mark123

Nie mogę iść prywatnie. No trudno, poczekam do przyszłego roku (bo z tego, co się na chwilę obecną zorientowałem, to nie ma nigdzie zapisów na ten rok). Pozostaje mi mieć nadzieje, że lekarz rodzinny dobrze zdiagnozował, co jest z moim żołądkiem i przepisane leki mi pomogą, bo jeśli nie i dolegliwości będą się dalej nasilać, to bardzo możliwe, że trafię do szpitala zanim doczekam się wizyty u gastrologa.

Mnie nikt do jedzenia nie zmuszał, a byłem niejadkiem skrajnie wybrednym w jedzeniu. Nie wiem, jak by było, gdyby zmuszano mnie do jedzenia wartościowych rzeczy, ale brak zmuszania na dobre mi nie wyszedł.

Dostałem leki, skoro to dopiero początki, to może choroba się nie rozwinie. A cole odstawiłem i w ogóle mocno ograniczyłem spożywanie płynów, wypijam tylko niecały litr płynów dziennie, bo mój żołądek ma bardzo duży problem z pozbywaniem się powietrza. Zobaczę jeszcze, co powie gastrolog, bo dostałem skierowanie, ale na wizytę to sobie raczej sporo poczekam.

Zapalenie błony śluzowej żołądka oraz początki choroby wrzodowej.

Że wiem już, co z moim żołądkiem (zakładając, że diagnoza lekarza jest trafna).

Dzisiejszy dzień może być początkiem katastrofalnego czasu w mojej rodzinie.

Że przez prawie 3 tygodnie ojciec będzie siedział w domu.

Ja jestem wolny od emocji typu miłość, przywiązanie i dobrze mi z tym. Ale recepty na pozbycie się tych emocji chyba nie ma, człowiek rodzi się albo ze zdolnością do odczuwania tych emocji i wtedy będzie je odczuwał albo bez i tylko wtedy będzie od nich wolny.

Bo to chyba wolny wybór jest, nie ma żadnego "należy". Wolny wybór, niech każdy robi jak uważa, ale pozostanę przy zdaniu, że nie powinno się stawiać zwierząt wyżej od ludzi.

Wkurza mnie ojciec, który teraz chce mnie pouczać, a wady, które mu się nie podobają kwitły we mnie od wczesnego dzieciństwa, a on miał to w dupie. Albo sobie nagle przypomniał, że mnie nie wychowywał i myśli, że teraz nadrobi to, albo to jego celowa zagrywka, olał mnie celowo w dzieciństwie, żeby teraz czerpać przyjemność z wnerwiania mnie. Jak mnie tak dalej będzie coraz bardziej wnerwiał, to w końcu złość we mnie urośnie do tego stopnia, że się pobijemy.

Są sytuacje, gdzie jęczenie, to jedyne co pozostaje np. w przypadku dolegliwości fizycznych i oczekiwania na termin badań i wyniki.

a niby czemu? Wolna wola.Człowiek ma na tyle rozumu, że zadba sam o siebie a zwierzęta giną z winy człowieka... Bywa, że człowiek nie poradzi sobie bez pomocy drugiego człowieka.

Nasilają się lęki, złość i anhedonia, atmosfera w domu się sypie, zdrowie fizyczne się sypie. "wielki sztorm na radarze"

Na koniec weekendu

Użeranie się z negatywnymi emocjami, które będzie wywoływał we mnie ojciec.

Gdy ktoś przejmuje się bardziej cierpieniem obcych zwierząt niż obcych ludzi. Bo jeśli ktoś ma zwierze domowe lub pracuje ze zwierzętami, to wiadomo, że te zwierzęta, z którymi ma częstą styczność mogą być dla niego ważniejsze niż obcy ludzie, to akurat rozumiem.

No dobra, jestem w stanie zrozumieć ludzi, którzy uważają, że cierpienie zwierzęcia jest w takim samym stopniu przejmujące, jak cierpienie człowieka. Ale, gdy ktoś stawia zwierzęta wyżej od ludzi, to już coś nie halo.

Nikt nie powinien się ślepo opierać na modelu rodzinnym, w jakim się wychowywał. Uważam, że każdy bez względu na to, z jakiej rodziny pochodzi, powinien mieć świadomość, że należy dążyć do tego, by mieć własne poglądy na temat tego, jak powinna wyglądać rodzina.

Na natychmiastową wizytę w szpitalu i operację żołądka.

Niestety bardzo trudnym jest nie powielać schematów zinternalizowanych przez rodzinę za młodu. Ja myślę, że niektórym trudno, niektórym nie. Np. ja mam inne poglądy wychowawcze, niż moi rodzice i gdybym kiedyś w przyszłości miał dzieci, to myślę, że łatwiej by mi było zastosować te własne.

Że nie mogę się napić

badanie brzucha ustalenie terminu na gastroskopię

A jednak dostałem skierowanie na gastroskopię. No trudno, najwyżej będą musieli mnie przywiązać do łóżka.

Na mnie negatywnie działają pozytywne posty innych, wkurzają lub dołują, w zależności od charakteru posta (czasem wręcz szlag mnie trafia, czuję agresję, jak czytam, jak innym proste rzeczy sprawiają radość, a mnie ostatnio już nic nie może sprawić radości), natomiast jak czytam jęczących, to jest mi trochę lepiej, że nie tylko ja nie mogę wyjść z negatywnego nastroju.

Że bardzo źle się czuję, a do lekarza dopiero jutro i że odwodnię się, jak dalej problem będzie postępować.