Korba

jeszcze nigdy nie czułam się tak czubkowato jak w dniu dzisiejszym [Dodane po edycji:] -asiu-, zdradzisz coś o sesji czy nie masz ochoty o tym mówić?

też korci. i już nawet nie wkurza. wkurza mnie że nie mogę powiedzieć wszystkiego osobom, na których mi zależy.

chojrakowa, bardzo proszę o tulasa, bardzo bardzo...

muszę i ja pojęczeć nie przypuszczałam, że tak to będzie. tak się domagałam o diagnozę, tak walczyłam o to, żeby się mną zajęto i co? teraz gdy mam na jutro ustawioną rozmowę u psychiatry na oddziale dziennym, a następnie wizytę u diagnosty, który zrobi mi testy, trzęsę się jak osika. trzepie mnie ze strachu, dołapała mnie derealka, czuję się jakby to się wszystko nie działo naprawdę i nie dotyczyło mnie. poszłam na obiad z Markiem i mamrotałam coś pod nosem nie mogąc się wysłowić. kompletnie nie jestem gotowa na zmierzenie się z prawdą, nie jestem gotowa nawet na żaden zasrany oddział dzienny, ja nie chcę, nie chcę, ja chcę normalnie żyć, już mam dość tych pierdolonych psychiatrów

shadow_no, dobre pytanie. ale po pierwsze - zamiar jest kwestią całkowicie abstrakcyjną, no chyba że złapiesz go na gorącym uczynku po drugie - to nie jest dobry uczynek, to jest mniejsze zło, bo naturalnie, że X niewinnych istnień postawić należy ponad życiem terrorysty i gdyby tylko i wyłącznie to mogłoby zapobiec nieszczęściu, sama bym pociągnęła za spust. ale nie wydaje mi się, żebym po tym popadła w euforię.

Przykro mi, ale osobiście nie mogę zgodzić się na nazywanie jakiegokolwiek odbierania życia czynem dobrym. Nie jestem w stanie.

co się robi gdy się ma silną derealkę? pomocy, ja chyba świruję

oczywiście, że nie jest mordercą. pomyśl jednak, dlaczego tylu żołnierzy wraca z wojny z PTSD?

niemądry, jak możemy karać kogoś tym samym za co został ukarany....? to nie tylko niehumanitarne, ale i nielogiczne. przestępca/morderca dlatego jest nazywany przestępcą/mordercą, bo NIE MA PRAWA mordować, ale mimo to to robi. dlatego podlega karze. jeśli na nim zostanie wykonany wyrok w postaci odebrania mu życia, to Ci którzy za to odpowiadają, o tym decydują i którzy to wykonują zezwierzęcają się tak jak sam morderca. dla mnie akt zabijania jest ohydny i nieludzki w każdej formie.

Miałam się nie udzielać w tym temacie, ale..... Didol wyraziła perfekcyjnie dlaczego jestem na NIE.

Krwiopij, ja fiksuję trochę, wiesz? Rano - horror. Potem - siedzę w robocie, myślę i myślę i wymyśliłam, że mi nic nie jest. Że po cholere mi jakiś szpital czy oddział dzienny, co za cholera bzdura. Przecież kurna przyszłam do pracy, spódniczkę i obcasiki przywdziałam, no czy ja wyglądam na świra???? Następnie - dzwoni komóra - koleżanka... Serce zaczyna mi się telepać, o Rany, co robić, odebrać? Odbieram, pyta mnie jak było w Turcji, a ja jej krótko - gorąco. Ona papla, ma dużo pozytywnej energii, ale ta energia mnie przygniata, po 30 sek. już nie wiem, co mówi, w głowie mi się kręci. Koniec rozmowy... uffff..... Nie, jednak nie jestem normalna.

chojrakowa, ja też Cię doskonale rozumiem. jak mnie ogarnie stan warzywno-otępienny to dwie godziny potrafię myśleć o tym, czy sobie zrobić herbatę i nie mogę się ruszyć. boję się jutrzejszego dnia!!!!!!!!!!!!!!!

nareszcie ktoś to napisał

alleluja dla farb do włosów

ej co Ty gadasz Misiu? mam Ci przypomnieć jaka jest różnica wieku między nami? czekejta....... zaraz zasunę jakąś fotą to Wam oko zbieleje

no tak. o mnie starowince to już wszyscy zapomnieli life is brutal

Misiek_NL, dasz radę, twardym trzeba być, nie mięciuchem

Mieliśmy zakończyć off-top

Ja mam mocne postanowienie, aby nie czytać i nie odpowiadać. Mam w realu dość rzeczy, które mnie drażnią i to mi w zupełności wystarcza

Poszło! Muszę chyba drugą kawę walnąć, bo nie umiem złapać koncentra A Ty LOLKA, jak? Jest cool? Powiedz, że jest cool!

Jesteś pewna, że wszyscy są tacy wielkoduszni? Moja Babcia nie mogła pochować swojej matki, bo nie miała pieniędzy. Ksiądz jej powiedział, że odprawi pogrzeb dopiero, gdy przyniesie mu szynkę. To było w czasie wojny. Babcia miała wtedy kilkanaście lat i do końca życia nienawidziła księży.

Powoli już nie wytrzymuje porannych traum. Ten paraliż i ten lęk przed ruszeniem się, wyjściem na zewnątrz mnie wykańcza. Mdłości, ból brzucha, odruch wymiotny - wszystko mi krzyczy w środku "nieeeee......, nie pójdę, nie wyjdę...." Jakoś się doturlałam do pracki i muszę robić to, co zwykle PRZETRWAĆ. Czy tak ma wyglądać kuffa życie?

może by tak rozsiać newsa, że to jest wirtualnie zaraźliwe

No to jak.... jesteś zdrowa czy chora? Tobie również kochana, Tobie również.... Ale drzazgi w cudzym oku się łatwiej dostrzega, prawda? Nie ma. Więc wyciągnij z tego wniosek i daj ludziom święty spokój.

a czemu sądzisz, że jesteś wyrocznią?