Dryagan

@tennamaxaChoruję na ChAD od 15 lat, wszystko zaczęło się od ostrej psychozy w czasie której trafiłem po dobrych kilku miesiącach niespania i pełnej psychozy do szpitala psychiatrycznego, gdzie przebywałem chyba z pół roku. Pierwsza diagnoza jaką mi dali to była psychoza schizoafektywna, po latach zmienili na ChAD. Z lekami się nie lubiłem - swego czasu usiłowałem nawet zwalczyć chorobę siłą woli. Zwykle po wyjściu ze szpitala lub "zagaszeniu pożaru" lekami, ostawiałem je. Mam to szczęście, że pomiędzy atakami mam dłuższe remisje i to mnie ratowało. A więc nie brałem leków i po pewnym czasie problemy wracały i tak w kółko. W żaden sposób wystąpienie objawów psychotycznych nie było u mnie nigdy (podkreślam NIGDY) związane z zażywaniem jakichkolwiek leków, było naturalne i niestety związane z chorobą. Zdarzyło mi się nawet ze trzy razy wyjść ze stanu manii bez leków, ale niestety było to po dłuższym czasie wariactwa (a więc jak już swoje narozrabiałem). Teraz ze względu na rodzinę i pogodzenie się w końcu z losem biorę leki (właściwie zastrzyki z klozapolu). Co do drugiej części - intensywne widzenie barw, odczuwanie muzyki (wręcz rozmawianie z piosenkarkami), wszystko na maxa - tak jest w psychozie właśnie. plus pobudzenie seksualne na maxa. Miałem swego czasu rozważania czy kolory mogą zabijać. Dosłownie. Tak to mocno czułem Nie ma czegoś takiego jak psychotyczna psychoza

co to znaczy psychotyczna psychoza? Trochę jak "masło maślane". Coś kręcisz kolego. U mnie każdy atak manii to psychoza, a miałem ich... hmmm chyba nie zliczę, na pewno kilkanaście, na pełnym gazie. Nigdy nie brałem klomipraminy. Chyba w tej chwili jesteś na jakiejś fazie, przynajmniej hipomanii, bo piszesz od rzeczy

Nie denerwuj się, ludzie chyba próbują jakoś pomóc na miarę swojej wiedzy. Na początek proponuję złapać jakąkolwiek pracę, poniżej swoich kwalifikacji. Może się doszkolić, przekwalifikować - są różne kursy, studia podyplomowe. Pewnie, że nie jest łatwo jak się ma lat 40+ i nigdy nie pracowało. Niestety... Co do tego chorowania... no cóż, większość ludzi na tym Forum na coś choruje. Jest jakiś procent takich co nie są w stanie pracować i wtedy idą na rentę, ale ... przyznaję, że w Twoim przypadku to nie będzie łatwe, bo musiałabyś wykazać, że byłaś chora przed ukończeniem 18 roku życia. Renta pracownicza należy się bowiem dopiero po 15 latach pracy . Ja powiem tak - sam skończyłem historię (też obecnie nie bardzo chwytliwy kierunek, nawet jak się ma doktorat, a uczenie w szkole w moim przypadku nie wchodzi w rachubę ze względu na chorobę właśnie). Przekwalifikowałem się, skończyłem studia podyplomowe. Jestem w stanie czasem nawet coś dorobić poza pracą. Pracowałem w różnych miejscach, zdarzyło mi się stracić pracę ze względu na chorobę (tak, niewielu pracodawców przymyka oczy na to, że ktoś jest chory psychicznie - ja choruję na ChAD i raz na jakiś czas mam zupełny odlot, ale na szczęście potem remisja i tak to się kręci. W ubiegłym roku byłem kilka miesięcy w szpitalu). Pół roku spędziłem na bezrobociu, ale ciągle pracy szukałem i znalazłem. Na razie nie zamierzam iść na rentę, póki będę mógł, zamierzam pracować.

@Illi to nie koniec tylko początek

No i tak trzymaj wrzesień niedaleko, ważne żeby działać

@User7374 wielu ludzi tak ma i nie mają nerwicy. Typowy "efekt białego fartucha" - nie masz się co niepokoić. Żeby sprawdzić jakie masz ciśnienie naprawdę po prostu kup ciśnieniomierz

Myślenie, że wszystko samo do nas przyjdzie jest błędne. Żeby coś się zmieniło trzeba samemu coś zadziałać. Niestety...

Witaj i się rozgość na Forum. Pozdrawiam również

@Madzia 29 Witaj, mam nadzieję, że chociaż nie lubisz dużo mówić o sobie to w końcu się rozgadasz na Forum. Pozdrawiam serdecznie i zapraszam do dyskusji

@AnnaDy pozdrawiam i witam na Forum

@Yntrowersja bo to takie Forum, że można zarówno ponarzekać, jak i się pochwalić, że jest ok Zapraszamy.

@Yntrowersja witaj na Forum - jak masz ochotę to sobie ponarzekaj u nas. Albo pociesz się życiem mimo wszystko... To drugie lepiej działa na bolącą duszę Pozdrawiam

Zwycięstwo Igi Świątek w French Open. Jestem fanem tenisa i uwielbiam oglądać mecze

E tam... społeczeństwo to już teraz nic nie narzuca. Generalnie to wszystko wolno. Narzucało kilkadziesiąt (może jeszcze kilkanaście) lat temu. Nikt nikomu nie zabrania na przykład żeby zacząć i skończyć studia na emeryturze (znam takich osobiście), kobiety coraz później rodzą dzieci itd. Kuzynka mojej Żony zmieniła zawód tuż przed 40-tką (skończyła studia i zaczęła pracę). Wszystko można - trzeba tylko chcieć

@tennamaxa bzdura - ChAD nie ma tu nic do rzeczy, raczej skłonności osobnicze. Miałem manie psychotyczne wielokrotnie, nigdy żadnych ciągot do dzieci, chociaż popęd seksualny był większy. Każdemu w TYCH stanach może się ujawniać coś innego, u mnie idzie teraz bardziej w kierunku manii prześladowczej. Nie czuję się też upośledzony umysłowo, w czasie ataków to raczej coś w stylu innego odbioru rzeczywistości, co innego się kojarzy, inaczej się rozumuje. W czasie remisji pracuję umysłowo i w żaden sposób choroba nie wpływa na moją inteligencję - tak więc wypraszam sobie.

Córkę... Czy lubisz sprzątać?

Pluszowego słonia. Jaki sport lubisz?

Zło

Jak dla mnie tylko jedno - pomoże pozbyć się "wstydu" bycia prawiczkiem. Dla niektórych mężczyzn to może być ważne (w sensie żeby wiedzieć jak "to się robi"). Potem łatwiej się otworzyć przed dziewczyną i nie czuć strachu czy skrępowania w normalnej relacji

@Pawel.770 wszystko to już było i nie bardzo się sprawdziło (jak mi się wydaje). Nawet strona Forum na FB też istnieje, tylko praktycznie bez żadnej aktywności: https://www.facebook.com/nerwica

Witaj Marta @Mkmkt2210 "ktoś" jest, albo od czasu do czasu bywa. Co Cię sprowadza na nasze Forum?

Akurat jeśli chodzi o ChAD to każdy lek przeciwdepresyjny może teoretycznie wywołać manię - w zależności co na kogo działa. Dlatego u kogoś ze zdiagnozowaną chorobą afektywną zwykle dość ostrożnie powinno się serwować tego typu medykamenty. No i trzeba wypróbować jeśli już i wybrać to co przyniesie większe korzyści

@Dzitek jak ja Ciebie rozumiem! też mam problem z telefonem - zarówno z odbieraniem jak i dzwonieniem do kogoś (z tym drugim jeszcze większy). Jest to uciążliwe, fakt. Nie mam problemu z pisaniem smsów czy innych wiadomości tekstowych ale rozmowa na żywo mnie blokuje całkowicie. Nienawidzę też być w tłumie czy w większej grupie ludzi, a jeśli już - to jakoś tak anonimowo. Po galeriach handlowych nie chodzę , bo nie lubię. Zakupy robię najczęściej przez Internet

Widocznie to atak zombi