nvm
-
Postów
2 356 -
Dołączył
Treść opublikowana przez nvm
-
A mówi się, że to rzekomo facetom "tylko jedno w głowie"
-
Ja będąc raz w związku zyskałem coś cennego na całe życie. Jako, że już to mam, nie potrzebuję już aż tak bardzo kolejnych związków.
-
No to tym bardziej szacun ;-) Choć nikomu nie życzę 10 godzin dziennie pracy Odnosiłem się raczej do Twojego logicznego myślenia. Jak dla mnie kobieta może wyglądać jak jej się żywnie podoba. Ja tam niezbyt lubię apodyktycznych ludzi Nie lubię jak ktoś na mnie próbuje presję wywierać.
-
Oczywiście, że mi się zdarza. A co? Już sama nazwa - "feminizm" - dyskryminuje mężczyzn. Jako mężczyzna wolę meninizm (tak - tutaj z kolei nazwa dyskryminuje kobiety). Dziękuję. Właśnie zaczynam odzyskiwać wiarę w kobiety! Ok. Ciekaw jestem w takim razie co nim kierowało. Czyżby miał to być persyflaż, jakaś prowokacja? No to się udało xD
-
Nawiązuję tutaj do słynnego memu "szach-mat, ateiści!". Śmieję się z tego, jak emocje potrafią zaślepić i ograniczyć zdolność logicznego myślenia. Ubolewam jednocześnie nad tym, że wspomniane zaślepienie jest - według mnie - siłą napędową feminizmu. Ręce mi opadają, gdy słyszę te pseudo-logiczne wywody. A najgorsze jest to, że inni to kupują. Bo ciemny polski lud to kupi. Ja jestem produktem feministycznego społeczeństwa* i nie uznaję narracji o rzekomym patriarchacie. Zostałem wychowany i zaprogramowany by traktować kobiety jak równe sobie, a nawet lepsze. Długo je idealizowałem i wynosiłem na piedestał i za bardzo przejmowałem się ich opiniami. Dlatego też ubolewam, że próbują zrobić z siebie ofiary, a ze wszystkich mężczyzn (a więc i ze mnie) katów. To jest po prostu niesprawiedliwe. Zaś co do samego lakieru...sądziłem, że mój mem wystarczy, ale jak ktoś nie rozumie, to wytłumaczę to łopatologicznie. To byłoby to samo, gdyby ktoś te "facetki" siłą w firmie przytrzymywał i wbrew woli malował im paznokcie. Nikt im paznokci na siłę nie maluje, a psom - owszem. Jak ktoś nie dostrzega takiej różnicy i mówi, że nie ma żadnej, bo "i to przymus, i to przymus", to trudno mi się wówczas powstrzymać od seksistowskiego komentarza, że widocznie kobieca logika funkcjonuje cokolwiek inaczej. Chyba, że osoba, która to pisze, zdaje sobie sprawę, że pisze nieprawdę - bo możliwe, że to po prostu sofistyczna manipulacja. * Jak widać, rewolucja zżera własne dzieci
-
Nie no. To to akurat jest kiepski przykład, bo to to akurat prawda. Osoby bezkotne są rakiem na żywej tkance społeczeństwa. No chyba, że ktoś ma alergię albo jakiś inny ważny powód. Ale jak nie, to nic takiego delikwenta nie usprawiedliwia. Sugeruję nałożenie dodatkowego podatku na osoby bezkotne.
-
Nie no. To to akurat jest kiepski przykład, bo to to akurat prawda. Osoby bezkotne są rakiem na żywej tkance społeczeństwa. No chyba, że ktoś ma alergię albo jakiś inny ważny powód. Ale jak nie, to nic takiego delikwenta nie usprawiedliwia. Sugeruję nałożenie dodatkowego podatku na osoby bezkotne.
-
Gdy popełnię jakiś błąd i w związku z tym doświadczam jakiejś straty, to w związku z tym mam tendencję, żeby się załamać, poddać i zrezygnować. "A, to mam już wszystko gdzieś, niech się już wszystko zawali. Nie powinienem był tego błędu popełniać, nie rozumiem co się stało, że go popełniłem, nie potrafię się już z tym pogodzić. Teraz to niech się już wszystko pali i wali - mam to gdzieś".
-
Artemizja - lol [videoyoutube=V-ZvUDhiUtQ][/videoyoutube] Mniej więcej tak się dzisiaj śmiałem.
-
Myślę, że tak naprawdę chodzi o potrzebę jedności z innymi ludźmi i uzewnętrzniania się wobec nich, a taki przyjaciel może taką potrzebę w dużej mierze zaspokajać. Częściowo taką potrzebę zaspokaja także to forum - tutaj również można się przed innymi uzewnętrzniać, wyrazić siebie, czyli się z nimi połączyć. Wyjąć z siebie coś, co jest na razie tajemnicą i dać to do całości. Ale jest ryzyko - bo możesz wówczas nie zachować siebie samej.
-
Dzielić się z innymi osobami, czuć z nimi więź, jedność i miłość, ale jednocześnie zachowując siebie. Czyli zjeść ciastko i mieć ciastko...
-
[videoyoutube=oofSnsGkops][/videoyoutube]
-
Nom. Tak naprawdę to najwłaściwszą odpowiedzią byłoby chyba, że to samo życie (z biologicznej perspektywy: tętno) mnie przy życiu trzyma. Z psychologicznego punktu widzenia otuchy dodaje mi nadzieja na ulgę - a trudno chyba o większą ulgę niż koniec zmagań. Marzenie o śmierci zakłada, że przyniesie ona koniec zmagań. Jeśli nie, to nie jest to prawdziwa śmierć. EDIT: Tak samo jak piorun idzie po linii najmniejszego oporu, a woda w próżni przyjmuje kształt kuli, tak samo ja chcę tak naprawdę jednego - całkowitego rozluźnienia napięcia.
-
Nadzieja, że kiedyś w końcu umrę.
-
Po prostu umrzeć. W miarę szybką i bezbolesną śmiercią. Ach...byłoby cudownie...
-
(źródło: https://zenforest.wordpress.com/2009/12/14/wziac-odpowiedzialnosc-za-wlasne-zycie-zalety-i-pulapki/)
-
(źródło: https://zenforest.wordpress.com/2009/12/14/wziac-odpowiedzialnosc-za-wlasne-zycie-zalety-i-pulapki/) Genialne Sam mam z tym problem. Utożsamiam się poniekąd z tym tłumem.
-
o_0 What?! Ja się akurat z tym nie zgadzam, ale to może ja po prostu jestem jakiś dziwny...ludzie są naprawdę interesujący. Moja konkluzja dnia: Depresja lepsza jest niż stres.
-
[videoyoutube=hqtM_BkkxmM][/videoyoutube]
-
[videoyoutube=5qF_qbaWt3Q][/videoyoutube]
