monk.2000

Reiben, lipa. Mi się nie chce chodzić na zajęcia, ale póki co nie wyrzucili mnie. Idę się uczyć.

Cześć. Jakieś nowości u kogoś?

Mi też często się śni szkoła. Moja interpretacja jest taka, że był to okres grubych lat dla mnie, wszystko było jakbym chciał. Teraz pozostały mi wspomnienia, dość często wspominam tamte czasy.

Mam ochotę na jakieś inne życie. Przenieść się do jakiegoś filmu, książki, albo gry komputerowej.

żyletka, sznur, butelka wódki, gotowe danie, tabletki, pistolet

Staram się nie narzekać dużo, bo to sprawy nie polepsza. Próbuję się jakoś wydostać z dołka od 7 lat. Powoli wątpię czy coś innego niż samoistna remisja może mi pomóc. Jakąś radę mógłbym dać z tego doświadczenia, tylko że skoro sam nie wyszedłem to trochę dziwne, żeby radzić innym jak wyjść z tego.

Cześć, ja nie mam niestety pomysłu. Może dobrze pokierowana psychoterapia by choć trochę pomogła. Bezsilność na prawdę wykańcza.

Nie mam żadnych filozofii na dzisiaj. Skończyły się. Jedyna filozofia, którą dzisiaj uprawiam to zamulenizm.

Cześć, ekipa ludzi z ostrzeżeniami się odezwała. Ja nie piszę tyle zboczonych treści to nie mam.

khaleesi, to jest ścierwojad, ptak nielot z gry Gothic. Ale kto wie, może ma jakieś gadzie powiązania.

Witam. Zgadza się, kolejny dzień. Minie niepostrzeżenie jak reszta dni.

1. Carlosabueno, bo w tematach gdzie ludzie karmią się ogólnikami on ma coś do powiedzenia 2. Dawno 3. No nawet 1. Jak wyobrażasz siebie w wieku podeszłym? 2. Co najbardziej wkurza cię w telewizji? 3. Co dziwi cię w życiu?

Luktar, dzisiaj nie śpię, bo spałem w dzień i teraz muszę wyrównać.

Nodoby_87, cześć. Jakieś zawirowania są zawsze, niekonieczne to musi czynić człowieka nieszczęśliwym. No ale ciebie chyba czyni. Zakładam, że chciałeś się wyżalić, bo pomysłu jak ci pomóc nie mam.

Luktar, cześć. Posiedzisz z nami? O tej porze forum się wyludnia, a ja spałem w dzień i będę samotny przez noc.

Kiedyś byłem spontanicznym człowiekiem. Nawet nauczycielka zwróciła mi uwagę, bo myślała, że się śmieję na lekcji z czegoś, a ja po prostu byłem uśmiechniętym człowiekiem. Dopiero potem zrobiłem się bardziej wykalkulowany w tej sprawie. Wszystko z lęku, że się ośmieszę. Okazywanie uczuć groziła tym, że się ośmieszę, oczywiście ma tu miejsce przesada.

Poleciłby ktoś jakiś film przyrodniczy? Chodzi o film, który nie należy do jakieś dużej serii, tylko taki z rozmachem na prawdę zrobiony. No bo jak jest dużo możliwości, to trzeba wybierać najlepsze. Oglądałem ostatnio Makrokosmos o wędrówkach ptaków i mi się humor poprawił.

Jabłko, cześć. Też mam dzisiaj doła więc nawet pomysłów brak co tu napisać. vifi, napisał co trzeba. Ja właśnie z powodu tego wypaczenia rzeczywistości próbowałem utworzyć sobie jakiś bardziej realistyczny obraz otoczenia, co skutkuje tym że wciąż mam pełno różnych dziwnych myśli, które nic nie wyjaśniają, a tylko komplikują. A tym porównywaniem to pewnie trochę przesadzasz, dużo ludzi się np. kompromituje, wystarczy włączyć YouTube tam są różne takie przypadki. Wiele osób sobie nie radzi z życiem, podejrzewam tylko, że nie robią z tego tragedii.

Teraz jak mam psycho-stan po idiotycznych snach, graniu cały dzień w klocki lego, a potem spaniu 16 godzin to z chęcią bym z kimś porozmawiał, nawet wspólne jedzenie obiadu przyniosło by ulgę. Cokolwiek co nie jest wirtualne. PS Jeśli chodzi o klocki to było warto, bo odblokowałem dużą część gry.

Cześć ja bym pogadał, ale padnięty jestem. Miałem leżeć w łóżku, ale źle mi było więc się pocieszam przy komputerze. Dałem wpis we wronach, ale pomyliłem porę.

Cześć, właśnie wstałem, grałem w LEGO do rana i stwierdziłem, że jednak się położę. Chyba długa gra w taką dziwną grę spowodowała powstanie chorych snów. Nigdy więcej.

Denne sny, w których życie jest jeszcze bardziej porąbane niż na prawdę.

Cześć, też pragnę wszystkich przywitać. To jakie plany na dzisiaj?

Zgodzę się, można powiedzieć, że szukam zdrowia i szczęścia, ale jakby ktoś powiedział, że szukam Boga, to by wiele się nie pomylił. Jak dla mnie całkiem prawdopodobne, żeby stany świadomości, które z ateisty czynią osobę, która czuje, że nie jest sama, mogły wyleczyć z lęku. Duża część mojego lęku, to jakby strach, że moja bytność jest pozbawiona podstawy. A znajdując podstawę, czułbym się pewniej. To tak jak z tym, że ponoć osoby, które przeżyły śmierć kliniczną bardziej doceniają życie, co również może leczyć z myśli samobójczych. Jeśli chodzi o występowanie jakiś poszerzonych stanów świadomości to jestem zwolennikiem teorii, że pojawiają się spontanicznie i trudno je wywołać techniką.

Cześć.