Naemo

ale super

A jak z chudnięciem, zachodzi? Czy po prostu ogranicza napady obżarstwa?

Niby gdzie? ;-;

Czy tylko mnie wieloraki nie bawi? A raczej zniesmacza i denerwuje?

talent

Haha

Siemanko! U mnie ostatnio babka upierała się ze jest "30p [pastylek]" a był o "3 op (opakowania)"... Po prostu... cudem jeszcze psychiatrę zlapalam... Ja sobie żyję z dnia na dzień, a czas mija. Ale jakbym nie żyła z dnia na dzień to bym nie żyła. Ogarnę się i nadrobie to wszystko co tracę. Np. maturę. I jak myślę ile to załatwiania na dzienny oddział to mi sie odechciewa. Ale trzeba.

6 zmysł

Zwierzęta

Cześć rówieśniczko :)

plemiona [distorded przez podobieństwo avatarów cały czas myślę, że Ty to ja]

lukasz85

Cześć! :)

Jeśli przeszkadza Ci to co jest - idź na psychoterapię.

słońce

Na mnie trittico działało od pierwszego dnia, nieprzyjemnych snów również po nim nie mam. Biorę od pół roku. Wiec mógłbyś nie ogłaszać tego wszystkiego jako "prawdę ostateczną i jedyna prawdziwą dla wszystkich"??

Uspokaja. Głównie używam w przypadkach silnego gniewu, roztrzęsienia i lęków.

Trittico tylko na sen i w zasadzie doraźnie, biorę go też już z pół roku.

Eh ciężko mi ogarniac to wszystko co jest od czego po czym dlaczego i co jest efektem czegoś czy tak po prostu. Tak sobie marudzę Na pewno było niefajnie zasypiać, w brzuchu, ale byłam po wielu godzinach bez jedzenia, wiec pewnie dlatego.

Ja tak miałam przy sertralinie... ale to jak przesadziłam, po jednorazowym raczej nic się nie dzieje, nie? Jeśli chodzi o nasilenie

Dzięki Czyli w sumie standardowo...

A jak z alko przy fluo?

Ratunku. Wróciłam z terapii i... czarna rozpacz, wiecie o co mi chodzi. Przed chwilą wstałam. Po przyjściu nie byłam w stanie się ruszyć. Na terapii w większości milczałam "widać, że pani coś mocno przeżywa, o czym pani myśli?" czy jeśli jak wejdę na drodze wolnego ruchu pod samochód, to nie zdąży on wyhamować na tyle, żeby mnie nie potrącić? Pod koniec terapii mu powiedziałam, że myślałam jak się skrzywdzić, słowami: "dobra, nie wejdę pod samochód". Powiedziałam o tym napięciu, o tym wszystkim. Miałam naprawdę sporą derealizację w trakcie sesji, też cały pokój jakby zmieniał się jakby, gdy porozmawialiśmy trochę o tym, że te 2 razy w tygodniu jak mam, to lepiej się oswoję może itd, i wtedy pokój ten stał się takim jakby domkiem, ciepłym, bezpiecznym potulnym, jasnym. Przestał być otwartą, niebezpieczną przestrzenią. Powiedziałabym, że przeżyłam parę derealizacji naraz i po kolei jednocześnie. W każdym razie, teraz jak sobie to przypominam było to bardzo dziwne. I sprawa z apetytem jest tragiczna. Też muszę uważać, bo coraz bardziej drżę o przytycie.

Teraz jadę na terapię, jakoś nie najgorzej, jest trochę mniej napięcia niż rano - na przerwie, między lekcjami, poszlam i się ciachnelam. Eh... U mnie nawet pogoda nie bardzo.

Wszystkiego najlepszego!