CzarnaZebra

brałam efectin i cilest teraz jestem na połowie dawki (efectin 75), ale jak brałam 150 to mogłam nie wychodzić z łóżka. Teraz czuję się lepiej - nie jestem taka "nakręcona", czuję się normalnie. To nawet trochę zabawne było

basiac1, ty jesteś jakiś forumowy troll... ani sensu, ani związku z tematem. pitus, tak to wygląda ze strony kobiety, że może w ten sposób rozładowywać stres. Trudno coś na to poradzić, można się powstrzymywać, ale w imię czegoś. Na przykład, wierności swojemu partnerowi. Jednak rozumiem że zerwaliście, no to podaj mi 1 powód dla którego nie miałaby sypiać z kolegami jeśli w ten sposób najlepiej rozładowuje napięcie. Możliwe że Twoja reakcja jest wynikiem "podswiadomych samczych instynktów", to nawet bardzo prawdopodobne. Wielu ludzi zachowuje się po rozstaniu jak pies ogrodnika (nie obrażaj się tylko...) - ja z nią nie sypiam, ale jak to? ktoś inny z nią sypia - nieee! Przeczekaj to zanim narobisz głupot, jak macie do siebie wrócić to i tak wrócicie, ale weź chwilę oddechu, odreaguj to wszystko. 3m się :)

Zamykanie prewencyjne nie istnieje...? no niestety istnieje, do tygodnia można sobie posiedzieć jak ktoś bliski po złości powiadomi pogotowie że usiłowałeś popełnić samobójstwo i on/ ona "w ostatniej chwili" ściągnęła cię z parapetu. Do tygodnia oczywiście o ile nie podpiszesz zgody na pobyt w szpitalu. Jeśli podpiszesz... to cię prewencyjnie potrzymają parę miesięcy, wtedy to już odpowiedzialnosć lekarza - komu uwierzy i jak Cię oceni. Jeśli nie podpiszesz, dzieją się na raz 2 rzeczy: sprawę rozpatruje sąd rodzinny a pacjent dostaje tranxyt (może teraz już coś innego), a pół godziny później zgodę do podpisania. Jeśli za mało, dawke można zwiększyć. Po tym tygodniu, o ile nie podpiszesz zgody a sąd postanowi jednak ci uwierzyć, wracasz do domu... do rodziny, która cię tam wysłała.

No rzeczywiście, problemy z ciałem jakich nie ma nikt Taka Twoja uroda. Na podpuchnięte oczy są zresztą sposoby. Na suche włosy są odżywki. A chudymi rękami to bym się nie przejmowała w ogóle (zresztą i tak mam). Dużo trudniej pozbyć się: brzydkich, szpecących blizn, garba, łysiny, zmarszczek... ale jak komuś przeszkadzają, to i tego się pozbędą. Możliwe że tylko Ty te wady dostrzegasz. Może mógłbyś wprost zapytać kumpli, tych z gg, - co robią w weekend, bo byś się gdzieś wybrał a nie masz pomysłu? Albo jak właśnie masz jakiś pomysł zapytać się kogos czy też by chciał...

wstępnie rozmawiamy z Seigi o piątku albo sobocie

Ja tam wcisnęłam pracę na czarno w księgarni - nawet jakby ktoś sprawdzał to co w tym dziwnego że "pracodawca" zaprzeczy że mnie miał? Na czarno, to zaprzeczy. Już rok siedzę w firmie a nikt się nie połapał że żadnej księgarni nigdy nie było.

No nie wiem... może to przemęczenie i taki charakter, znam takich co sobie z tym żyją spokojnie a od czasu do czasu nachodzi ich dół z tego powodu, bo kręcą się w miejscu i nic z tego nie wynika. Zależy czy to wszystko. Jestem dobrym przypadkiem depresji wyleczonej (tzn., prawie - jestem już na połowie dawki, czyli odstawianie leków), a bywa że i ze 3 tygodnie spędzam na wyszukiwaniu powodów żeby nigdzie nie iść, nikogo nie oglądać, siedzieć w domu i spać. Z drugiej strony bywają dni że czuję że muszę do ludzi, albo coś porobić, no więc się nie przejmuję, po prostu bywam chimeryczna i już. Tego nie wylecze bo taki charakter. Więc nie wiem czy powinieneś się tym przejmować, czy tylko przeczekać, albo zająć się czymś nowym, może właśnie nowego hobby ci potrzeba. Mógłbyś o tym z jakimś psychologiem pogadać, bo tu na forum możesz się niepotrzebnie nakręcić i dopasować sobie ze 3 choroby których nie masz My tutaj z reguły znamy się na diagnozowaniu tylko metodą porównawczą, czyli "ktoś też tak ma", a to nie jest najlepszy sposób bo nawet grypę każdy inaczej przechodzi. 3m się

... a to dlatego że w dawnych czasach kobiety rzadko bywały pisarkami. Nie było też antykoncepcji, a kobiety mające dzieci dość rzadko popełniają samobójstwa pod wpływem emocji, nawet jeśli dzieci były z niekochanymi mężami. Więc nieprawdą jest ze mniej cierpią. Tylko może mniej dramatycznie to okazują.

arekdodo, witaj :) dawno mnie tu nie było Co akurat tym razem nie jest powodem do cieszenia się bo mi kot chorował i te kilka godzin wyszarpniętych z każdego dnia w dawkach po 1,5 godziny starałam się przespać... ten weekend to będzie całkiem stracony dla życia, ale potem mogę coś planować. Teraz zmykam z pracy a w wolnej chwili się odezwę

heh... Jaja se robisz ?? ? Przy tasiemcu się chudnie, i to sporo, w krótkim czasie i bez wyraźnych powodów, jest to całkiem możliwe, no i ogólnie złe samopoczucie dopada... Uważasz że zawsze trzeba odrzucać takie prozaiczne przyczyny?

Może masz tasiemca...?

ja mam 29 lat i też nie mam męża ani dzieci, a "wszyscy" z klasy już mają, nie jesteś żadnym wyjątkiem pod tym względem. Co gorsza, jakoś tych 29 lat nie czuję, nie mam potrzeby zakładania rodziny, denerwują mnie mężczyźni w moim wieku a starsi o 2-3 lata albo więcej odstraszają jak tylko się odezwą. Odkąd poradziłam sobie z depresją czuję czasem jakbym zapomniała ostatnie 10 lat, próbuję dorosnąć na nowo skoro za pierwszym razem coś nie poszło... więc chyba nic straconego w twoim wypadku, czas na dobry początek?

moja psychiatrka powiedziała mi że w całej swojej karierze tylko 1 raz wysłała kogoś do psychiatryka, a to była pani która bała się że skrzywdzi swoje nowonarodzone dziecko i była obawa że to zrobi, więc nie bój się psychologa. Uczucia nigdy nie są takie jak na początku bo na początku jest "promocja" i wszystko jest lepsze, a jak się ludzie przyzwyczają to często przynajmniej jedna strona mniej kipi uczuciami, co nie znaczy że mniej kocha, ja bym się nie przejmowała. (tzn, pewnie bym się przejmowała, ale nie w sensie racjonalnym)

tzn, dzisiaj? i na czym stanęło?

panna_nikt, Jola27, i inni... pomyślcie może że odejść można na wiele sposobów. Tamta strona kusi ale są inne możliwości. Ja wiem, że wielu osobom nie mieści się w głowie ze można porzucić rodzinę a szczególnie dzieci, ale śmierć też jest porzuceniem. Można zawalczyć i uciec od nich, od tych którzy was poniżają, i nawet nigdy nie wrócić. Spróbować od nowa - bez nich. Jeśli raz coś nie wyszło, to nie znaczy że nigdy nie wyjdzie. Moim zdaniem wszystkie chwyty są dozwolone jeśli walczymy o swoje życie.

Tak to nigdy nie jest, to że czegos nie widzisz nie znaczy że tego nie ma. Pamiętaj że to jest tylko choroba, ona zmienia tak naszą psychikę, naprawde jest inaczej, ale dopóki jesteśmy chorzy, nie zauważymy tego. Straciliśmy możliwość widzenia światła, które tak naprawdę gdzieś tam jest. Moja psychiatrka powiedziała mi na początku leczenia że depresja "się bardzo dobrze leczy". Myślicie ze w to uwierzyłam? Skąd! Ale sporo z nią w międzyczasie rozmawiałam, opowiadała mi o różnych przypadkach i wiem już że ta kobieta wie co mówi. Powiedziała też że w naszych czasach praktycznie każdemu można dobrać lek, i w zasadzie coś takiego jak depresja lekooporna nie istnieje, a jeśli ktoś twierdzi ze to ma, to po prostu jeszcze nie trafił na ten lek który mu pomaga. Nikt z nas nie jest ani gorszy, ani niepotrzebny, po prostu jest nam trudniej bo cos w organizmie nie działa tak jak powinno. Zaburzony mechanizm neuroprzekaźników który wywołuje taki stan. Leki regulują ten mechanizm i wszystko wraca do normy. Może będe musiała brac te leki przez całe życie - no ale co z tego... Przy cukrzycy też bym musiała.

raven, absolutnie uważam że to jest dobry pomysł. Większość ludzi tak robi, to nie jest ani narzucanie się ani jakieś dziwactwo. Na pierwszym spotkaniu ani tym bardziej przed nim nie mów jej raczej że ci się jakoś szczególnie podoba, pod koniec spotkania jest na to najlepszy moment, pytanie "Spotkamy się może jeszcze raz jakoś w najbliższym czasie?" zawiera 100% potrzebnych informacji, a odpowiedź zwykle pozwala wyciągnąć wnioski. Chyba że wszystko potoczy sie samo... Wiesz o co chodzi :)

myśli a czyny - od jednego do drugiego jest bardzo daleko. Myśli jako takie, nawet obsesyjne i wyjątkowo paskudne, chyba złe nie są. Nic na to nie poradzimy.

?? no pewnie że jechać.

Baardzo fajnie :) Brakowało nam Ciebie scrat, nastepnym razem postaraj się bardziej

umówiłyśmy się z Seigi na piątek 19.09, w Barakudzie. Może ktoś jeszcze się przyłączy? Poznamy się, pogadamy, miło spedzimy czas...

hm... jak ktoś ma ochotę na spotkanko to mi jeszcze tylko niedziela została niestety, a w przyszłym tygodniu będzie jeszcze gorzej, więc pewnie dopiero w połowie września coś z tego wyjdzie. Rozmawialiśmy o wszystkim - i o naszych chorobach, i o rozrywkach i o zwykłym życiu. Były ze 3 z moim udziałem, siedzieliśmy przy piwku/ soczkach i gadalismy, tylko na drugim bawiliśmy się tak dobrze że na koniec trochę potańczyliśmy pod sceną, ale to nie jest obowiązkowy punkt zajęć

Nie chcę was martwić ale prawdopodobnie nikt nic na tym nie zarobi. Dawno temu zarejestrowałam się na cenneopinnie, to tak samo działa. Co jakiś czas przychodzi mi ankieta, zaczynam wypełniać i ZAWSZE nie pasuję do profilu - np. w mojej firmie pracuje za mało osób i ankieta się przerywa. Jeszcze nigdy nic nie zarobiłam, a otwieram każdą ankietę jaka przyjdzie. Ale przynajmniej nic się do tego nie dokłada i na pewno się nie straci, więc można się w takie rzeczy bawić jak ktoś lubi.

pewnie że można a szczególnie można zakochać się w kimś nowym, nie przestając kochać swojego partnera. Wtedy mnóstwo ludzi pochopnie zrywa, bo myli to zakochanie z miłością, a ono po pewnym czasie w najlepszym razie przekształca się w dokładnie to samo co było z poprzednim partnerem. No i pewnie można całkiem zwyczajnie kochać 2 mężczyzn, ale i tak z jednym się mieszka, więc pojawia się z jednej strony przyzwyczajenie a z drugiej intymność i przywiązanie. Chyba że nie mieszka się z żadnym z nich... wtedy klops

Nie wydaje mi się żeby prostytutka była tu własciwą nazwą, te panie się w ten sposób utrzymują, a kolega robi tak bezinteresownie czyli dla przyjemności obu stron bo seks jest właśnie do tego stworzony. Dziwne jak wiele osób chętnie przylepia takie negatywne epitety... Rozumiem że w tym miejscu jest to spowodowane kontekstem zdrady, ale jeśli nie dotyczy to osób w związkach, to czy nadal zasługuje to na negatywną ocenę?