neon

Trzaskowski to podły kłamca, pod trybunał go

Zgrywusy.

Ja sobie wyobraziłem i jeszxse wieksza ochota mnie wzieła na tą niegrzeczna dziewczynke

Adaptogeny pomagaja, ale to sa tylko takie łechtacze, leków nie zastspią choc samopoczucie moga poprawic

Kot

Jest dział stworzony do tego, poszukaj.

Z drugiej strony czasem ludzie nami manipulują nawet o tym nie wiedząc, a gdy ich sie uświadomi i zakomunikujemy, to zmieniaja swoje zachowanie. Oczywiscie sa tez tacy ktorzy robia to swiadomie i perfidnie celem uzyskania korzysci.

To że kocha nie oznacza, że zrezygnuje ze swoich przywilejów. Ma dwie pieczenie na jednym rożnie. Twój partner to nie kucyk pony tylko ludzka istota.

Dzieki, zdrowia

Kup sobie książke "szantaż emocjonalny" Susan Forward, Donna Frazier. Jestes chyba wstanie zainwestować pare złotych i kilka godzin swojego czasu? Ewentualnie terapia, jesli masz wiecej wolnej kasy. Prawdopodobnie masz zakorzenione jakies zachowania, ktore juz nie spełniaja swojej roli a powoduja że nie bardzo potrafisz stanąc po swojej stronie. I wiesz, twoj chłopak napewno nie bedzie zadowolony z twojej zmiany. Jesli zaczniesz wymagać. No ale, chcesz byc w związku za cene czucia się ciągle frajerem? Uczucia bycia gorszą? Mniej ważną? Prawda jest taka że każde taka decyzja, ze np. koledzy partnera sa wazniejsi mimo ze czujesz inaczej to granie przeciwko sobie i rozbijanie swojej wewnetrznej integralności.

A nie mogłas mu szczerze powiedziec? Ze naszykowałas obiad, i chcialabys go z nim zjesc. Czy boisz sie ze jego odpowiedz bedzie negatywna i uprze sie ze chce z kolegami. Ze poznasz go z gorszej strony. I dobrze, bedziesz miala wieksza wiedze z kim tworzysz zwiazek. Może dlatego nie liczy sie z twoim zdaniem, bo zawsze mu ulegasz.

Gdzies czytalem, ze brałes lorafen 3 tyg. Wiec jesli sie uzależniłes to bardzo słabo. To za krötki okres, wiec twoje obiawy to głównie nerwica lekowa lub jakies inne zaburzenia psychiczne.

@Akronia A o co pytasz, jestes swiadoma problemu i tego, co ci nie odpowiada. Partner przekracza twoje granice swoim zachowaniem, wiec zakomnikuj mu ze nie bedziesz tego tolerowac.

Dziwne, bo moja terapeutka prywatnie przyjumuje juz od 2 tyg. A teraz i na nfz otwieraja przychodnie, przynajmniej u nas. Co do larofenu, to odstawiaj ten szajs jak najszybciej. Ja mam lorafen w swojej apteczce ale tylko doraznie zażywam 3-4 razy w miesiacu. Te leki szybko uzyskuja tolerancje, wiec w szybkim czasie lek przestanie cie usypiać. Jak nadal bedziesz mial problem z zasypianiem poproś o chlora, to najlepszy lek na sen. A u mnie tolerancje uzyskał dopiero po 4 miesiacach. I nie uzaleznia.

Wiesz, od tego sa specjalisci. Moja siostra ma prace, gdzie ma tez zmiany nocne. Ma zaburzony rytm senny od lat, worki pod oczami, czasami spi 2/3h a czasem w ogole nie spi jak wróci po nocce, bo nie moze zasnąc. Nie ma jednak lęków czy ataków paniki. Tak na mój rozum, to dobrać odpowiednie leki, kuracja nimi 6-12 miesiecy plus i terapeuta. Czasm same leki pomagają, pacjenci po takiej kuracji, wracaja do zdrowia.

Pare dni, ale ja mam duże problemy ze snem. Mam nerwice lękową, ale teraz to idzie w zaburzenia osobowosci. Raczej bym nie wierzył, ze twoje problemy bezsennosci to tylko zaburzony rytm snu, bo masz napady paniki. Wiec problem jest gdzies głebiej. No ale to musza fachowcy stwierdzic.

A może tak, ale mi na silną bezsennosc trittico nie pomogło. A twoja bezsennosc jest prawdopodobnie wtórna, wiec przespanie nocy problemu nie załatwi. Dobrze że szukasz teraputy. Sa ludzie ktorzy po złagodzeniu depresji/nerwicy lekami zaczynaja lepiej spac, wiec i dobry psychiatra tez sie przyda.

Trittico dla mnie było słabiutkie na sen. Lorafen uzależnia, dziwne że go dostałeś w pierwszym rzucie. Najsilniejszy lek jaki brałem na sen i nie uzależniał to był chlorprothixen. Może zapytaj o niego?

Byłas na terapii grupowej, to może teraz pora na indywidualną. Bo nawet jakbyś nie była piekna, to pewne jest to ze znajdzie sie ktos kto cie pokocha. Tu problemem chyba jest twoje myslenie. Samoocena.

Idz do psychiatry, i jak cie stac do terapeuty.

O, swietna sprawa, ale ze co ze nie bylo pary do nauki tanca, czy ty z marszu chcialees tam partnerke znalezc. Mysle ze nauka, a potem umiejetnosc tanczenia daje sporo okazji do poznania. Ale ty chyba chciales od razu partnerke znalezc, raz widzialem te ich tance to oni sie tam partnerami wymieniali. Ja sobie juz odpuscilem szukania dziewczyny, traumy i pewne fizyczne dolegliwosci skutecznie zniechecaja mnie do szukania partnerki. A mysle ze wszystko siedzi w naszych głowach, kwestia nastawienia.

Niestety tak to jest, ze czlowiek z tymi problemami zostaj sam, to chyba jest rzadkosci że ktos okazuje zrozumienie i empatie. Mi tez mowia, ze przesadzam, a ostatnio usłyszałem że "wszyscy coś mają" i rozumiem ze w zwiazku z tym czujesz sie samotna i rozczarowana. Bóle mogą być przy nerwicy normalnie. Ból brzucha, pleców, kregosłupa, żeber, mysle ze wszystkwszystkiego. Dziwne ze twój psychiatra nie reaguje na to, ze leki nie dzialaja, powinna być jak nie zmiana leku to dawka. Ja mialem psychiatre ktory zmienial mi leki co wizyta, bo szukalismy najlepszego wyjscia. Rowniez moja terapeutka sugeruje zmiane psychiatry, gdy wspolpraca z obecnym nie ma owoców. Jednak nie chce ferować wyroków i mówić ze jestem madrzejszy od twojego psychiatryz, bo nie jestem. Natomiast faktem jest że czasem psychiatra psychiatrze nierówny i warto sprobowac leczenia u drugiego a nawet trzeciego i sobie zobaczyc czy oni czyms sie roznia.

Terapia na nfz, a w jakim nurcie chodzilas? Wiesz, nawet prywatnie jak sie szuka terapeuty to moze byc problem, poniewaz duza czesc skutecznosci terapii to osobowosc terapeuty. Trzeba znalezc swojego czlowieka. Ale nie ma co tez wykluczac tego na nfz, bo moze pomoc. No i krotko trwalq ta twoja terapia, ja juz chodze 2,5 roku Chodzisz do psychiatry a obiawy dalej sa, to wchodzi w gre zmiana leków, albo psychiatry. Z lekami tez trzeba trafic.

Najbardziej prawdopodobne ze to nerwica. Musisz isc po pomoc do psychiatry i terapeuty.

Rozumiem. Moje życie to tez jedna wielka tragedia, jak cofam sie wstecz to od 1 gimnazjum do teraz ciagle jakies cierpienia na mnie spadaja. I na smierc tez juz patrze jak na wybawienie, chociaz wiadomo, ze sie jej boje.