Mona75

Witaj i pamiętaj że możesz na nas liczyć

Są terapie dla dzieci rodziców cierpiących na depresje i lęki, może warto z tego też skorzystać.

Na pewno jest Ci trudno, ale każdy z nas postara Ci się pomóc w miarę możliwości. Bądź z nami

Nieudacznikiem napewno nie jesteś, raczej człowiekiem renesansu. Witaj na forum

Hej, fajnie że jesteś z nami

Nikt nie jest nudny. Myślę że w Tobie też znajdzie się coś ciekawego

Jak miło wiedzieć że nie jest się samotnym leniem, w grupie raźniej. Forumowi Lenie łączmy się

ja usłyszałam że do każdego lęku można się przyzwyczaić. Zmieniłam psychiatrę. Nie chcę się przyzwyczaić tylko to pokonać

Witaj na forum, nie znikaj za szybko, razem raźniej

Razem jesteśmy dużym wyzwaniem dla depresji

Moja agresja pojawia się znienacka. Kiedy mnie dopada nienawidzę ludzi. Nie jestem w stanie wejść do autobusu lub tramwaju, wkurza mnie że ci ludzie stają tak blisko mnie i naruszają moją przestrzeń powietrzną. Mam ochotę zrobić im krzywdę. Żeby nie wywoływać niepotrzebnych awantur potrafię wysiąść i po prostu iść "z buta". Nie radzę sobie z tym, leki nie pomagają, już nie wiem co robić

Coś w tym jest. Kiedy mija atak depresji człowiek cieszy się że świat jest znowu taki piękny

Lęk nie zawsze jest zły, czasami jest wręcz niezbędny. Można się do niego przyzwyczaić

Póki czujesz że jesteś w stanie coś zmienić to zrób to. Będziesz miał motywację i wydobędziesz z siebie niewiarygodne pokłady siły. Ja jestem z Wrocławia i widzę że studenci jakoś sobie radzą. A poza tym są Poradnie Zdrowia Psychicznego gdzie zawsze znajdziesz pomoc

Każdy ma swoje światło w sobie, odnajdź je. Wtedy będziesz potrzebna, bo będziesz innym oświetlać drogę. Może właśnie po to jesteś na tym świecie?

Więc może przeżyjemy ten 2012 rok. Zdepresją lub bez ale przeżyjemy

Ja mam dwoje dzieci w wieku 10 i 7 lat. Też miewam stany, kiedy jest mi totalnie wszystko jedno. Ale to właśnie moje maluchy dają mi siłę żeby walczyć. To nie prawda że Twój syn ma już swoje życie. On czuje się za Ciebie odpowiedzialny, a Ty postaraj się go nie zawieść

Pomyśl że to tylko 8 godzin, a kiedyś czeka Cię zsłużona emerytura

Jak depresja mi odpuszcza to czuję się szczęśliwa z prawie każdego powodu. Ale jak wraca to nie mam siły nawet się uśmiechnąć

Jestem z wręcz idealnej, modelowej rodzinki, tak jak Beata miałam wszystko, z tą różnicą że wciskali mi że jestem naj. No a potem brutalne zderzenie z rzeczywistością, gdzie nie wszyscy już tak sądzili. Nie poradziłam sobie z tym

Witaj. Świetne założenie, mam nadzieję że poradzisz sobie z problemami

Witaj. postaramy się Ci pomóc, ale nie możesz się poddawać. Wiem że to banał, ale kiedyś w końcu będzie dobrze

Postaram się powtarzać to sobie jak będzi źle. Witaj

Witaj na forum i może jednak napiszesz coś o sobie? Jesteś wśród swoich

Agnieszka nie poddawaj się. Ja mam 32 lata, 2 dzieci i też jestem sama. Musisz walczyć bo one Cię potrzebują