Alesko

A masz chociaż bliskich znajomych, albo kogoś kto by cię po prostu lubił? Przypuszczam, że masz. Mi nawet tego brak. Może jestem fundamentalnie odstręczający.

Znam to nazbyt dobrze. Zeszłej jesieni myślałem, że znalazłem coś co sprawia mi przyjemność i w czym jestem niezły - ale pewien czas po tym dostałem kolokwialnie w dupę i zacząłem żałować, że w ogóle tego spróbowałem, że śmiałem snuć marzenia.

Większość osób ma choć jedną przyjazną jej osobę gdzieś blisko, ja nie mam żadnej, a co dopiero przyjaciół.

Dzisiaj znowu rozmyślam i fantazjuję o swoim pogrzebie.

Ja mam osobę, która prawie codziennie mnie poniża, ale nie mogę się wyprowadzić, więc niejako jestem skazany na to ciągnące mnie w stronę dna dodatkowe cierpienie.

Byłem, teraz to chociaż chodzę i czasami (choć rzadko) mam na coś ochotę.

Nie sądzę, choć cenie sobie momenty gdy jestem sam ze sobą.

A ja dalej singlem, nieszczęśliwym akurat.

Dotyczy mnie i dobija, tak było i przed epidemią.

Bez nich byłbym jak warzywo.

Potrzebujesz pomocy psychologa.

U mnie pewne osoby gdy próbuję im przybliżyć moje problemy zaczynają przewracać oczami, a naprawdę nie otwieram się często.

Z niektórymi ludźmi nie da się odbudować relacji.

Mam bardzo podobny problem z samooceną, też miałem i mam ojca który wymaga bardzo dużo.

Myślę, że jak będziesz powoli odstawiał to wszystko będzie ok.

Ja rozwiązuję sudoku.

Nie boję się, ale stosuję się do zaleceń.

Nie odstawiajcie tego leku na własną rękę i pilnujcie, żeby zawsze mieć zapas jeżeli bierzecie. Kilka dni temu skończyło mi się 'nagle' opakowanie i miałem dzień bez przyjmowania. Czułem się fatalnie, jakby ktoś wyssał mi powietrze z głowy i ogarniał mnie też lęk.

Ja miałem suche oczy przez pierwszych parę tygdoni stosowania.

Nie miałem nigdy takiego objawu.

Czy to pomaga?

Wypita kawa.

Mi Melatonina nie pomagała w zaśnięciu (w sensie lek). Po niej za to ... budziłem się w środku nocy.

Ja mam, ale nie sądzę żeby to było przez ten lek. Zanim zacząłem stosować ten problem już u mnie był.

Ze strony mojego ojca. Jak mówię mu, że jestem zmęczony to on ze złośliwym tonem w głosie pyta się ''A czym ty się tak zmęczyłeś?''.