Lajla

Mi się wdaje, że nic nie mija samo z siebie. Trzeba trochę nad tym popracować, zmierzyć się z tym czego się boisz. Chodzisz na terapię?

Nie uciekaj przed tym, umów się na wizytę z terapeutą, idź do psychiatry, tabletki uspakajające przecież działają. Najważniejsze jest to byś zaczeła z tym walczyć. Jeżeli eyjdziesz na środek, powiesz to co miałaś powiedzieć, będziesz dumna z tego, że Ci się to udało. Poczytaj sobie książki o fobi społecznej, np "Jak pokonać nieśmiałość i lęk przed otoczeniem. Trening" to na pewno Ci pomoże.

Ja bym Ci radziła iść do terapeuty, wydaje mi się, że on lepiej by się zajął twoją nerwicą. Ale tak czy siak trzymam za Ciebie kciuki Najważniejsze jest to, żeby działać

To normalka, ja mam trochę łatwiej bo mogę się kamuflować, nałożę sobie tone pudru i nic nie widać, chłopcom trochę gorzej... Ale jeżeli pojawiają sie rumieńce to nic złego, to tylko świadczy o tym, że czegoś się wstydzisz, a czy wstyd, to coś strasznego? Nie, wielu ludzi tak ma. Postaraj się to zrozumieć

Witaj ダニエル!

Idź do terapeuty, on na pewno Ci pomoże:)

Zgadzam się z marciatka, Ty po prostu chcesz "przyećwiczyć" sytuacje, których pewnie się boisz. Ja tak robie nie tylko przed snem ale również w ciągu dnia.

Pomianowska, chyba masz racja, ale wbiłam sobie do tej głupiej głowy, że mam być idealna. Nie mogę milczeć, siedzieć jak tłuman wśród nich, że muszę być zabawna, wesoła, że nie mogę pokazać jak bardzo się ich boję. Chciała bym tam wejśc i powiedzieć "bardzo się was boję, chce mi się wymiotować", ale tego też się wstydze...

Nieudane ucieczki w snach to ma większość ludzi na tym świecie. Co do ciąży, to też mi się śni, ale co dziwne, że jestem już w zaawansowanej ciąży i cisze się, że zostanę matką. W realu chyba by tak nie było.

Dobry początek! Trzymam kciuki

Ja ukrywam większość swoich emocji, takich jak gniew, smutek, złość, frustracja. Ale to dlatego, że się ich wstydzę. Nie wiem, czy Ty tak masz. Ale z tego co piszesz to nie odczuwasz pozytywnych emocji, może masz depresję i ona Cię tak znieczula.

Śledzę wasze posty, i tak doszłam do wniosku, że ja jestem naprawdę stuknięta. Na mnie nie robi większego wrażenia czyjś smutek, złość itp. Trudno mi jest czasem wykrzesać z siebie chociaż nutkę współczucia dla kogoś innego, niż ja. W żaden sposób rozpacz kogoś nie jest wstanie zepsuć mi humoru, ja się chyba nie przejmuje tym co inni czują. Nie wspominam już o empatii, którą znam tylko z definicji. Wiedziałam, że jestem egocentrykiem, ale żaby aż takim.

Ale jakie masz te objawy fizyczne? Mi się wydaje, że masz depresje, nerwicę natręctw i lękową. AAA, zapomniałabym i fobie społeczną. Chyba zostanę psychologiem

Wyszłam dziś na świeże powietrze A to się rzadko zdarza w moim przypadku .

Dobrze Cię rozumiem i wydaje mi się, że musisz iść na terapię, przegadać z kimś dręczące Cie myśli. To pomaga

No jak chcesz inaczej

Nie wątpię... Ale 5 dni terapii i poprawa, tego jeszcze nie słyszałam. To jakieś czary, tak?

Nie ma za co

Ja również nienawidzę lata, mi niestety na wakacyjnym wyjeździe nerwica dokucza jeszcze bardziej, a w środę wyruszam. Już się boję

Witaj Miaa30

Pytanie jest takie co Ci jest? Masz jakieś objawy somatyczne, natręctwa stany depresyje? Napisz coś o sobie, wtedy może uda nam się pomóc

znikacz, ja Ci proponuję iść na terapię i zrobić drugie podejście do tabletek przeciwlękowych. Jedne działają, inne nie. Może źle trafiłeś/aś. A tak poza tym to nie jesteś jedyny/a z takimi problemami. Mi też mój układ trawienny daje się we znaki, ale u mnie są to mdłości. Trzymam kciuki

Wydaje mi się, że dobrze trafiłaś. Dla mnie twoje lęki świadczą o nerwicy lękowej. Ja też czasem jak sobie wkręcę że w pokoju jest duch to nie mogę usnąć, boj się iść do toalety itp. Mi pomogła psychoterapeutka, która wytłumaczyła, że te "potwory" są w mojej głowie. Umów się na wizytę u terapeuty. Będzie dobrze

Ja takie alienacyjno-depresyjne przygody mam przed okresem. No ale Ciebie to raczej nie dotyczy Tak na poważnie, to możesz mieć depresję i początki nerwicy. Masz jakieś objawy somatyczne, oprócz tego łysienia? Wybierz się do psychiatry, poproś o antydepresanty, one dobrze działają nie tylko na depresje, ale także na stany lękowe. Może umów się na wizytę u psychoterapeuty. Takie niespodziewane nadejście niepokoju czy zdenerwowania musi mieć jakieś przyczyny, może masz jakiś konflikt wewnętrzny. Trzymam za Ciebie kciuki

Ja w 100000000000000000000% polecam psychoterapię!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!