Aurora002

A kto tu jest od administrowania i banowania?

Ja mam lękową, u mnie to objaw typowo lękowy.

No nie mówcie wszyscy że już spać idziecie! ;-) Ehhh, ja się jeszcze dałam wyciągnąć na wieczorny spacer i zgubiłam 10 zł. A wcześniej deska do krojenia przełamała mi się w pół. No i niech mi ktoś powie, że to nie jest jakieś zrządzenie losu! Ale głupi dzień! Na poprawę humoru puściłam sobie "Dziennik Bridget Jones" i zjadłam lody, po których zaczął mnie bolec brzuch.

Nie mam pojęcia, co to jest paszmina xD A jestem kobietą... :) Dziewczyny, ale tymi tortami to się chyba podzielicie, co? ;-)

Ahoj :) Właśnie wróciłam i cieszę się, że przeżyłam dzisiejszy dzień. Jakiś koszmar. Niemal potrącił mnie tramwaj (zdążyłam odskoczyć), okazało się że nie mam karty płatniczej (zostawiłam w sklepie w poniedziałek) i do tego nie mogę ruszać prawą ręką bo nadwyrężyłam bark... co za pech! Naprawdę spodziewałam się najgorszego, ale mogę być z siebie dumna - jeszcze 3 miesiące temu prawdopodobnie bym się rozryczała, jakoś w momencie, kiedy odkryłabym brak karty i wróciła do domu pod kołdrę. Musiałam się podzielić tymi przeżyciami. mirunia, apaszka jest prześliczna, kocham chustki i jak później jest już jesień, bo wtedy można je nosić ^^ Chociaż to lato teraz takie jesienne momentami

RoyalBlue, myślę że najlepiej będzie, jeśli umówisz się do lekarza psychiatry. On Tobie da skierowanie do psychologa, u którego możesz zacząć psychoterapię.

cyklopka, cześć :) kosmostrada, bo ja jeszcze spać nie idę. spałam po południu, pewnie nie zasnę do 2 albo 3, więc co tam. Sprzątam, smażę naleśniki i będę rysować :)

kosmostrada, high, Chcę potem fotki zobaczyć, po malowaniu :) Tak ładnie nazywacie te kolory, że sobie wyobrażam fajne rzeczy ^^ Oj chyba sobie też zrobię naleśniki, mam smaka, ale niestety brakuje mi jagód No cóż, trudno, zje się z domowym dżemem od przyjaciółki :-)

Chłopaki, wiem że to jest spamowa wyspa (do spamu) ale możecie nurzać się w błocie w prywatnych wiadomościach? Albo założyć jakiś wątek "antypatie forumowe"? Mam lęki przed ludźmi którzy się kłócą

Cześć misie :) platek rozy, mogę mieć wolne w sierpniu, ale nie ma już wtedy miejsc w tanich pensjonatach górskich, więc chyba pojadę po sezonie, we wrześniu. Mam niestety śmieciówkę więc mogę sobie zrobić wolne kiedy chcę, ale wtedy nie zarabiam. Więc wolę jechać wtedy kiedy wszyscy moi podopieczni też są na wyjazdach.

Hej Fajnie że napisałaś i dobrze, że tu trafiłaś. Czasami zanim postawi się diagnozę nerwicy, faktycznie należy wykluczyć inne choroby. Bardzo szczegółowo opisałaś swoje dolegliwości i jeśli wszelkie badania obiektywnie wykazują, że jest wszystko w porządku, no to można przyjąć, że tak jest. Na forum nikt Ci nie odpowie na pytanie, czy to nerwica, ale jak najbardziej może tak być. Musiałabyś iść z tym do psychiatry. I taka podpowiedź - nerwica lękowa jest niesamowita w tym, co potrafi zrobić z organizmem więc jeśli się zastanawiasz, czy możliwe aby coś było spowodowane nerwicą to tak, jak najbardziej możliwe. Jak Ci się pogarsza od niektórych pokarmów, to też dlatego, że "nerwica" się tego nauczyła (bo o tym gdzieś przeczytałaś). A także dlatego, że się mocno na czymś koncentrujesz. Im bardziej się czegoś boisz, tym bardziej to się nasila - błędne koło. Duszności, trudności z oddychaniem, gula w gardle (globus) to jak najbardziej objawy nerwicowe.

kosmostrada, to jest jakiś wątek ze zdjęciami? gdzie jest?

Czy możesz zaakceptować fakt, że matka teraz (jak i wcześniej) zajmuje się swoim życiem i raczej nie będzie Cię wspierać? Bo jeśli i tak nie ma w niej woli zrozumienia, to pewnie tego nie zmieni. A może zmieni - nie wiadomo. W każdym razie lepiej będzie dla Ciebie, jeśli przestaniesz liczyć aż tak na jej pomoc. Cieszę się, że całe to obwinianie siebie masz już za sobą, bo to znaczy że zrobiłaś duży krok. Ale skoro masz wciąż jakieś zaburzenia, to najlepiej skup się na sobie. Bez niej. Pomyśl nad innymi rozwiązaniami, myślę że mogłabyś prosić o pomoc inne osoby. Czy masz jakiegoś przyjaciela? Czy Twój ojciec Cię wspiera? Jeśli potrzebujesz pomocy z umówieniem się do lekarza, mogę Ci pomóc, chociaż raczej z Tobą do lekarza nie pójdę, ale zadzwonienie gdzieś to nie problem :)

Ale się rozpisaliście. Nie ogarniam tematów :)

platek rozy, no nie wypalił urlop, nie wyjeżdżam na razie zresztą nie mam kasy dużo... może i dobrze, zaoszczędzę. A jaką książkę odebrałaś z biblioteki?

Co jest guzik prawdą?

Cześć wszystkim :) Jak dzień minął? Lusesita Dolores, czemu się musisz z nim męczyć? emilk, brawo! jesteś bohaterem! ^^

... albo lesbijka!

Nie wiesz tego, a zakładanie że każda matka kocha swoje dziecko, z samego faktu bycia matką, jest nadinterpretacją. Nie musi tak być. Zresztą nie ma to chyba znaczenia, znaczenie ma to, co zrobi z tym Promien teraz, ja przyznaję rację słowom bittersweet, najlepiej pogodzić się z tym, że matka jest skoncentrowana na sobie.

No właśnie high, Ty dzisiaj malujesz? Ja lecę do pracy... oby mnie wybudziła! Bo wciąż marzę o zaszyciu się pod kołdrą, razem z książką :) Trochę przyjemnej nuty na poranek:

platek rozy, dobry, będzie dobrze. Przetrwać ranek, też mam rankami gorszy nastrój, potem się poprawi Trzeba wstać, zjeść, ogarnąć się... uhhh ale mi się nie chce...

Promien, jak masz 22 lata to ok, myślałam po prostu że mieszkasz z mamą, wtedy byłby to trochę problem. Nie chce oceniać Twojej matki, ale opis jej zachowania budzi we mnie złość - myślę, że powinnaś skupić się na swojej terapii a ją zignorować. Jeśli trafisz na dobrego terapeutę możliwe, że ją kiedyś zrozumiesz. Wiesz, w jakiej rodzinie ona się wychowywała? Jacy byli jej rodzice? Czy ma jakieś rodzeństwo? Jak ono się zachowuje? Wiele można zrozumieć analizując cały system rodzinny, chociaż proste pytanie "dlaczego ona mnie nie kocha?" nieznośnie dręczy. Ważne jest to, jak Ty odbierasz jej brak zainteresowania. Raczej nie brzmisz tak, jakbyś siebie o to obwiniała, po prostu szukasz odpowiedzi. Jeśli tak, to jest to zdrowa reakcja. Natomiast jeżeli jako dziecko narzuciłaś sobie winę za to, że ona się Tobą nie interesuje (dzieci są egocentryczne, robią tak) to tu będzie pole do pracy. Chociaż Ty masz ojca, który pełnił rolę opiekuna i podejrzewam, że on potrafi okazać Ci miłość i wsparcie - to bardzo cenne.

Promien, w jakim jesteś wieku? Co z ojcem, nie było go nigdy? Jestem bardzo nieobiektywna w ocenianiu roli matek ale tak, moja matka mnie odrzuciła i mnie zaniedbywała i teraz to ja muszę się leczyć i budować na nowo swoje poczucie wartości. Twoja matka do tego ma skłonności do picia alkoholu więc sytuacja tez jest skomplikowana. Z jakiegoś powodu Cię nie wspiera, nie chce słyszeć o Twoich problemach, ignoruje je. Myślę, że terapia jest konieczna, dla Ciebie lub dla Was razem.

Też mam bezdech. Zacznij sie leczyć, bezdech nasila się w stanach lękowych, im bardziej będziesz się go bać, tym bardziej będzie Cię męczyć, to błędne koło.