monk.2000

Ja nie jestem zadowolony z życia. Czuję się jakbym w ogóle nie żył. Dlatego z mojej perspektywy szczęście to stan świadomości, w którym świat nie jest jak mgła, a solidny. To że przez jakiś czas interesowały mnie religie wschodu nie wynika z chęci alternatywy, a właśnie dlatego, że tam często pada słowo "przebudzenie". Jak usłyszałem to pojęcie to od razu wiedziałem, że ma to coś wspólnego ze mną. Niestety, żadnego przebudzenia nie widać na moim horyzoncie i tak sobie żyje z dnia na dzień czekając na zmianę, jakieś zrządzenie losu. Resztę może dopełnić mój podpis.

Cześć. Kolejny dzień minął, ostatnio zmieniłem dawkę leków i mam różne dziwne objawy. Popijam mleko, bo są dwie butelki w lodówce. Byłem u babcia na Wiadomościach. Babcia nie jest scyfryzowana więc można u niech trochę odetchnąć od techniki. A z filmów to przymierzam się do pierwszego Batmana.

Do winyli jest specjalna nakładka do komputera. Można emulować brzmienie winyli i jest dużo opcji do regulowania.

Nie lubię. Chodzi mi o takich piratów w pozytywnym znaczeniu. Pływają po morzu, szukają skarbów. Takie wilki morskie. W skrócie można powiedzieć, że lubię fikcyjnych piratów, a tych co zatapiają na prawdę nie lubię. Nie chciałbym, żeby mnie ktoś zatopił. To tak samo jak pojedynek: crackerzy kontra hakerzy.

Pluszowy w kosmosie, lubię piratów. Czekam aż wyjdzie gra o piratach: "Raven's Cry", a także World of Battleships. No i kiedyś dużo ściągałem z The Pirate Bay.

Cześć.

Ja ostatnio wyłączyłem opcję automatycznego powtarzania albumu, bo stwierdziłem, że jak to zrobię, to będę miał wrażenie zmieniania płyty. Coś jak DJ.

Z hiciorów najbardziej lubię Princa i tzw. Minneapolis Sound, styl który wytworzył się koło niego. Ostatnio całkiem fajna wydaje mi się Kim Carnes. Przeważnie jest tak, że wszystkie piosenki wydają się te same. Czasem tylko wyłowię jakiś samorodek i słucham go częściej niż inne.

Fajnie, jakby ktoś się uczył jeszcze do egzaminu na technika informatyka. Mógłbym podzielić się doświadczeniem.

Kiedyś ściągnąłem 3000 piosenek-hitów z tamtych lat i próbowałem przesłuchać całą playlistę od początku do końca. Od tego się zaczęło, teraz korzystam ze Spotify. Całkowicie legalnie i do tego są okładki płyt, daty wydania albumów. Zauważyłem ciekawe zjawisko, że w latach 70 jest dużo zespołów, które są słuchane do dziś i mają dużo "obserwowanych" na tym serwisie. Natomiast gwiazdy lat 80 są niemal całkowicie zapomniane. Jedyne wyjątki to Jackson i Madonna. Potem popularnością się cieszą zespoły współczesne. Ciekawe, czy za 10 lat skończą na śmietniku historii, czy jednak przejdą do miana legendy. Lata 80 w muzyce, to takie: gdzieś to słyszałem, ale nie znam wykonawcy ani tytułu. Dobry okres dla gwiazd jednego hitu.

Ja słucham popu z lat 80. Kiedyś sobie postanowiłem, że przesłucham wszystkie hity tamtych lat i zrobię stronę, która będzie miała zdolność do przenoszenia w czasie. Takie Radio Zet Gold +.

Czytam swoje posty i dochodzę do wniosku, że jestem monotematyczny, Z drugiej strony deader i carlosbueno też są, a czyta mi się ich bardzo dobrze, bo dzięki temu są wyraziści.

abstrakcyjna

buka, proste. Ale pewnych rzeczy się nie przeskoczy. Dziecko zawsze będzie malowało kwadratowy domek, drzewko i słonko w narożniku. Chyba, że ma zmutowany gen i jest dzieckiem-geniuszem. Tak samo u mnie. Nie jest powiedziane, że po treningu będę profesjonalistą. Nie każdy ma to coś. Na razie umiem coś robić jak przeczytam w tutorialu, sam bym nie wpadł na wiele rzeczy. Taki script-kid ze mnie.

Ciekawy wątek, miło się czyta. Liczę tylko, że autor panuje nad sobą i sam nie jest nieszczęśliwy z powodu swojej obsesji. Nawet się uśmiechnąłem od ucha do ucha. :'>

Chyba to, że informatyki próbuję się uczyć ze słownika. Losuję literę, a potem czytam wszystkie hasła na ten znak. Wprowadziłem tę metodę, bo wcześniej zawsze zaczynałem od "a" i nigdy nie kończyłem. Potem byłem znawcą wyrazów na literę a. Jak czytam nawet jakiś bzdurny tekst, to próbuję wszystko zapamiętać. Oczywiście mi się to nie udaje i traktuję siebie jak bezmózga. Nie chodzę do pracy, więc nie potrafię sobie pozwolić na przyjemności. Prawie nie czytam beletrystki, nie gram w gry i nie oglądam filmów, mimo że sprawiałoby mi to radość. Na biurku mam same książki z nauk ścisłych.

Ferdynand k, a ja właśnie lubię kulturę masową. Kiedyś robili taki eksperyment, gdzieś to jest na YouTube. Wzięli skrzypka uznanego za jednego z większych geniuszy, gdzie ludzie masowo wykupowali bilety na jego koncert. A potem wystąpił za darmo na ulicy, przebrany za bezdomnego i nikt się nawet nie zatrzymał. Dla mnie sztuka to taka bufonada. Jak masz kwiatek w doniczce to się nie zachwycasz, ale wystarczy że to namaluje jakiś wielki artysta i wszyscy czapki z głów. No ale nie dyskredytuję istnienia sztuki, dla mnie sztuka to coś zrobione z perfekcją i przemyślanie. Niekoniecznie jakaś waza Ming. To dodam jeszcze jakąś antyprawdę. "na to idą pieniądze z naszych podatków" Stwierdzenie typowego Janusza, albo typowego szwagra. Z jego podatków idzie np. 5 groszy na budowę jakiegoś budynku. A on się buntuje, jakby co najmniej własnymi rękami zbudował Centrum Zdrowia Dziecka.

Midori, bunt trochę tak, ale raczej bierny. Bunt to mi się kojarzy z czymś gwałtownym. Że człowiek mówi: dość tego. U mnie to jest taka obojętność na to co się wydarzy. Zamiast włączać się do bójki to patrzę z boku z politowaniem.

O, w końcu jakiś człowiek z talentem. Pozostaje pozazdrościć. Jak się nauczyłeś grafiki? Jakich programów używasz? Zdradź trochę tego, ekspercie.

Ja trochę bawiłem się Photoshopem kilka lat temu, ale jakiś większy skill to nie jest. Głównie znam podstawowe funkcje. Jak ktoś jest dobry, to nawet w Paintcie namaluje Mona Lisę.

"los jest w twoich rękach" "życie to dar" - to mnie zawsze wkurzało, bo na logikę, to trzeba najpierw istnieć, żeby dostać dar Wiele też bym wpisał tego czego się uczyłem na religii. Ale dla mnie to temat tabu i go unikam. Dlatego, zapomniałem wiele dogmatów. Co do krótkich sentencji, w każdej jest trochę prawdy. Lubię te fiszkowe cytaty z obrazków porozrzucanych po internecie. Tym bardziej jak mają fajne tło. No i dla mnie też antyprawdą jest podział na sztukę wysoką i niską. Mówienie, że ktoś jest muzycznym geniuszem, a ktoś tylko rzemieślnikiem. Wiecie o co chodzi, tym bardziej jak się weźmie pod uwagę sztukę współczesną.

merryy91, cześć. Ja mam 24 lata, więc jesteśmy w podobnym wieku. Z tym, że ja miałem łatwiej jak chciałem sprawdzić jaki mam wiek. wystarczyło odjąć od aktualnej daty 1990, teraz już to nie działa. Recepta dla mnie to żyć z objawami, straciłem nadzieję na wyleczenie, bo choruję już 8 lat. O dziwo jakoś się przyzwyczaiłem i już tak nie męczę innych swoimi problemami. Może z wyjątkiem kuzyna, on się nie odzywa, za bardzo zna mój stan, żeby się tym karmić. Może nie ma mnie za "toksycznego człowieka", ale jednak zaczął mnie unikać. Ze snem to jakimiś lekami to idzie załatwić chyba, ja z tym nie mam problemu, więc się tym nie interesowałem. Napady lęku to nie schizofrenia, nie są na całe życie. Warto zastosować jakieś metody. Od kiedy zmniejszyłem dawkę z 800 na 600mg Solianu, wróciły natrętne myśli. Chyba jedyna metoda to nie wierzyć w magiczne myślenie i umiejętność zachowania zdrowego rozsądku.

Zasady rządzące tym światem, brak swobody. Wszystko jakby zaprojektowanie. W takiej sytuacji zostaje tylko poznawać te prawidła i naginać je do własnej korzyści.

Też lubię koty, próbuję mamę namówić na jednego. Niestety Oskar zdechł w tragicznych okolicznościach. Mi radość sprawiło położenie się w łóżku i wyluzowanie.

Ja nie mam fobii społecznej jako oddzielnej jednostki. U mnie fobię wywołuje ogólny stan psychiki. Jestem w słabej kondycji psychicznej to i z ludźmi nie chcę się spotykać. Dodatkowo aktualnie nie pracuję i zawsze jest problem gdy pada pytanie: "co robisz na co dzień". Podejrzewam, że gdybym poczuł wewnętrzną siłę, pierwszą oznaką by było wyjście do ludzi. Chodzenie na randki, czy zapisanie się do jakiegoś klubu hobbystycznego gdzie są ludzie. A z rad jakie mógłbym dać to warto po prostu nie przejmować się tak co pomyślą inni. Niestety nie jest to łatwe, bo człowiek ma wbudowany mechanizm, żeby dostawać informacje zwrotne od innych. Sam nie wiem, chyba jednak nie powinienem radzić jako odludek. Niektórzy mają po prostu to coś i stają się popularni w swoim środowisku. Nawet na Facebooku widać, że jedni dostają kupę lajków, a inni choćby wrzucili wzór chemiczny lekarstwa na raka to zostają zignorowani. Mi już nawet nie chodzi o popularność i gwiazdorzenie, ale żeby ktoś mnie raz na jakiś czas odwiedził, zadzwonił, czy zagadał. Chyba jestem zbyt nudny i mało przebojowy. No cóż, taki mój los od tych 8 lat.