Anna R.

Zaburzenia, jak wiemy, nigdy nie dotycza 100% osob przyjmujacych antydepresanty. Zapoznalam sie rowniez z wynikami badan naukowych i sertralina wypadla w nich naprawde marnie, jesli chodzi o dysfunkcje seksualne. 60 % mezczyzn i 40% kobiet leczonych ta substancja cierpialo na anoorgazmie. Escitalopram i wenlafaksyna dawaly wynik 30%, a paroksetyna i bupropion 15%.

Zaburzenia, jak wiemy, nigdy nie dotycza 100% osob przyjmujacych antydepresanty. Zapoznalam sie rowniez z wynikami badan naukowych i sertralina wypadla w nich naprawde marnie, jesli chodzi o dysfunkcje seksualne. 60 % mezczyzn i 40% kobiet leczonych ta substancja cierpialo na anoorgazmie. Escitalopram i wenlafaksyna dawaly wynik 30%, a paroksetyna i bupropion 15%.

Wplyw poszczegolnych substancji na sfere seksualna omowiony zostal naprawde rzetelnie. Jedyne z czym bym sie do konca nie zgodzila to sertralina. Ok 50 % osob nia leczonych wykazuje dysfunkcje seksualne, a to moim zdaniem sporo. Z wlasnego doswiadczenia moge powiedziec, ze jesli chodzi o SSRI, to mozliwosci, co prawda niewielkie ale jednak, byly jedynie podczas brania Seronilu (fluoksetyna). Natomiast Asentra byla pod tym wzgledem jedna wielka porazka.

Kazdy lekarz rodzinny przepisze leki antydepresyjne, ma do tego pelne uprawnienia. Jedynym warunkiem jest dostarczenie zaswiadczenia od psychiatry o leczeniu i przyjmowanych specyfikach. Zaswiadczenia takie wystawiane sa bez najmniejszych problemow.

Aneta, odpowiadalismy ci juz kilka razy, ale ty niestety nie chcesz przyjac tych odpowiedzi do wiadomosci. Powtorze po raz ostatni: jesli bierze sie dawke minimum 150 mg przez maximum cztery tygodnie i nie ma poprawy, znaczy to, ze lek nie dziala i raczej na pewno juz nie zadziala.

On sie w zasadzie nie podszywa, bo przeciez zalozyl nowe konto. Co najwyzej chce nas wprowadzic w blad. Nie wiem, co w takich przypadkach przewiduje regulamin forum, ale jesli to sie kwalifikuje do zabanowania, to bylabym za.

Mam pytanie: mozna cos wreszcie zrobic, aby strona dzialala lepiej? Ostatnio stoi jak krowa i ani drgnie Probowalam o roznych godzinach i wciaz jest tak samo. Bardzo to zniechecajace

Od trzech dni nie sposob tu niczego przeczytac, o pisaniu juz nie wspomne Jest to niezalezne od pory dnia i przydaloby sie wreszcie cos z tym zrobic! [Dodane po edycji:] Od trzech dni nie sposob tu niczego przeczytac, o pisaniu juz nie wspomne Jest to niezalezne od pory dnia i przydaloby sie wreszcie cos z tym zrobic!

Hmmm, a ja mam jakies dziwne wrazenie, ze pisza tu dwie rozne osoby. Wymienialam dosc dlugo posty z zalozycielem tematu i byly calkowicie inne w tonie i w tresci. Citi ma racje, to wszystko brzmi nieprawdopodobnie. Ktos probuje po prostu zdobyc leki na lewo, nie wiadomo w jakim celu. Nie radze nikomu sprzedawac, ani odstepowac jakichkolwiek antydepresantow.

To nie byla krytyka Citi , a artykul jest bardzo ciekawy. Po prostu do moich wypowiedzi w zakresie silnego dzialania przeciwbolowego klomipraminy ludnosc odnosila sie sceptycznie, a na wyniki tych badan, ktore ty przytaczasz, jakos nie natknelam sie w necie. Jak widac juz od 40 lat z bardzo dobrym skutkiem stosuje sie trojpierscieniowe antydepresanty w lagodzeniu dolegliwosci bolowych. A stwierdzenie, ze jest to najlepiej zbadana i opisana grupa leków przeciwdepresyjnych przemawia do mnie bardzo Ciesze sie, ze moje doswiadczenia na cos sie przydaja, pamietaj tylko, zeby zbytnio sie nie sugerowac, bo jednak kazdy z nas moze na dany lek zareagowac inaczej.

O przecibolowym dzialaniu TLPD pisalam juz niejednokrotnie. Doswiadczylam tego podczas przyjmowania Anafranilu, ktory jest bardzo skuteczny przy bolach somatycznych. Przy braniu innych przeciwdepresantow dzialanie takie nie pojawilo sie nawet w minimalnym stopniu.

To dobrze Zuzik Czasami pomaga podwyzszenie dawki. Najlepsze jest 150 mg i wiecej. Czesto zbyt mala dawka powoduje niezadawalajacy efekt terapeutyczny.

Tu poznajemy sile ludzkiego umyslu. Placebo moze pomoc, jesli czlowiek jest w stu procentach przekonany, ze to najskuteczniejszy, nowoczesny lek, gwarantujacy pelna remisje. Gyby jednak leczenie tylko na tym polegalo, to masowo przeprowadzano by terapie z uzyciem witaminy C, a tak przeciez nie jest.

A tak apropos porownania trojpierscieniowcow i lekow nowej generacji znalazlam odpowiedni artykul fachowy, pisza w nim rzeczy nastepujace: " Leki trójpierścieniowe (TLPD) są skuteczne u ok. 60-70% pacjentów. Ich korzystne działanie zostało potwierdzone długoletnimi badaniami. Leki przeciwdepresyjne nowej generacji SSRI, SNRI, MAO w porównaniu z TLPD są nieco lepiej tolerowane i bezpieczniejsze. Jednak są mniej skuteczne w leczeniu dużej depresji od leków klasycznych" Na podstawie: 1. Kasper S. i wsp.: Depresje. Rozpoznawanie i lecznie 2. Pużyński S.: Depresje i zaburzenia afektywne [Dodane po edycji:] Isj, ja nie mam podstaw, zeby krytykowac wyniki badan przeprowadzone przez naukowcow na reprezentatywnej grupie osob. Poza tym bylo to w sumie 830 osob, ktore testowaly rozne substancje (napisalam przeciez "lacznie) W badaniu dotyczacym wenlafaksyny uczestniczyło 348 pacjentów spełniających kryteria aktualnego występowania epizodu depresyjnego. Do badania włączono pacjentów aktywnych seksualnie. Wenlafaksynę podawano w dawkach 150-225 mg na dobę. Funkcje seksualne oceniano przy pomocy kwestionariusza Changes in Sexual Functioning Questionnaire (CSFQ) w wersji dla kobiet i mężczyzn. Badanie miało charakter podwójnie ślepej próby klinicznej i było podzielone na kilka faz, w tym fazę screening’u trwającą 1-2 tygodnie.Spośród osób z normalnym funkcjonowaniem seksualnym na początku badania (definiowanym jako punktacja w skali CSFQ ≥42 dla kobiet i ≥ 48 dla mężczyzn) pogorszyło się ono przy przyjmowaniu Efectinu (P≤ 0.002). Efekt ten obserwowano w omawianym badaniu poczynając od 2 tygodnia leczenia. Funkcjonowanie seksualne osób otrzymujących bupropion i mianseryne pozostało niezmienione w czasie leczenia (P≥ 0.285).

Przy setralinie o orgazmie mozna raczej zapomniec, w wypadku escitaploramu jest nieco lepiej, ale zaburzenia sfery seksualnej rowniez sie pojawiaja. Czytalam wyniki badan naukowych, przeprowadzonych na bardzo duzej grupie osob, lacznie 830 i najlepiej wypadly mianseryna i bupropion. Najgorzej bylo z SSRI i wenlafaksyna. Nawet na Wellbutrinie u 15 % pacjentow pojawila dysfuncja orgazmu. Dysfunkcje seksualne wystepowaly zarowno u mężczyzn (u 10% leczonych bupropionem, 61% leczonych setrtraliną) jak i kobiety (7% leczonych bupropionem, 41% leczonych sertraliną) W przypadku chorych leczonych escitalopramem zaburzenia wystapily u 30% osob. [Dodane po edycji:] Przy braniu paroksetyny, zaburzenia byly w granicach 15%, czyli tyle samo, co przy bupropionie, przy czym znacznie czesciej dotyczyly mezczyzn niz kobiet.

Nie sadze, aby te leki mogly uszkadzac zoladek lub watrobe. W koncu bierzemy tu naprawde sporo silniejszych medykamentow, a nasze watroby maja sie niezle Ja pije swiezo zmielone siemie lniane (nie tylko oslonowo, rowniez przeciwdepresyjnie- te slynne kwasy omega 3-6-9) oraz maslanke lub jogurty niskotluszczowe. Poza tym robie sobie kuracje lekiem o nazwie Heparegen. Polecil mi go moj lekarz i jest naprawde skuteczny, bo proby watrobowe mam bardzo dobre. Co do kotka, to devony podobno nie alergizuja, bo nie maja podsierscia. Moj jest naprawde lysiutki Jesli chodzi o Benosen, to mnie sama zaskoczyl tak dobrym dzialaniem. W ogole lubie firme Walmark, maja tanie i dobrej jakosci suplementy, w tym wiele srodkow naturalnych.

Mianseryna na szczescie do ssri nie nalezy i takze zwieksza libido. Anhedonii zas w najwiekszym nasileniu nie mialam przy lekach dzialajacych na serotonine, ale w czasie brania mirtazapiny. Ciekawe, prawda? SSRI dzialaly w zasadzie dobrze, choc naturalnie nie wszystkie, ale nie uzyskiwalam pelnej remisji. No i sfera seksualna, tu bylo gorzej niz marnie. Ja bym byla w ogole za tym, zeby leczenie zaczynac od srodkow starszej generacji, przemawiaja do mnie leki, ktore funkcjonuja na rynku od dziesiatek lat i sa nadal z powodzeniem stosowane. Maja najszersze pismiennictwo, sa gruntownie przebadane i znane sa ich skutki dlugofalowe. To tylko jednak moja prywatna opinia.

Pamietam, ze pisalas o mianserynie, ale bralas ja z Citalem. Dzialanie antydepresantow zmienia sie w zaleznosci od tego w jakim polaczeniu sa przyjmowane. Kiedy bylam w glebokiej depresji sam Lerivon nie do konca mi pomogl, natomiast w kombinacji z Anafranilem zadzialal bezblednie. Sama choruje na ZOK od 30 lat, a od kilku lat na depresje lekooporna, przerobilam juz mase roznych specyfikow i po dlugim, wieloletnim, czasie brania wielu zle dobranych lekow znalazlam takie, ktore naprawde usuwaja wszystkie objawy nerwicy, a przy okazji zapobiegaja nawrotom depresji. Takze jest to mozliwe, choc nielatwe. Co do fluoksetyny, to niekoniecznie moze dzialac pobudzajaco, a nawet jesli, to tez da sie brac ja w kombinacjach. Pisaly tu osoby, na ktore wywierala dzialanie uspokajajace. Nie upieram sie akurat przy tych lekach, moze psychiatra zaproponuje ci inne- wiem natomiast, ze klomipramina dziala szybko i jesli po miesiacu brania brak jest poprawy, to raczej nie nalezy liczyc na cud. Mozesz jeszcze sprobowac jakiegos uspakajacego neuroleptyku do Anafranilu, jesli naprawde nie chcesz nic zmieniac. Natomiast jesli chodzi o stabilizator, to jesli bylby w twoim przypadku pomocny, to lekarz na pewno dawno by juz ci go przepisal. Leki dodatkowe stosuje sie wspomagajaco przy antydepresantach, ktore wywieraja w miare pozytywne dzialanie na chorego, trudno mi sobie natomiast wyobrazic, aby leczyly sama chorobe, w wypadku gdy lek podstawowy jest niestety nietrafiony. Klomipramina jest naprawde w wielu przypadkach skuteczna, sama bralam ja dlugo i wspominam bardzo dobrze, co nie znaczy, ze musi pomoc kazdemu. Pozostaje szukac i nie tracic mimo wszystko nadziei.

Aneta, stabilizatory nastroju, jak sama nazwa wskazuje, maja za zadanie unormowanie zmiennych nastrojow. Stosuje sie je przy depresji lub CHAD, a nie w wypadku NN. Nadal jestem zdania, ze najlepsza w twoim przypadku bylaby kombinacja. Jaka tym razem, ustali lekarz. Moim zdaniem pasowalaby tu fluoksetyna, albo mianseryna do Anafranilu. Wiem, ze nie chcesz zmieniac lekow, ale to jedyna droga aby odnalezc ten wlasciwy. Innej po prostu nie ma

Miko, wiesz, ze ja w zasadzie nie mam dobrego zdania o SSRI. Dla mnie sprawdzaja sie jedynie w kombinacjach. Poza tym ich skutki uboczne sa dla mnie nie do przyjecia. Dlatego tez nie biore fluoksetyny z klomipramina, choc taki zestaw usuwal wszelkie natrectwa w 100 procentach. Zawsze tez schodzilam z Anafranilu najszybciej, jak sie dalo, choc naprawde to dla mnie cudowny lek i gdybym nie byla mezatka bralabym go zapewne do dzis. Pewnie powinnam sprobowac innych antydepresantow dzialajacych na nordadrenaline, a moze i na dopamine, tylko ze zalezy mi przede wszystkim na zapobieganiu kolejnemu nawrotowi depresji. Z nerwica da sie zyc. Poza tym dobrze mi z Lerivonem i na zmiany nie mam ochoty. Ciesze sie zyciem, mam duzo energii i checi do dzialania, a anhedonia pozostala wspomnieniem. Czego chciec wiecej?

Wobec tego zaproponuj lekarzowi dolozenie do klomipraminy innego leku. Rozumiem twoje problemy i dylematy, ale masz jedynie trzy wyjscia: - czekac na poprawe na samym Anafranilu (sama piszesz, ze nie dajesz rady) - dolozyc do niego inny antydepresant - zmienic lek na inny Dalszych mozliwosci brak i musisz sama zdecydowac, ktora odpowiada ci najbardziej

Dziewczyny nie czekajcie dluzej, tylko szybciutko do lekarza. Moze byc inny, jesli wasz jest na urlopie. Niech wam cos do tego Anafranilu dolozy (kombinacje w takich przypadkach naprawde dzialaja lepiej) lub w ogole zmieni lek na inny. Nie ma sensu sie dluzej meczyc, zwlaszcza jesli trzeba opiekowac sie dzieckiem. Wiem cos o tym.

Serwer znow jest przeladowany i wrzucilo mi sie dwa razy Wiesz dobrze, ze nie Wellbutrin mialam na mysli, ktory rzecz jasna jest zarejestrowany, ale twoich agonistow. Ciekawa rzecza jest to, ze zaden z moich licznych lekarzy nie chcial przepisac mi bupropionu, naprawde nie cieszy sie wsrod nich dobra opinia. Natomiast co do pozostalych lekow, jesli ktos zechce zaryzykowac, to pozostaje mu kombinowanie na wlasna reke i odpowiedzialnosc, bo recept od psychiatry na pewno nie otrzyma.

Miko, nie zrozum mnie zle. Ciesze sie, ze twoja terapia przynosi efekty, jednak jak by na to nie patrzec, jest to leczenie eksperymentalne, bo agonisci dopaminy nie sa dopuszczeni do leczenia depresji ani oficjalnie zarejestrowani jako leki przeciwdepresyjne. Przypuszcza się obecnie, i sa to jedynie przypuszczenia, jako ze badania wciaz trwaja, że może istnieć podtyp depresji, który moglby być opisany jako związany z „dopaminergiczną dysfunkcją” (dopaminergiczny podtyp depresji) Powtorze za doktorem Murawcem: "Funkcje szlaków dopaminowych w mózgu związane z takimi ważnymi dla życia czynnościami jak motywacja do aktywności, sprawność (szybkość) psychomotoryczna, koncentracja i zdolność do odczuwania przyjemności. Wszystkie te funkcje są upośledzone w depresji, co pozwala wiązać zespół depresyjny także z zaburzeniami funkcji dopaminergicznych. W odniesieniu do roli dopaminy w depresji podkreśla się zwłaszcza znaczenie anhedonii. Jest ona obok obniżenia nastroju ważnym elementem diagnostycznym depresji. A odczuwanie przyjemności jest związane z przekaźnictwem dopaminergicznym" Wszystko to w twoim wypadku moze do siebie pasowac i dlatego uzyskales remisje- czy pelna, to sie dopiero okaze. Nie zmienia to jednak faktu, ze jesli nawet leki na Parkinsona uzyskalyby w przyszlosci niezbedne atesty jako antydepresanty (a raczej sie na to nie zanosi), bylyby przeznaczone dla bardzo zawezonej grupy osob. Moja lekarka uwaza, ze nawet przy parkinsonizmie nie sa to srodki do konca bezpieczne, o depresji juz nie wspominajac. Nie mam powodu jej nie ufac. Co do linkow, to jak bede miala czas poszukam i wrzuce. Na artykul o Wellbutrinie natknelam sie przypadkowo i szczegolow nie pamietam, byl jednak dosc niepokojacy. [Dodane po edycji:] Miko, nie zrozum mnie zle. Ciesze sie, ze twoja terapia przynosi efekty, jednak jak by na to nie patrzec, jest to leczenie eksperymentalne, bo agonisci dopaminy nie sa dopuszczeni do leczenia depresji ani oficjalnie zarejestrowani jako leki przeciwdepresyjne. Przypuszcza się obecnie, i sa to jedynie przypuszczenia, jako ze badania wciaz trwaja, że może istnieć podtyp depresji, który moglby być opisany jako związany z „dopaminergiczną dysfunkcją” (dopaminergiczny podtyp depresji) Powtorze za doktorem Murawcem: "Funkcje szlaków dopaminowych w mózgu związane z takimi ważnymi dla życia czynnościami jak motywacja do aktywności, sprawność (szybkość) psychomotoryczna, koncentracja i zdolność do odczuwania przyjemności. Wszystkie te funkcje są upośledzone w depresji, co pozwala wiązać zespół depresyjny także z zaburzeniami funkcji dopaminergicznych. W odniesieniu do roli dopaminy w depresji podkreśla się zwłaszcza znaczenie anhedonii. Jest ona obok obniżenia nastroju ważnym elementem diagnostycznym depresji. A odczuwanie przyjemności jest związane z przekaźnictwem dopaminergicznym" Wszystko to w twoim wypadku moze do siebie pasowac i dlatego uzyskales remisje- czy pelna, to sie dopiero okaze. Nie zmienia to jednak faktu, ze jesli nawet leki na Parkinsona uzyskalyby w przyszlosci niezbedne atesty jako antydepresanty (a raczej sie na to nie zanosi), bylyby przeznaczone dla bardzo zawezonej grupy osob. Moja lekarka uwaza, ze nawet przy parkinsonizmie nie sa to srodki do konca bezpieczne, o depresji juz nie wspominajac. Nie mam powodu jej nie ufac. Co do linkow, to jak bede miala czas poszukam i wrzuce. Na artykul o Wellbutrinie natknelam sie przypadkowo i szczegolow nie pamietam, byl jednak dosc niepokojacy.

Jesli po 4 tyg zazywania Anafranilu w dawce minimum 150 mg nie ma poprawy, to albo trzeba dolozyc do niego drugi lek, np Seronil lub Lerivon albo zmienic antydepresant na inny. Naturalnie po konsultacji z lekarzem. Dla mnie na natrectwa najlepsza byla fluoksetyna, a na depresje klomipramina w polaczeniu z mianseryna, ale kazdemu pomaga co innego. Pozostaje szukac nadal. Jest teraz taka mnogosc lekow, ze kazdy znajdzie cos dla siebie. Moim zdaniem najskuteczniej dzialaja leki kombinowane.