sleepwalker

Jak patrzę co się dzieje... to byle mieć jakąś pracę

girl anachronism, ile masz wzrostu tak z ciekawości? :> Szpitalna dieta? Z tego co pamiętam (o ile nie chodzi o kroplówkę ) to nic dobrego tam nie było.

Jakaś jest. Może rosnąć z czasem (mówi się, że czas leczy rany to może chyba też zwiększać uczucie samotności i pustki w około). Tak samo, gdy widzi się jak wszyscy dookoła są w związkach, ciągle coś robią, są otoczeni wieloma osobami. Albo, gdy po prostu mamy trudniejszy okres w życiu i nie ma u kogo znaleźć wsparcia czy nawet zwykłej świadomości, że ktoś przy nas będzie... wtedy można odczuć narastającą samotność, mimo że jakaś już wcześniej była, tyle że mniej odczuwalna

Przez ostatnie kompulsywne odreagowywanie polegające na objadaniu się przyda się dieta

Kiya, może samotność dopiero po czasie zacząć być tak naprawdę uciążliwa? A potem z każdym dniem coraz bardziej i bardziej...

Zawsze mnie zastanawiało do jakiego stopnia oni sami wierzą w to wszystko co mówią i robią. Nie tylko tyczy się to ich, ale też innych wyznań. Nie na darmo nazywają się 'natręctwami', nie jest tak łatwo się ich pozbyć czy chociażby nad nimi zapanować.

Mi się wydaje, że sami zainteresowani mogą mieć wiedzę o wiele większą niż lekarze. Bo Ci drudzy rzeczywiście stosują się do utartych schematów, poza tym jak patrzę na znajomych, którzy już niedługo skończą lekarski i pójdą w świat leczyć ludzi, to ich wiedza wcale nie jest taka 'potężna' jaką im się przypisuje...

Wracając do tematu terapeuty... dla mnie to jest tylko kolejna osoba przewijająca się przez życie. Nie potrafiłabym stwierdzić, że terapeuta/terapeutka mnie kocha albo, że to ja kocham.

ja się źle czuje z własnym umysłem i nieważne jest czy ktoś obok mnie jest czy nie. Z kim może i jest raźniej ale też trzeba czasem udawać że się jest normalnym i się dostosowywać. Ja jednak z własnym umysłem potrafię być wobec siebie bardziej destrukcyjna niż, gdy jestem wśród innych ludzi.

Bonus, mi też się skojarzyło z Anją Rubik, więc chyba nie ma co żałować. W sensie ile prawdy w tym wszystkim?

Ja mam np. trudności ze stwierdzeniem atrakcyjności innej osoby. Widzę jak koleżanki wręcz, że to tak to nazwę 'ślinią się' do jakiegoś mężczyzny, ale u mnie to będzie takie chłodne stwierdzenie, że może i jest przystojny, ale co z tego? Jakby nie powiedziały to pewnie nawet bym nie zauważyła. W każdym razie uważam, że najważniejsze są osobowość + to coś, coś co po prostu w tej drugiej osobie ciebie pociąga.

Prawda, że każdy kolejny raz wtedy staje się łatwiejszy, ale tak się niszczymy, a przynajmniej ja jeszcze nie chcę się poddawać. Dlatego przeraża mnie, gdy potrafię stwierdzić, że 'urwany film' podoba mi się dalatego, że mnie nie ma. Bo jednak chciałabym jakoś odnajdywać się w tym świecie, a nie uciekać do snów albo używek.

Tak czy inaczej, każde laboratoria mają swoje normy, ja np. znalazłam teraz w ogóle, że limfocyty od 1,2-2,7.A powody obniżenia podobnie jak inne leukocyty.

Staram się ustalić swoje na nowo i jak już mi się udaje wytrwać w postanowieniach to od razu czuję się lepiej, silniejsza i że mam nad sobą kontrolę. Gorzej, gdy mimo wszystko się złamię - wtedy jeszcze większe wyrzuty sumienia gwarantowane.

THJ_nw, to Ty chcesz to straszne zimno? Dla mnie to = depresja.

Kiya, w takim razie poszukam, poczytam.

Napisz coś o tej znajomości. Chociażby tak skrótowo.

jeraha, laryngolog i tak najbardziej mi się kojarzy z uszami Hmm... a refluks? Nie masz problemów z bulimią? Może niesłusznie, ale pytam, bo takie przypadłości często pojawiają się przy tym schorzeniu.

Nie chce mi się wyszukiwać wyników, zwłaszcza że trochę ostatnimi czasy takich badań miałam. W każdym razie na pewno neutropenia poniżej 1500/μl i nie na granicy, tylko właśnie sporo poniżej. Dla uspokojenia mogę powiedzieć, że niskie leukocyty nie zawsze muszą od razu oznaczać jakiś dramat. Czasem to po prostu wynik chorób zakaźnych, wirusowych, może też to być reakcja polekowa (zwł. glikokortykosteroidy)

Pustka to bestia, racja. Właśnie dlatego czeka się na osobę, która miałaby być wybawieniem, choć w rzeczywistości nim nie będzie. Może właśnie od kiedy sobie to uświadomiłam to już nawet nikogo nie szukam.

Jeśli plaga biedronek ma oznaczać taką pogodę to nie mam nic przeciwko

kasia000, jakiś czas też mi wyszły w badaniu limfocyty poniżej normy i to dosyć znacznie, 2 tygodnie później powtórzyłam badanie i poziom był już o wiele wyższe, przede wszystkim - prawidłowy. To może być przejściowe, bo teraz taka pora, że łatwo o osłabiony organizm i jak patrzę po ludziach to nietrudno teraz o przeziębienia, a to też może mieć taki przejściowy wpływ na te wyniki.

Saanna, ja ostatnio staram się przystopować, po tym jak coraz częściej zdarzały się sytuacje, gdzie po prostu doprowadzałam się do takiego stanu, że już nawet nie pamiętałam dokładnie co mówiłam czy robiłam. No i rok akademicki się rozkręca, a ciężko by było z takim mózgiem-gąbką przesiąkniętą alkoholem

Często jest tak, że dwustronne ulokowanie uczuć i dbanie o związek jest, ale na początku. Z biegiem czasu, gdy np. zaczyna wkraczać monotonia to jednej osobie coraz mniej się "chce" i wszystko zaczyna się sypać i aż ciężko uwierzyć, że kiedyś było zupełnie inaczej. Czasem też nie sposób znaleźć konkretnej przyczyny dlaczego coś się tak zaczęło psuć.