Skocz do zawartości
Nerwica.com

123she

Użytkownik
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    182

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez 123she

  1. 123she
    A czy ktoś przyjmował też może wenlafaksynę razem z bupropionem?
  2. 123she
    Ja bardzo nie lubię obciążać innych, dlatego miałam problem z tym, żeby mówić na terapii o bardzo trudnych emocjach czy strasznych przeżyciach. Wiem jak to może wpływać na drugiego człowieka nawet jeśli ktoś ma teoretycznie jakieś przygotowanie do tego. Czasami miałam wręcz wyrzuty sumienia, że męczę biedną kobietę... Także kiedyś mi przyszło do głowy, żeby o czymś tam opowiedzieć i pożalić się chatGPT właśnie dlatego, że to nie jest człowiek. Nie męczy się, nie traci cierpliwości i przede wszystkim nie straumatyzuje się tym o czym mówię. No i o dziwno chatGPT miał zaskakująco "ludzkie" reakcje w stylu: bardzo mi przykro, to rzeczywiście straszne...
  3. 123she
    No ok rozumiem. Ale czy Twoja lekarka od razu Cię na terapię uzależnień wysłała? Czy jak przestałaś brać te leki to już było ok?
  4. 123she
    No jest trochę bee… najbardziej mnie wkurzyła argumentacja, że jest mi to potrzebne, bo mam nieograniczony dostęp do leków
  5. 123she
    Ja jestem strasznie zła:( Obiecałam sobie, że to już ostatnia rzecz jaką spróbuje zanim się poddam czyli skonsultuje się jeszcze z jakimś lekarzem psychiatrą może jeszcze jakoś inne lekami mi pomogą, żeby się tak nie męczyć. No i jak na pierwszej wizycie miałam dobre wrażenie to już po drugiej nie chce więcej iść. Brałam dość długo zolpidem na spanie co wiem, że nie jest dobre ale myślę, że to mnie uratowało w tamtym momencie. Ten lekarz kazał mi nie brać tego leku to bez problemu odstawiłam no ale na drugiej wizycie stwierdził, że nie może mnie dalej prowadzić jak nie pójdę na terapie uzależnień. Ok rozumiem, że jak długo brałam zolpidem to może to być wskazane przejść taką terapie. Ale w takim momencie jak ja nie wiem czy zaraz się nie poddam i nie odejdę to nie jest mój najbardziej palący problem, nawet myślę, że mogłoby mi zaszkodzić teraz pójcie do obcej osoby i opowiadanie o trudnych rzeczach.
  6. 123she

    Samotność

    123she odpowiedział(a) na ixi temat w Depresja i CHAD

    Być może nie każdy marzy o spotkaniu właściwego mężczyzny, bo jednak myślę, że część woli kobiety;) Ale dziękuję, mam nadzieję, że tak będzie. Póki co to spotkałam chyba właściwego psychiatrę, tak wybrałam randomowo kogoś kto blisko mnie mieszka i bez polecenia od terapeutki, bez specjalnego traktowania mnie jak jajko, żeby ktoś świeżym okiem spojrzał na mnie no i bardzo ostro mnie potraktował, w sumie półtorej godziny tam siedziałam, ale mam wrażenie, że może mi coś pomóc. Bycie bluszcze to mi raczej nie grozi, bo mam naprawdę dużo przyjaciół i czasowo bym się nie wyrobiła, żeby na kimś się uwiesić. Może to prawda, że nie jestem jeszcze gotowa stworzyć związek ale smutno jakbym nigdy nie była.
  7. 123she

    Samotność

    123she odpowiedział(a) na ixi temat w Depresja i CHAD

    Drygan ale mi być może będzie ciężko w jakiś sposób do końca życia ale mimo to mogłabym być szczęśliwa. Przepraszam, że będąc piękną, młodą kobietą jestem nieszczęśliwa będąc sama. Ja myślę, że to całkiem zdrowe.
  8. 123she

    Samotność

    123she odpowiedział(a) na ixi temat w Depresja i CHAD

    Drygan nawet ciężko było mi coś odpisać, bo ta kwestia za dużo emocji we mnie wywołuje. Moja terapeutka zapytała mi się dziś czy w ogóle wyobrażam sobie życie jak byłabym sama i odpowiedziałam, że nie, nawet nie dopuszczam takiej myśli. Zrozumiałbyś to gdybyś mnie znał, jestem bardzo ekstrawertyczna osobą, mam wielu przyjaciół, bo lubię towarzystwo, potrzebuje drugiej osoby żeby się z czegoś cieszyć. Część moich przyjaciół ma już swoje rodziny i dzieci a ja zaczynam odczuwać samotność, dla mnie to jest nieszczęście, jeszcze po tym co przeżyłam to już kolejnego nieszczęścia niestety nie uniosę:/ Co do szukania drugiej połówki to ja jestem jak najbardziej na tak, połowa jak nie większość moich znajomych, która jest w związku to musiała się trochę wyśilić i poszukać sobie kogoś. Nie każdemu z nieba spada, trochę są też teraz takie czasy, że ciężko o trwały, dobry związek. Ja jakbym była w sytuacji przeciętnej osoby to jasne, że też bym spróbowała no ale nie jestem. Mnie to trochę przerasta na ten moment:(
  9. 123she

    Samotność

    123she odpowiedział(a) na ixi temat w Depresja i CHAD

    Też tak myślę. Tylko co zrobić, żeby zwiększyć swoje szanse na nie bycie samemu jak się np. miało bardzo trudne doświadczenia? Ja miałam nawet spróbować przez neta ale to mnie na razie przerasta;(
  10. 123she
    Dobre to instytucja jęczarni, bo myślę, że zawsze jest trochę człowiekowi lepiej jak się wyżali chociaż w eter... Mi przyszło do głowy, że spróbuje iść jeszcze się skonsultować z kimś, wygooglowałam najbliższego mnie psychiatrę (przyjmuje zaraz w budynku obok), więc to tak totalnie randomowo pójdę do kogoś, może ktoś spojrzy świeżym okiem totalnie z boku, nie znając mnie i komuś coś jeszcze przyjdzie do głowy co by mi mogło pomóc. hehe no teraz koleżanką się przeziębiła i nawet z takim zachrypniętym głosem daje radę powiedzieć swoje;)
  11. 123she
    Ja mam koleżankę w pracy narwaną, nie panującą nad tym co mówi i czasem się tak nakręci to rzuca bluzgami dobre 10-15 min a jeszcze ma do tego donośny głos;) I szczerze to ja ją lubię, bo wiem, że ma dobre serduszko i jest bardzo szczerą osobą, 99% czasu te jej akcje mnie zwyczajnie bawią. No ale jak ktoś jej dobrze nie zna to ludzie się obrażają.
  12. 123she
    Nie wiem czemu jest mi tak źle:( ja już tak siedem lat się męczę i nie pojmuje tego, że zrobiłam wszystko co mogłam a chęci do życia mi nie wróciły. Jedyną rzecz która mnie teraz trzyma przy życiu jest prozaiczna (kupiłam sobie w międzyczasie mieszkanie i trochę koszty wykończenia mnie przerosły w pewnym momencie, dlatego jeszcze mam trochę do zapłacenia wykonawcy oraz muszę oddać kasę, którą pożyczyłam od cioci, przyjaciółki i terapeutki!). Gdyby nie to pewnie dawno bym już odeszła:/
  13. 123she
    Cieszę się, że u Ciebie jednak poszła terapia do przodu i przyniosła efekty (tak się domyślam skoro zaczęłaś rozmawiać ze swoją terapeutką o jej zakończeniu:) Ja generalnie bardzo zmęczona już jestem, jeszcze jak przykro mi się zrobiło to już mi ostatnie chyba siły odeszły jakie miałam.
  14. 123she
    Ja się wkurzyłam mocno po terapii:( zapytałam się tak orientacyjnie terapeutki czy może tak być, że tak długo czuje smutek w sensie czy to normalne w takiej terapii. A terapeutka mi tak dziwie odpowiedziała, że m.in. nie wie co więcej może mi zaproponować. Strasznie mi się smutno zrobiło, bo poczułam się, że mój przypadek jest beznadziejny i jakiś taki strach, że faktycznie może nie być mi lepiej. Ostatnio bardzo mi było ciężko ale po tym już tragicznie się podłamałam no i w efekcie wkurzyłam się i nie chce już więcej już iść na terapie...
  15. 123she
    Wg mnie to wszystko zależy jakie to są trudności psychiczne, czy ktoś coś z tym robi jak sobie ogólnie radzi. Mi się wczoraj wyświetlił filmik o parze autystycznej no i fajnie, widać, że są szczęśliwi. Ale czy ja bym chciała być z kimś kto jest mocno straumatyzowany to już nie wiem czy to aż taki dobry pomysł, z jednej strony fajnie, że ktoś by mnie zrozumiał ale na pewno byłoby ryzyko ciągnięcia się nawzajem w dół i powiększania przekonania, że świat jest straszny skoro i mnie i ta druga osobę spotkało coś strasznego .
  16. 123she
    Ja nie miałam wątpliwości co do kompetencji mężczyzn jako terapeutów ale u mnie to odpadało na starcie z racji natury moich problemów. Miałam duży strach przed mężczyznami, w pewnym momencie męski głos czy np. widok męskiej ręki powodowały u mnie flashbacki. Bałabym się też, że heteroseksualny mężczyzna mógłby odpłynąć w pewnym momencie w świat fantazji o nic z tej terapii by nie było. A po trzecie chyba wstydziłabym się pewnych rzeczy mówić mężczyźnie np. ostatnio na terapii przeżywałam to, że zobaczyłam swój cień i skapnęłam się, że ja mam naprawdę duży tyłek, jeszcze taki odstający…. przez to bardzo się rzuca w oczy:/
  17. 123she
    Ja się już tak długo męczę i nie rozumiem czemu trwa to tak długo:( Chyba wszystko zrobiłam co mogłam a i tak jest mi źle
  18. 123she
    A mnie to do końca nie dziwi, bo istotną kwestią jeśli chodzi problemy natury psychicznej jest kwestia cierpienia psychicznego. Ja np. super funkcjonuje, nie sądzę, żeby mnie kiedykolwiek ktoś do szpitala psychiatrycznego skierowała a jednocześnie odczuwam ogromne cierpienie jak za tysiąc żyć, jest to nieznośne dla życia, próbuje sobie pomóc na wszystkie sposoby ale i tak jest źle i nie wiem czy dużo dłużej tak dam rade
  19. 123she

    Ataki "cringe'u"

    123she odpowiedział(a) na Wrwsw temat w Nerwica natręctw

    ja miałam tak kiedyś, że mi się cos śmiesznego co odwaliłam przypominało i wtedy myślałam sobie o matko ale człowiek był głupi ale dobrze, że teraz już jestem starsza i mądrzejsza a potem się z reguły kapowałam, że to było raptem np. miesiąc temu;)
  20. 123she

    Metabolizm?

    123she odpowiedział(a) na Wrwsw temat w Leki

    No i to się bardzo dobre podejście wydaje, leczenie najważniejsze. Życzę Ci powodzenia na nowym leczeniu, żeby szło już tylko w dobrą stronę:)
  21. 123she
    A o chorobie dowiedzieliście się dopiero będąc już małżeństwem?
  22. 123she
    no i faktycznie choroba nie wróciła?
  23. 123she
    To jak się poznaliście jak możesz opowiedzieć?
  24. 123she
    W sensie co masz na myśli?
  25. 123she
    A ciekawa jestem czy ktoś z Was w ogóle szukał bądź szuka swojej drugiej połówki?
×