sleepwalker

W przedszkolu udawałam że śpiewam Zawsze zazdrościłam osobom które mają jakąś pasję, załóżmy grają na jakimś instrumencie. Wydawały się szczęśliwe. I też liczyłam na coś takiego.

Mnie tym bardziej to zastanawia jak patrzę na znajomych i ich związki gdzie ciągle muszą być z tą drugą osobą. Codziennie. A najlepiej to w ogóle cały czas bez przerwy. Ja np. lubię być sama i chyba muszę się stęsknić za ludźmi. Jakby... muszę ich dawkować?

Może jakbym, zaczęła od takich to potrafiłabym grać

franklin2, mi się wydaję że powinieneś działaś tak bardziej z nastawieniem na mięśnie i siłę. Jeśli mimo wszystko źle Ci z obecną wagą to możesz spróbować z dietą. Ale taką zdrową, żeby nie zaniedbać mięśni i nie być osłabionym.

Hmm u mnie nie ma aż takiego ułatwienia Tak czy siak, przy takiej skromnej publiczności byłoby widać Trochę szkoda, bo instrument miał być dla mnie jedną z "antydepresyjnych desek ratunku", a jest kolejną z frustracji.

Ja mam nawet przy jednej osobie. Np. nie potrafię się przemóc i zagrać na keyboardzie chociażby dla jednej osoby. Na wigilię mama nalegała. Ćwiczyłam przez długi czas, żeby tylko jakoś podołać zadaniu i zagrać przed rodziną. Ale nie czułam się wtedy dobrze.

Tak się nie da, tzn. może i by się dało ale jaki to ma sens?

Jednak jak się coś tak gubi to jest inaczej... I też wolałabym coś zniszczyć niż zgubić.

Jak mówią, że przytyłam, to rzeczywiście źle. Ale jak mówią że schudłam to taka cicha satysfakcja. Wiem, że lepiej wyglądam z tym +kg. Ale lepiej czuję się gdy jednak ważę trochę mniej.

Nowy rok to zawsze dobry termin do nowych postanowień Ja zamierzam schudnąć!

Saiga, ja się nie mogę pogodzić. Nawet na siłę, ale chcę poczuć taką rodzinną więź. Może to paranoja, ale mam starszych rodziców i boję się, że mogę ich niedługo stracić.

Wiem, że spalanie kalorii trzeba ustalać indywidualnie, ale jakby nie patrzeć to jest motywacja. Po prostu chce się "nabijać" ich jak najwięcej. No i zawsze to jakiś ruch.

Jeśli... ale się nie przemogę ala1983, widzę że nie masz problemów przed wszelkimi wystąpieniami w takim razie?

U mnie na medycznych to by nie przeszło... tzn. usprawiedliwili by mi nieobecność, ale musiałabym to "odrobić" czyli poświęcić wiele godzin na naukę i przeżyć dodatkowy stres związany z odpowiedzią ustną przed profesorem. Więc wolę się przemóc i iść na zajęcia, a znajomym powiedzieć coś w stylu, że nie mogłam spać w nocy i dlatego taka jestem.

coś się kończy, coś się zaczyna - nowy rok

Nie wiem dlaczego tak jest, bo uchodzę za towarzyską osobę, często to ja organizuję jakieś wyjścia - do klubu, pubu, kina... Spotkania z ludźmi ze studiów czy jeszcze z paczką z gimnazjum. Ale zawsze kłębi mi się w głowie taka myśl, że najlepiej czuję się w swoim pokoju. Sama. I nie wyobrażam sobie dzielić z kimś przestrzeni 24 godziny na dobę. Zawszę czuję się jakby... obserwowana i oceniana? Z tego też powodu wolę bywać u innych w gościach niż zapraszać do siebie. Wybitnie się "nerwicuję", gdy ktoś u mnie jest, a wolałabym już tej osoby się pozbyć i być sama.

Ja ostatnio często zastanawiam się, najczęściej w nocy albo nad ranem, czy porażenie prądem by bolało? Albo inne podobne scenariusze, mimo że wiem, że jeszcze masa wspomnień mnie czeka, że jeszcze chcę żyć, że nawet nie potrafiłabym sobie zrobić krzywdy... Ale te myśli są i nie mogę ich wywalić z głowy. Mam je nawet gdy budzę się rano, a obok mnie leży mój chłopak i mnie przytula.

Też to wiem, ale jakoś tak pomaganie w kuchni na święta sprawia mi radość. A niewiele rzeczy ostatnio ma taką moc. Wręcz sama się dopominałam o pomaganie przy gotowaniu...

Też mam jakieś ćwiczenia z gazet na DVD i czasami się zmotywuję, żeby poćwiczyć. Chciałabym mieć rowerek stacjonarny i właśnie myślę, żeby tego co dostałam na wigilię nie wydawać tylko przyoszczędzić i za jakiś czas kupić taki rowerek z licznikiem spalonych kcal.

Snejana, pomyśl, że to, że za duża ta sukienka, to chyba dobra wiadomość? :) Na pewno da się ją przerobić... Ale rozumiem o co Ci chodzi, bo jakiś czas temu usłyszałam od paru osób, że przytyłam i wyglądam lepiej. Oczywiście, mimo że w ich mniemaniu to był komplement, to mi się w głowie zrodziła myśl, że muszę schudnąć.

sąsiad - pretensje

Najwyżej po świętach będziemy cierpieć za wszelkie grzechy

Ja wolę mieszkać sama. Ale wiem, że i tak w końcu będę musiała mieszkać z KIMŚ. Kiedyś trzeba...

I jak wasza wigilia...?

Załatwiłam sobie karnet na fitness, zamierzam nie wchodzić na wagę dopóki go nie wykorzystam