mark123

Ja oprócz sprawności manualnej, mam także siłę fizyczną poniżej wszelkich norm. I dodatkowo wstydzę się brudu, gdy otrzymam od kierownika zadanie związane z rozkręcaniem/skręcaniem komputera, wyjmowaniem/wkładaniem części i mi się ręce ubrudzą, to zaczynam mieć w głowie wyobrażenia, że inni widząc moje brudne ręce, bardzo źle o mnie myślą i mam ochotę "zapaść się pod ziemię" ze wstydu.

A ja nie odczuwam szacunku wobec żadnej starszej osoby.

Może zasugerowali się tym, że w Japonii była ogórkowa Pepsi i też postanowili wprowadzić coś z ogórkiem. taki

Ja nawet z odkręcaniem i przykręcaniem śrubek w komputerze mam trochę problem.

Jestem na stażu, który wymaga bardzo małych umiejętności informatycznych. A głąbem jestem i każdy, kto by mnie dobrze znał, potwierdziłby to. Chyba każdy, kto studiował informatykę, jest w niej lepszy ode mnie.

W wieku 11-12 lat marzyłem, by w przyszłości zostać naukowcem badającym zjawiska pogodowe; później, by być w przyszłości informatykiem, programistą; później zacząłem myśleć, że tylko praca naukowca badającego zjawiska pogodowe lub zjawiska w kosmosie lub zjawiska kwantowe byłaby dla mnie interesująca, ale wiedziałem, że nie mam szans na taką pracę; no a później to mi się coraz bardziej nic nie chciało, zaczęło też do mnie docierać, że tak naprawdę nie nadaję się do żadnej pracy. Obecnie jestem na stażu związanym z informatyką, nie jestem zadowolony. Raczej nie istnieje zawód, w którym pracując, byłbym zadowolony.

Popijam napój ogórkowo-miętowy i nudzę się.

Mózg mi się wczoraj wieczorem chciał chyba wyłączyć . Odczułem jakieś dziwne uczucie w głowie, jakby mi coś tam przestało działać i się na około niecałą sekundę bardzo dziwnie poczułem, no ale potem wróciło do normy.

W moim przypadku każdy, kto by mnie dobrze znał, nie powiedziałby na mój temat nic pozytywnego.

Ja, gdy muszę jakąś rzecz zrobić, to zazwyczaj nie szukam wymówek, tylko daną rzecz bardzo niechętnie robię, ale lenistwo jest u mnie tak silne, że gdy muszę na chwilę przerwać leniuchowanie nagle, bez wcześniejszego uprzedzenia, to czasem nawet zaczynam odczuwać wściekłość i mam ochotę "rozszarpać" osobę, która każe mi coś zrobić. Wściekłości nie odczuwam, gdy jestem wcześniej uprzedzony, że będę miał daną rzecz do zrobienia i kiedy będę miał ją zrobić. A jeśli chodzi o życie, to czuję, że na chwilę obecną jestem bardziej nastawiony na czekanie na śmierć niż na zrobienie czegoś z nim oraz mam też takie dziwaczne odczucie, że świat to miejsce nie dla mnie.

To ja chyba mam w sobie elementy zarówno osobowości zależnej, jak i niedojrzałej, bo z jednej strony często się czuję totalnie bezradny, a z drugiej strony od kilku lat odczuwam czasem ochotę, by "tupać nogami" o byle co.

Może nie znam siebie do końca, ale na pewno lepiej niż ktokolwiek inny.

Też bym wolał pracę bez kontaktu z ludźmi, nie obawiałbym się wtedy za bardzo ani krytyki, ani wyśmiania ani odrzucenia.

Też wolę rutynę, zmiany mogą ewentualnie być, ale takie, żebym wcześniej wiedział, jakie one będą i kiedy nastąpią.

Z: Bohdan Smoleń - Dorota Ma Kota słyszę: "A tam Bodzio w pościelisz w pizdo roto bo wcielisz" jest: "A tam Bodzio w pościeli Śpi z Dorotą bo chcieli"

Ja nie wiem, czy odziedziczyłem po rodzicach jakieś cechy, może trochę po matce, bo ojca to jestem w sumie przeciwieństwem. Jeśli odziedziczyłem po kimś cechy, które mam, to albo po pradziadkach albo po jeszcze dalszych przodkach.

Lista fobii

Albo, gdy dostanę jakieś "znaki", że nie będzie w moim życiu gorzej, jeśli udam się do specjalisty; albo gdy mój stan psychiczny będzie mi bardzo przeszkadzać.

Ja wyzwisk, wyśmiewania ze strony rówieśników nie miałem jakoś bardzo dużo. Ale w moim przypadku jakkolwiek by mnie wychowywano i jakkolwiek byłbym traktowany przez rówieśników to i tak jeśli miałbym wysoki poziom świadomości, to miałbym niską samoocenę. No chyba, żebym urodził się w całkiem innej rodzinie, bo miałbym wtedy inne geny, inny temperament i może jakoś trochę inną konstrukcję obszarów mózgu odpowiedzialnych za sferę psychiczną, osobowościową; byłbym wtedy innym i może wartościowym człowiekiem. -- 09 kwi 2014, 13:27 -- Ja im dłużej czytam posty carlosbueno, tym bardziej odnoszę wrażenie, że ma zaburzoną, zaniżoną samoocenę, a nie adekwatną do tego, jaki jest.

Kupno syropu o smaku ogórkowo-miętowym.

Kiepski dziś dzień; najpierw z błahego powodu mocno się zestresowałem, ręce mi latały, jakbym jakiejś padaczki dostał, miałem złe myśli, byłem mocno rozkojarzony i nawet nie każdemu odpowiadałem "dzień dobry", kto wchodził do pomieszczenia. Później podczas wykonywania pewnego prostego zadania jeszcze bardziej dotarło do mnie, jakim tępakiem jestem.

Od momentu, kiedy zacząłem trochę myśleć o leczeniu do teraz minęło około 1.5 roku, ale na rozpoczęcie zdecyduję się prawdopodobnie, gdy stwierdzę, że rozpoczęcie leczenia nie spowoduje pogorszenia mojego ogólnego życia.

Ja się z wiekiem staję coraz bardziej ruchliwy. Robię z wiekiem coraz różniejsze ruchy albo rękami, albo nogami, albo ciałem, albo robię różne miny; robię tak, gdy jestem na osobności; gdy jestem wśród ludzi, to się pilnuję. Na starość będę musiał poruszać całą materią we wszechświecie, bo mi wszystko inne przestanie wystarczać

Wkurza mnie, gdy w miejscu, w którym panuje wesoła atmosfera.