antracytowa

Tak szczerze to na początku tylko chodziłam poirytowana, a teraz to już olewam. Ważne, że mamy się nawzajem i że jest dużo ludzi, którym to nie przeszkadza

Ja też już takie rzeczy słyszałam szeptane za plecami, zwłaszcza przez ulubioną sąsiadkę. Mam prawie 20 lat, a mój pan jest po trzydzieste. Nie wiem... mimo jego nie najgorszej pracy jakoś nie czuję się tylko utrzymanką od seksu (No ale mój pan w przeciwieństwie do tego co piszesz o koleżanki znajomym jest przystojniachą ) Ale z panem pod 60. bym się chyba nie zaprzyjaźniła

Mój pan psycholog stwierdził ostatnio, że wmawiam sobie akceptację dla swoich zachowań i obaw. A ja kurczę może i jestem tego świadoma, ale nadal nie chcę zmieniać niczego więcej niż zmieniłam do tej pory. Wyszłam do ludzi, jestem pewna siebie, nigdy nikomu (poza moim panem) nie okazuję swojej słabości. Potrafię nawet sprawić, że ludzie czują się psychicznie słabsi ode mnie. Tylko, że nadal uważam, że olewczy stosunek do wszystkiego i chłodne emocje chronią mnie przed innymi, że największą satysfakcję dają pieniądze i kariera, że nie istnieją związki trwałe i szczęśliwe, że dzieci to tylko niepotrzebne obciążenie i koniec własnego rozwoju, że kiedyś stanie się coś złego lub zostanę całkiem sama i muszę się do tego dobrze przygotować, że muszę radzić sobie sama, że... (dużo byłoby tych że...) I że jeśli zmienię swoje nastawienie to zginę w świecie. Z tym akurat jest mi dobrze, na swój sposób bezpiecznie, bo wiem że siebie chronię. To źle? Może i trochę źle, bo podobno nigdy nie poczuję się bezpiecznie w związku, na przykład.

No i ja też, co miesiąc po wizycie u ortodonty. Śmiać się potem nie mogę przez kilka dni i jabłek gryźć :/

Mi tam jeszcze się nie znudziło. To naprawdę fajne uczucie mieć ważną osobę przy której można zasypiać i budzić się rano, a gdy obudzisz się w środku nocy zapłakana to wiesz, że ta osoba też się obudzi i zacznie cię ciepło uspokajać A na chwilę wytchnienia zawsze można wygonić partnera pod pretekstem byle kłótni na kanapę

Mogłabym zapytać, czy poza zmęczeniem czujesz coś jeszcze, np. strach. Ale nie napisałeś o tym więc zakładam, że nie. Piszesz tylko o zmęczeniu. Wniosek: jest to tylko zmęczenie. -- 10 cze 2011, 20:07 -- Bardzo możliwe, że przejdzie. Jeśli jednak będziesz czuł się zaniepokojony powinieneś pójść do lekarza. Przepisze Ci coś na wzmocnienie albo poradzi konsultację u innego specjalisty

Pytasz, czy to jest zmęczenie. Ja pytam czy czujesz się zmęczony. Odpowiadasz, że czujesz się zmęczony. Stwierdzam, że jest to więc zmęczenie.

Więc jest.

A czujesz się zmęczony?

Swojego Oglądasz brazylijskie telenowele?

Nie wiem nawet co to jest :) Ponawiam swoje pytanie: Czy chciałbyś przejechać sawannę na słoniu?

Anglia :) Czy chciałbyś przejechać sawannę na słoniu?

antracyt

agonia

książe

Specjalnie jechałam na zajęcia i zostałam odesłana, bo przyszłam jako jedyna z tej grupy. Reszta zrobiła sobie wolne, albo była na grupach wcześniejszych. No ale przynajmniej przez chwilę mogłam go zobaczyć, zamienić dwa słowa podczas wręczania materiałów i poczuć ten miły skurcz w brzuchu.

Więc po co tu wszedłeś i po co piszesz? To specyficzne forum dla z grubsza określonych odbiorców. Trzeba było napisać na Forumowisku albo na Samosi, a nie teraz jęczeć.

kastracja

No właśnie o tej nutce mówię, zalinkowanej przed chwilą przez Paradoksy

O, ale nutkę to już znam

Osłabię Cię jeszcze bardziej, bo z twarzy też go nie znam... Ale śliczny jest

TVN - Poranek

Wiem, jestem ignorantką, ale nie znam go z nazwiska. Zaraz wpiszę sobie w google i zobaczę który to

Co jest w poniedziałek...?

szołmeni w tv - Majewski