guernone

Na "szczęście" komputer służbowy to prawdziwy potwór: Celeron 1.0 GHz, 128 MB RAM, Windows 98. Przeglądanie internetów zajmuje całą wieczność

witajcie :) nuuuuuuuda w pracy, oby do piętnastej!

Asmo, chłopie, trzym się nie mogę Ci pomóc. ale wiem jedno paroksetyna to zło

Jestem 2 tyg. po dodaniu SSRI i Ataraxu. Jest u mnie lepiej, ale to pewnie również wynik pozytywnych zmian w moim życiu. Nie mniej jednak wskakuję od jutra na Escitalopram 10 mg. Zobaczymy, czy mi pomoże, czy wbije gwoździa do trumny (zwanej manią) podobnie jak paroksetyna.

[videoyoutube=iGzOfXITytg][/videoyoutube]

Czasami atmosfera w tym temacie jest.. specyficzna U mnie też wesołkowato, dopałka z SSRI uderzyła do głowy

Nie lepszym połączeniem jest zastosowanie dwóch stabilizatorów np. kwas walproinowy + lamotrygina (albo walproinian + kwetiapina) niż jeden stabilizator + LPD? Podpytuję intensywnie, bo za 2 tygodnie mam kontrolę i chciałbym wiedzieć jak najwięcej. Szczególnie w przypadku, gdy escitalopram się u mnie nie sprawdzi.

Po przeczytaniu moich postów kilka miesięcy wstecz i po analizie swojego zachowania mogę powiedzieć, że: - paroksetyna wpędziła mnie w niezłą manię (po 6 tyg. przyjmowania hipomania, po kolejnych dwóch mania), - po odstawieniu paroksetyny (w 10 tyg. przyjmowania) mania przybrała na sile - po ok. 2 tygodniach nastąpiła druga fala i dopiero zaczęła się jazda. Z Waszych opisów manii wynika, że u mnie było ostro. Dobrze, że nie wpakowałem się w kredyty (które planowałem) i nie zrobiłem nic głupszego niż to, co zrobiłem. Poza tym wystarczy zbadać długość moich postów w styczniu i w marcu

Nikt nie odpowiedział na mój post + czytając Wasze nasuwa się pytanie: Jakim lekiem opanować depresję, która jest następstwem manii wywołanej braniem LPD?

U mnie ostatnio dołek, dlatego dostałem 5 mg escitalopramu na dopałkę. Trochę się boję SSRI, zważając na podejrzenie ChADu (z diagnozą dr jeszcze się wstrzymuje) i pamiętając niezłą manię, w jaką mnie wpędziło 40 mg paro. Już mam serdecznie dość braku stabilności mojego samopoczucia ;/ A wracając do mojej diagnozy, jaka jeszcze inna choroba potraktowana SSRI może zaskutkować ostrą manią?

Coś mi zaczęło ostatnio bardzo rezać mózg, tzn. robić straszną sieczkę. Do godziny 14-16 jestem nie do życia, trudno mi zebrać myśli, normalnie rozmawiać, wykonywać proste czynności... Wcześniej były podobne motywy, ale teraz jest to dla mnie bardzo uciążliwe. Nawet znajomy dzisiaj mnie pytał, dlaczego mam taką dziwną minę Derealka się nasila, zjazd w dół, czy to któryś z leków?

Odstawienie SSRI + zjazd z manii + obecna sytuacja życiowa nasiliła bardzo mocno lęki. Mam często derealizację, a czasami wręcz napady paniki ;/ Jedyne czym mogę się w tej chwili ratować to kwetiapina.

Dlaczego i jakim prawem obrażasz autorkę tematu? Bo bzdury niesamowite opowiadasz i tyle...

Jako, że dodałem małą cegiełkę do tego tematu, to czuję się wywołany do tablicy, celem ustosunkowania się do Twoich słów. Otóż, po pierwsze - swoim postem nie miałem na celu negować ani podważać parszywego stanu jakim jest depresja autora tematu. Natomiast pozwoliłem sobie przedstawić mój punkt widzenia - czasami warto uderzyć pięścią w stół, powiedzieć sobie i przyznać, że własne stwierdzenia i przekonania nie mają sensu i zmienić je. Potrzeba dużo czasu i wysiłku, ale da się. Choćby te o domniemanym stosunku kobiet do majętności swoich przyszłych partnerów. Są absurdalne, bo sam znam wiele naprawdę cudownych kobiet, dla których nie ma znaczenia jakim samochodem jeździsz i w jakich restauracjach jadasz. Dlatego poradziłem autorowi szereg audiobooków, które doskonale przedstawiają i obalają każdą wymówkę, którą sami sobie stwarzamy na drodze do osiągnięcia celu. Po prostu uważam, że aby wyjść z depresji potrzeba dużych zmian, przede wszystkim w postrzeganiu siebie - a co za tym idzie świata. I chyba przysłowiowej Ameryki tu nie odkryłem. A jako, że w depresji nic nie idzie, to trzeba się bardzo zmuszać i trenować motywację i samodyscyplinę. A co do drugiej części Twojego posta i moich dokonań: będąc nikim, małym ludkiem DDA z małego miasta wyjechałem na studia i dzięki sukcesywnej pracy (mając wiadomo gdzie świadomość skąd pochodzę) osiągnąłem wiele sukcesów: zdobyłem tytuł mgr inż., otrzymywałem wieloletnio stypendium dla najlepszych studentów. Ostatecznie pokonała mnie choroba, ChAD. Także wiem co to znaczy leżeć i chcieć umrzeć, mieć dość tego świata. Dzisiaj się na nowo zbieram. "I've been to heaven, I've been to hell" Zapraszam do naszego Chadowego wątku, tam możesz poczytać, że inni mają w życiu O WIELE gorzej. Świadomość tego mi czasami bardzo pomaga, bo nie pozwala na użalanie się nad swoim losem. Morał z mojego długiego posta: zmienić swoje nastawienie => szczęście, sukces, osiąganie celów, praca, kasa Pozdrawiam

Kładąc się spać słucham muzyki, żeby umilić sobie wieczór. Nastrój mi się bardzo poprawia. Nie chcę zasnąć. Jest mi dobrze. Chcę dalej słuchać muzyki. Koi moją duszę. Na szczęście laptop niedługo straci siły witalne.. ot i błędne koło zostanie przerwane

geniusz Bacha: [videoyoutube=ATbMw6X3T40][/videoyoutube] [videoyoutube=PhRa3REdozw][/videoyoutube]

Hej, przykro mi, że Twój chłopak zerwał z Tobą. Natomiast może spójrz na to z drugiej strony - nie wyszło Wam, ale to nie koniec świata. Jesteś młodą, wartościową dziewczyną. To, że zostałaś tak potraktowana nie powinno wpłynąć na Twój wizerunek własny. Po prostu żyj dalej, imprezuj, ciesz się życiem, bądź szczęśliwa. Szybko znajdziesz wartościowego chłopaka, znając życie o wiele szybciej niż myślisz i o wiele lepszego niż miałaś dotychczas Więc po co się teraz zamartwiać? Zajmij się czymś, odzyskaj siły do życia. A przede wszystkim zapomnij o nim. Pozdrawiam i szczęścia życzę :)

Może po prostu warto popracować nad sobą? Zmienić siebie? Czytać Ci się szybko odechciewa, to polecam audiobooki o rozwoju osobistym. Jest ich pełno. Brian Tracy, Dale Carnegie, Nikodem Marszałek. Patrzysz z zazdrością na innych, ale większość z tych ludzi za darmo nic nie dostała. Tak samo Ty nic od życia nie dostaniesz, jeśli sam sobie nie weźmiesz. Sukcesy osobiste/zawodowe kosztują wiele pracy i samodyscypliny.

I'm feeling myself again I'm feeling better now... ~~ [videoyoutube=7LqzWEqNdns][/videoyoutube]

Brak pracy to również mój problem. Jest coraz lepiej i staram się nastawiać bardzo pozytywnie. Natomiast oszukać rzeczywistości nie można, za coś trzeba żyć i opłacać rachunki. Chcę tego czy nie chcę, smutna prawda o moich finansach dobija mnie co jakiś czas. Wieczorami mój stan jest bardzo dobry, natomiast w dzień różnie. To element do wypracowania, czy działanie leków? Zastanawiam się czy nie nabawiłem się klaustrofobii albo czy w zasadzie od zawsze jej nie miałem, a teraz się nasiliła. Wystarczy, że wyjdę na zewnątrz i momentalnie czuję się lepiej. Wewnątrz pomieszczeń potrafię być bardzo drażliwy, a np. w parku totalnie wyluzowany.

Ja nieco omyłkowo dostałem Convival Chrono 500 mg 1-0-1 zamiast Convulexu 300 mg 1-1-1. Ogólnie na Convulexie czułem się lepiej, natomiast jestem teraz u schyłku manii (ChAD) i mam również w menu neuroleptyk. Dlatego trudno jest mi ocenić i porównać działanie tych dwóch leków. Na pewno przy kolejnej wizycie u psychiatry poproszę o receptę powrotną na Convulex. Po prostu po zażyciu tabletki czułem jak zaczyna i przestaje działać, teraz nie mam takiej możliwości co jest oczywiste ze względu na przedłużone uwalnianie. Poza tym mogłem nieco przesuwać godzinę zażycia dawki tak, aby efektywnie wykorzystać skutek działania.

Depakiniarz, trzymaj się chłopie U mnie ostatnie dni o wiele lepsze samopoczucie. Staram się nie myśleć o chorobie i ukierunkować gonitwę myśli gdzie indziej albo ją spowalniać. Coraz lepiej potrafię zorganizować czas własny tak, aby ułatwić drogę do remisji. Agresja zmalała, na buzi mam od czasu do czasu uśmiech. Taki szczery, nie maniakalny Pozdrawiam

U mnie ostatnio trochę huśtawka nastrojów, co mnie zbytnio nie martwi. Natomiast najbardziej uciążliwe i wręcz nie do zniesienia jest dla mnie to otępienie, brak zdolności logicznego i kreatywnego myślenia. Deficyt uwagi. Co mogę na to poradzić? Więcej kwetiapiny? Mniej? Czekać jeszcze? Miałem mózg pracujący jak komputer... teraz mój komputer to co najwyżej PC klasy Pentium 133 MHz...

Hej, a w których dniach konkretnie są te drzwi otwarte? Napisz proszę, ułatwi to nam pomoc Tobie.

Weiss, może po prostu nastąpiła zmiana fazy z depresji na manię? U mnie po paro nastąpił taki efekt, zbieram się do dziś... Odstawiłem wtedy od razu paro i dostałem to, co mam w podpisie.