kaja123

No to życzę Ci żeby Twoje postanowienia zmiany tego co się czuje w inne uczucie się ziściło

pomyliłaś współuzależnienie z uczuciem, zmianę myślenia i chęć zmiany zachowania i reagowania z uczuciem. NIE mozna postanowić że nie będzie się czuło tego co się czuje .

Pięknie piszesz ale to że ktoś musi rano wstać (ja wstaje do pracy i sabotażysta w tym momencie przegrywa a czuję że bym sobie pospała;) ) to ma się nijak do czystego uczucia np miłości. Nie mogę uzgodnić ze sobą i wszystkimi moimi podosobowościami że nie będę kochała i zwalczę to uczucie. Ja mogę to zaakceptować i umieć sobie z tym radzić ale czuć będę. Nie można czuć coś innego niż się czuje

Wiesz co to się nazywa wyparcie jeśli się nie mylę. Jak można sobie postanowić że nie będę czuła tego co aktualnie czuję? (mogę się zablokować). Jak mam się pozbyć uczucia? (ja tłumiłam lekami).

w sumie racja są kierowcy bez prawa jazdy i jeżdżą, są uzdrowiciele podający się za lekarzy i leczą ...

malgos33, przejdzie uwierz że przejdzie jeśli poczujesz sie sama ze sobą dobrze i stabilnie. Sama zaczniesz zauważać że przywiązanie stopniowo maleje. zawsze ta osoba będzie dla Ciebie ważna tego nie zmienisz ale to przywiązanie będzie inne! To tak jak dla małego dziecka mama jest całym swiatem i ono nie wyobraża sobie życia bez niej tak dla dorosłego człowieka mama jest ważna ale potrafi żyć samodzielnie bez niej nawet na drugim końcu świata. to trochę tak jakby sobie założyć ze się w kimś nie zakocham i koniec.

Ja mam psychiatrę, psychologa którzy są terapeutami ze wszystkimi potrzebnymi kwalifikacjami i zawsze powtarzam że mam więcej szczęścia niż rozumu

podobnie ja Ty umiem tylko pisać Poczytałeś powyższe linki które wkleiłam? a tak na serio była ostatnio afera z masazystami. Pan XY z ulicy moze sobie zrobić kurs masażu podstawowego, relaksacyjnego i otwiera gabinet oglasza sie jako wykwalifikowany masażysta ma tańsze usługi ludzie czytają idą. Ostatnio taki XY spowodował paraliż u jednej osoby. Prawdziwy masażysta nazywa sie fizjoterapeuta ma ukończone pięcioletnie studia w tym zakresie zna b. dobrze anatomię i schorzenia wie jak przywracać do zdrowia. Prawda jest taka że każdy z nich może sobie otworzyć gabinet. Uważam że żeby nie zrobić sobie krzywdy dobrze by było sprawdzać takiego człowieka któremu powierzamy swoje zdrowie.

cyt" Tworzy to sytuację zagrażającą zdrowiu pacjentów, ponieważ psycholog, którego jedynym wykształceniem jest ukończenie studiów psychologicznych, nie ma dostatecznego przygotowania do prowadzenia psychoterapii. Psycholog nie jest psychoterapeutą." linki: http://www.pocieszka.pl/index.php?page=zawodterapeuty&menu=pacjenci http://www.mikolajkrol.pl/czytelnia/kto-moze-sie-nazwac-psychoterapeuta/ Przede wszystkim psychoterapeuta przechodzi swoją psychoterapię i ma superwizora.

Jest z tym pewien problem bo jeśli ktoś jest w emocjonalnej dupie i szybko szuka pomocy to nie rozważa takich wariantów jak sprawdzanie czyichś kompetencji skoro ten się ogłasza jako terapeuta. Ja miałam szczęście dostałam namiary z polecenia bo nawet nie miałam siły szukać. Mój jest na liście i pracuje w klinice ale sprawdziłam to dopiero później. Zgadzam się że takie postępowanie jak kontrola byłaby ekstra ale pseudoterapeuci bazują na tym że człowiek jest w danym momencie słaby i nieporadny. To co napisała Candy14, psychoterapeutą może być tylko człowiek po 4 letniej podyplomówce. Psycholog nie jest uprawniony do prowadzenia psychoterapii.

uważam że to mądra i najbardziej optymalna decyzja. Powolutku się uporasz zobaczysz. Trzymam kciuki! Ryfka zastanów się czy aby na pewno Twoje objawy i zachowanie nie sa spowodowane chorobą bądź zaburzeniami emocjonalnymi. Wiem że wygodniej jest zwalić na benzo ale można coś przeoczyć. Szkoda się tak męczyć. u mnie są do dzisiaj i jest to dla mnie największy problem. Nie jakis straszny ale jest.

Jeśli mogę coś doradzić to sie nie zastanawiaj tylko idź. Nikt Ci na to pytanie nie odpowie bo nie wie. Zawsze możesz przecież zrezygnować.

nie działały tzn że masz jakieś objawy konkretne? Bo wyżej piszesz: może warto pogadać z lekarzem czy terapeutą?

wiesz co ja robiłam tak: jak objawy bardzo się nasilały (a żyć trzeba, pracować i egzystować ) to brałam najmniejszą dawkę benzo i wydłużałam okresy abstynencji np 3 dni byłam bez niczego, potem 4... potem 5 i wydłużałam powoli ten okres - łatwiej było go przejść. Ja nawet źle zniosłam odstawienie antydepresantów. Objawy fizyczne powoli mijają i jak doczytasz w mądrych źródłach po dłuższym czasie abstynencji można wrócić doraźnie do leku w razie konieczności ale trzeba mieć świadomość uzależnienia. Dla mnie najtrudniejsze było i jest uzależnienie psychiczne. Bo objawów w ciele nie ma ale jest to ssanie i myśli krążą wokół leku szczególnie w trudnych sytuacjach kiedy tabletka przynosiła ukojenie.

Z tego co napisałaś masz typowe problemy jak wielu ludzi i fajnie że pomyślalaś o psychoterapii jest jak najbardziej wskazana. Pozdrawiam

Piszesz że brałaś a teraz nie bierzesz? To ważne czy sie leczysz czy nie bo może mama się martwi a nie potrafi inaczej tego okazać. Jeżeli będziesz sie leczyła staniesz sie bardziej samodzielna mama to zobaczy i będzie wam łatwiej? No i wiek ma też znaczenie - ile masz lat? Pozdrawiam.

Mario111, z tym że ja schodziłam bardzo powoli i miałam wsparcie w antydepresantach.

Ja tylko zasugerowałam że może to byc objaw choroby jeżeli uważasz inaczej to przecież nie moja sprawa.

To nie jest kwestia czy Ci wierzę tylko zasugerowałam że nie mozna wszystkiego przypisywać objawom odstawiennym tym bardziej że masz tak długą abstynencję. Jeżeli chodzi długość brania to mam pięciokrotnie dłuższy staż od Ciebie i piszę tylko z autopsji. Więc pogadać mozemy ja jestem otwarta

Wiesz co nie wydaje mi się żeby po prawie trzech latach całkowitej abstynencji mieć objawy fizyczne. Całkiem możliwe że ból kości moze być spowodowany chorobą. Zbyt łatwo i niebezpiecznie przypisujesz wszystkie niepokojące objawy odtswieniem tym bardziej że minęło tyle czasu! Mozna łatwo przegapić chorobę. Benzo po całkowitym odstawieniu można brać doraźnie nie tak jak w przypadku alkoholu czy innych uzależniaczy. Najgorsza w tym wszystkim jest psychika.

W sumie ten alkohol to temat zastępczy bo też uzależniacz. Czy warto?

Miałam podobnie. w sumie objawy fizyczne z czasem mijają u jednych szybciej u innych później. Ja zawsze miałam największy problem z psychicznym uzależnieniem bo jest on nadal. Jest taki bum jak to okresliłaś i myśli krążą wokół tabletki że: jak zażyje to obajwy puszczą, po co się męczyc, przecież to tylko raz moze dwa, a żeby lepiej się spało przecież to nie jest przestępstwo, dlaczego sobie nie pomóc i tak można w kółko. Ale szczerze - nie wiem jak teraz odstawiasz ten lek czy leki czy nagle czy po okruszku czy masz jakiś lek zastępczy nie benzo. Jak np zmniejszasz dawkę powoli to nic się wielkiego nie stanie jak raz weźmiesz ciut większą i zobaczysz czy objawy zmaleją, jak się będziesz czuła, potem ten okres wydłużać o jeden, dwa dni aż całkiem ustąpią. (jeśli to jest 0.25 xanaxu to nie jest powalająca dawka) W sumie najtrudniej (dla mnie bynajmniej) poradzić sobie z psychiką. Te leki zawsze były jako bezpiecznik, jakby miały taką moc sprawczą i faktycznie wyciągały mnie z opresji. Dobrze wiemy że tak nie jest no ale działanie mają takie że trudno się oprzeć

FadesAway, ja Cię doskonale rozumiem ale... ani ja ani nikt inny za Ciebie nic nie zmieni. Na forum dostałeś wskazówki i skorzystasz albo nie. Wiem jedno że samemu Ci będzie trudniej jak nie niemożliwe wprowadzac zmiany. Terapeuta ma narzędzia. ps. ja też ubezpieczam moje dorosłe już dziecko, które nadal się uczy i również dorywczo pracowało.

pustka004, Skoro nie możesz liczyć na rodziców to w każdej szkole jest pedagog który Cię pokieruje i powie co robić dalej. Nie zostawaj z tym sama.

kika218, najgorsze 2 tyg ale ja schodziłam bardzo powoli i ostrożnie pod kontrolą lekarza.