Verinia

Witamy

Chcę wejść na tę dawkę, bo ma mi pomóc w zwiększeniu energii, poprawie motywacji i koncentracji. Większa dawka wpływa na noradrenalinę.

Dobra, to może ja coś napiszę. Miałam kiedyś hisotrię miłosną, historię toksyczną z wróżbami, numerologią i horoskopami. Teraz wiem, że jest to efekt Barnuma. Efekt Barnuma to szukanie potwierdzenia. Horoskop jest stworzony tak, by pasował do każdego. To manipulacja. A więc każdy z nas znajdzie w horoskopie coś dla siebie. Tak to jest skonstruowane i tak działa mózg. Nie ma w tym żadnej magii, czy czegoś nadprzyrodzonego. Ja, jako urodzona marzycielka, uwielbiam odlatywać, a wróżby i numerologia mi w tym pomagały. Gorzej było, gdy się na tym zafiksowałam i wydałam miliony monet na odczyt numerologiczny u "profesjonalisty", jakieś aury i tego typu rzeczy. Coraz bardziej wpadałam w obsesję, bo "coś tam mi nie pasowało i musiałam to zweryfikować". Dostałam jakiejś nerwicy. Poważnie. Nie potrafiłam już do tego podejść racjonalnie. Pojawiły się natrętne myśli związane z numerologią. Ktoś tam mi stawiał tarota i też wtedy czułam, że to o mnie. Teraz jak o tym myślę, to wiem, że nie było w jej słowach nic specjalnego i każdy z nas mógłby to usłyszeć i podpasować pod siebie. Dziś jestem mądrzejsza i wiem, że z moją skłonnością do psychoz i odrealnienia, to się nie sprawdzi. To mi szkodzi. Szkodzi każdemu z Was, bo to bzdura. Poczytajcie o efekcie Barnuma i spróbujcie wejść na większy level w swoim życiu, czyli level logiki.

Od dwóch tygodni jestem na wenli 75mg. Dziś wskakuję na 150mg. Już czuję zmianę. Mam spoko nastrój

@Cień latającej wiewiórki też nie znoszę dzieci. Nie chcę ich mieć i nie chcę mieć z nimi styczności.

Witaj na forum.

Bełkot

A możesz przetłumaczyć?

@Jurecki ze 3 lub 4.

Wkurza mnie, gdy kończy mi się kawa w kubku. Niewybaczalne!

Czuję się spoko. Odmuliłam się, bo biorę dwa razy mniejszą dawkę solianu. I to był dobry plan mojej lekarki. Mniejsza dawka sprawia, że mam dobry dzień. Mam więcej siły i ochoty, by coś robić. Czekam jeszcze na wejście wenlafaksyny. Dziś 4 dzień brania jej.

Przegryw to w dużej mierze stan umysłu. Ktoś kto może uważać się za przegrywa, bo nie założył rodziny. Druga taka osoba ma się za wygrywa, bo np. spełnia się zawodowo. Ktoś kto jest bogaty może się również uważać za przegrywa, bo przykładowo nie spełnia swoich marzeń i ma depresję. Ktoś kto jest rozwodnikiem może być w swojej głowie przegrywem. Wiele z tych osób w jest dla SIEBIE jest przegrywem. Wielu z nas się do siebie porównuje i to z nas czyni przegrywów. Jeśli jesteś pewny siebie, wśród ludzi czujesz się spokojnie i nie czujesz potrzeby bycia lepszym - wtedy jesteś wygrywem. Serio - inni o nas nie myślą. Żyjemy dla siebie. Innych nie obchodzisz zwykle nic. No chyba, że jesteś w czymś od nich lepszy, to wtedy mogą czuć zazdrość i się do Ciebie właśnie porównują. Nie ma sensu zastanawiać się jak nas odbierają inni. Szkoda na to czasu, szkoda na to życia. Bądźmy pewni siebie, rozwijajmy się i działajmy na ile nam na to zdrowie pozwoli. Sama mogłabym uważać się za przegrywa bo choruję, bo nie założyłam rodziny. Ale czy się czuję? No nie. Jakoś specjalnie nie czuję się gorsza do reszty ludzi. A czy powinnam czuć się gorsza? Też nie. I nikt mi nie wmówi, że płynę w gównie, bo to nieprawda, tylko jakieś durne konwenanse, potrzeba ludzi do zaimponowania innym i zaspokojenia potrzeby bycia akceptowanym. Życie jest serio za krótkie, by się zastanawiać jak jesteśmy odbierani.

Przyszły do mnie kuzynki i gralyśmy w kalambury i w "5 sekund". Fajnie i śmiesznie było. Chyba towarzyskość mi wróciła

Bo ludzie są puści.

Dziękuję i również życzę powodzenia!

Dziś wchodzę na 75mg wenlafaksyny. Do tego zmniejszyłam solian do 600mg, żeby się nieco obudzić.

O czym Ty w ogóle piszesz?

Dzisiaj czuję się dobrze, wczoraj tragicznie. Jak to ogarnąć? Pomieszaniec - poplątaniec.

To że się obudziłam w dobrym nastroju. To mi sprawiło radość.

Na pewno lepiej niż wczoraj. A jak? Nawet spoko. Ale to pewnie chwilowe. Antydepresant by się przydał.

Nie biorę, ale w poniedziałek spróbuję dostać się do psychiatry, żeby ewentualnie włączyć antydepresant. Jaki jest według Ciebie najlepszy antydepresant?

Mówisz terapeutce, że obiłbyś jej ryj? WTF...

Ja biorę bardzo dużo, tj.1000mg, bo łatwo wpadam w górki, euforie i urojenia. Niestety nie jest mi dane poczuć się normalnie na normalnych dawkach. U mnie leczenie polega na "obniżaniu nastroju". Jeśli bym zmniejszyła do 200mg to pewnie znowu znalazłabym się w szpitalu z psychozą. Zazdroszczę wszystkim tym, którzy nie muszą brać leków. Macie dobrze. Ale pewnie zmniejszę do 800mg, żeby coś zacząć czuć, bo tak dalej żyć się nie da...

Niestety, ale dopadła mnie znowu depresja. Pewnie to po psychozie, ale myślałam, że ten lek mnie przed tym ochroni. No cóż. Antydepresant to to nie jest, a zwłaszcza w dużej dawce. Rozważam zmniejszenie dawki, zwłaszcza, że biorę teraz ketrelu 300mg. Czuję się bezsilna. Najchętniej bym rzuciła wszystkimi tymi lekami, mam dość.

Czuję się wyspana. Jakaś taka niemrawa, ale nie mam na co narzekać. Jest OK.