mark123

lato - burze

Dobra ocena z wejściówki/kartkówki pomimo, że się nie uczyłem.

nie mam żadnych czy masz swoją ulubioną herbatę ?

kontynent

[videoyoutube=n4RjJKxsamQ][/videoyoutube]

Kończę kolację, zerkam na telewizję.

huragan

Ja nie podejmowałem żadnych prób. Po prostu same się zdarzały. Jeden raz w dzieciństwie miałem taki przypadek, że najpierw miałem pewnego typu LD, (ale koszmar) potem się obudziłem, wstałem, po chwili położyłem się ponownie, leżę, leżę, nagle czuję, jakbym unosił się do góry, ale nie otwierałem oczu, bo nie wiedziałem, co się dzieje. Nagle miałem uczucie, jakbym spadł i znalazłem się w LD, w tym samym, ale nie od początku, lecz nastąpiła kontynuacja snu. Ciekawie też było podczas moich paraliżów sennych. Miałem coś takiego, że gdy próbowałem poruszyć głową, to zaczęło mi szumieć w uszach, słyszałem jakieś buczenie w głowie i miałem uczucie ściskania głowy. Mam pewną szaloną hipotezę, odnośnie przewidywania przyszłości przez sny. Ale jest ona związana z fizyką kwantową.

Ja najbardziej to chyba zepchnąłem w "niepamięć" swoje pierwsze 5 lat życia. Jak mi moja matka raz wspominała o awanturach pomiędzy nią, a moim ojcem i czasami bratem mojej matki, to byłem spokojny, nic mi nie zaświtało. Największe awantury były podobno w czasie ciąży, ale na wpływie stresu matki na płód to się nie znam w ogóle. 2 lata temu za to przekonałem się, jak błyskawicznie szybko potrafię zjeść posiłek w stresie, gdy podczas obiadu doszło do incydentu pomiędzy moimi rodzicami.

Co wtedy czułes? Strach, ale taki, jakby mi się miała stać poważna krzywda. Wiem, że to może przesada czuć się tak z powodu zwykłego klapsa, ale tak miałem. Kiedy ochłonąłem, nie czułem już nic szczególnego.

A w moim przypadku nie było złości z powodu klapsa. Nawet nie miałem w swoim rozwoju czegoś takiego, jak bunt nastolatka.

Jem obiad.

Nie Czy masz w domu kasety magnetofonowe ?

[videoyoutube=uxNWVf_LOHM][/videoyoutube]

Próbuję się rozbudzić.

Miewałem też jeszcze sny, w których jestem w jakimś miejscu, otoczony przepaścią i postanawiam skoczyć w tą przepaść, po czym się budzę. Ale od jakichś 2 lat nie mam takich snów. Fajne też są świadome sny. Takich ze świadomością, że śnię, to miewałem dużo w dzieciństwie. Ale takie z możliwością pełnej kontroli, to miałem tylko dwa i to jakoś w zeszłym roku. W jednym z nich zacząłem robić dziecinne rzeczy, a w drugim sprowadziłem powódź na miasto.

A mnie zdenerwowanie pomaga na rozbudzenie się. Gdy jestem zaspany i się wkurzę, to się rozbudzam. Gdy ja się wkurzę, to wewnątrznie mam ochotę coś zniszczyć. Czasami robię też tak, że zrzucam coś na podłogę, czasem mi to trochę pomaga. Najciekawiej było jakieś 2-3 lata temu, miałem wtedy tak, że jak się wkurzyłem, to się zachowywałem tak, że jakby ktoś spojrzał na mnie z boku, to by pewnie stwierdził, że jestem jakiś opętany. Czasami też moją reakcją na złość jest śmiech, gdy wszystko się we mnie gotuje, a nic innego nie mogę zrobić.

Mnie w internetowym teście IQ wyszło bardzo niskie, ale nie wiem, czy powinno się wierzyć testom internetowym.

[videoyoutube=Fkq--m3AtJc][/videoyoutube]

Rozbudzam się po mulącym dniu.

Moje jest odcięte od rzeczywistości, czasami fantazjuje też o jakimś szaleństwie przy muzyce.

krater

Piję herbatę, zastanawiam się, słucham muzyki.

[videoyoutube=QQYHTMeayHU][/videoyoutube]

czasoprzestrzeń