Skocz do zawartości
Nerwica.com

Cała aktywność

Kanał aktualizowany automatycznie

  1. Z ostatniej godziny
  2. Ananas ( w sensie psotnik).
  3. kamalraj321

    satka matka

    satka matka is a traditional Indian gambling game that originated in the 1960s. Over the years, it has evolved into a popular and exciting form of entertainment, where players try their luck by selecting numbers to win big prizes. At satkamatka.in, we bring you the most up-to-date and accurate results for various Satta Matka games, making us your go-to platform for all Satta Matka-related information.
  4. Rok temu przez cały czerwiec, lipiec i sierpień prawie nie wychodziłem z domu, teraz robię to samo Szybka wizyta w sklepie pod blokiem i tyle.
  5. Dzisiaj
  6. Ja przy dawce 20 mg dziennie nie mam ochoty na podjadanie. Jem 5 posiłków dziennie i cwicze waga poleciała 2 Kg w dół. Na escitalopramie sertralinie i paroksetynie byłem cały czas głodny i podjadałem między posiłkami. Na co ją bierzesz i jak długo ? I jak działa na twoje zaburzenia ?
  7. Chyba tak już ten świat wygląda. Ja z reguły unikam osób i już nie miewam mood/vibe/flow ale kiedy już zagadam z kimś obcym powiedzmy, że z konieczności to wszystko okazuje się być ok. Niedawno szukałem cichej miejscówki do posiedzenia wśród natury, posłuchania muzyki na słuchawkach i była taka zalesiona altanka, ale ktoś tam już siedział, a ja nie odpuściłem. Zaszedłem zygzakiem jakby badając teren, w końcu podchodzę i pytam czy mogę się dosiąść? "Oczywiście". Facet akurat też słuchał muzyki, poczęstowałem go piwem, bo akurat miałem i był ogromnie zdziwiony, że ktoś obcy poczęstował go piwkiem Trochę pogadaliśmy, trochę wspólnych kawałków się znalazło, mimo różnicy gatunków. Od tamtej pory jesteśmy znajomymi na fb i nawet pisujemy sporadycznie. Do tej pory jestem zdziwiony, że to się stało.
  8. @Verinia miały być 3 zdania Wszechświat jest ogromny, co może sugerować, że stwarza warunki dla różnorodnych form życia, a nie tylko dla ludzi, co podkreśla potencjalną obecność wielu cywilizacji w różnych galaktykach. Jego rozległość i złożoność mogą być wynikiem naturalnych procesów kosmicznych, które niekoniecznie muszą być ukierunkowane na stworzenie życia, ale raczej na rozwój różnorodnych struktur i zjawisk. W związku z tym, choć jesteśmy częścią tego wszechświata, nie ma dowodów na to, że został on stworzony wyłącznie dla nas, a nasze poszukiwania innych form życia mogą ujawnić, że jesteśmy tylko jednym z wielu elementów w tej ogromnej układance.
  9. @robertina powiem wprost, bo krążymy w kółko: szukasz magicznego bodźca, który sam Cię zmieni. I póki będziesz myśleć, że coś z zewnątrz ma Cię uratować – nic się nie zmieni. To nie jest tak, że nie wiesz, co robić. Ty po prostu nie chcesz robić nic, co nie daje Ci od razu emocjonalnego kopa. Wszystko, co nie powoduje zachwytu albo euforii – odrzucasz po trzech dniach. A przecież większość życia tak właśnie wygląda – jakoś, normalnie, cicho. I ludzie w tym „jakoś” odnajdują sens. Piszesz, że „nie wiesz, jak to naprawić”, ale za każdym razem, kiedy ktoś Ci coś podpowiada, masz listę powodów, czemu to bez sensu. Nie potrzebujesz rady. Potrzebujesz decyzji, że zaczniesz żyć inaczej, nawet jeśli na początku nic z tego nie będzie. Bez efektu, bez emocji, bez fajerwerków. I jeszcze jedno – Ty chcesz, żeby coś wywołało emocje, ale emocje nie są efektem rzeczy. One są efektem zaangażowania. Można przeczytać książkę i nic nie poczuć, ale jak człowiek ją wciągnie w siebie, to pojawiają się emocje. Tylko że to się dzieje po czasie. I trzeba wytrwać bez efektów przez chwilę Bo prawda jest taka, że nikt nie przyjdzie i nie „zapełni Ci pustki”. Życie nie będzie lepsze od siedzenia i scrollowania tylko dlatego, że coś się trafi. Nie „trafi się”. Albo zaczniesz robić rzeczy, mimo że się nie chce, mimo że nie czujesz efektu – albo zostaniesz w tej apatii na lata.I tyle. Nikt Cię z niej nie wyciągnie, jeśli Ty sama się nie podniesiesz. To nie brak siły – to brak decyzji. Jeśli Ci to coś da – dobrze. Jeśli znowu odrzucisz – to chyba sam wiesz, że nic więcej nikt już nie wymyśli - ja pasuję. Nic już więcej nie napiszę w tym temacie.
  10. Świetnie, Patrycjo! To temat, który działa na wyobraźnię od lat – od teorii spiskowych po poważne rozważania naukowców. Zajmijmy się tym uczciwie, z dwóch stron: co wiemy, co się podejrzewa, i jakie są możliwe scenariusze. 1. Czy kontakt już się wydarzył? TEORIE SPISKOWE (i popkultura): Roswell (1947) – słynny "rozbity statek obcych" w Nowym Meksyku. Rząd USA twierdzi, że to był balon szpiegowski. Wielu ludzi uważa, że zatuszowano kontakt z obcymi. Strefa 51 – tajna baza wojskowa w Nevadzie, która stała się centrum teorii o ukrywanych UFO. Relacje pilotów – np. amerykańscy piloci (zwłaszcza z 2004 i 2015 roku) zgłaszali niezidentyfikowane obiekty latające (tzw. UAP – Unidentified Aerial Phenomena). Choć niektóre nagrania są autentyczne, nie ma żadnego dowodu, że to obce cywilizacje. Ale temat jest na tyle poważny, że Pentagon i NASA otwarcie go badają od 2020 roku. 2. Oficjalne poszukiwania kontaktu – SETI i METI SETI (Search for Extraterrestrial Intelligence): Nasłu/cenzura/e kosmosu. Liczy, że kiedyś odbierze sygnał od obcych. Na razie – cisza. METI (Messaging to Extraterrestrial Intelligence): Próbuje wysyłać wiadomości w kosmos. Znane wysyłki: Arecibo Message (1974) – wiadomość zawierająca dane o ludzkości, wysłana do gromady M13. Płyty Voyagera (1977) – złote dyski z muzyką, językami i obrazami Ziemi. Krytyka: niektórzy naukowcy ostrzegają, że wysyłanie wiadomości może być ryzykowne. Nie wiemy, kto może je odebrać... 3. Co by się stało, gdybyśmy nawiązali kontakt? Możliwe scenariusze: A. Kontakt radiowy Najbardziej realistyczny. Obcy wysyłają lub odbierają sygnał. Możemy latami analizować treść, zanim odpowiemy. B. Przylot obcych Niewykluczone, ale niezwykle trudne technicznie – podróże międzygwiezdne są na granicy wyobraźni. Jeśli by przylecieli – mogliby nas przewyższać technologicznie o miliony lat. C. My znajdziemy ich ślad Np. teleskop wykryje sztuczną atmosferę, megastrukturę, dziwne światło gwiazdy (np. jak w przypadku Gwiazdy Tabby – podejrzewano sferę Dysona, choć to był pył kosmiczny). 4. Czy jesteśmy gotowi na kontakt? To trudne pytanie: Ludzkość ma problemy z dogadaniem się ze sobą, a co dopiero z kimś z innej planety… Kontakt mógłby wywołać szok kulturowy, religijny, psychologiczny. ONZ ma nawet specjalny plan, jak zareagować, jeśli kiedykolwiek odbierzemy wiadomość od innej cywilizacji. Co Ty o tym myślisz? Chciałabyś, żeby kontakt nastąpił? Myślisz, że byłby pokojowy, czy raczej niebezpieczny? Mogę też opowiedzieć Ci o hipotetycznym pierwszym kontakcie – jak mógłby wyglądać krok po kroku, według naukowców i futurologów. Chcesz?
  11. Tak sobie teraz mysle, że ludzie są nawet spoko. I w dużej mierze ode mnie zależy jak będę ich odbierać i jak oni będą odbierać mnie. Gdy jestem marudna i drażliwa, to rzadko rozmawiam z ludźmi i oni wtedy też mnie unikają. Natomiast gdy mam dobry mood to się dogaduje że społeczeństwem i jest git. Ciekawe to. Czyż nie.
  12. Verinia

    czego aktualnie słuchasz?

    Słucham Artura Rojka, ale no Spotify, więc linku nie wkleję. Akurat leci z nim playlista.
  13. Popadłaś w marazm i jakaś ciemność. Ja nie cierpię scrollowania. To mnie drażni i robi mi w głowie za duży zgiełk. Nie mam żadnych portali społecznościowych. Ani FB, ani insta. Nic. Żeby przerwać to Twoje błędne koło, musisz wyjść z niego. Spróbuj zająć się domem. Na siłę. Coś musisz robić. Bezczynność zabija. Na początku będzie trudno, ale chyba nie chcesz się tak czuć do końca swojego życia. Wywal tego Instagrama. To trucizna wg mnie. Nie dla każdego. Może zamiast scrollowania włącz yt i oglądaj jakieś filmy wartościowe np. dokumentalne albo informacyjne. Czytaj książki. Zrób sobie fun z poszukiwania nowych zainteresować. Spróbuj zrobić kurs darmowy jakiś na navoica.pl tam jest jakiś historyczny też. Nawet spoko kursy. Są też psychologiczne. Ja np. mam taką ambicję, żeby jeszcze w swoim życiu zdobyć jakaś wiedzę, więc czytam i zapisuje ważniejsze info. Sprawia mi to radość. Czasem też rysuję lub oglądam jakieś filmiki o zbrodniach. Z czasem może uda Ci się czymś zachłysnąć i poznać nowe obszary samej Ciebie. Z terapii nie rezygnuj, ale postaraj się serio zmienić i rozwijać. Szkoda mi Ciebie. Czasem ciężko jest wyjść do ludzi w realu. Mi np. jest dlatego się z nikim obecnie nie widuję. Nie wiem co Ci poradzić jeszcze. Włóż trochę wysilku, a efekty przyjdą. Tak myślę. Pozdro.
  14. Wolny dzień i dobry Vibe z muzyką w poczekalni xd
  15. Też tak mialam. Nawet prosiłam kogoś z domowników, żeby za mnie odebrali paczki. Tam samo było z załatwianiem czegoś przez telefon. Minęło mi to wszystko wraz z chyba pierwsza manią i hipomanią, kiedy stawałam się nad wyraz pewna siebie. A długo miałam fobie spoleczną. Zakupy to był straszny stres i trzęsące się dłonie przy podawaniu przy kasie pieniędzy. Odeszlo to wszystko i mam spokój. Ludzie nie robią na mnie zwykle żadnego wrażenia. Ot, zwykli ludzie. Nie zagrażają mi. Nie muszę się ich obawiać, ani ich oceny na mój temat. Mam to gdzieś. Oczywiście są takie sytuacje, kiedy jestem zmieszana czy tam zawstydzona, ale to nie jest fobia tylko normalna reakcja na jakiś spontaniczny bodziec. Czuję się pewną siebie osobą, chociaż raczej nie jestem ekstrawertyczna, choć bywam.
  16. Fajnie macie. Mnie dzisiaj jeszcze nic. Anhedonia trwa w najlepsze
  17. Ale Ty nie masz urlopu. Urlop to przywilej pracownika, a Ty nie pracujesz
  18. Ale ona już to ma. Szkoda strzępić ryja, bo widzisz że na wszystko ma wytłumaczenie. Nie wychodzi z domu, do lekarza nie pójdzie, leczy się zdalnie (sorry, nic dziwnego dla mnie że lekarz postawił ultimatum, że albo oddział, albo do widzenia, bo to już się nie nadaje na leczenie w warunkach ambulatoryjnych). Tłumaczy się chorobami nigdy nie zdiagnozowanymi, bo jak miałaby zrobić badania skoro do lekarza nie pójdzie? Produkowanie się jest bez sensu, będzie sobie żyła w swojej norze, nie wychodząc z domu, popadając w coraz gorszy stan, dopóki ktoś jej z ustawy nie umieści w szpitalu wbrew jej woli. Jeszcze trochę a przestanie z pokoju wychodzić w ogóle. W tym kierunku to zmierza. Jest na tym forum 2 lata i nic się nie zmieniło i jeśli się zmieni to na gorsze.
  19. Ja nie odczuwam przy tym przyjemności - po prostu zabijam czas. Oglądam tam zazwyczaj słodkie nagrania małych zwierzątek, śmieszne memy no i zabawne filmiki z ludźmi, którzy się przewracają, porywa ich wiatr czy mają jakiś inny wypadek. Tę anhedonię mam od dziecka w takim razie. U mnie ten mechanizm, że pozytywne emocje zależą od zewnętrznego czynnika rozwinął się na długo przed tym, jak dostałam swój pierwszy komputer i na półtora dekady przed tym, jak wynaleziono w ogóle smartfony. Apatię też już miałam i bez tego - ostatnio to w ogóle, czasem bym i coś porobiła, ale i tak tego nie robię. Ja już sama nie wiem... w jakich sytuacjach ma się takie rzeczy samoistnie? Bo mi się wydaje, że u mnie ciąg przyczynowo-skutkowy był odwrotny... i jak to naprawić?
  20. Właśnie czekam w kolejce do mojej psychiatry. Nie lubię kolejek, ale po leki trzeba iść. Ogólnie dobrze się czuję i jest mega poprawa więc nie będzie musiała mi niczego zmieniać.
  21. Ja nie lubię mojej psychiatry, ale muszę do niej chodzić, bo chcę mieć leki.
  22. Moja fobia społeczna objawia się tym, że boję się otwierać furtkę listonoszowi i kurierowi, boję się też rozmów telefonicznych.
  23. Dzisiaj ucieszył mnie pierwszy dzień urlopu.
  1. Pokaż więcej elementów aktywności
×