Inga_beta

ego, Już widze kolejkę chętnych do pomagania ci za darmo a ty siedzisz na tronie i łaskawie przyjmujesz pomoc. A ty ile czasu dziennie poświęcasz na pomaganie innym za darmo? I z czego żyjesz? Zgłos się do jakiegoś pracodawcy że będziesz pracować za darmo. Możesz pracowac np w schronisku albo hospicjum. Pokaż że ty jesteś inna, lepsza od tych krwiopijców terapeutów.

I tak mamy tu przegląd osób które szukają kozłów ofiarnych zamiast szukać sposobów na to aby się zmienic, wyleczyć z zaburzenia. Najwłątwiej jest po prostu wyrzućić złośc na kogoś innego. Ten wątek to szukanie kanału na wyrzucenie swoich negatywnych emocji.

CZy każdy człowiek jest zdolny do podjęcia psychoterapii, jest zdolny do pracy nad sobą, do zmieniania siebie. Bo może są ludzie którzy nie mają do tego zdolnośći i jedynie zostają im lekarstwa albo życie w cierpieniach. Nie mówię tu o przypadkach osób chorych psychicznie.

Ja mam 2 dni na niepłatne odwołanie sesji. Po tym terminie musze płacić gdy nie przyjde na sesję. W praktyce odbywało sie to tak że on mi darował to placenie motywując to tym że mialam ważne powody. Tylko raz musiałam zapłacić, gdy on czekał n a mnie w gabinecie przez 15 min i aż w końcu do mnie zadzwonił z pytaniem czy sie pojawię. To płącenie za nieodbyte sesje i za nie odwołąne terminowo nie jest naduzyciem a jest powodowane dobrem pacjenta, terapeuty zresztą też. Chodzi o nauczenie ludzi odpoweidzialnośći i dyscypliny ale bardziej jeszcze o to że z lęku przed terapią, przed trudnymi problemami tam poruszanymi, ludzie świadomie lub podświadomie mogą opuszczać sesje. Mój znajomy np chodził sobie w kratkę i powiadamiał terapeutę że nie przyjdzie tuż przed sesją.

To masz wyjątkową psychoterapię. Ja sobie nie wyobrażam połączenia tych nurtów.

jetodik, To jednak się przełamałeś i zaczynasz terapię? W jakim nurcie?

Chyba się będziesz musiał pofatygować i sam sobie poczytać.

Jak aptekarze, to chyba lepiej byłoby zapytać na forum farmaceutycznym.

Właśnie że nie. W tej grupie najbardziej zaburzonych , tylko niewielka cześc osób ma szanse na poprawę. U reszty ni e da się zrobic niczego.

Niezrozumiałe jest dla mnie to że nie zrozumiałeś mojego pytania i wyjaśniasz mi to co ja wiem. Mamy zaburzenia osobowośći: Paranoiczne zaburzenie osobowości Schizoidalne zaburzenie osobowości Schizotypowe zaburzenie osobowości Antyspołeczne zaburzenie osobowości Zaburzenie osobowości z pograniczna – Histrioniczne zaburzenie osobowości Narcystyczne zaburzenie osobowości Zaburzenie osobowości unikowej Zaburzenie osobowości zależnej Obsesyjno-kompulsyjne zaburzenie osobowości Mamy grupę ludzi z zaburzeniami najsilniejszymi, głownie nieuleczalnymi z powodu ich głebokości. Jakie zaburzenia osobowśći mogą mieć ludzie znajdujący się w tej grupie. Wiem że schizotypowe. Czy każdy rodzaj osobowośći może znaleśc sie w tej grupie?

Ależ dostałaś odpowiedź...i to moim zdaniem całkiem w temacie i na temat...że cię nie zadowala, to nie powód, by stwierdzić, że założycielka tematu nie potrafi na Twoje pytanie odpowiedzieć... To moze ty mi odpowiesz tak żeby mnie to zadowoliło? Jeżeli uważasz że w temacie. Widocznie jestem tak głupia że nie potrafię tego zrozumieć. Więc może ty mi to lepiej wytłumaczysz?

Można było to ująć znacznie krócej- Nie potrafię pani udzielić informacji na ten temat.

Ciekawa metoda terapeutyczna. Jaki to nurt? -- 03 lut 2015, 12:28 -- Może najpierw napisz mu o tym mailu, więc on będzie sam musiał zacząc o tym mówić i nie będziesz miała problemu z tym że trzeba mu przerwać.

A ja mam pytanie o głębokość zaburzeń osobowośći. CZy w przypadku każdego zaburzenia osobowośći istnieje spektrum od najlżejszego aż do bardzo głębokiego? CZy też sa niektóre zaburzenia osobowosći w których te stany najgłębszego zaburzenia nie występują. Jak wiem, to sam rodzaj zaburzenia nic mówi o jego głebokośći.

Napisałam kiedyś na forum że terapia Gestalt nie nadaje się do leczenia głębokich zaburzeć typu BPD, schizotypoiwe, schizoidalne, za co dostałam skrytykowana. Wg mnie, bo w opisie metody nie znalazłam takich informacji, ta metoda jest przeznaczona do leczenia nerwic o raz lekkich zaburzeń osobowośći. Jak jest naprawdę?

To znaczy że terapeuta w terapii Gestalt nie ujawnia wszystkich swoich uczuć jakie ma wobec pacjenta?

Wczoraj miałam zabieg dźwiękami - kamertonami. Dzisiaj po tym zabiegu czuję uspokojenie.

Krytykowanie pacjenta a szczere mówienie co się do niego czuje jest czymś innym. CZytam książkę Nancy Williams i ona tam mówi wprost jakie emocje pacjenci wywołują w terapeutach. Bardzo często jest to irytacja a czasami terapeuci nawet czują nienawiść do swoich pacjentów. Dlatego jestem ciekawa jak wygląda takie szczere mówienie o uczcuiach w terapii Gestalt. Pewna osoba z forum, pisała tutaj że terapeutka mówiła jej że ona irytuje terapeutkę. To była terapia Gestalt. No i wiem że łątwo jest tak szczerze rozmawiać o uczuciach w przypadku gdy te uczucia są pozytywne.

Chodzi mi o takie sytuacje: Pacjent nie robi postępów, na terapi ciągle to samo, terapeuta jest już tym zmęczony, irytuje go ta sytuacja. Czy on wtedy mówi szczerze co czuje do pacjenta? Albo gdy się zdarzy taki pacjent niesympatyczny, wymagający, krytykujący, to czy terapeuta mu powie wprost że go nie lubi?

A jak to jest u was z tym mówieniem o uczcuiach. On też mówi co do ciebie czuje czy to tylko takie jednostronne? Czy mówi jak go np zdenerwujesz?

Pozytywne. Moja wiedza się poszerzyła. Uświadomiłam sobie dzięki tej książce, że mój ojciec to paranoik a także mój były partner był paranoikiem. Obaj chcieli mnie zabić widząc we mnie zło. Do tej pory nie wiedziałam że paranoicy są tak niebezpiecznymi ludźmi.

Gdy poczujesz się przez niego zniechęcany to wtedy go zapytaj wprost o to czy on cię zniechęca. Wazne jest aby na terapii nie było żadnych niedomówień i włąsnych często nieprawidłowych interpretacji tego co powiedział terapeuta. A jak odpwiedź wyda ci się wymijająca, to pytaj aż do skutku. Taka rozmowa może wiele rozjaśnić.

W takich wypadkach postępuje się tak. Mówi się terapeucie o tej decyzji a następnie analizuje się emocje i przesłanki które skłoniły do podjęcia takiej decyzji o zmianie. I wtedy cała terapia jest poświęcona temu problemowi, dzięki temu wszystko staje się bardziej jasne i łatwiej mozna zobaczyć czy ta decyzja jest słuszna. Nie nastawiaj się na to że terapeuta cię wesprze, tylko na to aby poznać co tobą kieruje i co cię popycha do takiej zmiany.

Na podstawie tego co napisałeś trudno jest cokolwiek wnioskowac o twoim terapeucie. Wiadomo tylko że on nie chce ingerować w twoje życie, brac za nie odpowiedzialności i dawać ci rad, w tym wspierać w tym co ty chcesz zrobić. I to jest zgodne z większością nurtów terapeutycznych. A między wierszami odczytałeś to co jest zgodne z twoimi przekonaniami a nie to co terapeuta rzeczywiście myśli. Zdaje się że nie wiesz do końca jakie są założenia terapi i o co w niej chodzi. Terapeuta nie będzie wpływał na twoje decyzje ani cię wspierał w tym co zamierzasz zrobić, nie będzie cię też zniechęcał do działąnia. To ty sam decydujesz a następnie sam ponosisz odpowiedzialność za swoje decyzje. Na tym polega sztuka życia. A terapeuta będzie się starał pomóc ci w poznaniu siebie, w zrozumieniu siebie co w efekcie sprawi że staniesz się silniejszy i będziesz sobie lepiej radził w życiu. Jeżeli podjąłeś decyzje o zmianach, to zrób to nie oglądając się na innych.

Dla mnie SinnerInHeaven, to też 100% DDA.