Aurora002

Też chcę truskawkiii :3 Mam nowego dzieciaczka i nowy kontrakt - jedna dodatkowa godzina pracy w tygodniu. Dziewczynka, z którą będę pracować jest przecudowna!

Leci na Ciebie jak szczerbaty na suchary

Ten post to jak mówienie osobie z depresją "ogarnij się, co tak leżysz?"

Mega zajęty dzień, cały na zewnątrz, czułam się znowu prawie tak, jak dawniej :) Falafel z przyjaciółką, szlajanie się po Rynku i takie tam.

Mam całkowicie to samo, ale jeszcze nie wymyśliłam sposobu, jak sobie z tym radzić. Jutro ważna praca więc złowieszczo przewiduję pół bezsenną noc albo pobudkę o świcie, który przypada teraz chyba koło 5 - aby temu zapobiec nafaszeruję się tabsami ziołowymi (jak się je rzadko stosuje to działają), będę głęboko oddychać i wizualizować sobie spokojną scenę. Nie wolno mi myśleć o planach i o tym, co jest jutro - wolno mi myśleć o serialach, bohaterach książek, wyobrażać sobie przyrodę itp. Ale tak ogólnie, to jak nie zlikwidujesz źródła lęku, to się tego nie pozbędziesz Jeden psycholog nie przypasował, ale może znajdzie się inny dobry. A rodziców trzeba wciąż przekonywać, że problem jest ważny, bo często bliscy kompletnie nie zdają sobie sprawy z tego, co siedzi w nas w środku.

Nieszczęśliwa12, wiem o czym mówisz, rozumiem to, też mnie to wkurzało i do pewnego momentu blokowało. Niektórzy kolesie są naprawdę tępi i nie wiedzą, że takimi komentarzami sprawiają, że dziewczyny stają się nieśmiałe i nie wierzą w swoją atrakcyjność. Haha, poróbmy sobie dowcipy z lasek i z seksu. Minęło trochę czasu zanim przestałam się tym przejmować, albo inaczej - zanim przestałam mieć z tym do czynienia, bo teraz się obracam przy mężczyznach którzy właśnie potrafią docenić to, że ktoś wygląda dzisiaj promiennie, że ma ładny uśmiech itp. Miła odmiana słyszeć takie rzeczy Wniosku żadnego mądrego nie mam, życzę Ci żebyś po prostu trafiła na ludzi z mózgiem

I co planujesz robić podczas urlopu? :)

W momencie kiedy dopada Cię lęk i czujesz, że zaczną drżeć Ci ręce - ćwiczenia oddechowe. A tak poza tym to progresywna relaksacja mięśni, wizualizacja spokojnej sceny, medytacje, joga itp.

* z dawną odwagą podchodzić do wyzwań * mieszkać razem ze swoim partnerem * mieć psa faaaajnie by było ^^

Coldway, to bardzo pozytywne, co piszesz. Aż nie pasuje do tematu Kreatywni ludzie po historii - fajnie, fajnie. Ja myślę że warto spróbować robić coś jeszcze, szukać doświadczenia już na studiach. Choć natłok nauki może być zbyt duży - Dean, pokombinuj, znajdź jakąś odskocznię. W jakim mieście mieszkasz? Z kumplami ze studiów nie ma żadnych fajnych wypadów? Co do perspektyw po budownictwie, mam jednego kumpla po tym kierunku i no... finansowo wymiata... :) Ale musiał całkowicie się dostosować pod pracę, zero życia towarzyskiego, pod telefonem nawet w nocy, tysiące nadgodzin. Nie wiem czy to charakter pracy, czy brak asertywności. Dużo osób nie pasuje w ogóle do studiowania i nie ma w tym niczego złego, może warto przestać się oszukiwać i znaleźć coś, co sprawia radość?

Dlaczego mam kochać kogoś, kto ma mnie w d***?

Tylko czy to jest właśnie miłość? Ja sobie czegoś takiego nie wyobrażam. Odczuwałam już tyle emocji względem matki, że nie wyobrażam sobie, że miałabym ją na sam koniec pokochać. Dla mnie byłaby to raczej rozpaczliwa próba wymyślenia sobie tego uczucia, żeby poczuć się lepiej. Nie wiem jak to wyjaśnić.

To nie my, to społeczeństwo jest chore

Też jestem z Poznania. Może kiedyś odważę się i przyjdę :) Czy możecie mi napisać, jak takie spotkania wyglądają? Trudno mi to sobie wyobrazić. Co najczęściej robicie, o czym gadacie? Długo trwają takie spotkania? Może wreszcie trafiłabym na towarzystwo, w którym nikt nie będzie dopytywać, dlaczego mam taką smutną minę

Może mieć też nadwrażliwość słuchową Albo źle się czuć między otwartymi przestrzeniami.

Miałam tak w pewnym momencie swojego zycia - początki upowszechniania internetu (po roku 2000), zaczęłam przeżywać mocne kryzysy psychiczne i internet był tym, co pomagało. Gdy rówieśnicy mnie nie akceptowali i dorastali zbyt szybko (chlejący i wymiotujący na imprezach, bzykający się w sypialni kumpla gimnazjaliści), szukałam przyjaźni w internecie i znalazłam ją. Mam wrażenie że internet utrzymał mnie w kupie. Teraz właściwie przeszkadza mi to, że nikt nie ma czasu, żeby się spotkać, że mogę wymienić z dawnymi znajomymi tylko parę słów przez fejsa i tyle. Boje się chodzić tam, gdzie są duże skupiska ludzi, nie pójdę sama do centrum handlowego czy do pubu, na koncert lub do kina. Ale chętnie bym się spotkała z jakąś znajomą osobą, pospacerowała albo napiła się herbaty w kawiarni. Ale nikt nie ma czasu. Mogę z nimi gadac tylko przez internet

Oj tak! Zdecydowanie! Nasza psychika potrafi robić niesamowite rzeczy. Polecam Tobie podjęcie psychoterapii, uważaj żeby za bardzo się nie wkręcić w wyszukiwanie chorób, może tez przeczytaj jakąś książkę na ten temat. Myślę, że może "Lęki i Fobie" Bourne'a by Cię przekonały, opisuje tam dlaczego niemożliwym jest, abyśmy umarli podczas ataku paniki. Dużo zracjonalizowanych rzeczy, przykłady ćwiczeń oddechowych, relaksacji itp.

No u mnie ból głowy występuję wyłącznie jako objaw lękowy. Automatycznie, jak się za dużo zamartwiam, to łupie i nie chce przestać. Może się czymś okropnie stresowałaś ?

Byłam dzisiaj w sklepie zoologicznym i zapytałam przystojnego sprzedawcę o kartony do przeprowadzki. Dostałam kartony. Sprzedawca był miły i się uśmiechał :) Ok, w porównaniu do zeszłotygodniowego sukcesu wydaje się, że to nic, ale to było bardzo dużo. Mam wybiórczą odwagę.

Jako nieproszony gość czy celowo przyniesiona ze sklepu? :)

Widzę, że trzeba było w nocy wejść na forum.... też nie mogłam zasnąć

To daj znac jak będzie po pierwszej wizycie :-)

Ok, a skierowanie masz? Twoja lekarka internistka może wystawić, nie musi być psychiatra.

To super :) Szukałaś już jakiegoś psychologa? Wiesz gdzie uderzyć? Masz pieniądze na terapie, czy musisz korzystać z NFZ?

Nie, na tamtą już nie miałam sił czekać, zresztą ona jest w sumie psychiatrą. Dostałam od przyjaciółki polecenie na psycholożkę, pracuje w nurcie eriksonowskim i systemowym, sesja trwa 1.5-2h więc jestem zachwycona :) Znalazła dla mnie czas od razu po dwóch dniach, chyba specjalnie przyszła do pracy wcześniej (zaczęłyśmy o 9, a następną wizytę np. mam o 11 a jestem pierwsza).