kite

a ja wam powiem, że 7f uratowało mi życie. potrafią się tam z człowiekiem obchodzić brutalnie ale to kurcze działa! był to mój 5 oddział i wierzę że ostatni. dopiero tam zrozumiałam że autoagresja nie jest wyżywaniem się na sobie ale także na wszystkich dookoła. zawstydzali za każde takie odreagowanie, pokazywali jaka krzywdę wyrządzam ludziom. dziewczyny z pokoju które z żalem wytykały 'a mogłaś przyjść do nas. pogadać. wiesz jak się czujemy?'. pobyt dał mi siłę i wiarę w siebie. znalazłam prace i wyprowadziłam się z domu. po kolejnej przeprowadzce osiadłam w jednym miejscu na dłużej. przestałam ćpać bo przecież mam obowiązki i ktoś na mnie liczy. w domu było ciche przyzwolenie i na ćpanie i na cięcie. najważniejsze to znaleźć sobie konkretne zajęcie. niech to będzie nawet wolontariat. mi pomaga to że jestem za kogoś odpowiedzialna(dziecko). zawalam, chwile słabości- wszystko się na nim odbija. więc zaciskam zęby. po kilku godzinach jest już lepiej a ja widzę że te urojenia mnie nie zabiją. zająć się czymś i przeczekać. fakt, nie zawsze ale działa! tylko musicie świadomie i z pełnym przekonaniem stwierdzić że chcecie żyć inaczej!

pozwalam sobie odkopać. od dość długiego czasu myślę o rejestracji w poltransplant lub dkms. pojechałam oddać krew aby zobaczyć czy mnie to nie przerasta. przy badaniu lekarskim wspomniałam o lekach(notka w ankiecie). więc były pytania kiedy te leki, skąd i czemu nie biorę. więc szczerze odpowiedziałam że się nimi leczyłam ale od ponad 1,5 roku nie brałam zupełnie nic. na słowo 'borderline', lekarkę aż wyprostowało! dowiedziałam się że dożywotnio jestem zdyskwalifikowana jako dawca krwi jak i szpiku. padło stwierdzenie że pobranie krwi może wywołać u mnie atak(??) o.O nie wiem czy to tylko niedoinformowanie lekarki czy czy jej ignorancja. ktoś miał podobne problemy? pisałam do 'dkms'- czekam na odpowiedź. 'drużyna szpiku'- niekompetentna osoba się trafiła. 'krewniacy'- czekam na odpowiedź. nie wiem czy starać się to wyjaśnić czy dać spokój. ważna to dla mnie sprawa nie będę ukrywać..

pozwalam sobie odkopać. od dość długiego czasu myślę o rejestracji w poltransplant lub dkms. pojechałam oddać krew aby zobaczyć czy mnie to nie przerasta. przy badaniu lekarskim wspomniałam o lekach(notka w ankiecie). więc były pytania kiedy te leki, skąd i czemu nie biorę. więc szczerze odpowiedziałam że się nimi leczyłam ale od ponad 1,5 roku nie brałam zupełnie nic. na słowo 'borderline', lekarkę aż wyprostowało! dowiedziałam się że dożywotnio jestem zdyskwalifikowana jako dawca krwi jak i szpiku. padło stwierdzenie że pobranie krwi może wywołać u mnie atak(??) o.O nie wiem czy to tylko niedoinformowanie lekarki czy czy jej ignorancja. ktoś miał podobne problemy? pisałam do 'dkms'- czekam na odpowiedź. 'drużyna szpiku'- niekompetentna osoba się trafiła. 'krewniacy'- czekam na odpowiedź. nie wiem czy starać się to wyjaśnić czy dać spokój. ważna to dla mnie sprawa nie będę ukrywać..

aporia, nie bierz wszystkiego co Ci mówią za prawdę objawioną. ja podobno jestem psychotyczna i socjopatyczna. jak to rozkminiałam to tylko gorzej się czułam. teraz na te stwierdzenia mam wywalone i jest świetnie lekarze to też ludzie- popełniają błędy. no i zwłaszcza po pierwszej rozmowie z tym zabijaniem.. Puk to nie wróżka..

agula_w11_, nie ma 'taryfy ulgowej'. to że miałaś ciężkie życie nie daje Ci dodatkowych punktów na wejściu. na przyjęcie musisz sama zapracować szczerością i motywacją. awsz, chodzi o to że podczas terapii na 7f często pokazują nam rzeczy których my nie chcemy zobaczyć. ja się stale wkurzałam że mi coś wmawiają

kangurekkk, tak jak pisałam. mi się wydaje że jedna. była taka sytuacja że ktoś rezygnował(nie pamiętam czy w trakcie pobytu), i oddziałowa mówiła, że teraz to tylko jedna rozmowa bo wszystkie dane mają, i muszą tylko sprawdzić co się zmieniło i czy cokolwiek się zmieniło. DelRey25, myślę że jak będziesz leczenie odwlekał to będzie gorzej. terapia ma na celu polepszenie jakości twojego życia. lepiej się czujesz= łatwiej wyjdziesz na prostą.

kangurekkk, o ile się nie mylę to po pozytywnym przejściu wszystkich rozmów i rezygnacji, aby przyjść na oddział trzeba przejść jedną rozmowę. takie podsumowanie co się zmieniło.

Jancio, o tym czy trafiasz na grupę czy indywidualną decydują terapeuci. grupa zaczęła się w tym miesiącu tak mi się zdaje.

aż się odechciewa odpowiadać. jedna strona wstecz i masz mm_, odpowiedź.

to już było tyyyle razy wałkowane.. chiha jak nic muszę was odwiedzić w październiku Amon_Rah masz nieaktualne dane. tam większość bierze przez cały pobyt.

pamiętajcie! gdy rezygnujecie z pójścia na kwalifikację czy przyjścia na pobyt, powiadamiajcie oddziałową! wiele osób czeka na termin miesiącami. Jancio, ja na 1 rozmowę ok 9 miesięcy. po pierwszej, na diagnozę jakieś 2 miesiące a od wyjścia z diagnozy do pobytu równo 2 tygodnie.

chiha, pozdrów pliiisss personel z panem Markiem na czele! od pacjentki w kanarkowej czapce(wiedzą o co cho ) jak tak sobie czytam to wspomnienia nachodzą ehhh..

a ja w październiku wpadam z odwiedzinami

Jancio, aktualnie się nie leczę. miałam dziś mieć pierwszą od wyjścia wizytę u terapeuty ale zrezygnowałam, ponieważ wyjeżdżam i nie ma sensu zaczynać. a 7f sporo dało. wytknęło brutalnie to i owo. nie ma ćpania prochów i autoagresji więc sukces ogromny. choć nie wszystko zrobione.

pielęgniarkę i terapeutę na pobycie stałym po kilku dniach. ja czekałam prawie 2 tygodnie. na diagnozie bierze się udział we wszystkim po za sesjami i spotkaniami z terapeutą.

o diagnostyczny zawsze warto! przez 2 tygodnie sobie poobserwujesz i zdecydujesz czy dasz radę przez pół roku ja byłam bardzo zadowolona.

DelRey25, moim zdaniem takie diagnozy powinno się stawiać po dłuższej obserwacji. ambulatoryjne diagnozowanie to jakaś pomyłka.

DelRey25, najwięcej jest borderków i narcyzków. nerwice to oni w nazwie mają ale mało ich się tam leczy. rozmawiałam z personelem na ten temat. nerwice najczęściej odsyła się na inne oddziały. jednak są nastawieni na zaburzenia. a co do tych linków i wiedzy 'co powiedzieć' to nie wiem po co to komu? chcecie się nauczyć co mówić? to nie egzamin. jeżeli nie przyjmą was to widocznie nie to miejsce lub czas. myślę że ten proces kwalifikacji powinien być szczery. chociaż pewnie rok temu miałabym takie samo podejście. zobaczycie, po wyjściu i kilku miesiącach analizowania pobytu, wasze stanowisko baaardzo się zmieni. radzę nie planować tego co się powie. wystarczy że będziecie pamiętać że oni was próbują sprowokować, sprawdzić na wszelkie sposoby.

dostając termin, zawsze można starać się o przyspieszenie. ja po pierwszym telefonie miałam nowy termin. od wyjścia z diagnozy do przyjścia na pobyt miałam przerwę równo 2 tygodnie.

a ja to już zaczęłam olewać diagnozy. na jednym wypisie dają to a na drugim coś innego. w Komorowie pisali że mam silne stany dysocjacyjne a 7f nic nie wspomina. tu że jestem psychotyczna, tu nie rokująca. a szlag ich!

oj, ja też tak siedzę i siedzę w domu. czaaasem wyjdę jak jakaś robota wpadnie. a tak to dom, komp, książka. ale myślę że nie zdziczeję.

można próbować przesunąć. ale jakby zaczęli jęczeć 'co jest dla pani ważniejsze? zdrowie czy..' to się nie zdziwię

upside_down, to teraz nie dzwoń po przyspieszenie. to jest tak że ktoś im dzwoni chwilę przed że nie przyjedzie. i oni wtedy wciskają kogoś innego. jeśli kwalifikowany ma wątpliwości to z decyzją przeważnie czeka do końca. mało kto i rezygnuje na kilka miesięcy do przodu. tak na logikę..

upside_down, jeżeli dzwonisz tam o przyspieszenie terminu to bierz pod uwagę że mogą powiedzieć 'jutro o 11'. oni dają terminy na 'teraz'. tam nic na kilka tygodni do przodu nie jest pewne.

inteligentna to ona akurat jest skoro robiła co jej się żywnie podobało i nikt się do niej dobrać nie umiał. a i za sprzedaż terenu(znaczy doprowadzenie do sprzedaży) pewnie miała obiecaną kaskę..