mephion

Ja mam cholesterol 290 i też żyję. Bez nadwagi, bez nadciśnienia, unikam potraw smażonych, masła, prawie nie piję alkoholu. Dbam o aktywność fizyczną. Z tego co wiem nie każdemu wysoki cholesterol szkodzi, nadal trwają spory na ten temat. Co do pulsu to do 110 nawet przez długotrwały okres czasu nic ci się nie stanie. Ja przy znaczmy wysiłku miałem puls 194 (mierzone pulsometrem przy biegu na 5 km na samym finiszu kiedy dałem z siebie wszystko)

misiek_1, a nie spałaś tylko w tą jedną noc, czy kilka razy się to powtarzało? Bo ja biorę w sumie biorę Miansec, tj. odpowiednik Lerivonu i czasem bezsenna noc mi się przydarzy jak zresztą każdemu zdrowemu, ale następną z reguły już śpię. Wydaje mi się ze jakby wytworzyła ci się tolerancja na lek, to stopniowo a nie tak nagle... Jak długo brałaś ten Lerivon?

Kiya, generalnie uczelnia nie jest potrzebna do znalezienia pracy. Jeżeli ma się ma talent + w małym paluszku jakąś zaawansowaną aplikację (Photoshop, Flash itp.) to można spokojnie śmigać jako freelancer łapiąc klientów przez www.zlecenia.przez.net lub inne tego typu portale. Portfolio ma dla pracodawcy często większe znaczenie niż dyplom. Są liczne samouczki w internecie w oparciu o które można zacząć zabawę. Trzeba jednak 2-3 lata systematycznej pracy poświecić żeby wybrany program z pakietu Adobe opanować w stopniu znośnym. Kolega który jest grafikiem stwierdził że chcąc znaleźć pracę lepiej być masterem w jednym programie, niż być przeciętniakiem w 10. Co do uczelni - to na pewno warto żeby poznać fajnych, kreatywnych ludzi. Nie ma jednak co liczyć że dyplom zagwarantuje dobrze płatną pracę. Jak ktoś nie lubi się przemęczać a jednocześnie ceni przyjemną małomiasteczkową atmosferę to polecam Instytut Sztuki w Cieszynie: http://www.instytutsztuki.us.edu.pl

widać muszę w takim razie zalobbować u mojej psychiatrki za oryginałem.

misiek_1, myślałem że już wróciłaś do świata śpiących normalnie. O ile pamiętam pisałaś że schodzisz z lerivonu. Co się stało?

Oj refundacja leku Miansec się skończyła. Teraz na 100%. Opakowanie 20 x 30mg stoi teraz koło 20,00 zł. Wcześniej było chyba po 3,00 zł....

nextMatii, a długo już tak ciągniesz?

Ostatnio jak dopada mnie lęk nie jestem w stanie nic zrobić, tym bardziej pisać. Lęk paraliżuje, uniemożliwia koncentrację, mogę się tylko zwinąć. Generalnie jednak przy umiarkowanym lęku twórczość jak pewnie każda inna forma ekspresji i wyrażania emocji może obniżać lęk. Mi nieraz bardzo pomagała.

Jak w temacie. 1 - Jak długo braliście/bierzecie dany lek? 2 - W jakim czasie od momentu wzięcia danego leku odczuwaliście największą poprawę? - Ja biorę Depralin 10 mg od 3 miesięcy. - Największa poprawa wystąpiła w 5-8 tygodniu, ale cały czas odczuwam nieznaczny progres.

Aria, na początku bezsenności próbowałem aplikować sobie melisę i inne ziółka ale okazały się być zbyt słabe. Szkoda chciałbym powrócić do bardziej naturalnych rozwiązań...

jestem rozczarowany...

Deprecha może objawiać się na wiele sposobów, jeżeli wykluczyło się inne możliwości to będzie najprawdopodobniej depresja.

...niedobrze, ja z 30 mg wszedłem już na 60 mg

Na Depralinie 10 mg jestem od 3 mieisęcy. Jest lepiej, ale jeszcze daleko do normy. Czy po takim czasie można liczyć jeszcze na progres samopoczucia, czy może to już tylko kwesta utrzymywania przez lek stanu w jakim jestem?

Psia kość, mianseryna chyba przestaje działać...

dobre!

Cóż ja obserwowałem inny scenariusz. Chłopak się raz postawił, niestety zabrakło mu pary i oberwał. Później dyndał wystawiony za nogi przez okno z drugiego piętra... Dalej był szczuty i od tego momentu pogodził się ze swoim losem. Ale przyznam iż parę razy widziałem również taki scenariusz jaki opisujecie, a więc wyładowanie negatywnych emocji w niewinnej szarpaninie i asymilacja. Ciężko jednak przewidzieć kiedy kończy się na niewinnej szarpaninie a kiedy rozwiązanie siłowe przekracza akceptowalne granice. To w sumie gimnazjum. W tym wieku łebki mają już na tyle pary by zrobić sobie krzywdę. PS: Sztuki walki były dla samoobrony. Ale mam tu na myśli realne sytuacje zagrożenia, gdy nie ma już innego wyjścia a nie zdobywanie terytorium w szkole. Jeżeli ktoś wyskoczy na mnie z nożem to zrobię wszystko by się obronić, wydłubię oczy, zmiażdżę krtań, użyję każdego dostępnego narzędzia które znajdę pod ręką. Oczywiście jeżeli będzie taka możliwość najpierw zastosuję najlepszą dostępną sztukę walki - uciekłondo. Jeżeli jednak zostanę przyparty do muru, no cóż...

Mówisz o ogólnej tendencji, zapominasz jednak że ogólniki nie mają zastosowania do jednostek. To że cywilizacja ludzka toczyła i toczy ze sobą wojny nie znaczy że każda jednostka tworząca społeczeństwo musi stosować przemoc. Może nie zauważyłeś, ale powołaliśmy do istnienia takie twory jak np. policja, prawo, oraz więzienie - gdzie zwykle wcześniej czy później lądują ci którzy w dalszym ciągu nie potrafią zejść z drzewa i radzić sobie ze swoją frustracją w sposób odpowiednio cywilizowany. Miałem styczność ze sztukami walki i jestem świadomy kruchości ludzkiego ciała. Niezmiernie łatwo jest uderzyć zbyt mocno i nie tam gdzie chciało się trafić. Wystarczy moment by oponent upadając zaliczył skronią parapet lub krawężnik. Chyba nie muszę mówić z czym to się wiąże i na kogo w takiej sytuacji spadną prawdziwe problemy. Pozostaję więc przy swoim zdaniu: przemoc nie jest rozwiązaniem. Jeżeli nawet da się komuś w mordę i nie stanie się nic strasznego, tj. skończy się np. na złamanym nosie, to przecież osoba która oberwała będzie chciała odwetu. Następnym razem by mieć pewność co do wyniku starcia weźmie ze sobą kijaszek, scyzoryk lub kilku kolegów... wynik do przewidzenia.

Kubarock, bierzesz tylko te leki czy chodzisz też na psychoterapię?

Sądzę że twoje uporczywe przeświadczenie o tym że nic się nie da zdziałać jest jednym z objawów twojej choroby. Osoby w depresji nie są zdolne do obiektywizmu. Między innymi z tego względu tak ciężko jest im walczyć. Ulegać złudzeniom można nie tylko na poziomie zmysłowym ale również świadomościowym. O ile w złudzeniach zmysłowych zazwyczaj można dokonać prostej weryfikacji danego stanu rzeczy np. widząc łyżeczkę zakrzywioną w szklance wody wyjąć ją by przekonać się iż faktycznie jest prosta, o tyle przy złudzeniach świadomościowych nie mamy tego typu narzędzi. Jesteśmy ślepcami którzy muszą zdać się na innych.

digi, piszesz na tym forum a temat nazwałeś "pomoc" więc najwyraźniej nie spieszy ci się do przysłowiowego "strzelenia samobója" i słusznie, bo samobójstwo jest skrajną formą ucieczki przed samym sobą. Idź do psychiatry, wyjaśnij w czym rzecz i postaraj się o dłuższe zwolnienie. (Będąc na L-4 masz płacone a nie mogą cię zwolnić z tego co wiem.) Następnie weź się za naprawę swojej duszy. Jak poczytasz forum to przekonasz się jak bardzo niektórzy mają przesrane, ale walczą i w wielu przypadkach wychodzą na prostą, odnajdują sens, radość i spełnienie w życiu. Oczywiście to musi potrwać i nie pewnie nie będzie łatwe i przyjemne, skoro jednak myślisz o śmierci to co masz do stracenia? Ewentualna utrata pracy z perspektywy możliwości utraty życia kompletnie bez znaczenia.

zatracony, ciśnienie masz w normie. Od razu tomografia to lekka przesada moim zdaniem. Wypadało by jednak sprawdzić poziom cukru, OB i koniecznie hormony tarczycy TSH - T3 i T4. Przy wszelkich zapaleniach i pasożytach OB powinno być przecież podwyższone. Ewentualnie krzepliwość krwi INR - polopiryna m,zmniejsza krzepliwość, jak się po niej lepiej czujesz to może ma to jakiś związek właśnie z krzepliwością.

Kiya, true :'>

kubaw1991, Idź do lekarza i zrób badanie krwi - morfologia, OB i koniecznie poziom cukru na czczo. Jak wyjdą w porządku a tobie nadal nie przejdzie to prawdopodobnie to psychika winna.