mark123

Sprawiłbym, aby można było zmienić nieograniczoną ilość rzeczy. No a następnie wprowadziłbym nowy porządek świata na swoich zasadach i rządziłbym całą ludzkością.

Ja nawet na pocałunki bym nie wyraził zgody. Ale jestem pogodzony z tym, że partnerki mieć nie będę.

Na to, co będzie "obiektem" preferencji seksualnych i tak raczej nie ma się wpływu. Myślę, że największym świrostwem preferencji seksualnych są dewiacje, w których podnieca robienie komuś krzywdy. Koprofilia do nich nie należy. -- 06 kwi 2015, 01:00:20 -- Ja jeszcze dość niedawno temu podejrzewałem, że mam OCD, bo psychicznie w ogóle nie odczuwam żadnych uczuć seksualnych oraz przebieg mojej dewiacji trochę OCD przypomina. Miewam myślenie magiczne oraz wykonuję kompulsje do jakichś kilkudziesięciu razy dziennie. Dopiero, gdy się bardziej "przyjrzałem" na czym polega OCD oraz swojej fizjologii seksualnej, kompulsjom, fantazjom masturbacyjnym, zrozumiałem, że to nie OCD, lecz prawdopodobnie dewiacja.

W Aslana i Narnię

Bo sens życia tkwi w bąbelkach i kofeinie, a nie w seksie.

Żeby dla pijaków nie istniały dni wolne od pracy.

Za to, że jego styl zachowania działa bardzo negatywnie na moje emocje.

Ja nie wiem, jak wygląda sprawa związków wśród członków mojej rodziny, bo rodziny prawie nie znam.

Istnieje też teoria mówiąca o możliwości przejmowania stanów emocjonalnych innych ludzi znajdujących się w zupełnie innym miejscu. Opiera się ona na fizyce kwantowej i mówi, że emocje są cząstkami energii i tak jak inne cząstki mogą wchodzić w stan splątania kwantowego.

Być może działa to jakoś tak, że niektórzy dziedziczą, a niektórzy nie.

Ja do wielu z moich problemów z psychiką jedyne wyjaśnienie, jakie umiem znaleźć, to odziedziczenie przez pamięć genetyczną złych doświadczeń.

Na razie podobno tylko u myszy udowodniono możliwość dziedziczenia traumy, ale są podejrzenia, że także u innych gatunków (w tym ludzi) jest to możliwe.

No czytałem kiedyś, że można dziedziczyć traumy. Tylko chyba problem jest w leczeniu takiej traumy, bo przyczyna tkwi u przodków.

No ale z drugiej strony starają się o prawną rejestrację swojej religii (w Austrii i w USA chyba to się udało, jeśli dobrze rozumiem).

Mnie zastanawia, czy można mieć dewiacje wywołującą fizjologiczne podniecenie seksualne, a jednocześnie być aseksualnym. Bo opinie są różne, niektórzy twierdzą, że może tak być, a niektórzy, że nie.

Ja chyba mam właśnie taką dewiację, ale na szczęście nie jest ona szkodliwa społecznie.

W sensie medycznym dewiacja jest wtedy, kiedy fetysz (jakikolwiek) jest jedyną rzeczą, która wywołuje podniecenie seksualne.

To akurat stereotyp, że ktokolwiek, kto ma dewiacje szkodliwą społecznie nie przyzna się do tego. W praktyce jest różnie, niektórzy chcą się leczyć, a niektórzy chcą realizować swoje dewiacje.

A co myślicie o Kościele Latającego Potwora Spaghetii ? http://pl.wikipedia.org/wiki/Lataj%C4%85cy_Potw%C3%B3r_Spaghetti Czy wyznawcy tej religii naprawdę w to wierzą, czy to religia stworzona dla jaj ?

Piję herbatę szarlotkowo-cynamonowo-waniliową.

Aseksualność podobno nie jest stanem patologicznym. -- 04 kwi 2015, 12:41:36 -- Taką samą hipotezę można by stworzyć o niektórych jednostkach homoseksualnych.

Podobno klasycznie sadysta dobiera się z masochistą. Są sadyści, których kręci np. tylko zadawanie cierpienia osobie, która tego nie chce, tacy powinni być pod kontrolą specjalisty, bo mają ryzyko popełniania przestępstw seksualnych.

Można powiedzieć, że w mediach i w dyskusjach jest teraz moda na seks. To nie żadna moda seks dobrze się sprzedaje, zawsze i wszędzie, przecież nawet na tym niby to psychologicznym forum chyba z połowa tematów dotyczy seksu. I to właśnie świadczy, że jest moda na seks. A na forum to i tak jest sporo spamu, trollingu; za mało dyscypliny dla użytkowników. -- 03 kwi 2015, 19:58:11 -- Ja na forum zauważyłem tylko kilka osób mających negatywne nastawienie do seksu. -- 03 kwi 2015, 20:07:18 -- Arasha mało pisze o seksie w porównaniu do niektórych użytkowników.

Można powiedzieć, że w mediach i w dyskusjach jest teraz moda na seks.

A chodzisz na terapię? Ja do 30 roku życia nie zdawałam sobie sprawy,że unikam kłótni, bo boję się konfliktów i awantur. Nie chodzę. Ja w realu ani razu z nikim się nie pokłóciłem. Unikam z powodu lęku przed agresją innych oraz z powodu tego, że silnie się wkurzam wewnętrznie i mógłbym wybuchnąć z siłą "superwulkanu". Za to w internecie kiedyś byłem bardzo kłótliwy i agresywny, teraz staram się z tym hamować.