Kris0x0000

Z mojego doświadczenia leki przeciwlękowe w pewnym stopniu pomagają jednak aby to wyleczyć konieczna jest praca nad poczuciem własnej wartości. To trudny i długotrwały proces.

@Domenicopp Cześć, to co opisujesz może być spowodowane niską samooceną tj. nie jesteś pewny swoich decyzji, martwisz się jak oceniają Ciebie inni. Ja tak mam i jak dotąd nie udało mi się tego pozbyć.

Biegam tę samą trasę codziennie przez cały rok i chociaż najłatwiej biega mi się przy temperaturach w granicach 0-5 stopni to jednak kocham biegać w upały mimo że wydolność organizmu jest wtedy zdecydowanie gorsza

Świat w ogóle nie był, nie jest i nigdy nie będzie sprawiedliwy. Rodzimy się w losowym miejscu na świecie, w losowej kulturze. Mamy określone geny, predyspozycje, możliwości intelektualne, szanse na rozwój, wychowanie.

Niestety nie, nie udalo mi sie znaleźć wyjścia z tej sytuacji. Czuję że potrzebuję diametralnej zmiany ale jednocześnie boję sie jej.

Myślę że masz rację. Problemem jest właśnie ten wybór kierunku. Łatwo się pomylić wybierając drogę zawodową w wieku 19 czy 20 lat. A nawet jeżeli wybierze sie dobrze (na tamten moment) to może się okazać że np. w czasie studiów zmienił sie rynek i po ich skończeniu nie masz gdzie pracować lub po pewnym czasie w pracy w zawodzie wypalasz się i zaczynasz nienawidzieć swojej pasji (mój przypadek).

445 stron. Proste prawo i przyjazne państwo. Osłowie i osłanki trzymają poziom

Nie znoszę powodomień. Wdrożyłem poniższe działania aby ograniczyć ich ilość. Może coś z tego pomogłoby również tobie? - Odinstalowanie wszystkich apek do mediów społecznościowych. - Odebranie uprawień do powiadomień dla aplikacji od których nie potrzebuje otrzymywać powidomień. - Ustawienie automatycznego harmonogramu trybu "Nie przeszkadzać" w określonych godzinach np. 20:00 - 08:00

Może po prostu za dużo od siebie wymagasz? Pracujesz pomimo swoich problemów, ćwiczysz mimo że nie daje to takich efektów jakbyś chciał. Robisz dużo ale z tego co napisałeś wynioskuję że chciałbyś więcej od życia. Możliwe że gdybyś spróbował zaakceptować siebie takim jakim jesteś było by ci łatwiej znieść obecność na tym łez padole.

U mnie sen poprawił się samoistnie po około miesiącu od wystąpięnia sytuacji stresowej. Obecnie jestem w stanie spać 7-8 h. Górna granica jest w przypadku jeżeli włączę sobie szum klimatyzacji z telefonu na noc. Wtedy sen jest u mnie lepszej jakości i trwa dłużej. Leki absolutnie nic nie pomagały. Ani triticco ani stilnox..

Nigdy wcześniej w życiu nie miałem problemów ze snem. Spałem regularnie po 8h a nawet więcej jeżeli była taka możliwość. Co prawda zawsze budziłem się do toalety w środku nocy ale po tym zasypiałem natychmiast... Niedawno miałem kilka stresujących dni w pracy. Niby nic wielkiego, przeżywałem już większe i dłużej trwające stresy ale to zapoczątkowało problemy ze snem. Stres minął już wiele dni temu ale problemy się utrzymują. Lekarz przepisał 25mg trittico CR i pomaga on na zaśnięcie ale niestety po około 5h snu wybudzam się do toalety i nie jestem już w stanie zasnąć. Biorę lek dopiero od 4 dni więc jeszcze mam nadzieję że sytuacja się unormuje. Życie bez snu to dramat. Czuję się jak zombiak.

Lekarz przepisał mi na sen 25 mg trittcio CR. Po jakim czasie przyjmowania leku powinien on zacząć działać? Od 4 dni go przyjmuję ale efekty są połowiczne. Z zasypianiem nie mam problemu ale wybudzam się po 5 godzinach snu i już nie jestem w stanie zasnąć.

Nie wydaje mi się żeby taka aplikacja w oparciu o zdjęcie (nawet przy pomocy ai) mogła ocenić wartość kaloryczną posiłku. Przecież go nie zważy . Jeżeli takie apki są w sklepie to raczej jest to zwykly scam.

Takie problemy są dla mężczyzn bardzo obciążające psychicznie. Ten brak zainteresowania tematem współżycia z jego strony wygląda na klasyczną ucieczkę aby nie musieć mierzyć się z problemem tj. udaje że go to nie interesuje albo nie ma czasu aby nie doszło do sytuacji której się obawia. Myślę że z jednej strony on boi się podejmować kolejnych prób stosunków z obawy przed niepowodzeniem a z drugiej wstydzi się rozmawiać o tym problemie z kimkolwiek (nawet lekarzem).

@Hurricaner27 Po kilku sesjach u psychologa to ty nie oczekuj efektów. Żeby zobaczyć efekty potrzeba miesięcy a nawet lat regularnych sesji u psychoterapeuty. Czytając twoje posty w tym temacie odnoszę wrażenie że możesz cierpieć na zaburzenia lękowe ponieważ bardzo często piszesz o strachu, lęku i utraconym życiu/szansach/czasie (czyli FOMO). Oczywiście to tylko moje przypuszczenia, nie jestem żadnym specjalistą ale cierpiałem na zaburzenia lękowe... Moja rada jest taka: idź to psychiatry po diagnozę a następnie na psychoterapię.

Cieszę się że przypadło Ci do gustu. Filozofia ogólnie jest fajna i wbrew powszechnej opinii uważam że bardzo przydana w życiu . Może gdyby uczyli tego w szkole to nie musiałbym walczyć z nerwicą... Kto wie...

Cześć, pozwolę sobie odpowiedzieć na twoje pytanie cytatem jednego z najwybitniejszych egzystencjalistów.

W pierwszych dniach brania esci w ogóle nie mogłem spać, więc moim zdaniem sen raczej się pogarsza na początku.

Lubię yerbę ale nie pasuje mi tradycyjny sposób parzenia tj. wielokrotne zalewanie dużej ilości suszu w naczyniu. Moim zdaniem tylko yerba z pierwszego parzenia dobrze smakuje. Później smakuje jak popiół z papierosów rozcieńczony z błotem

Zdecydowanie lepiej żyje mi się w lato, najlepiej gdy jest słonecznie i temperatura powyżej +30 :). Ostatnio staram się znajdować dobre strony w złych sytuacjach i udało mi się znaleźć dwie zalety zimy: Baaardzo dobrze się śpi Mniej szkoda siedzieć w pracy.

Musi być naprawdę bardzo atrakcyjna jeżeli po takiej "ścieżce zdrowia" nadal nie jesteś pewien co zrobić.

Najpierw leki później psychoterapia. Na końcu wychodzenie ze strefy komfortu.

Mam inne doświadczenie w tym temacie. Zaburzenia lękowe same z siebie nie znikają, przynajmniej u mnie nie znikły. Musiałem im pomóc

Ważniejsze dla kogo? Tzw. ważoność jest relatywna. Każdy człowiek sam ustala priorytety w swoim życiu.

@MiśMały Może po prostu spróbuj poszukać nowego hobby. Człowiek się zmienia a wraz z nim mogą się zmieniać zainteresowania. U mnie tak właśnie było.