lorana

Samochód

Jurecki,brałam Klozapol w małej dawce na depresję lekooporną z lękami i musiałam mieć co tydzień pobierana wtedy krew. Po jakimś czasie, jak byłam w psychiatryku to wyniki wyszły żle i odstawiono go. Ciężko powiedzieć, czy cos on mi dawał, bo byłam wtedy w ciężkim stanie i miałam robione EW.

Nie mam. Lubisz jajecznicę?

śniadanie

Miałam 16 zabiegów na depresję. Gdzieś w połowie wykonywania ich zaczęło się poprawiać. Trzy dni po zakończeniu serii wszystko wróciło do stanu poprzedniego. Finalnie żadnej poprawy, plus mam trwałe zaburzenia pamięci. EW mają tak wysoką "skuteczność", bo badania są robione zaraz po ich skończeniu, a potem zaburzenia momentalnie wracają. Widziałam w szpitalu, jak pacjenci po EW szybko wracali na oddział, bo znowu było źle.

Nie daję już rady. Zazwyczaj spię przez 2 noce po 1 h, a trzeciej już padam i śpię normalnie. Żadne leki nie pomagają. Wczoraj zasnęłam o 4:30. Przez ostatnie miesiące brałam: mirtę, Ketrel, Tisercin, Feniactil. Zetki ani benzo nie uśpiły mnie ani razu. Kiedyś brałam też Chlorprothixen i mianse i było to samo. Mieliście podobny problem?

Jeszcze jest pytanie, na ile czasu pomogło. Bo ketamina( o ile zadziała), to trzyma ok tydzień i trzeba powtarzać wlewy.

Nie spotkałam się jeszcze z tym, żeby TMS komuś pomógł. Są tylko reklamy gabinetów je wykonujących.

Wczoraj w nocy spałam 1 h.Dziś już pewnie nie zasnę wcale. 100 mg ketrelu mirtazapine zarzucone.

Mam lekooporne zaburzenia depresyjno-lekowe i OCD. Leczę się 15 lat, od 6 jest tragicznie. Mam za sobą nieudane: - serię elektrowstrząsów -serię TMS -ketamine -ponad 30 leków psychiatrycznych - oddziały dzienne -odd. zamknięte, kilkanaście razy - różne psychoterapie, obecnie też w niej jestem Głównie leżę w domu przez ostatnie lata, ale staram się , jak mogę, sprzątać, wyjść czasem na rower, na spacer, do sklepu. Nic nie sprawia mi przyjemności. Żadna czynność. Ciągle jest tylko dół.

Brałam przez dłuższy czas Anafranil 112,5 mg. Była to maksymalna tolerowana przeze mnie dawka. Oprócz koszmarnych zaparć zero działania na depresję, lęki i ocd.

Mało dziś nie oszalałam z lęku. Trzęsło mną , wymiotowałam. Deprecha totalna. Wzięłam Lorafen i jest lepiej. Dla mnie każdy dzień jest taka męczarnią, byle wytrwać do wieczora i przeżyć. Mam już prawie cały pokój wyremontowany, nowe meble , łóżko. Takie, jakie chciałam. Tylko, że nie mam żadnej radości z tego. Jest mi to obojętne, a ja rozpadam się na kawałki. Kilkanaście razy w psychiatrykach i EW nie pomogły, to nie ma dla mnie żadnej nadziei. Zazdroszczę Wam, że cieszycie się z czegokolwiek. Tak trzymać

Mam lekooporne zaburzenia depresyjno-lękowe,ocd, nie pracowałam nigdy.Mam natręctwa, lęk przed wychodzeniem z domu. Choroba mi to uniemożliwia. Praca, choćby dorywcza jest moim marzeniem. Leczę się od 13 r.ż..Kilkanaście razy po wiele miesięcy byłam w psychiatrykach, na oddziałach dziennych.Jestem w terapii. Skończyłam licencjat z 3 letnim opóźnieniem. Choruję 15 lat. Miałam serię elektrowstrząsów, które mi nie pomogły,tylko poważnie zniszczyły pamięć. Po nich nie pamiętam wielu rzeczy z przeszłości, nie potrafię się uczyć, nie umiem w domu włączyć piekarnika czy pralki bez pomocy czy bez kartki, często nie zapamiętuję całych dni, oglądanego filmu, nic. Od 6 lat jestem w domu, mam natręctwa, mysli s, lęk przed wychodzeniem z domu. Nic nie sprawia mi przyjemności, ciągle smutek, ból i cierpienie całymi dniami. Bywały tygodnie, że całymi dniami tylko brudna patrzyłam się w ścian Będęć się o rentę. Wcześniej cały czas myślałam, że wyjdę z tego i sobie poradzę. Bo skoro skończyłam studia juz chorując to dam radę, ale były EW i tylko dół.

TMS miałam całą serię-zero skutków ubocznych i zero poprawy w depresji lekoopornej. Zabiegi robiłam prywatnie. Moim zdaniem to już jest zwykłe wyciąganie pieniędzy z ludzi.

Mam długotrwałe problemy z pamięcią po EW. Praktycznie każdy ma, tylko o tym się nie mówi. Widziałam to w szpitalach. EW w rzeczywistości, jeśli chodzi o trwałość efektu, są mniej efektywne niż leki przeciwdepresyjne/psychotropowe. Widziałam mnóstwo ludzi w szpitalach, u których po 1, 2 tyg po EW występował nawrót i znów szpital. Te zabiegi nie działają wcale, albo na moment. Jeśli badania są robione zaraz po zabiegach, to jest duży odsetek "popraw". U mnie "poprawa" pojawiła się w połowie zabiegów, a skończyła 3 DNI PO. Problemy z pamięcią mam duże, i pewnie będę mieć do końca życia, tak jak moja bliska osoba, która przeszła EW. Dalej jestem w ciężkiej depresji.

Feniactil jest w sprzedaży , działa uspokajająco, ale większość ludzi potrafi konkretnie zamulić.

Mam zmieniane wszystkie meble w pokoju, bo stare już się rozpadają. Zero radości z tego, nawet na ten pier..lony lęk uogólniony nie pomógł Lorafen. Dopiero dołożenie do niego Feniactilu mnie trochę uspokoiło.

Próbowałam wielu takich połączeń, każdy stabilizator zawsze mnie stabilizował, ale zawsze w głębokim dole. Neuroleptyki w małych dawkach raczej nic mi nie robiły.

Po 10 mg zolpidemu widziałam karuzelę kolorowych świateł zwisających z żyrandolu. Budziłam rodzinę,żeby zobaczyli, jak te światła się kręcą.Trwało to z pół nocy. Możliwe, że widziałam coś więcej, ale już nie pamiętam.

Tak, chociaż dziś jestem zadowolona pod tym względem, bo spałam całe 6 h

Brałam zolpidem przy masakrycznej bezsenności, zdarzało mi się po 40 h niespania. Zażyłam Nasen 2 razy: - raz pół tabletki, byłam pobudzona, nie mogłam wcale spać - kolejny raz całą tabletkę i wcale nie spałam, przez pół nocy miałam omamy wzrokowe. Wywołał je zolpidem, nigdy nie zdarzyło mi się coś takiego przez 15 lat leczenia, po żadnym leku ani samo z siebie.

Nie mam żadnych zmian, tydzień temu z powodu bol ów głowy miałam rezonans mózgu. Moja babcia tez miała depresję lekooporną i nieudane EW. Latami była w złym stanie, choć miała jakieś remisje. Ostatni, kilkuletni, makabryczny epizod depresji u niej przerwała śmierć, dostała udaru i zawału.

Tak, brałam Brintellix, z tym, że mam jeszcze ocd.

Kilkanaście wypisów ze szpitali, z opiniami psychologów, lekarzy.