ekspert_abcZdrowie

trans

kosiarzhh, w Twoim przypadku konieczna jest konsultacja u psychiatry. Natrętne myśli na temat tego, że chce się kogoś skrzywdzić, wyobrażenia dotyczące nekrofilii czy zabicia kogoś po wcześniejszym dokonaniu gwałtu są nie tylko przerażające, co niebezpieczne dla Ciebie i otoczenia. Natręctwa myślowe mogą wskazywać na nerwicę natręctw, ale to nie jedyna możliwa diagnoza. Trzeba też brać pod uwagę zaburzenia psychotyczne. Więcej o nerwicy natręctw możesz przeczytać tutaj: http://portal.abczdrowie.pl/co-to-jest-nerwica-natrectw.

pixi107, obawiam się, że diagnoza psychiatryczna jest trafna. Nerwica konwersyjna należy do zaburzeń nerwicowych występujących pod postacią somatyczną. Pacjenci skarżą się na objawy fizyczne i uporczywie domagają się kolejnych badań, pomimo negatywnych wyników. Zaburzeń z somatyzacją nie należy mylić z urojeniami hipochondrycznymi. Choroba dotyka znacznie częściej kobiet niż mężczyzn i zwykle zaczyna się we wczesnym okresie życia dorosłego. Chorzy na nerwicę konwersyjną mogą skarżyć się na wielorakie i nawracające objawy somatyczne. Większość dorosłego życia tych pacjentów upływa pod kątem dramatycznej i skomplikowanej historii chorób. Osoby takie leczą się często kompleksowo u wielu różnych specjalistów z powodu licznych skarg fizycznych. Dotyczą one różnych narządów ciała, mimo że przyczyna tych dolegliwości nie jest somatyczna, a tkwi w psychice. Zaburzeń nie można wyjaśnić żadnym znanym stanem fizycznym, nie stwierdza się, np. uszkodzeń neurologicznych czy nieprawidłowości w obrębie narządów. Radziłabym kontynuować leczenie psychiatryczne.

carlosbueno, niska samoocena nie zasadza się tylko i wyłącznie na patologiach w rodzinie, np. alkoholizmie, apodyktycznej matce czy wygórowanych rodzicielskich wymaganiach. Jak słusznie zauważyła Monika1974, czasem niestawianie wymagań przez rodziców też jest błędem. Zacząłeś stawiać sobie w końcu te wymagania sam, ale za to stałeś się dla siebie zbyt wymagający i zbyt samokrytyczny, stąd perfekcjonizm i poczucie niedorastania do ideału. Po co tłumaczyć się innym ze swojego życia? Po co porównywać się z innymi? To tylko utwierdza Cię w przekonaniu, że nie nadajesz się do niczego. A to nieprawda! Być może "kluczem" do twojego niskiego poczucia własnej wartości są faktycznie nadopiekuńczy rodzice, o których możesz przeczytać tutaj: http://portal.abczdrowie.pl/nadopiekunczy-rodzice.

Oczywiście, Tajemniczy Pan ma prawo do swoich poglądów na temat seksu i prawo do własnych wyobrażeń swojego życia seksualnego. Nie kwestionuję tego, że mężczyzna pragnie być z dziewicą i mieć świadomość, że jest jej pierwszym facetem. Analogicznie jest u pań. Kobieta również lubi, kiedy facet uprawia z nią seks po raz pierwszy. Myślę jednak, że fakt, czy ktoś wcześniej miał, czy nie miał kontaktów seksualnych, jest mało znaczący, jeśli chodzi o budowanie związku. Jeżeli chcielibyśmy patrzeć na związki tylko przez pryzmat "dziewictwa" i zawężali relacje damsko-męskie do seksu, to kiepsko by to wszystko wyglądało. Powtarzać się nie zamierzam, Tajemniczego Pana uświadamiać w sprawach seksualnych nie będę , ale polecam zajrzeć do zakładki "seks" na portalu abcZdrowie: http://portal.abczdrowie.pl/seks. Można tam znaleźć informacje na temat anatomii intymnej kobiety albo dowiedzieć się cóż to takiego ten "petting"

Dyskusja się rozemocjonowała. Oczywiście, nie każdy stosunek seksualny z kobietą pod wpływem alkoholu to gwałt. NIE GENERALIZUJMY. Rozumiem argumenty intela. Zdaję sobie sprawę z "upodlenia ludzi", z faktu, że nastolatki piją do nieprzytomności i "łajdaczą się", a później próbują się usprawiedliwiać: "To był gwałt, ja nie wiedziałam, co się dzieje". Nie chodzi o to, by alkohol był alibi dla pań, by miały później pretekst i możliwość "odgrywania się" na mężczyznach, z którymi spały. Gwałtem jest jednak "używanie sobie", jak to określiła bellabella, na nieprzytomnej od alkoholu kobiecie. Kiedy ktoś świadomie i z premedytacją upija kobietę, by potem wykorzystać "jej słabość" i z nią współżyć, to jest gwałt. Tak samo, jeżeli kobieta upija faceta, by potem z nim uprawiać seks, to też jest to gwałt.

Argentyna

Unix - Apple

Widzę, że większość rad opiera się na zasadzie: "Nie mów o chorobie na początku. Przyznaj się dopiero po czasie" albo "W ogóle nie wchodź w związek, bo jeśli chorujesz na NN, to murowany kryzys". Wcale tak nie musi być! Po pierwsze, odraczanie decyzji o zakomunikowaniu partnerowi wiadomości, że jest się chorym na nerwicę może spowodować, że druga strona najzwyczajniej w świecie poczuje się oszukana. Zdąży się już zaangażować, a tu ktoś mu serwuje informację w stylu: "Bo wiesz, choruję na nerwicę natręctw". Myślę, że szczerość to podstawa w każdym związku i trzeba być fair wobec partnera od samego początku. Jeśli zaś chodzi o kryzysy. Wiadomo, każda choroba niesie ze sobą jakieś obciążenia i trudności w relacjach damsko-męskich. Nie można jednak od razu nastawiać się na anty wobec związków, tylko dlatego, że jest się chorym. Osoby niepełnosprawne, bez rąk czy nóg, z rakiem czy HIV też zakładają rodziny i są szczęśliwe. Analogicznie jest w odniesieniu do nerwicy natręctw. Częściej to sami chorzy odbierają sobie prawo do szczęścia, które czai się tuż za rogiem... Wystarczy tylko spróbować...

Tajemniczy Panie, nie wiem, czym "obrzydzam". Mówię tylko o tym, że czystość przedmałżeńska to nie tylko posiadanie błony dziewiczej, ale w ogóle brak kontaktów seksualnych z mężczyznami przed ślubem z tym jedynym. Nie wiem, czy dziewczynę, która ma za sobą bliskie kontakty intymne z mężczyznami np. w postaci pettingu, można uznać za "czystą" i "nieskazitelną". Ja bym miała wątpliwości. Chodzi mi tylko, żeby zdać sobie sprawę, że tak naprawdę ludzie często przeceniają znaczenie błony dziewiczej. Co do upodobań seksualnych (kontakty oralne, waginalne itp.) nie dyskutuje. Może to kogoś zniesmaczać, ale są osoby, które mają różne upodobania i preferencje, ale to nie ten wątek do kontynuowania tematu:)

trawa - rosa

Japonia

blincat jako pacjent masz prawo wiedzieć, jaka jest diagnoza i w jakim nurcie osadzona jest terapia prowadzona przez Twojego psychoterapeutę. Masz prawo również domagać się pokazania certyfikatu, który uprawnia Twojego psychoterapeutę do prowadzenia psychoterapii. Certyfikaty psychoterapeutom i superwizorom psychoterapii przyznaje m.in. PTP - Polskie Towarzystwo Psychologiczne. Lista Certyfikowanych Psychoterapeutów Polskiego Towarzystwa Psychologicznego - patrz tutaj: http://www.ptp.org.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=53.

tomisia, ja osobiście uważam, że on Cię traktuje jako "koło ratunkowe". Asekuruje się, żeby nie być samotnym. Nie czuje się bezpiecznie i pewnie w swoim aktualnym związku z kobietą, boi się, że relacja może okazać się tylko krótkotrwałym romansem, więc woli "zabezpieczyć się" i "mieć Ciebie w razie czego". Myślę, że jego dojrzałość emocjonalna (mimo 36 lat na karku) pozostawia wiele do życzenia. Jak można igrać w ten sposób z ludzkimi uczuciami, żonglować miłością - raz Cię kocham, potem nie, bo nie spełniasz moich oczekiwań, a później znowu - nie wiem, czy spełniasz, ale jakbyś spełniała, to bym chciał być z Tobą? Sądzę, że komentarz jest zbędny. Osobiście radziłabym Ci tomisia nie angażować się po raz kolejny w ten związek... ale zrobisz, jak uważasz...

intel, nikt nie będzie robił badania alkomatem przed pójściem z kimś do łóżka. Nie popadajmy w jakąś chorą skrajność. Chodzi o odrobinę rozsądku i rozwagi. Tak, jak pisałam wcześniej: Może najprościej byłoby zrezygnować z seksu na wpół przytomną od etanolu kobietą? Wątpliwa przyjemność i dla niej, i dla niego.

ćwok

las - grzyby

Pochopnie podjęta decyzja o pierwszym razie może mieć poważne konsekwencje dla dalszego rozwoju psychoseksualnego i jakości przyszłych związków. Pierwszy stosunek powinno się odbyć z osobą, której się ufa. Nie wolno robić tego pod presją otoczenia albo z przekonania, że już wszyscy mają "to" za sobą, a ja jestem jakiś inny/inna, bo jestem prawiczkiem/dziewicą. Polecam artykuły pod linkami: http://portal.abczdrowie.pl/pierwszy-raz i http://portal.abczdrowie.pl/czy-jestes-gotowa-do-seksu. Z jakich względów młodzi ludzie podejmują aktywność seksualną? Badania CBOS pokazuję, że główna motywacja do rozpoczęcia współżycia, to: - romantyczność – chcę mu/jej pokazać, jak bardzo go/ją kocham, - towarzyskość – większość już to przeżyła, więc ja też muszę, - atrakcyjność seksu – to jest fajne, więc korzystam, - ciekawość – chcę zobaczyć, jak to jest, - presja partnera – jeśli mnie kochasz, to się zgodzisz, - perspektywa przymusowego rozstania pary – zróbmy to, bo tak długo nie będziemy się widzieli. Jeśli zaś chodzi o przypisywanie rangi dziewictwu, myślę, że jest to błędne myślenie. Niektórym panom zależy, by być z kobietą, która nie spała wcześniej z innymi mężczyznami - motywacja zrozumiała. Dziewictwo można jednak rozumieć różnie. Dziewictwo to nie tylko fakt posiadania przez kobietę błony dziewiczej. To także kwestia tego, co ona uważa za bycie "czystą". Kobieta mogła przecież obcować fizycznie z innymi partnerami, ale nie musiało dochodzić do penetracji członkiem. Wówczas błona dziewicza pozostaje nienaruszona, ale nie można powiedzieć, że kobieta nie miała kontaktów seksualnych. Nie był to kontakt z penetracją, ale być może w postaci pieszczot oralnych, pettingu itp. Poza tym, błona dziewicza nie musi zostać przerwana tylko podczas stosunku. Czasem do defloracji dochodzi wskutek urazu, intensywnego uprawiania sportu oraz masturbacji. Myślę, że przekreślanie związku tylko z powodu tego, że dziewczyna nie ma błony dziewiczej, jest błędem. Nie chodzi mi o promowanie jakiejś rozwiązłości seksualnej, ale właśnie o to, by umieć koncentrować się w związku na czymś więcej niż tylko na sferze seksu.

fish-ka, funkcje intelektualne chorych na nerwicę natręctw charakteryzują się tendencją do przewagi myślenia abstrakcyjnego, symbolicznego i magicznego, do nadmiernego uogólniania - może ono być sztywne i jakby pozbawione napięcia emocjonalnego i napędu. Przewaga tego typu myślenia ma być tłem, na którym łatwiej występuje zjawisko „przeżuwania”, rozważania, a także przymusy kontrolowania, porządkowania i zabezpieczania się przed niepowodzeniem lub poczuciem winy. Cechy te są zazwyczaj zaznaczone u pacjentów o osobowości anankastycznej, u których stwierdza się także dokładność, pedantyczność, sumienność, zasadniczość, upór, agresywność, dążenie do dominacji, nieokazywanie emocji, wysoki poziom aspiracji, sztywne wartości moralne i normy społeczne. Pytasz, czy NN znacząco negatywnie wpływa na związki. Nie ma co się czarować. Trudności natury psychologicznej zawsze stanowią potencjalne obciążenie i grożą kryzysami w związku. Związek dwojga stabilnych emocjonalnie ludzi jest wyzwaniem i ryzykiem, a co mówić relacja osób, którym czasem trudno wytrzymać samemu ze sobą. Czy trzeba się od razu przyznawać do NN? Jeżeli chcemy, by związek opierał się na szacunku i zaufaniu, to raczej wypadałoby powiedzieć o swoich chorobach. Przemilczanie trudności to niezbyt dobra strategia, jeśli chodzi o dbanie o rozwój związku. Oczywiście, nie ma co od razu roztaczać czarnego scenariusza. Przecież osoby z depresją, nerwicą czy CHAD też mają prawo do szczęścia i miłości. Choroba nie może stać na drodze do szczęścia. Czasem to właśnie dzięki związkowi i miłości udaje się przezwyciężyć chorobę i przetrwać najgorsze momenty.

Kwestie wysokości i formy opłat za sesje reguluje kontrakt terapeutyczny. Kontrakt terapeutyczny to rodzaj umowy między pacjentem a psychoterapeutą. Kontrakt terapeutyczny to bardzo ważny „dokument”, chroniący zarówno pacjenta, jak i psychoterapeutę. Zwykle kontrakt określa: planowany czas trwania psychoterapii, strony kontraktu terapeutycznego, formy pracy terapeutycznej, cele terapii, miejsce psychoterapii, częstotliwość i długość sesji terapeutycznych, warunki odwoływania spotkań, wysokość i formy opłat, sposoby komunikowania się pomiędzy sesjami, możliwość włączenia do terapii innych osób, np. partnera, okoliczności wykorzystania aparatury, np. kamery. blincat, jeżeli zgodziłeś się na warunki terminowego kontraktu, w których była mowa o możliwości zmiany stawki za spotkanie albo o konieczności płacenia za sesje, mimo swojej nieobecności na nich, to terapeuta miał prawo zachować się w sposób, w który opisałeś. Sam udzieliłeś na to zgody w kontrakcie. Jeżeli nic takiego nie zostało określone w kontrakcie albo nie podpisałeś żadnego kontraktu terapeutycznego, terapeuta nie mógł podnieść ceny za sesje. Albo inaczej - mógł podnieść cenę, ale Pan miał prawo zrezygnować wówczas z jego usług. Brak kontraktu i jednoczesne zmuszanie Pana do płacenia za terapię w czasie Pana dwumiesięcznego urlopu, podczas którego nie korzystał Pan z terapii - to jawne nadużycie.

Weź się w garść - to najgorsze zdanie, jakie można usłyszeć od terapeuty. Niczego nie wnosi, niczego nie zmienia i na całej linii przekreśla rolę terapii. Bo po co jest terapeuta, skoro człowiek sam ma się brać w garść? Niestety, zdaję sobie sprawę, że na rynku jest wiele pseudo-terapeutów i pseudo-psychologów, którzy mogą zrobić więcej krzywdy niż pożytku. Wydaje mi się MalaMi1001, że Twoje pragnienie bliskości może zazębiać się z brakiem asertywności. Nie potrafisz stawiać granic, mówić NIE, dlatego ludzie mogą wykorzystywać Cię, widząc Twoje zachowania i reakcje świadczące o potrzebie miłości, akceptacji, bycia docenionym. O asertywności możesz przeczytać pod poniższym linkiem: http://portal.abczdrowie.pl/asertywnosc Pozdrawiam

agresor

http://portal.abczdrowie.pl/jaki-jest-twoj-styl-seksualny - to a propos wrażliwości seksualnej :)

carlosbueno, wiem, o co Ci chodziło, dlatego napisałam: Zgadzam się też z Tobą, że każde kłamstwo ma krótkie nogi i nawet, gdy facet będzie utrzymywał, że to jego pierwszy raz, doświadczona i "sprawna w temacie" kobieta wyczuje, że facet się dopiero zaznajamia, "z czym to się je". Co do udawania dziewictwa przed mężczyznami, to też sprawę kobietom ułatwia hymenoplastyka i możliwość zafundowania sobie operacji rekonstrukcji błony dziewiczej - notabene bardzo popularnej wśród kobiet arabskich, gdyż islam hołduje idei dziewictwa, a kobieta "nieczysta" jest skreślona w oczach mężczyzn. Podsyłam link: http://portal.abczdrowie.pl/odtworzenie-blony-dziewiczej

sinusoidalna, joga na pewno nie zaszkodzi. Wyciszenie, wgląd w siebie pozwala zdystansować się do pędzącego i stresującego życia. Obawiam się jednak, że joga nie wystarczy w przypadku klinicznych postaci nerwicy lękowej. Tutaj potrzeba profesjonalnej pomocy psychologicznej, a może nawet psychiatrycznej. Więcej na temat nerwicy lękowej i metod leczenia zaburzeń nerwicowych można przeczytać pod linkami: http://abcnerwica.pl/nerwica-a-depresja http://abcnerwica.pl/czym-jest-nerwica http://abcnerwica.pl/gdzie-szukac-pomocy-majac-nerwice http://abcnerwica.pl/metoda-malych-krokow-w-leczeniu-nerwicy Pozdrawiam