GRACJA

Iwonusia masz prawo źle się czuć. Ja rozumiem Cię doskonale. Musisz koniecznie iść do psychologa. Tobie jest potrzebna psychoterapia i to jak najszybciej. Sama możesz sobie nie poradzić. Jesteś młoda i walcz o siebie. Warto. Musisz te problemy rozwiązać teraz. Jeśli nic z tym nie zrobisz to w dorosłości i tak to do Ciebie wróci.To wszystko co przyżyłaś i przyżywasz siedzi głęboko i z tym trzeba się rozprawić. No niestety rodzice Ci się nie popisali. Ja też nie miałam dzieciństwa usłanego różami i dlatego wiem co czujesz. Iwonusia-psychoterapia. Pozdrawiam

Och, jakie to przykre co piszesz, a ona jest okrutna. Pokazała swoją prawdziwą twarz. Szkoda dla takiej dziewczyny czasu. Daj sobie z nią spokój. Ona nie jest Ciebie warta. Zasługujesz na inną, lepszą dziewczynę. Otwórz w końcu szeroko oczy i zobacz kto to tak naprawdę jest. Ja bym do niej nie pisała i bez czytania kasowała jej sms-y. To pomaga /wypróbowałam to na sobie/. Z powodu takiej dziewczyny nie warto cierpieć, naprawdę.Potraktuj to jako przykre doświadczenie życiowe i idź do przodu. Staraj się o niej nie myśleć. .Pozdrawiam

No tak tylko, ale wiesz mnie się wydaje że nauka nie zastąpi relaksu, który napewno jest Ci potrzebny, ani też spotkań z przyjaciółmi. Powinnaś więcej czasu poświęcać na odskocznie od codzienności. Nie samą nauką, pracą człowiek żyje. Organizm ludzki ma swoją wytrzymałość. Myśle że nauką zagłuszasz to co siedzi gdzieś tam głęboko. Do tego trzeba dotrzeć, wydobyć to i rozprawić się z tym. Nie wiem czy lekarz aż tak dogłębnie bada Twoją psychikę. Myślę że psycholodzy robią to lepiej. Takie jest moje zdanie. Pozdrawiam.

makalele - wszystko będzie dobrze. Wiesz co trzeba robić i dasz sobie radę. Powodzenia

Oczywiście płakać. Płacz tak jak napisałeś oczyszcza, przynosi ulgę. Rozładowuje stres. To jest normalna reakcja organizmu, której nie trzeba hamować. Mnie też płacz pomaga. Pozdrawiam.

Witaj mist. Życzę zdrówka.

Zawsze w pobliżu jest dużo gapiów i ktoś napewno będzie miał chusteczkę do nosa. Jest ryzyko ale skąd wiesz że w takim przypadku pomyślisz najpierw o rękawiczkach i masce a nie o życiu ludzkim? I tu można sobie gdybać. Pozdrawiam

Witaj Kathy. Tak to bardzo trudne o czym piszesz. Podziwiam Cię że przy tym wszystkim dajesz radę studiować dwa kierunki. Myśle że obok farmakologii wskazana byłaby też psychoterapia. Psycholog pomoże Ci zrozumieć co się z Tobą dzieje. Wskaże Ci drogę wyjścia z tego stanu. Powodzenia, Pozdrawiam

No jeżeli byłaby to operacja na mózgu to ja też bym odradzała. Psychoterapia i farmakologia. Pozdrawiam.

Nikt nie powiedział,że będzie łatwo i dlatego trzeba walczyć o swoje. Kto walczy ten wygrywa. Pozdrawiam

Myślę, że mam trochę więcej doświadczenia życiowego i widze to tak. Najczęściej znajomości na odległość nie wychodzą, nie sprawdzają się. Odległość robi swoje. Brak bliskiego kontaktu przy tak krótkiej znajomości oddala ludzi od siebie. Sam Olimp napisałeś że Cię kochała-podobno. Tylko silna miłość z obu stron ma szanse na przetrwanie. Nawet długoletnie, zgodne małżeństwa nie wytrzymują gdy w grę wchodzi rozstanie na długi czas. Ta dziewczyna poprostu Cię nie kochała. Musisz to sobie uświadomić, oswoić się z tą myślą. Spędziliście ze sobą dwa wspaniałe tygodnie i tego nikt Ci nie odbierze, ale coś musiało jej nie pasować skoro zerwała. Nie powiedziała Ci tego, ale tak napewno było. Bywa tak, że po miesiącach znajomości okazuje się, że ludzie do siebie nie pasują. Myślę że ta dziewczyna nie powiedziała Ci tego wprost bo nie chciała robić Ci przykrości i bała się Twojej reakcji. A ty teraz zamiast się zamartwiać weź się w garść i doprowadź do porządku bo czeka na Ciebie jeszcze nie jedna dziewczyna. Jesteś rozżalony i masz powody, ale to minie. Przeszłość trzeba od siebie odrzucić. Trzeba żyć dniem dzisiejszym. Przeżyjesz jeszcze nie jedną wspaniałą chwilę, bo jesteś tego wart i nie jedna dziewczyna to zauważy tylko daj im szansę i sobie też. No uszy do góry. Powodzenia.

Ja bym w szkole o tym nie mówiła. To może pogorszyć sprawę. Nie wszyscy rozumieją nerwicę i to co się dzieje wtedy z człowiekiem. Porozmawiaj o tym z lekarzem,on Ci doradzi. Pozdrawiam

Dasz radę i wytrzymasz. Jesteś bardzo dzielna. Nie rozumiem do czego Cię zakwalifikowali? Jeśli chodzi o rozmowę z panią w rejestracji to niestety takie są nasze dzisiejsze realia. Jest za mało lekarzy, za mało psychoterapeutów, a z tego co widzę to nerwica jest to choroba społeczna. Ale ja widze w Tobie wolę walki, samozaparcie. To dobrze, że mogłaś zatrzymać się u koleżanki. Napewno znajdziesz u niej zrozumienie i wsparcie. Najważniejsze pozytywne myślenie. Powodzenia.Pozdrawiam.

Hmm, mnie to raczej przypomina sydnrom kata i ofiary. Kat atakuje,znęca się nad ofiarą. Im bardziej ofiara się boi i poddaje tym bardziej kat atakuje. Kat żywi się słabością, nieporadnością ofiary. To że nie umiemy zareagować na krytykę, ataki wobec naszej osoby ja pojmuję jako naszą słabość, nieporadność, zatracenie w obawie przed tym jak zareagowałaby osoba której bym się przeciwstawiła. To może oznaczać,że ja boję się tej osoby. A więc trzeba się zastanowić dlaczego ja się boję. Co jest w tej osobie co mnie paraliżuje? Co się stało, co się zadziało,że dziś moje reakcje są takie a nie inne? Co mogę zrobić żeby to zmienić? Czy nie czas żeby powiedzieć - NIE !!! Nie zgadzam się z takim postępowaniem wobec mojej osoby. Ja o sobie tak nie myślę, nie jestem taka/i jak o mnie mówisz. Mam o sobie inne zdanie. Tego trzeba się nauczyć, jest to trudne, ale warto. Trzeba próbować. Raz, drugi może się nie udać, ale za trzecim razem się uda i osiągniemy sukces. Wszystko leży w naszej psychice, w naszym myśleniu, które trzeba zmienić. Powodzenia. Pozdrawiam.

Wstyd mam ale nie aż tak paraliżujący. Jak rozmawiasz z kimś to myśl o tym o czym rozmawiasz. Nie skupiaj się na sobie. Przecież nie wiesz co w czasie rozmowy myśli o Tobie druga osoba więc poco tak się nakręcać. Myśle, że obawiasz się że ta osoba myśli o Tobie negatywnie. Wszystko leży w myśleniu. Może dlatego aż tak się wstydzisz bo brak Ci pewności siebie? Pozytywne myślenie to podstawa sukcesu. Nie zakładaj z góry że rozmowa się nie uda, że coś będzie nie tak. A nawet jeśli ktoś widzi Twój wstyd to nie jest to przecież nic strasznego. Każdy ma w życiu chwile że się wstydzi i jest to normalna rzecz. Prawdopodobnie jesteś bardzo wrażliwą osobą i stąd też to się bierze. Jak byłam młoda /19-20 lat/ często się czerwieniłam w trakcie rozmowy, a już nie daj Boże jak ktoś powiedział coś na mój temat-purpura. Był problem. Im mniej unikałam ludzi tym lepiej reagowałam. Jeszcze dziś zdarza mi się zaczerwienić, ale nie zwracam na to uwagi. Taka moja uroda i już. Powodzenia. Pozdrawiam

Witaj Glen

Tak wierzę w miłość do grobowej deski. Widziałam ją na własne oczy. Widziałam starsze szanujące , kochające się małżeństwa. Gdy jest miłość i jest ona pielęgnowana to trwa wiecznie. O miłośc trzeba dbać. Pozdrawiam

Koles - a może coś więcej na temat tej metody? Z tego co ja się orientuje to operuje się chore narządy. A jak można zoperować psychikę? Pozdrawiam

Witaj luiskark. To dobrze, że walczysz, nie poddajesz się. Pozdrawiam

Aniu cieszę razem z Tobą z Twojego sukcesu. Pozdrawiam

Witaj Tojużnieja. Nie powinno Ci być głupio, że teraz Ty potrzebujesz wsparcia. Takie jest życie raz Ty pomagasz a innym razem ktoś pomaga Tobie. Jak to dobrze że masz wsparcie. To jest bardzo ważne żeby nie zostać samemu z problemem. A facet - no cóż on tego nie rozumie. Nie zna tej choroby, nie rozumie jej i dlatego może tak zareagował. Myśle że on przemyśli i wróci do Ciebie i wtedy porozmawiaj z nim. Wytłumacz mu co się z Tobą dzieje. Daj mu szansę. Napewno wszystko się ułoży. Zdrówka. Pozdrawiam

Mówisz tyle na ile jesteś gotowa. Możesz przy trudnych pytaniach powiedzieć że np dziś nie jesteś jeszcze gotowa żeby aż tak się otworzyć,może następnym razem. To jest psycholog i powinien Cię zrozumieć. Ja też nie odrazu o wszystim mówiłam. Poza tym nie przy każdej osobie można się otworzyć, Sama będziesz czuła czy przy tej osobie możesz wszystko mówić, czy dana osoba Cię nie blokuje. Czasami , a ja tak mam do obcej osoby jest łatwiej mówić o swoich problemach niż do bliskich. Pozdrawiam

Z takim ciśnieniem trzeba iść do lekarza. Najlepiej jest mierzyć jednym aparatem kilka razy dziennie, zapisywać wyniki i to pokazać lekarzowi. Nadciśnienie - o ile się je ma właśnie na tym polega, że rano jest np dobre a za godzine podwyższone. Stres też podwyższa ciśnienie i na to też trzeba zwrócić uwagę. Pozdrawiam

U psychologa czeka Cię rozmowa na temat Twojego samopoczucia. Jakie masz problemy i związane z tym emocje. Mnie na pierwszym spotkaniu psycholog pytała też o sytuację rodzinną, pracę, choroby- na co i jak się leczę. W każdym razie nie bolało. Pozdrawiam.

Ta psychoterapia polega na omawianiu moich problemów i związanych z tym moich zachowań. Przede wszystkim mówimy o moich emocjach. W ten sposób poznaję siebie. Poznaje źródło swoich myśli i reakcji na dane sytuacje. To pomaga mi w relacjach z ludźmi, w radzeniu sobie ze stresem. Pozdrawiam.