bei

Czyli nie powinno się przerywać w ogóle, tylko tak robić żeby zawsze jednak mieć leki? Bo mi się skończą w sobotę bodajże, a we wtorek będę miała wizytę, to w złym momencie zaczęłam brać... mogłam tak żeby się we wtorek skończyły. Nie chciałabym po tej przerwie czuć tego co na początku brania... .

Może to głupio zabrzmi, ale wstydzę się swojej pierwszej wizyty, tego co powiedziałam itd., ciągle o tym myślę. Zawsze jak mówię o swoich problemach to czuję się taka upokorzona, a przecież to dopiero psychiatra, nie mówiąc o psychoterapii. Niedługo druga wizyta i w sumie nie wiem w ogóle jak się mam zachowywać .

A ja byłam na pieszej pielgrzymce do Częstochowy dwa lata temu i powiem Ci że absolutnie nie żałuję. Na początku wiadomo, miałam trochę oporów (mam m.in problem z bakteriofobią, a wiadomo na pielgrzymce nie ma kranu na każdym kroku, itd.). Ale jakoś dałam rade (choć myślę ze np. mama to szczególnie ostrożnie do tego podchodziła). Na pewno trochę mi ta pielgrzymka pomogła, pokazała że może być lepiej. Przyjmowałam na codziennie komunie, a dla osoby ze skrupułami (a taką jestem) to bardzo dużo, bo często mam tak, że już po spowiedzi mam myśli, że to czy tamto to grzech. Także polecam jak najbardziej jeśli się zastanawiasz, bo było to super przeżycie. Byłam ze siostrą i ona też była zadowolona .

Vitalia, nie wiem czy my wszyscy mamy silna wiarę, czy nie jesteśmy tak naprawdę takimi prostymi ludźmi, słabej wiary . A historyjka jak najbardziej fajna, co nie zmienia faktu że już nie raz powiedziałam i pewnie jeszcze powiem "Panie Boże już wystarczy". Jest taka piosenka (są różne wersje). "Tak mnie skrusz, tak mnie złam, tak mnie wypal Panie Byś został tylko Ty, byś został tylko Ty Na zawsze Ty" Kiedyś często ją śpiewałam, teraz chciałabym żeby pomógł mi się posklejać... Tak wiem, nie zawsze to co chcemy...

neon, czy ja wiem. Nie chciałabym zakładać ze ktoś jest nieszczęśliwy bo tak jest mu pisane i już. Myślę, że można i trzeba wiele zrobić by stawać się szczęśliwszym. Ja na razie nie jestem szczęśliwa, ale już nie chce umrzeć, chcę żyć, być zdrowsza i szczęśliwsza. Myślę, że wiara pomimo tego, że czasami dużo wymaga, dużo też ludziom daje (jakieś poczucie sensu i tego, że nie można się poddać).

khaleesi, wiedziała że się pomylę, ale nie chciało mi się sprawdzić . Musisz mi wybaczyć, mam z nim styczność od niedawna, tak że jeszcze się nauczę (chyba, że psychiatra mi zmieni) .

Przy zetrolu miało być działanie po dwóch tygodniach, ja tam nic szczególnego nie zauważyłam, a biorę zetrol 50mg.

Wiecie co, to ja też się wypowiem- jako osoba wierząca . Kiedyś dużo się modliłam o uzdrowienie, bardzo często powtarzałam np. w myślach "Panie Boże, pomóż mi". I co, czy jestem zdrowa? Niestety nie jestem, ale może powinnam się cieszyć że w ogóle jestem. W pewnym okresie życia byłam osobą która najchętniej nie wychodziłaby z łóżka, musiałam chodzić do szkoły (LO), ale zawsze się spóźniałam, na weekendach wstawałam po południu, potrafiłam wstać z łóżka na 2h przez cały dzień, myłam ręce przez godzinę, a kąpałam się 3 godziny itd.). W najgorszych chwilach modliłam się o śmierć. Pomimo tego wszystkiego, skończyłam szkołę, całkiem nieźle zdałam maturę, dostałam się na studia..., jakoś żyję. Gdzieś w środku wierzę że to dzięki Bogu i modlitwie do Niego. Może za bardzo ja odpuściłam (jestem wierząca, ale chyba nie modle się tak żarliwie jak kiedyś), może mogło być jeszcze lepiej...

Ja biorę tabletki od 3 tygodni i w sumie nie wiem czy mi pomogły . Na początku źle się po nich czułam (tzn. że jakoś działały ), spóźnił mi się lekko okres i jestem często zmęczona, nic mi się nie chce (trudno za to winić tylko tabletki, bo za nim zaczęłam brać było podobnie). I to tyle. W sumie nie wiem czego powinnam oczekiwać, chyba nie tego że mnie wyleczą (z nerwicy natręctw), bo w to na razie ciężko mi uwierzyć i nie wyobrażam sobie tego.

powinien nie kłamać...

papillon24 nie wiem jak to wygląda w przypadku Krakowa, ale pewnie zależy to od tego którego lekarza wybierzesz. Ja miałam czekać jakiś miesiąc (na pierwszą wizytę chyba czeka się najdłużej). Wiem ze u nie których czasami w ogóle nie ma zapisów bo terminy są zbyt odlegle np. 3 miesiące. na następną wizytę kazała mi przyjść za miesiąc, ale to tez chyba zależy od choroby i od tego ile jest osób. Jeśli chodzi o psychoterapie, to jeszcze nie chodzę ale spotkania są dość często (np. raz w tygodniu), tylko trzeba się na nią dostać , a na NFZ raczej wiąże się to z oczekiwaniem.

Synsa, dziękuje za odp . Mam jeszcze pytanie odnośnie możliwości zatrzymywania wody w organizmie. Czy to nie jest tak, że im więcej tej wody się pije tym więcej się zatrzyma?

wisnia80, Osa1- nie jestem w ciąży. A pytanie było na serio, czy to przez te tabletki może mi się spóźniać okres?

Dziewczyny czy rozregulował wam się cykl miesiączkowy przez branie tabletek? Już powinnam mieć okres, a nie mam i nie wiem czy powinnam się martwić (tzn. trochę się martwię ), bo przed braniem miałam regularny. Nie panikować, czy myśleć o konsultacji z lekarzem (jeśli tak to ile czekać)?

Że ojciec nie szanuje mamy, a według mnie bez niej by się stoczył. Że jest taki nerwowy, trzaska drzwiami i ciągle coś mruczy pod nosem, a i lata jakby mu się paliło.

asl,a skąd wiesz że zatrzymał ci wodę, jak to sprawdziłaś? Ja teraz dużo więcej pije, na początku robiłam to trochę na siłę, bo wcześniej piłam za mało, ale teraz po prostu chce mi się pić.

Ciężko powiedzieć, chyba za krótko biorę. Na początku miałam tak, że budziłam się bardzo wcześnie i nie mogłam spać, ale po wstaniu z łóżka nie czułam zmęczenia tylko dopiero po jakimś 2,5 godz. A tak to różnie, czasami normalnie, dzisiaj beznadziejnie (w sensie że w ogóle nie mogłam wstać, bo mi się nie chciało i nie pojechałam na dwa wykłady, choć wczoraj byłam przekonana że pojadę).

Powinnam powiedzieć endokrynologowi, że zaczęłam brać lek na nerwice i ogólnie że zaczęłam leczenie? Leczę się na niedoczynność tarczycy, mam hasimoto, czy to może mieć jakieś znaczenie? Psychiatra o to nie pytała, sama jej powiedziałam że biorę Letrox (powiedziała, że zotral nie będzie z nim kolidował).

macieywwa, na razie jem grzecznie (bo ja z reguły grzeczna dziewczynka jestem ). Mam nadzieję że trochę schudnę (nie dzięki zotralowi), a lek mi tego nie utrudni. dream* rozumiem, fajnie że teraz czujesz się dobrze . Ja jeszcze chyba za krótko biorę żeby stwierdzić działanie, ale w porównaniu do pierwszych dwóch nieciekawych dni teraz jest ok .

dream* dużo przytyłaś? Przez jaki czas brałaś?

macieywwa, chyba nie straciłam, ale pokryło się to ze zmianą mojego trybu m.in spożywania posiłków (staram się jeść regularnie i trochę zdrowiej), także trudno mi określić jaki wpływ na to jak jem ma lek. Ważne byleby nie powodował tycia, ale skoro piszesz że nie, to mam nadzieję, że będzie ok .

macieywwa, to fajnie . A od czego to zależy że przy jednych lekach się tyje, a przy innych chudnie?

Czy po zotral 50 mg, mogę przytyć? Ma on jakiś wpływ na wagę?

cyklopka, chodzi Ci o wizytę u psychiatry, tak? Nie patrzyłam na zegarek..., myślę że trwała tak z 20 min. Też mi się wydawało że będę potrzebowała bardzo dużo czasu, ale jakoś tak wyszło, że tyle mówiłam. Od czego zacząć? Jak zapyta się w czym może pomóc, to powiesz z czym przychodzisz. Potem zada jakieś pytania (typu dlaczego właśnie teraz przyszłaś), odpowiesz, zaczniesz mówić i dalej już pójdzie . Nie miałam robionych testów.

piti_88, obyś nie został . Na mnie też to robi dość duże wrażenie, jak widzę u innych co z nimi robi, nie muszę sama się przekonywać jak to jest leżeć upitym pod sklepem (ostatnio widziałam ). Jak zapytałam psychiatrę o picie alkohol w czasie brania leków (piję okazjonalnie, 3-4 razy w roku np. lampkę wina i właśnie taka okazja wypada) to popatrzyła na mnie jakbym miała problemy z alkoholizmem. No heloł, bez przesady ja tylko zapytała i nawet jak powiedziała że mogę piwo wieczorem wypić to wcale nie muszę tego robić .