po prostu źle trafiasz, a może podświadomie źle wybierasz? Naprawdę nie ma ludzi, którzy nie nadają się do niczego... ale takie słowa zawsze bolą... Ale nie uogólniaj, i nie daj się takim idiotkom wpędzić w jeszcze większego doła. To jest zaledwie jedna osoba, w dodatku pozbawiona elementarnej wrażliwości, nie przenoś na siebie jej sposobu patrzenia na świat, gdzie zapewne kryteria "męskości" wyznacza jakiś osiedlowy buc pospołu z bohaterami M jak miłośc i innych głupot.

witaj jak lekarz przepisał Ci takie leki, to pewnie jednak coś tam zdiagnozował? Obawiam się że trudno nam będzie rozpoznać co Ci jest. Przypuszczam że jakaś nerwica objawia się dolegliwościami fizycznymi, ale tyle to pewnie sama podejrzewasz, inaczej by Cię tu nie było. Idź najlepiej do zwykłego lekarza, nie czekaj aż znajdziesz się znowu na pogotowiu bo tam z reguły pomagają tylko doraźnie, nikt Ci pewnie nie robił bardziej wnikliwych badań, a na pewno z Tobą nie rozmawiał o dolegliwościach psychicznych. Albo od razu do psychologa, to zawsze lepszy pomysł niż się zadręczać domysłami, będziesz mieć opinię specjalisty.

ufff ktoś inny jedzie po psa. To dobrze bo się bardzo denerwowałam tymi 400 km za kółkiem, od początku leczenia jeżdżę tylko do pracy i z powrotem :/ A z drugiej strony nijak było odmówić... czyli można powiedzieć że popołudnie mi się zwolniło. barakuda?

blindmessiah, witaj! życzę Ci żebyś znalazł tu odpowiedzi na swoje pytania. 3maj się!