dar

Nie że się czepiam ale bardziej pasowałoby dlaczego niektórzy mają lepiej niż Ty. Sam fakt, że tam kilka czy kilkanaście par szlaja się po plaży nie oznacza, że są zakochani, nie oznacza, że między nimi są nawet w miarę fajne relacje. Szczerze w to wątpię. Mnie np denerwuje tylko kilka par które widzę na 100 bo wiem, że one trafiły na odpowiednie osoby więc wkurzenie jest automatycznie mniejsze ponieważ cieszę się, że nie jestem w tak głupich relacjach jak reszta par.

W sumie to tak jest, że tu nie ma skomplikowanych motywów. Jakby na to nie patrzeć.

Ja mam wrażenie, a nawet jestem przekonany o tym, że jest wiele osób, które są ze sobą oraz czują do siebie namiętność. Ogólnie zauważyłem, że niektórzy ludzie podchodzą do swoich partnerek czy partnerów tak, że powodem ich ciągłego zainteresowania (które oczywiście ma jakieś przerwy bo nie zawsze człowiek w kółko jest napalony na partnerkę/partnera) są: -szacuneczek, -troska, -radość z tego, że ma się kogoś z kim dobrze się dogadujesz, jesteś tyle lat i chociaż są jakieś zgrzyty dalej ze sobą tworzycie związek -z reguły ludzie (jeśli im zależy na partnerce/partnerze) mają satysfakcje z tego, że są blisko partnera/partnerki. -i oczywiście zasady moralne, lojalność. - natomiast atrakcyjność fizyczna innych kobiet/facetów przestaje robić takie wrażenie z powodu właśnie wcześniej wspomnianych relacji Zapewne są jeszcze jakieś inne powody które działają tak, że niektrórzy ludzie nie zdradzają. Chociaż pytanie w temacie brzmi "Dlaczego zdradzacie?" wypisałem kilka powodów dlaczego nie zdradzają więc oczywiste jest, że zdrady są gdy tego nie ma. Przesłuchałem jedną koleżankę, która jest ponad 12 lat z partnerem.

"kto dołki kopie ma morko pod pachą' Król Julian

abrakadabra xx, ja mam to samo i czasem się tym bardzo wkurzam. Odrzuciłem część moich porypanych znajomych. Mam jakiś poukładanych ale to tylko na trochę. Wiem, że chciałbym poznać więcej wartościowych osób!

Psychotropka`89, nie powielanie błędów tym bardziej w wieku mało lat jest istotne więc odwalenie takiej akcji w wieku np 18 lat to co innego jak POWTÓRZENIE tego kilka lat później lub tego typu zabawy w wieku lat 30. Osobiście nie potępiam, nie wrzucam wszystkich do jednego worka. Dobrze, że poruszyłaś temat powielania błędów bo to jest bardzo istotne. Sam święty nie jestem ale poza moimi niektórymi sztywnymi zasadami jestem zdania, że można się pomylić ale najbardziej nie lubię powielania błędów. Poza tym mamy obecnie tak porypane czasy, że na niektóre przypadki trzeba byłoby spojrzeć indywidualne z różnych powodów, a chociażby zdarzają się związki mniej lub bardziej otwarte itd..

Dokładnie tak. Jedna i druga strona zdradza. Tylko kobiety można powiedzieć, że bywają bardziej emocjonalne i częściej swoje zdrady nazywają uczuciami chociaż w praktyce mają one mało wspólnego z czymś prawdziwym.

Uważam, że najważniejsze jest słowo, zobowiązanie do drugiej osoby a także pokazanie klasy, a to czy przed Bogiem to już tylko dodatek. Albo ma się charakter jakieś zasady albo nie.

Ludzka natura mówi o tym, że ktoś się może komuś podobać, interesować seksualnie itd. Jednak po to mamy rozumki aby dostrzec różnicę między chęciami, instynktami a realnym działaniem, moralnością itp Wśród moich znajomych było i jest dość sporo osób zdradzających i zdradzanych. W praktyce najczęściej głównym powodem są właśnie odchyły seksualne, brak moralności. Nie chcę tutaj nikogo urazić ale po dłuższym poznaniu człowieka w tych przypadkach które znałem powodami skoków w bok były proste jak budowa cepa myślenie i tu w zależności od przypadków ale wszędzie meritum sprawy było pomieszanie mózgu z głowy z kroczem z naciskiem na krocze

Widzisz a ja wolałem trochę pozytywnie napisać, że nie większość ale też mam wrażenie, że większość tak robi Całe szczęście są jednak jakieś pozytywne przypadki ludzi bez takich skłonności. Aczkolwiek wydaje mi się, że część osób głupio wierzy w wierność i te wszelkie tłumaczenia, a przecież łatwo jest zauważyć, że ktoś coś kombinuje na boku. Często nawet dziwię się niektórym ludziom, że ślepo wierzą, a może chcą wierzyć partnerowi czy partnerce

Może nie większość ale istotna część

Paradoksalnie sama możesz sobie pomóc. Wiem, że brzmi to trochę bajkowo ale da się trzeba tylko powoli pracować nad sobą, zawziąć się w niektórych kwestiach, szukać tego co poprawia humor, sprawia satysfakcje, a unikać tego co toksyczne. Z tego co piszesz widać, że relacje z facetami powinnaś sobie odpuścić, a chociażby w ewentualnych nowych relacjach popracować nad własnym podejściem czyli nie snuć super-extra planów, nie uzależniać swojego szczęścia od partnera. Potrzeba czasu ale można!

Moim zdaniem zdrada jest po prostu beznadziejnym zachowaniem. Będąc w jakiś relacjach, które się psują i gdy interesuję się jakąś inną kobietą staram się jak najszybciej zakończyć wcześniejszy związek. Zdrady są wynikiem właśnie wspomnianego egoizmu ale też pewnego rodzaju zboczenia, braku wykształtowanych wartości moralnych itd. W końcu jesteśmy ludźmi a nie zwierzętami więc ja nie widzę problemu w tym aby nie zdradzać

zima, fajnie piszesz

chwilowy ale mam nadzieję, że nie tylko chwilowy napływ energii do działania w tym popierdzielonym świecie.

Trochę tylko przejrzałem temat ale wydaje mi się, że mam podobne wnioski do niektórych użytkowników... Daj sobie spokój z takimi relacjami. Wychodzenie z założenia, że musisz z kimś być i to uzależnianie się od bycia z kimś zabiera za wiele zdrowia i życia. Jak to często jest mówione najpierw trzeba nauczyć się żyć samemu aby móc układać sobie życie z kimś innym. Zakończ te relacje bo one nie wyglądają dobrze a z czasem może być coraz trudniej. Wydaje mi się, że sporo osób może mieć w głowie takie pytanie jakie zadałaś w temacie. Pewnie większość z nich łatwo znalazła odpowiedź, że najlepszym rozwiązaniem jest nie angażowanie się zbyt często w związki i racjonalne podejście co do sensu tego całego randkowania... Wiem, że łatwo powiedzieć ale jestem przekonany, że wiele da się uniknąć wystarczy tylko popracować trochę nad własnymi emocjami.

sporadycznie tylko odczuwam samotność ale w sumie jestem jakoś samotny chociaż nawet ludzie przewijają się w moim otoczeniu. Szczegół jest taki, że przydałaby się jedna fajna osoba bo niezależnie od tego czy wokół mnie jest wiele osób czy mało i tak jest pewnego rodzaju samotność.

[videoyoutube=gvDKuRP8vRE][/videoyoutube]

że wygarnąłem szefowi Chociaż z drugiej strony może się okazać, że nie mam po co jutro jechać do pracy... Jednak najważniejsze aby jeszcze się udało dostać do drugiej mam nadzieje lepszej pracy.

[videoyoutube=gn9RGjM3zi8][/videoyoutube]

Mam już dość udawania i trwania w tych chorych relacjach z niektórymi osobami które znam czy poznaje. Już na początku znajomości widzę, że ona nie rokuje, często mnie nudzi, nie widzę sensu dalszych relacji ale i tak udaje, gadam z nimi bo przecież nie powinienem na samym początku skreślać znajomości. Pozwalam sobie i tej osobie na znajomość, budowanie jakiś relacji. Przeważnie jednak znów docieram do momentu, że miałem rację i po co te wszystkie śmieszne spotkania jak się robi coraz gorzej zamiast coraz lepiej, a te wszystkie rozmowy stają się z dnia na dzień coraz bardziej męczące... Niepotrzebnie staram się być miły dla ludzi gdzie często okazuje się, że wiele osób ma przesadne mniemanie o sobie. Bywam uprzejmy, nie odmawiam spotkania a tu z dnia na dzień zauważam, że dana osoba uważa się za nie wiadomo kogo, aż mam ochotę wygarnąć co o tym wszystkim sądzę...

ogólnie czasami przynosi mi ulgę planowanie kolejnych dni, miesięcy oraz nastawianie się na olewanie większości pozostałych spraw poza wspomnianymi planami

Mam dość już życia, świata. Nawet często mam dobry humor ale nie mam ochoty już żyć na tym zjebanym świecie... Nudzi mnie to wszystko jest takie proste i głupie

[videoyoutube=XDwHPBgGPD4][/videoyoutube]

Początek tygodnia i wszystko wydawało się iść w dobrym kierunku.... a tu k... trafił się taki dzień jak środa i wszystko zaczęło się diametralnie zmieniać