chojrakowa

dlaczeeeeego jaaaaa? nie obchodzi mnie to, kurwa, nie wytrzymam, mam do tego prawo, mam prawo puścić, nie mam już siły. Ile można? Leki mi się konczą, umrę, zdechne, pierdole to. Tylko strach i panika, niepokój i smutek, histeria... To nie ma cholernego sensu, rozumiecie? To bezcelowe, będę wyć, tak dzisiaj będę wyć, tylko problem w tym, że łez mi już brak. Chuj z tym wszystkim. Nie mogę, nie mogę....

Ja też DDA, nie mam nic więcej do powiedzenia...

19_latek, aktualnie codziennie biorę 30mg, wczoraj nawet 40. Jakie jazdy masz następnego dnia? Nie otumania mnie, może delikatnie, ale bez niego wariuję

Bo są rzeczy, które nadchodzą nieodwołalnie i nie mamy na nie wpływu. Dlaczego znów upadłam i nie mogę się podnieść? Mam wrażenie, ze psychoza znów nadchodzi, chociaż nie biorę topiramatu...

mikimoka, ale tak zabrzmiało. Okay, ja już się przyzwyczaiłam do takiego traktowania, zapominamy o całej sprawie. Mama, miała niezłośliwego raka piersi.

szczesliwy_chomik, niestety jestem Twoim przeciwieństwem w tej kwestii. A szkoda.

miniSD, ja też trochę Ale mam ochot się najeść i zwymiotować, może bym sie zrelaksowała.

miniSD, nie z politowaniem, rozbawił mnie ten kontrast, twój post był jakby 'komentarzem' dotyczącym pozytywnego myślenia i jego skuteczności, przynajmniej ja to tak odebrałam. Ja też mam dość. Bulimia wraca, do tego wszystkiego jeszcze to. Co ja pie rdole, wróciła. Poza tym, martwi mnie to, że czuję się znośnie dopiero po przedawkowaniu cloranxenu, ża ło sne. Ciągły niepokój, lęk, smutek i obojętność. Dno to już nie jest. Dno, trzy metry mułu i wodorosty...

mikimoka, czytaj ze zrozumieniem. Chcesz posłuchać historii? To słuchaj, po 40mg cloranxenu chyba się nie zdenerwuję. Mam problemy z biodrami - dokładnie na łączeniu panewki kości udowej z miednicą, dlatego lekarz z Otwocka skierował mnie na tomorafię miednicy, żeby dokładniej wszystko obejrzeć. Na tomografii wyszło, że na lewym jajniku jest ciemna plama - wizyta u ginekologa. ginekolog po usg powiedział, że to coś dużego, bynajmniej nie torbiel, toteż odesłano mnie na oddział onkologii i hematologii dziecięcej (nie mam skończonej 18). Po ponownym usg szanowny pan lekarz stwierdził, że na złośliwe to nie wygląda, bo nacieku brak, ale można mnie rozkroić/pobrać wycinek i zobaczyć/usunąć, porobić morfologię i inne szajsy. Wymiotuję jak kot, więc sama morfologia by i mnie i lekarzy dobiła. Zrezygnowałam, nie daję rady doczłapać się do psychiatry, nie mówiąc o ciągłym łażeniu i proszeniu się o cokolwiek w państwowej placówce -Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Płocku Żeby było jasne - Twoje pytania odebrałam jako atak na moją osobę, czego bym sobie nie życzyła, naprawdę mam kiepski okres, i takie docinki w mojej opinii są po prostu nie na miejscu.

fascynacja - podniecenie

miniSD, twój post pod wywodem Anulek1980 sprawił, że się uśmiechnęłam. Po 40mg cloranxenu nadal muszę bardzo się starać, żeby nie panikować, chociaż lęki jako takie odpuściły. Może je wyrzygałam?

Wszystko, co miałam do powiedzenia napisałam na pw. To boli, ale czas leczy rany - czas, nie alkohol, narkotyki. Bólu masz dość psychicznego - nie zastąpisz go fizycznym, to bez sensu. Pewne rzeczy są nieuniknione, ale pamiętaj, że teraz ty cierpisz o wiele bardziej niż on. On zasypia, ty się szarpiesz, nie pozwól, żeby zakłócać mu ten spokój. Śmierć to pojęcie dotyczące tylko fizyczności, przecież mentalnie, dla ciebie, w Twoim sercu nadal będzie żył. Chcesz wspominać tylko ból? Nie warto. Poczekaj z płaczem, aż odejdzie, wtedy łzy pomagają, narazie on jest najważniejszy, chociaż wiem kochanie, jak ciebie t strasznie boli, przecież wiem. Tulę cię mocno, a ty utulaj jego, i ode mnie też.

psychiatra, wolę jak mi wsadzają słomkę w mózg, niż łapy do buzi ginekolog czy dentysta?

Szkoła szkołą, a ja albo przeziębiłam sobie pęcherz, albo jestem w ciąży

Cóż, bez leków nie mogę zasnąć wcale, a jak już mi się uda budzę się co chwila i wstaję o jakiejś nieludzkiej porze wcześnie rano. Aktualnie jak się nawalę chlorprothixenem to wstaję niewyspana i nieprzytomna, ale po 30-45mg tego szajsu mogę spać 14h.

to dublowanie pytań moja droga - oczywiście że iść wyjść ze znajomymi i zrzygać się wewnętrznie tłumacząc im, że niestety jestem pierdolnięta, nie ide do szkoły etc/wyjść i kłamać (chociaż przyjaźnilysmy sie kiedyś, chyba nie da rady) czy odpuścić?

pustka - codzienność

wytrzymać zmusić się do wyjścia z domu czy nie?

mikimoka, daruj sobie złośliwości, nie jestem w nastroju na bawienie się w mistrza ciętej riposty Cóż, takie jest życie, niestety mój mnie raczej nie zabije, bo po pierwszej wizycie u lekarza dowiedziałam się że chyba złośliwy nie jest. Przez jakiś czas miałam to gdzieś, teraz chyba czas umówić się znów na wizyte, żeby mi powiedział co to w ogóle kurwa tam rośnie. Nie martwić się, tak łatwo sie nie umiera.

sama nie wiem, boję się, nie chcę mieć i chyba nie mam, odtrącam ludzi bo boję się zranienia skoro nie wytrzymuję, to mogę delikatnie przekroczyć max dzienną dawkę benzo, prawdaaaa?

1. zwymiotować - byle czym, byle jak, byle wogóle 2. ZNIKNĄĆ 3. ZNIKNĄĆ

haha a ty?

brokenwing, podpisuję się Zjadłam z rozsądku kanapkę i mam ochotę ją zwrócić, może by mi trochę ulżyło. Kurwa mać, POMOCY... nie wytrzymam, nie wytrzymam, nie wytrzymam już dłużej... BOJĘ SIĘ BOJĘ SIĘ BOOOOOJĘ Ten lęk mnie zabije, ten niepokój mnie zniszczy, trudno już, byle szybko

Niepokój wraca, nasila się z każdą minutą, zaczynam się bać. Za chwilę będę panikować, a potem łazić po ścianach, a więcej leków już nie powinnam brać... Jak mam się tak męczyć, to błagam, niech to się skończy. Prawdopodobnie dziś na 30mg cloranxenu sie nie skończy, nie dam rady

snickers, zdecydowanie chipsy normalne czy grube, karbowane?