ozesek

Lilith no wiem, wiem i to bardzo dobrze ale w trudnych chwilach ciężko jest to sobie przetłumaczyć. Wiem, że za jakiś czas, znowu będę się zastanawiała jaka ja byłam głupia, że po prostu nie uzbroiłam się w cierpliwość. Ale na chwilę obecną jest jak jest. W każdym razie, już nikt mnie nie namówi na odstawienie leków

A co myślicie o połączeniu sertry z mianseryną? Dostałam ją, żeby się w końcu wyspać, ale najbardziej przemawia do mnie jej działanie pobudzające apetyt Brałam ją już kiedyś przez dwa tygodnie i miło wspominam ten czas, raz, że pomogła mi wytrwać najtrudniejszy etap, a dwa przytyłam po niej 5 kg, co mnie bardzo ucieszyło, bo ja jestem choleryczką w kwestii wagi. Zastanawiam się czy jej nie pobrać chociaż kilka dni.

Witaj Lilith no właśnie ja mam tak samo, budzę się wcześnie i jest tragedia, potem powoli ustępuje. Niby dopiero tydzień na leku i lekarz mówi, że to normalne, ale ja jestem bardzo niecierpliwa i już chciałabym żeby było dobrze

no właśnie ja też umysłowo jest już bliska siebie, ale ciało jakby wariuje, pocenie się, kołatanie serca i pobudki dość rano. Byłam wczoraj u lekarza, ale on stwierdził, że po tygodniu brania leku, to tak naprawdę on jeszcze nie działa, a wszystkie objawy to skutki mojej nerwicy, która wyciszy się jak lek dobrze wejdzie w krew

Witajcie Widzę, że tu u Was na forum bardzo pozytywna aura panuje, a mi właśnie tego teraz najbardziej potrzeba, żebym nie oszalała podczas wchodzenia na nowe/stare "cudo" Też jestem teraz na etapie egzystowania w "boleściach", bo odrzuceniu leku nastąpił nawrót choroby. No i do tego dochodzi oswajanie ciała i umysłu do kolejnego leku. Nie pierwsza a kolejna walka z chorobą, a ja zamiast to oswoić, zachowuje się tak jakbym pierwszy raz to miała Jak Wy radzicie sobie z nerwicą na co dzień? Macie jakieś sposoby obok leków i terapii? Zwłaszcza jeśli chodzi o trudne poranki, bo teraz to chyba one są najgorsze, reszta dnia jakoś leci.

Ja teraz też jestem na etapie "przyzwyczajania się do leku" i powiem szczerze, że czasami mam dość, zwłaszcza ranki są okropne, pobudzenie, ataki, kołatanie serca i uczucie lęku. Mam nadzieję, że niedługo to ustąpi

Kiedy zaczęła sertralina zaczęła na was działać bez skutków ubocznych? Jakie uboki mieliście?

Ja na twoim miejscu zgłosiłabym to lekarzowi. Powinien zmienić ci lek na inny. Być może to tylko skutki ubocze, które niedługo ustąpią, ale równie dobrze, tak jak piszesz, może to być uczulenie na substancje. -- 21 kwi 2018, 08:47 -- Kochani jak tam u was z wagą na sertralinie? Boję się, że poleci mi w dół

Hejka Ja biorę Zotral (na razie 25 mg) dopiero drugi dzień, ale brałam go już kiedyś i zadziałał wyśmienicie. Ja też teraz mam gazy i luźne stolce, a to z pewnością minie. Większość leków tego typu daje takie objawy uboczne i nie trwają one długo. Zwykle od tygodnia do dwóch. Potem będzie już tylko lepiej Zotral to dobry lek.

hejka Nie jestem ekspertem w tej dziedzinie, gdyż nie mam schizofreni, ale skoro ten lek działa uspokajająco i wyciszająco, to uważam, że Tobie również powinien pomóc. A powiedz mi jakie masz w ogóle objawy? Ja biorę go w tej chwili, gdyż zeszłam z ssri i mam spore doły (chyba depresja), wizytę u nowego lekarza mam dopiero we wtorek i cóż, człowiek musi się jakoś wspomóc u poprzedniej Pani dr leczyłam się 11 lat i tak mi pomogła, że tylko coraz to nowsze leki dawała -- 12 kwi 2018, 12:23 -- W jakich dawkach? Nie pamiętam za bardzo ile brałem, ale coś chyba po 50-100mg i nic nie czułem. Na pewno w szpitalu 25mg na sen dostałem i usnąłem dopiero po 3 w nocy, jakieś 3 godziny od wzięcia piguły. Ja mam w domu tabletki po 10 mg. Na ataki paniki nic nie dają, muszę wtedy wziąć 2 x 10mg i jest ok. Ale już na uczucie porządnego doła spokojnie 10 daje rade. Wszystko zależy chyba od organizmu. Ja też znam osoby, którym 50 mg nic nie daje, a ja po 25 czułam się fatalnie.

Ja rzuciłam dino i też mi się polepszyło. Szkoda mi tych ludzi, którzy tam pracują, jak zobaczyłam jak oni są traktowani i poniżani to jeszcze bardziej serce mi się ścisnęło. No i wkurzyli mnie zmienianie warunków umowy, nie chcieli podać zarobków przez telefon, a kazali jechać 300 km podpisać umowę. Teren obsługi też zmienił się ze 120 na 300 km. To chore A przy mojej nerwicy, coś takiego mnie wkurwia, wręcz wyprowadza z równowagi. Mam ochotę prosto w gębę powiedzieć im co myślę. Ale boję się, że za bardzo się rozkręcę.

U mnie pojawiły się skoki ciśnienia, które nie dawały spać w nocy i szybkie bicie serca. Mierzyłam ciśnienie, miałam 164/110, a po kilku głębszych oddechach i wyciszeniu 136/77. I tak kolejna praca przeminęła z wiatrem. Od tygodnia jestem na zwolnieniu i mam zwiększony Depralin do 15 mg, ale chyba zaczyna działać, bo czuję się wyciszona. Choć jeszcze się trochę boję, czy będzie dobrze i czasami doraźnie biorę hydroxyzyne 10 mg.

Powiem tak, byłam ostatnio u lekarki i potwierdziła moje jak ktoś tu napisał "hipochondryczne" obawy. Wypadanie plomb, ścieranie szkliwa, problemy hormonalne i trawienne - to wina zbyt długiego przyjmowania leków. Tak więc postanowiłam zmienić lekarza, na takiego, który będzie wraz ze mną walczył z nerwicą a nie tylko ją usypiał tym syfem. Osobiście uważam, że takie bierne i spokojne podejście do kwestii brania tych leków, nie jest normalne. Nie wiem jak wy, ale ja chcę się wyleczyć, a wyleczyć - znaczy żyć tak jak przed chorobą, a nie łykać dziennie po 10, 15 mg esci i udawać, że wszystko jest w porzo Kto więc, kto jest ze mną to zapraszam do dyskusji, a kto uważa leki za błogosławieństwo, a mnie za hipochondryka - niech się nie wypowiada wcale, bo zdanie tych osób mnie nie interesuje

Faktycznie mamy duże doświadczenie z lekami, niektórzy z nas nawet za duże Mam doła kochani. Fizycznie jest nawet ok teraz, samopoczucie też, mam takiego doła wewnętrznego. Zrozumiałam, że przez to co się wydarzyło 11 lat temu, moje życie nigdy nie będzie NORMALNE. Dlaczego ta suka nie powiedziała mi 11 lat temu "weź się w garść, idź na terapię, bo leki są złe, bo zniszczą ci cały organizm, wejdą w mózg i zawładną nim tak, że już nigdy nie będziesz mogła bez nich żyć. Rozwalą ci gospodarkę hormonalną, zaczniesz się wykrwawiać, pojawią się polipy w macicy, będziesz musiała do tego brać antykoncepcję, która również dodatkowo rozwali twój organizm, pojawią się dziwne objawy, grzybice pochwy, zapalenia krtani, spojówek, ciągłe zmęczenie, brak chęci na cokolwiek, zrozumiesz, że to prawdopodobnie grzybica ogólnoustrojowa. Psychotropy dodatkowo rozwalą ci tarczycę, wyskoczy jakiś guzek i to w momencie, kiedy masz nadzieję na zajście w ciążę (ale chwila ty nie możesz zajść w ciążę bo bierzesz silne leki, a przecież nie wyobrażasz sobie bez nich życia). Okażę się również, że zbyt długie przyjmowanie tych leków prowadzi do zmniejszenia masy kostnej, plomby zaczną ci wypadać, a zęby wyglądać jak przezroczyste kule kryształowe. Po co dopiero teraz wysyła mnie na terapię, skoro moi drodzy powiedzmy szczerze, nie okłamujmy się w końcu wzajemnie: jak bierzesz leki tak długo i nie pamiętasz jak bez nich żyć, to tylko cud ci pomoże, a nie czyjeś gadanie i durne ćwiczenia. Jestem tak wściekła, że mam ochotę ją pozwać za zatajenie faktów. Nikt mnie w tedy nie uświadomił co mnie czeka, miałam 16 lat, co ja kurwa mogłam wiedzieć. Sorry, że pewnie właśnie dobijam kolejną osobę, która to czyta i zastanawia się czy wchodzić w to gówno. Ale kochani, jeśli macie jeszcze czas, bierzecie leki dużo krócej niż ja, albo jeszcze ich nie wzięliście, to zastanówcie się 100 razy i idźcie na terapię, bo wam to może ona jeszcze pomoże. P.S. Wiecie jak mnie teściowa ostatnio pocieszyła? Powiedziała, że skoro lekarka i rodzice wpędzili mnie w leki, to znaczy, że naprawdę coś było nie tak ze mną, albo ktoś popełnił błąd. I co ja mam myśleć? Mam zrobić starym i doktor armagedon? No przecież ktoś tu kurwa zawinił i zjebał mi życie, to wypadałoby, żeby teraz choć w połowie cierpiał jak ja.

U mnie kochani już lepiej. Mam jeszcze ataki, ale są bardzo rzadkie tzn pojawiają się pod koniec cyklu, a właściwie to pod koniec opakowania tabletek Qlaira, które biorę na regulację cyklu. Tzn jestem bardziej pobudzona i wyczulona na wszystko przy dwóch ostatnich tabletkach białych (placebo). Myślę, że niestety moja nerwica ma aż za dużo wspólnego z hormonami. A tak z innej beczki, powiedzcie mi czy ten nasz ecsitalopram ma jakikolwiek wpływ na trwałość plomb dentystycznych. Ostatnio mam dość poważny problem z utrzymaniem plomby w DWÓJCE!!! Jak sobie wyobrażacie, dla mnie to katastrofa. Ząb z przodu. Plomba wypada już trzeci raz. Byłam u dwóch dentystów. I obawiam się, że to wszystko przez leki. Bo skoro włosów więcej wypada, to może i na zęby ma to jakiś wpływ.

Czy tego typu leki dodają pewności siebie - ciężko powiedzieć Na pewno kiedy lęki ustępują i człowiek zaczyna czuć się lepiej, to zaczyna również inaczej patrzeć na świat i ludzi. Powiem tak, na pewno zauważyłam, że lepiej toleruję duże przestrzenie i ludzi. Nawet kiedy czuję, że atak się zbliża, łatwiej mi go opanować. Myślę, że pewność siebie, to kwestia nastawienia człowieka. Jeśli z góry założysz, że coś ci się nie uda, albo ktoś cię nie zaakceptuje, czy źle oceni, to tak też będzie, a nawet jeśli nie będzie, to w twojej ocenie sytuacja będzie wyglądała negatywnie. Wiesz co? Proponuję przeczytać Ci "Magię olewania" Sary Knight. Całkiem fajna książka, która pokazuje w jaki sposób przestać się przejmować sytuacjami, na które nie mamy wpływu. Bo tak naprawdę nie masz wpływu na to, jak ktoś cię oceni. Nawet jeśli będziesz miły, uprzejmy i sympatyczny, może się zdarzyć, że ktoś będzie miał zły dzień i warknie na ciebie, albo źle spojrzy. Warto się tym wówczas przejmować? Chyba nie. Po co Ty, człowiek, który na co dzień walczy z samym sobą, ze swoimi emocjami, ma się przejmować tym, że jakaś małpa się nie wyspała, albo jej się paznokieć złamał itp. Wszystko jest w naszej głowie i jeżeli wmówisz sobie, że to jak ktoś cię postrzega jest mega istotne, to będziesz musiał dzień w dzień przejmować się każdym krzywym spojrzeniem. Nastaw się na to, że teraz to ty jesteś ważny i twoje samopoczucie i że nie pozwolisz byle komu go popsuć. Leki dużo pomagają, ale charakteru nie zmienią niestety. Nad tym musimy sami pracować

Escitalopram pomagał Co do Depralinu i innych esci to się nie wypowiadam, bo Depralin jeszcze "tyłka nie urywa", a innych nie brałam. pomagal i przestal ma sie rozumiec? dlugo dzialal, ? wiesz czemu przestal? Escitil na prawdę pomagał. Tylko, że ja poczułam się tak dobrze, że postanowiłam z niego zejść. Ale po jakimś czasie koszmar znowu wrócił. Potem brałam paro i z niego też zeszłam. To prawda, że zejście z paro nie jest łatwe. Są dziwne prądy i nawrót objawów, ataków. I przez to wszystko choroba na nowo nawraca. Więc teraz jestem na Depralinie. -- 06 lis 2017, 12:05 -- Jestem piąty dzień na dawcę 15 mg. Jak wezmę lek jest ok, wycisza i uspokaja. Ale rano łatwo się stresuję. Dzisiaj np nie wzięłam leku rano bo miałam wizytę u dentysty i mimo braku przeciwwskazań, bałam się jak mój organizm zareaguję na mieszankę esci ze znieczuleniem No i miałam oczywiście ataki paniki, i w drodze do stomatologa, i na fotelu. Musiała robić przerwę co jakiś czas, takiego miałam stresa. Właściwie nic złego się nie działo, tylko ja panikowałam.

Escitalopram pomagał Co do Depralinu i innych esci to się nie wypowiadam, bo Depralin jeszcze "tyłka nie urywa", a innych nie brałam.

Platyneczka ja byłam już nawet u dentysty i fryzjera, są dni kiedy na prawdę jest całkiem dobrze, ale są i takie kiedy nie wiem co się ze mną do cholery dzieję. Bo skoro na drugi dzień po zwiększaniu dawki było super, to dlaczego na trzeci dzień jest inaczej? Nie kumam tych wahań Próbuję być twarda. Ja dzisiaj też kawy nie piłam, ze względu na ten atak, ale jak czuję się ok, to i nawet dwie na dzień idą Na prawdę nie mogę się doczekać aż takie samopoczucie, jakie miałam wczoraj zostanie już na zawsze tizziano ja też już wydałam majątek (11 lat) na lekarzy i leki. Różne leki brałam, tańsze i droższe. Ale jakoś nie widzę różnicy, żeby te droższe lepiej działały. Paro, które mi pomagało kosztowało ok 25 zł. Zauważyłam moi drodzy pewną zależność między dawką 10 mg a 15 mg. 10 mnie usypiała i otumaniała. Na 15 czuję się pobudzona.

tizziano to na esci, więc może warto spróbować A jak nie pomoże, to wtedy lexapro. Czemu od razu nie poprosiłeś o ten drugi lek? Ja tam w sumie nie wiem jaka to różnica, między tymi wszystkimi lekami. Mi się wydaję, że jak jeden i drugi i trzeci i kolejne są na esci, to tak samo zadziałają. Wcześniej brałam Escitalopram, teraz Depralin. I jeden i drugi tak samo wolno się rozkręca. Tak praktycznie jak weryfikuje te objawy, które mam teraz, to jakbym widziała siebie sprzed 4 lat. I D E N T Y K O http://static2.medforum.pl/upload/image/em_photo_forum/82cc702238b5ff089d50de270184dc79.jpg

Anna ja skończyłam podyplomówkę z BHP, więc myślę o czymś pod tym kątem Ale niestety mam związane ręce na razie, bo żeby mieć działalność jako samodzielny BHP-owiec muszę najpierw mieć rok praktyki, a ciężko cokolwiek znaleźć. Moja lekarka namawia mnie na wolontariat w BHP, ale obawiam się, że nie dość, że nic nie zarobię, to jeszcze dołożę do tego interesu, no bo trzeba dojechać

Platyneczka86 ja też zwiększyłam dawkę, od trzech dni biorę 15 mg. Pierwszy dzień byłam meeeega zaspana, wczoraj było super, ale siedziałam w domu. A dzisiaj chłopak wyciągnął mnie do siebie do domu i znowu mam ataki. Prawie paniczne Mam dość, dopóki mi to nie przejdzie, nie wychodzę z domu A co do kawy, ja pije dwie godziny przed lekiem, albo ze dwie godz po leku, ale nigdy nie popijam. I jest ok

No właśnie te wahania nastroju są najgorsze. Bo już zaczynam czuć się dobrze, już czuje przypływ energii i chęci do życia, aż tu nagle łapie jakieś doły i zawiasy. Robię się ospała i obolała (dokucza mi kręgosłup). A potem znowu jest ok. Wiem, że to normalne i w sumie dobrze, że tak się dzieje, bo to znaczy, że lek zaczyna działać, ale z tych wszystkich leków, które brałam, esci jest chyba jedynym, który załapuje i rozkręca się tak długo. Dziękuję mirunia za słowa wsparcia tego właśnie potrzebowałam - utwierdzenia w przekonaniu, że będzie lepiej -- 02 lis 2017, 19:08 -- No więc tak: pierwszy dzień na dawcę 15 mg, uboki oczywiście wróciły, ale ja już zwyczajna jestem do nich Najpierw walenie serca i pocenie się, potem ok, potem senność, potem znowu ok, potem znowu uczucie senności i znowu ok. Przez cały czas oczywiście ciągłe pragnienie, potem jeszcze uczucie głodu do tego doszło i ból głowy. I kark też boli. Nie bardzo, to takie wrażenie jakbym miała ciężką głowę. Ogólnie to wrażenia, jak przy kacu.

A ja od dzisiaj na 15 mg. Cóż, mam nadzieję, że postawi mnie na nogi. Dopiero od miesiąca biorę Depralin, ale wydaje mi się, że jakby miał działać, to by działał cały czas, a nie z przebłyskami. Jeden dzień idealnie, drugi dzień jak mucha w gównie. Albo pół dnia super, a pół dnia jak naćpana

Dla mnie też najgorsza jest myśl, że obok siedzą inni ludzie. W trakcie ataku mam ochotę uciec jak najdalej. A najgorsze, że jestem do tego zdolna kiedyś uciekłam ze szkoły, nikogo nie informując, że wychodzę. Były poszukiwania i zamartwiania. A ja po prostu spierdzieliłam do domu, tam gdzie czułam się najlepiej. Anna102 nie myśl nawet o tym, że nie nadajesz się do życia. Skoro ty się nie nadajesz, to ja i reszta forumowiczów też To prawda, mamy straszne i przesrane życie. Ale są też ludzie, którzy nas wspierają. A to chyba ważne. Myślę, że skoro twój narzeczony teraz cię wspiera i rozmawia z tobą o tym co się dzieję, to znaczy, że cokolwiek się nie stanie, zawsze przy tobie będzie Bierzesz jakieś leki? Sama terapia, bez leków nie wiele pomoże. A może i ty pomyśl o własnej działalności. Może jest coś w czym jesteś dobra? Z resztą uważam, że jak daleko nie zaszłabyś nawet z własną firmą, najważniejsze jest to, żeby próbować, działać coś, robić cokolwiek, pokazać światu, że ty też możesz, że potrafisz. W naszym przypadku, własna firma to chyba najlepszy wybór. Nie czujesz takiej presji nad sobą, wiesz, że jesteś zależna sama od siebie.