merkia

napisałabym słowo w słowo, identycznie, naprawdę. niesamowite. :) nie mówię, że dobre, ale sam fakt, że nie jestem sama. dziękuję, że to z siebie wylałeś Wojtek .

cudowny tekst...dziwnie mi bliski, bardzo dziwnie. oskar dla Ciebie, Pani Różo =) Szczerze Cię podziwiam. Będę walczyć, skoro Tobie tak wspaniale poszło...jakoś to będzie, mam nadzieję. :) ściskam b mocno, bo ten tekst to najwspanialsza rzecz jaka dane mi było przeczytać...

to i ja chcę...pójdę na mecz zaraz, zobaczę jak brat wyciska siódme poty heh. pozdrawiam serdecznie. śliczna pogoda dzisiaj u mnie.

pierdzielone, ludzkie gadanie . trudno być na to głuchym, wiem, wiem. najpierw trzeba zrobic porządek z samym sobą. a jeśli choodzi o idiotyczne gadki ludzi - Bóg niestety nie stworzył większości populacji tak wrażliwymi jak my bez dwoch zdan jest nam trudniej. ale wszystko da się zrobić człowiek nerwica ;-) naprawdę ! ściskam mocno. - dzisiaj zrobilam obiad i nikt się nie otruł. - zbijalam baki xD...;/ ano i tak...wierzę w Boga, ale mam ogromny uraz do ludzi..sama nie do końca potrafię określić "dlaczego".. a i do samej siebie chyba takze. tak za ogół . za to co mogłam, a nie zrobiłam. nie cofnę, ale zal jest i kurde. no

zimbabwe, jesteśmy rówieśniczkami ! :) dzisiaj zostałam w domu. ale nie chcę zmarnować dnia...bardzo nie chcę... . zaraz stąd zmykam i zrobię ze sobą porządek. a propos choroby...wiem, że my, nerwicowcy, nie lubimy takich tekstów, ale... moja najlepsza koleżanka w klasie jest niepelnosprawna dziewczyna.na wozku. do tego ma bardzo slaby wzrok. ale nie uwierzycie ile ma w sobie sily. w pelni zaakceptowala to jaka jest, jaka się urodzila. to niesamowite. jest geniuszem matematycznym i fizycznym,a do wszystkiego doszla ciezka pracą. wstaje bladym switem, uczy się niemieckiego lub wloskiego, bo wg niej nie ma sensu marnowanie czasu na sen. jej poczucie humoru przewyższa resztę tych ponuraków w klasie. nie potrzebuje pomocy, radzi sobie znakomicie. czasami jak sobie pomysle o moich problemach, to jest mi wstyd... bardzo wstyd. mhm...a czemu mi jest wszystko tak obojętne ? dotyczy się większości życia. i to nie jest takie "luzackie"... Uciekam od prowadzenia rozmów, bo przy wszystkich jakoś dziwacznie się czuję...walczę z tym i zagajam do innych b często, ale to uczucie nie chce się ode mnie odczepić ! ! co o tym sądzicie? sądzicie coś ? z resztą da się toczyć walkę . tak mi się przynajmniej wydaje.

czemu tak sądzisz? ... u mnie nie najgorzej..ale ... ale . jak zwykle. o losie. o ja nieszczesna .. xD eh. nudzę się sama sobą i ludźmi i wszystkim...prowadzenie rozmowy sprawia mi trudnosc. nie wiem o co kaman. jak zapomnęto jest git , cud, miod i orzeszki. i najgorsze te poranki, to wstawanie. ale coz zrobic. wstaje, ubieram sie i wio. toczyc ten kamien xD tyle ze jak syzyf to ja na tyle uparta nie jestem.. chyba...a może ? boję się, że nie zrealizuje obranych celów. eh. i wybiegam za bardzo w przyszlosc nie widząc optymistycznego zakonczenia... to takie posumowanie z dzisiejszego dnia :) no, konczę. pozdrawiam usmiechem, mimo wszystko.

ale czemu to wszystko jest takie trudne... . nie mam zamiaru się poddawać, co to to nie. jednak na dzien dzisiejszy nie widzę końca! ooo losie... akcent optymistyczny : nie jestem sama.

derealizacja? =) wrzuć w wyszukiwarkę.

kkdm, wszystko zależy od Ciebie. Pewnie nie raz, nie dwa to słyszałeś. Ja bym popatrzyła na to z innej strony. Czy znasz jej charakter, sposób zachowania w danych sytuacjach ? I czy sądzisz, że byłyby one takie...anielsko-idealne ? Rozumiem, rozumiem, że po prostu masz nieodparte wrażenie jej boskości, że jest ziszczeniem Twoich marzeń. Zastanów się jednak proszę, czy do końca życia chcesz egzystować w takim amoku. Spróbuj sobie również wyobrazić sytuację, gdy się spotykacie, a ona zwyczajnie Cię olewa. Nie bądź ograniczony, spójrz na sprawy z innej perspektywy. A przynajmniej spróbuj. PS. Czy Ona ma chłopaka/narzeczonego/męża? PS 2. Masz niespotykany dar lekkości pisania. Post (pomimo ogólnego przekazu) emanuje inteligentnym i błyskotliwym poczuciem humoru. I pamiętaj, że zawsze są drzwi. Twoje bluszczem owinęła Ona i trudno jest Ci je dostrzec. Pamiętasz Edwarda-Nożycorękiego? PS 3. Daj szansę realnym koleżankom,znajomym. Choć malutką =)

pannanikt , .Kinga., ashley, dżejem, człowiek nerwica i inni-inni-(pozytywnie rzecz jasna) =) damy radę. walczę, codziennie. wiem też jedno - później będziemy silniejsi od reszty "niedoświadczonych". na pewno =)

Pokochanie siebie wcale nie jest łatwe.Potrzeba czasu. I siły. Tak przynajmniej sądzę. Czasami jest lepiej , czasami gorzej. Myślisz, że już dotarłaś tam, gdzie chciałaś , lecz nagle wszystko pryska. Ludzie potrafią niszczyć. Choć sami najczęściej nie zdają sobie z tego sprawy. Naszym zadaniem jest tworzenie czegoś w rodzaju ochronki, kopuły. Nie chodzi o odizolowanie się, nie ! Istotą powinna być umiejętność odrzucania fałszywych opinii, słów. Nie mówię, że to łatwe. Ale chyba da się zrobić Hm...zapomniałabym dodać. Ludzie niszczą, ale potrafią również budować. Ci pierwsi nie mają po prostu fundamentów aby stworzyć coś dobrego.

11. MÓJ PROBLEM JEST NAJWAŻNIEJSZY. Kogoś spotkało nieszczęście ? Rozumiem, współczuję,ale krzyż , który ja niosę jest cięższy niż inne. TO kłamstwo. Jest jednym z tych wagi piórkowej.

belinda może są jednak prawdziwi LUDZIE ? Moja pytanie na teraz : czy można zapanować nad myślami ? Czasami wydaje mi się, że ktoś mi odbiera dobre myśli i przestawia je na beznadziejne, choć zupełnie nieprawdziwe. Chciałabym być normalniejsza. Bawię się w berka ze swoim mózgiem. Wszystko jest dla mnie głupie choć tka nie uważam. Z każdym słowem jakie wypowiadam "dopada" mnie bezsensowność... . Tak Bethi, zagubiona jestem jak cholerka. Może kiedyś minie. ...same sprzeczności

jakieś działania ? a niepełnoletnim wstęp wzbroniony będzie ? =) wprawdzie za rok...no ale

faiter człowiek potrafi wiele znieść. Ja również chciałabym aby coś mną potrząsnęło, tak dobitnie. Abym zrozumiała pewne rzeczy. Czasem odnoszę wrażenie, że sami zakopujemy się w tym wszystkim. I cierpimy,bo tak chcieliśmy. Trzeba mieć siłę. To bez dwóch zdań. "Po głowie chodziły mi natrętne myśli: kto teraz na mnie patrzy, kto mnie ocenia, czy on (ona) mnie zauważy, jak "wypadam" w tej sytuacji, jaki jest mój wizerunek; nie płaczę - pewnie odbierają mnie jak potwora pozbawionego uczuć... " -> też miałam do niedawna coś takiego. Nawet teraz czasami przychodzi. I wcale nie jest łatwo. Jednak już nieraz przekonałam się o tym, że to wszystko jest bardzo mylące. Podam banalny przykład : nieznajoma dziewczyna tak ostentacyjnie mnie obserwowała, że po kilku minutach miałam chęć jej coś zrobić, ukąsić, żeby padła i się nie podniosła. Nagle ona podchodzi do mnie i mówi : "Widzę w twoich oczach dobroć...długo już czekasz na pociąg?" (sytuacja działa się na peronie). Rozmawiałyśmy ponad pół godziny. " powie, że przecież wcale nie jestem taki zły... " -> dobrze, że zdajesz sobie z tego sprawę =)