pyzia1

Moja rada jest taka: chwilowo usuń się na bok i zobacz jak ona na to zareaguje. Jeśli Cię dalej kocha to będzie szukała okazji żeby się z Tobą spotykać. Tak mi sie wydaje. Co do przyjaźni z byłą to pewnie jest ona możliwa ale nie od razu po rozstaniu, trzeba odczekać chociaż parę miesięcy żeby ochłonąć. A więc:albo wóz albo przewóz, ona musi się zdecydować bo inaczej będziesz przez nią cierpiał. Nie wiem czy to dobra rada ale najlepsza jaką mogę Ci dać

Cześc parasite i cześc kasia:)

Ja w 89 miałam 10 lat , nie pamiętam za wiele, tylko tyle, że w telewizji ciągle był Wałęsa:) A z tych wcześniejszych lat to jak siedziałm z bratem zamknięta w domu i oboje wylliśmy bo mama poszła stać do kolejki

Zgadzam się, depresja w jakiś sposób łączy się z egoizmem, z niego wyrasta albo go powoduje, człowiek w depresji koncentruje się głównie na sobie. Ale trzeba miec trochę egoizmu, żeby przeżyć

Dziś ja wrzeszczę KURRRRRRRRRRRRR...........................................de

Chwilowo mam przerwę bo kasy brakło:) Ale może w przyszłym roku.

lilith88 , niektóre dziewczyny "przy sobie" są ładniejsze, niż chudzielce. na pewno jesteś bardzo ładna tylko sama tego nie zauważasz. Też czytałam tą książkę Louise Hay i pomogła mi bardziej niż leki i terapia. Nie udało mi się do końca wyleczyć, ale to właśnie z niej nauczyłam się myśleć o sobie dobrze. Myślę, że ta ksiązka mogłaby pomóc Tobie i innym ludziom, którzy mają problem z samooceną.

Uwolniłam się z toksycznego zwiazku. Ułożyłam sobie na nowo życie. Rozpoczęłam studia i zrobiłam licencjat. To wszystko w ciągu niecałych 4 lat. Nikt nie wierzył, że mi się uda, ja też nie.

nikt89, ja tez najgorzej się czuję wieczorem, czasem dzieje się też tak, że zaczyna się od wieczoru, potem jest nieprzespana nocka, a wtedy poranek to juz horror.

Problem leży w tym,że najczęściej powtarzamy sobie to, co słyszeliśmy na nasz temat w psychice. Dziecko przyjmuje za pewnik to, co słyszy od rodziców, więc jeśli mówią "jesteś beznadziejny" to przyjmuje to do wiadomości i tak już zostaje. Wyczytałam to w książce i w moim przypadku to się zgadza. Nigdy mnie nie chwalili, często wręcz upokarzali, więc założyłam, że nie zasługuję na akceptację.

Też to słyszałam. Rozmawiałam też na ten temat z lekarzem, powiedział że owszem, ciąza może poprawić mi samopoczucie ale może też pogorszyć, nie da się tego przewidzieć. Dzięki za radę i dzięki że o mnie pomyślałaś, kochana jesteś

Niska samoocena to mój wielki problem,ale pracuję nad sobą i chyba jest lepiej. Bardzo pomogły mi afirmacje, powtarzanie sobie nawet po 100 razy dziennie, że kocham siebie i zasługuję na wszystko, co najlepsze. Tylko trzeba jeszcze CHCIEĆ kochać siebie, bo bardzo często nienawiść i poniżanie samego siebie staje się stylem życia. Tak też było w moim przypadku i na ten moment, gdy jest mi dobrze, jestem w stanie uwierzyć, że wszystko jest ze mną ok. Ale dalej są momenty, gdy czuję się tak bezwartościowa, że chcę tylko zniknąć.

Witaj, śmierć brata musiała byc dla Ciebie okropnym wstrząsem, ja też bym nie potrafiła pozbierać się po czymś takim Ale trzymaj się, jest tu wielu fajnych ludzi, którzy chętnie porozmawiają z Tobą i w miarę możliwości doradzą. Nie jesteś sama!

U mnie w domu jest szynszyl, też gryzoń, córka dostała go w prezencie. Jest słodziutki ale psa najbardziej przypomina mi w pozach, które robi, na pewno jest dużo bardziej dziki. Prowadzi też nocny tryb życia i dlatego nocuje w kuchni:)Wogóle nie daje spać, rzuca drewienkami, czasem piszczy, a kilka razy uciekł z klatki. Zeżarł też kalendarz ze ściany:) Ogłólnie jajcarz z niego

To może być depresja, moim zdaniem większośc Twoich objawów na to wskazuje. Ja też takie mam, poczucie niższości, myśli o śmierci itd. Nie wiem czy to da się całkowicie wyleczyć ale leczenie może pomóc, więc postaraj się coś z tym zrobić, bo może być jeszcze gorzej. Strasznie Ci współczuję straty rodziców, nie wyobrażam sobie nawet jak bardzo musiało (musi) to boleć.

Moje dwie ulubione: Stephen King "Wielki marsz" Witold Horwath "Ptakon" King to wogole mój ulubiony pisarz, super jest też "Carrie", "Serca Atlantydów", "Worek kości". Mam kilka książek Cobena, m.in. "nie mów nikomu", fajne, ale za bardzo mnie nie ruszyło. Fajnie piszą też Carrol i Margaret Atwood. A czy ktoś z was czyta może Musierowicz? Pewnie są to naiwne opowiastki dla dorastających dziewczynek ale nic tak nie podnosi na duchu gdy nie da się zasnąc i wydaje się, że gorzej być nie może.

mammmmmmmma, też przez pewien czas byłam sama z córką i przeżyłam wtedy największe załamanie, bycie samotną matką to nie bułka z masłem. Każdego może wykończyć.

Na pewno Ci sie uda, powodzenia!

O fuck!! Trzymaj się!

Jovita, nic się nie martw, zawsze możesz byc pierwsza September: jasne, że terapeuta nie jest jasnowidzem, ale jeśli jego pomoc ma się ograniczać tylko do wysłuchania czyichś żalów to do dupy taka pomoc. Chciałabym, żeby było inaczej, nie chodzi o spektakularny postęp, wystarczyłby chociaż minimalny.

Mój dzisiejszy dzień: gorszy niż wczorajszy, lepszy niż przedwczorajszy. Jakoś to będzie

Jak dobrze, że znalazłam to forum!!

Nic się nie stanie. Tylko głowa jest słabsza.

Ja dzisiaj piję. Byłam dzisiaj u fryzjerki i zrobiła ze mnie takiego potwora, że muszę się napić, żeby chociaż przejść obok lustra Zdrówko!!

Dzięki bethi W takim razie może sie odważę.