alone05

przyjemny wieczór z "Harrym Potterem" - Voldemort chciał go zabić, ale do tej pory mu się to nie udało.

Dzisiaj przeszłam na dietę "mż" mniej żreć. Dzisiaj zjadłam na śniadanie połowę bułki grahamki z szynką, orzeszki ziemne, na obiad zjadłam zupę pomidorową, do picia kompot. Na podwieczorek zjadłam sernik, do picia kawa Cappuccino z mlekiem. Na kolację będę miała połowę bułki grahamki z serkiem Almette i herbatę.

Proponuję kupić książkę.

Jestem wdzięczna Bogu za to, że żyję, dzisiaj mija rocznica odkąd trafiłam do szpitala, mogłam umrzeć, dzięki Bogu nie umarłam.

Świat bez pieniędzy byłby o wiele lepszy niż z pieniędzmi, każdy dostawałby potrzebne towary za darmo, nie byłoby biedy, bezdomnych ani niesprawiedliwości.

rzadko zdarza mi się zapomnieć o lekach, jeśli raz zapomnę nie robi to wielkiej różnicy, czuję się tak samo jak na lekach.

Czekam na 4 maja, na wizytę u psychiatry.

Ja obecnie biorę Fluanxol - 7 mg i Olzapin - 20 mg (to jest dawka dzienna).

pierogi z soczewicą

śpiewanie piosenek znanych z telewizji

czytanie książek

o swoim codziennym życiu, o tym co robię każdego dnia

piszę na swoim blogu

stroik wielkanocny, figurka zając, zając w czekoladzie, baranek w czekoladzie, kawa Tchibo, kawa Mokate Cappuccino, czekolada do picia, herbata owocowa, jednego croissanta, jednego pączka, jednego donuta.

Na Wielkanoc, bo to dla mnie bardzo ważne święto, najważniejsze zaraz po Bożym Narodzeniu.

Obecnie czytam "McDusia" Małgorzaty Musierowicz i "Księżniczka" Andrzeja Pilipiuka.

jak jestem smutna to słucham tego:

placki z jagodami

oglądałam koncert w TV

spacer z matką

trzeba było nie żenić się i nie płodzić dzieci to by nie było problemu

Rano zadzwoniła do mnie psychiatra, pogadałam z nią o tym jak się czuję i jaki mam nastrój. Lekarz ustaliła ze mną jakie będę brać leki. Powiedziała, że może mnie skierować na Oddział Dzienny a ja powiedziałam, że się jeszcze zastanowię. Potem zadzwoniła do mnie terapeutka na telefon komórkowy, żeby mnie się spytać jak się czuję, ja powiedziałam że dobrze się czuję. Terapeutka dała mi zadanie zrobić rysunek statyczny, może to być człowiek, może to być jakieś zwierzę, aby było nieruchome, nie ruszało się. Powiedziała, że będzie do mnie jeszcze dzwonić w przyszłym tygodniu i mi powie czy otworzą warsztaty. Rano wysprzątałam, umyłam łazienkę i kibel a także zmyłam schody i przedpokój. Po obiedzie poszłam z mamą do biblioteki oddać książki, byłam w dwóch bibliotekach, tej dla dorosłych i tej dla młodzieży, wypożyczyłam jedną książkę: "McDusia" Małgorzaty Musierowicz.

Każdy z nas potrzebuje do życia drugiego człowieka. Może to być nasza miłość, nasz przyjaciel albo zupełnie ktoś obcy, kto jednak poda serdeczną dłoń. Nigdy nie odtrącaj od siebie innych ludzi, bo zawsze przyjdzie taki moment, że będziesz ich potrzebować. Ilona Gołębiewska