Guzik

1. umów się do psychiatry 2. przyjdź na wizytę, zabierz ze sobą dokument potwierdzający ubezpieczenie (masz?) 3. poproś o skierowanie na terapię 4. umów się na terapię http://www.optimmed.pl/optimmed_przychodnia_psycholog_psychiatra_jaskolcza_gdansk.html

Jak dasz radę sam to super! wtedy możesz mieć gdzieś terapię.

bakus tej przed ludźmi, przed wychodzeniem z domu, przed zdradą. Nie wiem czy to są fobie ale z tym powinieneś walczyć. Jeśli jest tak totalnie źle to udaj się do lekarza. Nie poddawaj się tylko zrób coś. Pomarz o normalnym życiu, myślę że nie jest to marzenie niemożliwe do spełnienia.

Lilith możesz powiedzieć że trudno Ci o tym mówić, że się boisz, powiedz o swoich emocjach związanych z samą myślą że masz o tym mówić, może i nawet kilka terapii będziesz mogła z terapeutką poświęcić temu problemowi ale nie dotykając go jednak bezpośrednio. To może być trudne tak od razu na głęboką wodę, myślę że mówienie o emocjach związanych z tematem mogłoby być pomocne, mogło by być niejakim wstępem który pomógł by się Tobie oswoić.

Bakus, Ty musisz stawić czoła fobii! inbvo walcz z izolacją!

Kiya a badałaś tarczycę? Jeśli chodzi o leki to z pięciu które jadłam tylko jeden był dobry, reszta to syf, większy, mniejszy - kupa czasu stracona na testowanie i nadzieję że będzie lepiej i te skutki uboczne do dupy. Koszmar. No ale jak nie było wyjścia to się jadło i umierało dwie godziny na podłodze z niemożliwości poruszenia się. Teraz po dwóch latach testowania chyba zaprzestanę na konkretnym zestawie leków (wenlafaksyna + fluanxol), po dwóch latach jedzenia różnych tableteczek. JUHU!

Zły właśnie przez to, że miast 10zł musiałabym płacić 60zł. Nie zrealizowałam tej recepty, poszłam do rodzinnej lekarki po receptę na wenlę w dawce właśnie 75mg. Ale to było w zeszłym roku. Wtedy brałam dwie kapsułki rano, ale okazało się że biorąc jedną rano, jedną wieczorem czuję się jakoś bardziej stabilnie i dlatego teraz nie wiem jak jest z tymi 150mg bo biorę dwa razy 75mg.

Uwielbiam taką pogodę!

Moja terapeutka nie siedzi i nie słucha jak bałwan. Bo to nie jest terapia. Osobiście wiele się nauczyłam od mojej terapeutki, bo jest aktywna, mówi mi wiele rzeczy, takich na które pewnie sama bym nie wpadła, których nie dostrzegałam, pokazuje mi alternatywne sposoby myślenia a ja staram się wyrwać z mojego schematu. Rozumiem twoje oburzenie bo masz jakiś dziwny obraz terapii, napisałam że terapia to nie opowiadanie "co w Tobie jest". Mówiłam że terapeutka ma za zadanie pokazać alternatywne sposoby myślenia, rozwiązania, dowiadujesz się czegoś a co z tym zrobisz to zależy od Ciebie. -- 24 wrz 2012, 07:34 -- Wiesz, możesz nawet napisać, że chciałbyś mieć basen. Przecież nie oczekujesz od terapeutki że Cię rozdziewiczy, że kupi Tobie basen. Myślę że trzeba się skupić na tym co Tobie przeszkadza w osiągnięciu celu, i z czego to wynika i nad tym pracować, aby spróbować to zmienić, aby mogło się udać. Musisz jednak pamiętać że terapeutka nie zagwarantuje Tobie że po terapii stracisz dziewictwo, to zależy od różnych okoliczności na które nie ma się żadnego wpływu, chodzi o to że może teraz tak funkcjonujesz, zamykając sobie drogę do pewnych możliwości, chodzi o to aby te drogi były. -- 24 wrz 2012, 07:39 -- No właśnie czasem na siłę trzeba, nie chce się, ale jak chce się poznać ludzi to przecież nie siedząc w domu czy samemu w bibliotece! Dla mnie czymś nowym było przybycie na zlot forumowy. Miałam masę obaw, ale byłam na jednym, drugim i nie żałuję, poznałam fantastyczne osoby. -- 24 wrz 2012, 07:43 -- Siedzenie i słuchanie to moja specjalność! Jak nie mam ochoty to sobie właśnie tak siedzę, słucham, obserwuję, oswajam się z ludźmi, sączę piwko, czasem ktoś zaczepi o coś zapyta, to można pogadać, czasem coś wtrącić. -- 24 wrz 2012, 07:47 -- To bardzo ważne jakich wybierzemy sobie ludzi do towarzystwa. Ja zanim wybiorę to potrzebuję dużo czasu, bo wiem czego nie chcę w relacji i czego oczekuję. A Ty wiesz? Może za bardzo skupiasz się na musie bycia z ludźmi i nie bierzesz pod uwagę tego że przecież nie chcesz spędzać czasu z kimkolwiek, byle był, tylko masz jakieś wyobrażenie relacji. -- 24 wrz 2012, 07:52 -- Na studiach są różni ludzie. Na moim kierunku utworzyła się grupa która tak właśnie latała na piwo, co chwila! głównym tematem to było kto jak bardzo się upił, i właśnie te nieinteresujące sprawy, bezsensowne nieśmieszne sytuacje i żarty. Ja dziękuję za takie towarzystwo. Wolałam wybierać się na spotkania z osobami z grupy, wszyscy mieliśmy łatki "kujonów", a ja właśnie wśród nich czułam się dobrze, wśród tej nieciekawej grupy "bez życia prywatnego" poznałam bardzo wartościowe osoby z którymi zbudowałam bliższą relację. Dlatego umiejętność wybierania sobie towarzystwa jest bardzo ważna. Na zasadzie nie ważne z kim byle z kimkolwiek to można się utopić w jakiejś beznadziei. -- 24 wrz 2012, 07:52 -- Stworzyłam posta giganta, ale trudno. Każdy znajdzie coś dla siebie

Kiya! Ja bez leków nie funkcjonuję! Biorąc leki chyba ocieram się o normalność. Bez leków? Leżę i kwiczę. Mnie rodzice musieli zaprowadzić na pogotowie bo nie byłam już w stanie samodzielnie chodzić, tam skierowali mnie do PZP, uznałam to za bzdurę i jeszcze się męczyłam z dwa miesiące, aż było tak tragicznie że stwierdziłam, że albo ten psychiatra mi pomoże albo umrę i się doczłapałam. Niepotrzebnie pozwoliłam na rozwijanie się tego beznadziejnego stanu, tyle że sama bym nie wpadła że to się leczy, uznałam że to ja jestem jakaś upośledzona, ewentualnie że mam jakiegoś guza mózgu, żałuję że do lekarza trafiłam tak późno, tyle bezsensownej męki. Ja mogę Ciebie dopchać do tego lekarza!

Kiya, a Ty bierzesz jakieś leki?

Może refundacja się zmieniła. Ja tam nie wiem, rok temu sobie wymyśliłam łykanie jednej 150mg i to był zły pomysł, a teraz biorę wenlę dwa razy dziennie więc potrzebuję 75mg.

Nel mnie też bolały piersi i miałam mlekotok. Nie minęło, musiałam zmienić lek.

I bliżej!

działać ma tak że musisz zmienić sposób myślenia, działania, bo tkwisz w jakimś schemacie przyzwyczajeniach i jest Ci w nim źle, i terapia ma pomóc się przeorganizować. Myślę że mogłeś trafić na osoby niekompetentne. Mi terapeutka mówiła że to ja wyznaczam cel terapii, co chcę osiągnąć i nad tym muszę pracować, bo nie dostanę żadnego rozwiązania, nikt mi nie powie co mam zrobić. Terapeutka nie ma mocy że pstryknie palcem i będzie dobrze. Musisz udać się do jakiegoś sprawdzonego terapeuty, ale jeśli będziesz tam chodził z nastawieniem że to nic nie daje to nic nie da, bo fakt samo chodzenie niewiele daje, wychodzisz z gabinetu i musisz pracować nad sobą, dzień w dzień. Wtedy terapia ma szansę pomóc, kiedy Ty chcesz się zmienić i podejmujesz ten trud. Może i masz depresję, nie wiem, nie mówię że nie. Ale to raczej samo nie minie, może być tylko gorzej, wiem co mówię. Gdybym ja wcześniej pomyślała że może mam jakąś depresję i udałabym się po pomoc rok wcześniej to wszystko wyglądałoby inaczej. Myślę że leki mogły by Tobie pomóc, jeśli to depresja, ale leków nie chcesz bo wypadają włosy. Ale pamiętaj, że masz wybór. Leków jest wiele, jeśli jakieś tam próbowałeś to nie znaczy, że wszystkie są do dupy. Z 5. neuroleptyków które próbowałam tylko na jednym czuję się naprawdę dobrze. Skutki uboczne są beznadziejne no ale jak decyduję się że biorę i żyję normalnie to decyduję się na ten skutek uboczny. Każdy musi dokonać kalkulacji na czym mu bardziej zależy. Na włosach, czy normalnym funkcjonowaniu. Ja wybieram to drugie.

tahela "kucie samych wymyślonych przez stulecia przez innych jest trochę bez sensu" ale tylko trochę. Bo warto wiedzieć co było, przecież to wielość idei, które mogą być inspirujące, które mogą nas naprowadzić na dobrą drogę myślową, uczy wielorakich rozwiązań dla tego samego problemu, pozwala zobaczyć go z różnych perspektyw. I zapoznanie się z tym jest ważne, to nie jest nawet filozofia, to jest historia filozofii a poznanie jej, pomaga, przecież można z tego korzystać, czerpać, po co samemu budować wszystko od nowa? Bezsensowny wysiłek kiedy ktoś to zbudował dziesiątki lat temu tylko się o tym budowniczy nie dowiedział.

No da się i co w związku z tym? Że można się cieszyć bez powodu? To nie jest normalne. A tu ludzie chyba dążą do stanu normalności a nie patologicznej ekstazy lekowej.

tahela w czasie apogeum depresji to ja też nie robiłam nic, umycie zębów było czynem heroicznym, ale myślałam, że depresję mam już za sobą! Bo to jak się czułam, a jak się czuję teraz to niebo i ziemia. I myślałam że to może właśnie jest dystymia, ale może to wszystko jest ze sobą powiązane?

Ja wielbię filozofię, ale bycie zawodowym filozofem/ magistrem filozofii to kupa śmiechu dla ludzkości.

TAK! I żadnej satysfakcji to nie daje, nie ważne czy to pomalowanie ścian w pokoju czy napisanie pracy dyplomowej, do dupy to wszystko. A co powiesz o studiowaniu filozofii?

Po zmniejszonej dawce solianu udało się mi wstać o normalnej godzinie! 12h snu to nie dla mnie!

A powiem wam że odstawiam Solian, i wracam do fluanxolu... pomaluję dziś chyba trochę ściany w pokoju. Czy Wy też macie wrażenie, że nie ma Was w żadnym działaniu, że to co robicie jest takie puste, mechaniczne, że nie jest wasze, że to takie zawieszone w próżni? Bo nie wiem o co chodzi z tym czuciem, czy to depresja, czy dystymia, czy zaburzenie osobowości?

Z tego co pamiętam to 150mg jest jakoś inaczej refundowane. Pamiętam, że kiedyś zapytałam lekarza czy miast dwóch 75mg mogłabym zwyczajnie brać 150mg i bez problemu mi wypisał receptę, ale pani w aptece właśnie powiedziała o tej refundacji i miast 10zł musiałabym zapłacić jakieś 60zł, to było w zeszłym roku. Izzie poproś następnym razem o receptę na wenlę w dawce 75mg. Biorąc dwie kapsułki to będzie 150mg, a raczej problemu z dostępnością nie ma, i cena też inna.

Przykro mi. Zapraszam na zloty! -- 22 wrz 2012, 15:41 -- O WSZYSTKIM miało być oczywiście!

Dziwnych masz tych przyjaciół. Przyjaciel to właśnie chyba taka osoba z którą można porozmawiać o wszystkich. Ja mam przyjaciółkę z którą znam się już ponad 10 lat i nie przeszkadza mi to w rozmawianiu z nią na różne tematy.