Kris0x0000

Co to ma wspólnego z tematem?

Bardziej boję się życia niż śmierci. Dla mnie śmierć to obietnica wolności (od siebie samego).

Dzięki, staram się przekuć problemy ze snem na coś produktywnego.

O demografii, Świat dobrym miejscem do życia nie jest. Może kiedyś był ale już nie będzie. Czemu się więc dziwisz że nas nie przybędzie? Ludzie się tym martwią lecz nie wiedzą dlaczego. Czy ty także się martwisz niepoznany kolego? Koleżanko niepoznana, wieczorem lub z rana? Brakiem pracowników, emerytur, przyszłością narodu? Brzmi to pompatycznie lecz nie bez powodu. Najlepszy w historii czas dziś przeżywamy. Dlaczego więc tego nie dostrzegamy? Gdzie tak naprawdę poznawczy leży bład? Czy wiadomo gdzie on jest albo chociaż skąd? Milionowa myśl przyszła do mnie z rana: definicja dostatku jest wybrakowana! Brak stabilności, czasu dla rodziny ale za to mamy płatne nadgodziny. To wszystko jest ważne, nie powiem że nie. Skoro jest tak dobrze to czemu jest tak źle? Pod koniec dnia jednak głowa twoja, siwa, tylko ona wie czemu nie jest szczęśliwa.

To ja dorzucę dwa tytuły: Troy Dufrene, Kelly G. Wilson - W SIECI NATRĘTNYCH MYŚLI David R. Hawkins - Technika Uwalniania

Ludzka psychika skupia zawsze skupia się na rozwiązywaniu problemów. Jeżeli wszystkie problemy zostaną rozwiązane to umysł niestety znajdzie nowe. Moim zdaniem są 3 drogi do rozwiązania każdego problemu: 1. Rozwiązać problem. 2. Przestać uznawać daną sytuację za problem. 3. Znaleźć inny, poważniejszy problem którego rozwiązywaniem zajmie sie umysł.

Coś w tym jest. Zauważyłem że im bardziej wychodzę z zaburzeń, im mniej odczuwam lęku tym więcej sytuacji stresowych na mnie spada.

Dodałbym do tego jeszcze zdrowy umysł, bo zaburzenia potrafią przekształcić nawet idealne życie w nieznośny koszmar.

Dla mnie szczęście to możliwość korzystania ze swojego czasu (w całości) według własnego uznania. Po prostu chciałbym robić to co lubię, co przynosi mi satysfakcję, mimo że nie że jestem w tym mistrzem świata i nie przynosi to żadnych korzyści materialnych. Sprzedawanie czasu za możliwość przeżycia jest żałosne i smutne jednocześnie...

Dokładnie. Też jestem tego zdania. Wystąpienie skutków ubocznych których się nie spodziewamy powoduje utratę kontroli która jeszcze bardziej wzmacnia lęk. U mnie zawsze występują jakieś skutki uboczne nawet po lekach po których podobno prawie nikt nie ma skutków ubocznych np. Hydroksyzyna. Ja zwykle decyduje sie na leki w momencie gdy już jest tak źle że nie widzę innego ratunku. Wtedy akceptuję skutki uboczne bo już mi jest wszystko jedno.

Próbuję wypełniać tabelę myśli automatycznych taką jak stosuje się w terapi CBT. Mam problem z wyłapaniem tej myśli która powoduje zmianę nastroju. Może macie na to jakieś sposoby?

Dom pod miastem jest rozwiązaniem. Muszę jeździć do biura 2 razy w miesiącu więc dałbym radę dojechać te 50-60 km. Zbieram kasę, może kiedyś sie spełni Co do chodowli kotów to rozważałem to na poważnie bo je uwielbiam. Problem w tym że nie potrafiłbym się rozstać z żadnym więc rentowność takiej hodowli byłaby pod znakiem zapytania

Znam realia Polskiej wsi i wiem że praca na roli to bardzo ciężka praca. Do tego w małej skali słabo opłacalna. Prowadzenie gospodarstwa jest podobne do prowadzenia firmy - trzeba zarządzać finansami, spełniać normy itp. Podsumowując nie widzę siebie jako rolnika

Mam takie samo marzenie. Powstrzymuje mnie tylko brak pomysłu na to jak się utrzymać na wsi.

3. W Audacity można pewnie zrobić jakiś prosty remix ale to będzie karkołomne zadanie bo ten program służy do obróbki audio a nie do tworzenia muzyki. To jest trochę jakby próbować jeść zupę widelcem Do tworzenia muzyki używa się programów typu DAW np. LMMS (darmowy) lub FL Studio (płatny). Niestety żaden z tych programów nie jest prosty w obsłudze a zrobienie dobrego remixu jest jeszcze trudniejsze - trzeba znać minimum podstawy teorii muzyki.

Moim zdaniem suplementy to strata pieniędzy. Nigdy mi na nic nie pomogły nie licząc efektu placebo na początku przyjmowania każdego z nich.

Wkurza mnie niestabilność, nieprzewidywalność oraz niesprawiedliwość otaczającego mnie świata. Ten system jest demotywatorem sam w sobie.

Witaj. Gdy przyjmowałem elicea to bardzo często chciało mi się spać (również w ciągu dnia) ale jako że sen to moja ulubiona czynnośc życiowa to nie narzekałem na to .

W poprzedniej pracy rozwinęła się u mnie nerwica lękowa, teraz po lękach nie ma śladu (pomogła terapia psychodynamiczna) ale jest bezsenność której towarzyszą niechciane myśli. Masz rację że problem jest w pracy lub raczej moim stosunku do powierzonych mi zadań (perfekcjonizm) bo to generuje stres. Na ten moment widzę takie rozwiązania: A) Zmienić pracę na taką która by mnie nie stresowała. Niestety nie znalazłem takiej która która nie będzie stresująca i pozwoli mi utrzymać się bez martwienia się o pieniądze. B) Iść znowu na terapię, tym razem ukierunkowaną na perfekcjonizm. Poprzednia terapia kosztowała mnie tyle czasu i energii że nie wiem czy dam radę kolejny raz przez to przechodzić. C) Faszerować się antydepresantami bez gwarancji że pomogą. Opcja A wydaje się najbardziej kusząca bo mogłaby przynieść szybki efekt ale naprawdę myślę nad tym od miesięcy i nie mam pojęcia na co zmienić żeby to było dla mnie korzystne. Opcja B jest najpewniejsza w mojej ocenie ale na efekty trzeba czekać bardzo długo. Opcja C odpada. Macie może jeszcze jakieś inne pomysły co można zrobić?

Możliwe że to stres. AI twierdzi że to ciągły stres o niskiej intensywności którego mogę świadomie nie odczuwać bo jestem przyzwyczajony to znacznie wyższych jego poziomów. Presja na regenerację przed dniem wolnym też brzmi logicznie. Niestety nie mam pojęcia co mogę z tym zrobić. Wdrożyłem już wszystkie zasady związane z higieną snu, które nie przynoszą żadnej poprawy. Lekarze przypisują mi na sen antydepresanty z listą skutków ubocznych tak długą że nie chcę nawet próbować.

Jaka piękna katastrofa

Pracy nie znoszę, ale to nie jest kwestia tej konkretnej pracy którą aktualnie wykonuję tylko po prostu nigdy nie lubiłem żadnej pracy. Praca zabiera mi czas i energię którą mógłbym wykorzystać na swoją pasję więc trudno abym ją lubił. Toleruję ją tylko dlatego aby przeżyć w tym chorym systemie. Obecna praca bywa stresująca ale to są sytuacje sporadyczne - 1-2 dni w miesiącu. Ja mam odwrotnie niż Ty tj. najgorzej śpię w nocy poprzedzającą dzień wolny.

Cześć, Nie wiem czy zakładam ten temat w dobrym dziale ale wydaje mi sie że tak. W wątku o bezsenności wszyscy raczej są skupieni na skutku a nie przyczynie. Mam problem z przypominaniem sobie o różnych rzeczach w nieodpowiednim dla mnie czasie. Wygląda to tak że budzę się w środku nocy i nachodzą mnie myśli że czegoś zapomniałem zrobić w pracy. To powoduje że nie mogę zasnąć już do rana. W dzień jestem w stanie sobie z tym w pewnym stopniu radzić. Gdy nachodzą mnie takie myśli zapisuję sobie je w smartfonie jako przypomnienie na kolejny dzień w którym będę w pracy. To pomaga oczyścić umysł, myśli ustają. Niestety w nocy z jakiegoś powodu to nie wystarczy.

Świat pędzi w stronę jak największej produktywności i zysku. Jest presja na ciągły rozwój, dostosowywanie się do zmian. W takich warunkach będzie z każdym rokiem coraz trudniej o spokojną pracę (o ile jeszcze w ogóle taka istnieje). No chyba że dobrostan psychiczny społeczeństwa będzie na tyle zły że wymusi to systemowe zmiany...

No nie wiem czy bez presji. Gospodarstwo rolne w obecnych czasach to biznes jak każdy inny i raczej nikt nie zatrudnia ludzi do pracy żeby robili bez pośpiechu. Praca w swoim tempie na roli to mogła być na swoim gospodarstwie 40 lat temu. Teraz wszędzie jest presja na wynik, na zysk. Ja pracuję od szkoły średniej, już ponad 20 lat w IT. Kiedyś to była moja pasja, teraz tylko dochód z braku pomysłu na coś innego. Chciałem zostać programistą ale jednak jestem za słaby intelektualnie aby być w tym tak dobry jakbym chciał. Obecnie administruję systemami i aplikacjami, co niestety bywa stresujące i martwię się że przez to nerwica znowu wróci...