Widmo

...i teraz wykaż się doświadczeniem i sztuką profesjonalnego chadowca. Pielęgnuj jak najdłużej ten stan, ale nie odleć. Wydaje się to proste, ale wtajemniczeni wiedzą że to sztuka najwyższych lotów... Lecz nagroda jaką jest kontrolowana hipo po okresie poważnej depresji jest wspaniała i warta wysiłku. Trzymaj się i lataj nie za wysoko jaki fajny ten post, serio. czuję się podjarana na maksa A ja mam wprost przeciwne zdanie. "Pielęgnuj jak najdłużej ten stan, ale nie odleć." To se ne da :) To jak: jedz kebaba na miescie i sie nie uswin Nawet jak nie odlecisz i nie narobisz glupot to czym dluzej trwa stan podwyzszonego nastroju tym wieksza szansa na brutalna depresje. Postaraj sie wyciszyc. Nie mowie aby wyciac sie kompletnie z aktywnosci ale postaraj sie nie naciagac tej hipomaniakalnej gumy, ktora predzej czy pozniej peknie. Wiele razy bylo juz o tym pisane tutaj wiec nie bede sie powtarzal. Warto zawsze pamietac chad to dwa nierozdzielne bieguny Nie ma hipomanii w oderwaniu od depresji. Nie wiem dlaczego jak ktos tutaj ma gorke to wiekszosc cieszy sie i gratuluje :/

S jak... To dobry przyklad, ktory pokazuje, ze nalezy uwaznie oceniac co moze byc zwiazane z chad a co wynika z innych czynnikow. A to jak odbieramy i oceniamy objawy chad ma przeciez wplyw na ogolna ocene naszego samopoczucia.

Odwiedzam. Bylem poza domem a i dyskusja na temat CBT sie wypelnila - argumenty padly z obydwu stron. Troche ostatnio doczytalem na temat CBT ale nie bede na sile wciskal swoich racji a szczegolnie polemizowal z ironicznymi wstawkami w niektorych wpisach. U mnie po jako takim czerwcu ok. A i przewaznie nie pisze tutaj o moim samopoczuciu na przestrzeni kilku dni chyba, ze powiazane jest to z rozwazaniami dot. ogolnych aspektow chad.

dariusz1990, Zwroc uwage czy tiki wystepuja caly czas czy tylko w okreslonych sytuacjach. Czy byly okresy bez tikow i jak sie wtedy czules. Jesli w okreslonych sytuacjach to w jakich? Ja od kiedy bylem nastolatkiem juz trzeslem noga. Nie przez caly dzien ale wlasnie w sytuacjach podenerwowania, stresowych, napiecia. Kiedy czuje sie dobrze nie trzese albo nie mysle o tym. W obnizonym nastroju a do tego np. przy stresujacej zadaniu do wykonania noga mi wyraznie czesciej lata. W gorszych okresach tez zaczyna mi latac powieka. Ogolnie wtedy caly organizm reaguje-uciski w gardle, w dolku/zoladku, sztywnosc calego ciala itp. Mysle, ze zwrocenie uwagi w jakich okolicznosciach jak organizm reaguje bedzie pomocne w postawieniu diagnozy i znalezieniu metody leczenia.

Ze nie leczy to wiadomo. Jesli chodzi o zapobieganie nawrotom to doniesienia naukowe sa ZA jak i wyraznie w opozycji. Zamierzam sledzic w ktora strone bedzie to szlo. Warto dodadac, ze CBT w depresji (ChAJ) ma ugruntowana pozycje. I o to wlasnie chodzi. O zwykla poprawe jakosci zycia i funkcjonowania. A to ma wplyw na przebieg choroby. Nie mozna tego nazwal leczeniem chad. Jest to raczej cos takiego, piszac obrazowo, jak dobra dieta, odpowiednia dawka ruchu itp. w cukrzycy. Wiele osob tutaj jest rozczarownych dzialaniem lekow a z ich jednoznacznych sadow wynika nawet, jakby leki przynosily wiecej strat niz korzysci. -- 23 cze 2014, 12:12 -- "(...)Efekt psychoterapii jest w zasadzie niewymierny(...)" Aczkolwiek wplyw psychoterapii na mozg jest obserwowany w badaniach obrazowania mozgu. Co do reszty duzo racji. Przez wiekszosc zycia bylem nastawiony negatywnie do psychologii jako nauki. Jedyne co mnie do niej przekonuje to wlasnie wyniki badan neuroobrazowania. -- 23 cze 2014, 12:19 -- http://www.psychiatria.pl/artykul/neurobiologiczne-aspekty-psychoterapii/5394.html Polecam calosc ale w kontekscie minionych rozmow ten fragment zwrocil rowniez moja uwage: "Neuroscience wiąże się też z etycznym problemem koncepcji chorób psychicznych. Psychiatrzy zorientowani biologicznie, często argumentują, że dla pacjenta de-stygmatyzujące jest, jeśli otrzymuje informację, że jego choroba wiąże się głównie z błędną transmisją i metabolizmem w mózgu. Innymi słowy, to mózg jest chory, a nie on/ona. Zwracanie się w kierunku bezosobowych mózgowych mechanizmów, może zdjąć z pacjenta i jego bliskich ciężar poczucia winy lub odpowiedzialności za chorobę. Z kolei psychoterapia odwołuje się do chęci zmiany, odpowiedzialności za samych siebie, poszukiwania znaczenia oraz własnej tożsamości, nawet w chorobie. W przeciwieństwie do tego, biologiczny model redukcjonistyczny może doprowadzić do samo alienacji - zaczynamy postrzegać siebie nie jako osobę posiadającą pragnienia, motywy i rozum, lecz jako agentów genów, hormonów i neuronów. W konsekwencji nasze problemy i troski nie są już dłużej postrzegane jako zadania egzystencjalne, którym można sprostać, lecz jako rezultaty złego funkcjonowania mózgu. Jednakże jako terapeuci nadal rozmawiamy ze swoimi pacjentami, a nie z ich synapsami."

Widzialem kiedys inny artykul w ktorym dyskutowane byly trzy rodzaje/uklady tresci podrecznikow. Jeden z nich przynosil szkody i bylo napisane dlaczego - wlasnie przez dobor tresci/formy. (Sam zawsze bylem zle nastawiony do poradnikow psychologicznych) "Moje i Twoje" :) artykuly pokazuja, ze temat jest goracy - ogolna liczba cytowan prac w tym temacie gwaltownie rosnie na przestrzeni lat. Daty ukazania sie artykulu swiadczyc moze (ale nie musi) o postepie wiedzy. Masz racje, ze podwojna slepa proba jest bardziej wartosciowa ale z drugiej strony w tym najnowszym artykule sa np. zarzuty o dobor pacjentow (bedacych w fazie maniakalnej lub nie bioracych lekow) do testu. "In contrast with our results, Scott et al., in 2006 [37], (...) However, their sample comprised a combination of acute patients and patients in remission; moreover, some of them were not under pharmacological treatment. It is our view that patients should not be in the manic or hypomanic phase at the time psychotherapy is applied" Przegladajac bazy danych znalazlem na prawde sporo najnowszych artykulow, ktorych wyniki wskazuja na dobry wplyw CBT na chad. Po wpisaniu hasel: "Cognitive Behavioral Therapy" "Bipolar Disorder" w google pojawia jakis milion wynikow. Wsrod art naukowych ponad 200. To zbyt duzo aby przejsc obojetnie tym bardziej, ze trafiajac chybil trafil na rekordy latwiej znalesc dane na pozytywny wplyw niz na brak wplywu. Ja juz koncze w tym temacie poniewaz znajac forumowe zycie na roznych forach, po takiej dyskusji zostaje masa tekstu, ktorej nikomu nie chce sie czytac.

No widzisz Marwil. Praca jest z 2009 roku i jest tam metaanaliza 4 prac z lat: 2003, dwoch z 2006, 2008. W pracy z 2014 roku, ktorej cytuje abstrakt jest wlasnie polemika z niektorymi tymi pracami: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23276524 (niestety chyba nie ma do tego otwartego dostepu) "In contrast with our results, Scott et al., in 2006 [37], found no differences in patients with a refractory bipolar disorder, who were treated with psychotherapy. However, their sample comprised a combination of acute patients and patients in remission; moreover, some of them were not under pharmacological treatment. It is our view that patients should not be in the manic or hypomanic phase at the time psychotherapy is applied, because this therapy might be ineffective in that situation; furthermore, the pharmacological treatment should be prescribed according to clinical guidelines by psychiatrists with expertise in the management of these difficult-to-treat patients. Lam et al., 2005 [29], found that cognitive therapy had no significant effect in reducing relapse over an 18-month study period and that additional booster sessions were necessary. Our psychological intervention program included psychoeducation, anxiety-control techniques, cognitive restructuring, activities planning, a social skill program, a problem-solving program and a self-esteem improvement program. In turn, Meyer and Hautzinger, in 2012 [33], did not find any differences in relapse rates over a 24-month study between cognitive-behavior therapy (CBT) and supportive therapy (ST) of equal intensity and frequency, suggesting that certain shared characteristics (e.g. information, systematic mood monitoring) might explain the effects of psychosocial treatment for bipolar disorder. Changes over time were observed in some variables, they were not differentially associated with CBT or ST. Their results also suggest that a higher number of prior episodes, a lower number of therapy sessions and a diagnosis of bipolar II disorder are associated with a shorter time before relapse."

Duzym plusem posiadania bystrego i czepialskiego (w dobrym kontekscie) oponenta (dzieki marwil) jest wywarcie presji na koniecznosc udowodnienie gloszonych pogladow. Przejrzalem troche literatury i bardzo cytowana jest (277 razy) nastepujaca praca: A randomized controlled study of cognitive therapy for relapse prevention for bipolar affective disorder - Outcome of the first year Lam, DH; Watkins, ER; Hayward, P; et al. ARCHIVES OF GENERAL PSYCHIATRY 60, 145-152 (2003) "Results: During the 12-month period, the CT group had significantly fewer bipolar episodes, days in a bipolar episode, and number of admissions for this type of episode. The CT group also had significantly higher social functioning. During these 12 months, the CT group showed less mood symptoms on the monthly mood questionnaires. Furthermore, there was significantly less fluctuation in manic symptoms in the CT group. The CT group also coped better with manic prodromes at 12 months. Conclusion: Our findings support the conclusion that CT specifically designed for relapse prevention in bipolar affective disorder is a useful tool in conjunction with mood stabilizers." W jednej z najswiezszych prac jakie znalazlem: Psychoeducation and cognitive-behavioral therapy for patients with refractory bipolar disorder: A 5-year controlled clinical trial Gonzalez Isasi, A.; Echeburua, E.; Liminana, J. M.; et al. EUROPEAN PSYCHIATRY 29, 134-141 (2014) w abstrakcie czytamy: "Objective The aim of this research, which represents an additional and longer follow-up to a previous trial, was to evaluate a 5-year follow-up study of a combined treatment (pharmacological + psychoeducational and cognitive-behavioral therapy) as compared with a standard pharmacological treatment in patients with refractory bipolar disorder. Method Forty patients were randomly assigned to either an Experimental group–under combined treatment — or a Control group — under pharmacological treatment. Data were analyzed by analysis of variance (ANOVA), with repeated measures at different evaluation time points. Results Between-group differences were significant at all evaluation time points after treatment. Experimental group had less hospitalization events than Control group in the 12-month evaluation (P = 0.015). The Experimental group showed lower depression and anxiety in the 6-month (P = 0.006; P = 0.019), 12-month (P = 0.001; P < 0.001) and 5-year (P < 0.001, P < 0.001) evaluation time points. Significant differences emerged in mania and misadjustment already in the post-treatment evaluation (P = 0.009; P < 0.001) and were sustained throughout the study (6-month: P = 0.006, P < 0.001; 12-month: P < 0.001, P < 0.001; 5-year: P = 0.004, P < 0.001). After 5-year follow-up, 88.9% of patients in the Control group and 20% of patients in the Experimental group showed persistent affective symptoms and/or difficulties in social-occupational functioning. Conclusions A combined therapy is long-term effective for patients with refractory bipolar disorder. Suggestions for future research are commented."

Zabawne jest tez to, ze Pani ktora cytujesz napisala ksiazke http://www.empik.com/die-mauer-ueberwinden-brakemeier-eva-lotta-buchholz-angela,p1072981242,ksiazka-p Nie znam niemieckiego ale opis tej ksiazki za Google Tlumacz jest taki: "Ludzie, którzy cierpią na przewlekłą depresję, często czują się jak zamknięty żywcem za ścianą. Ta książka ma pomóc osobom dotkniętym wdrażaniu strategii z terapii CBASP pokonać tę ścianę i aby ich życie pewnie. CBASP - Cognitive Behavioral Analysis System Psychoterapii - to skuteczna metoda, która została opracowana specjalnie dla chronicznie przygnębionych ludzi i zintegrowane strategie różnych psychoterapii. Autorzy przedstawiają procedury CBASP za pomocą przykładów przypadków, ilustracje i ćwiczenia.Konkretnym celem jest przetwarzanie odcisków przez znaczących innych w dzieciństwie, które przyczyniają się do rozwoju i konsolidacji zachowań i wzorców myślowych. Może to pozytywnie wpłynąć na obecne nastroje i wyprowadzić ich z chronicznej depresji.Książka proponuje konkretne strategie, aby wyrwać się z tych często ponad rok skonsolidowanych wzorców i tym samym pokonać ścianę." C.B.D.O

Gratulacje!!! Przechodzisz podobna droge co z lekami na chad. Tylko, ze wtedy pisales, ze szkodza a pozniej ze nie lecza...zreszta nie wazne. A nawet pamietam, ze miales je kompletnie odstawic!!! Z ciekawosci sprawdzilem Frau Eve-Lotte Brakemeier http://www.psychologische-hochschule.de/professuren.html (+odnosniki) I jak widac konstruktywna i sluszna krytyka psychoterapii nie przeszkadza jej dalej pracowac i rozwijac sie w tej dziedzinie. I slusznie. Trzeba sie cieszyc, ze w nauce nie ma slepej wiary i szanowac za odwage. Marwil...zostaw juz tego kota w spokoju. Od tego ciaglego odwracania to on juz ma niezle zawroty glowy A jak nie on to ja na pewno mam dosyc :) P.S. A nie masz danych do pelnego artykulu?

Sorry ale nie pominalem ta informacje. I zgadzam sie z Toba. Stad w wywiadzie Witkowski mowi: "Jak nie trafić do hochsztaplera? - Przede wszystkim zapytać terapeutę, czy były prowadzone badania nad proponowaną terapią. Już ze sposobu odpowiedzi będzie można wiele wywnioskować. Ważne, żeby sprawdzić, czy terapeuta jest członkiem jakiegoś stowarzyszenia, czy to stowarzyszenie ma jakiś kodeks etyczny, w jaki sposób ten kodeks jest egzekwowany. Niezwykle ważna rzecz to też pytanie o superwizje, czyli nadzór terapii." Aha i jeszcze jak cytujesz cos warto wrzucic linka do calego artykulu. A z tym ze "bija Murzynow" chodzi mi o to, ze na poczatku zaczynamy pisac o tym czy w ogole terapia dziala. Piszesz placebo. Ja podaje, dane z badan, ze dziala. Ty wrzucasz: szkodzi. Juz w tym widac brak logicznego wnioskowania. Jezeli nie dziala lub dziala na efekcie placebo to w jaki sposob moze szkodzic? Ok, efekt nocebo? Zaczyna sie komplikowac...idac ta droga coraz bardziej oddalasz sie od jednego z podstawowych zasad w nauce a mianowicie stosowania Brzytwa Ockhama. -- 18 cze 2014, 08:56 -- Dla mnie diagnoza byla pewnego rodzaju objawieniem. Zawsze pisze tutaj , ze dostalem napisy do filmu czyli swojego zycia. Zrozumialem dlaczego pojawia mi sie balagan w glowie i to nawet w okresie remisji. Dowiedzialem sie ze w podwyzszonym/obnizonym nastroju chadowiec odbiera swiat w sposob znieksztalcony co dodatkowo komplikuje sprawe. Stad doceniam ten kawalek psychologii ktory mowi wlasnie o bledach poznawczych, myslach automatycznych czyli podejscie behawioralno poznawcze. Zgadzam sie

Marwil, Dlatego wlasnie tylko i wylacznie pisze o terapii poznawczo-behawioralnej Dlaczego? Polecam zapoznac sie z jakims artykulem na temat ksiazki Zakazana psychologia Tomasza Witkowskiego http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,103085,13897097,_W_psychologii_jest_mnostwo_szarlatanerii__wrozenia.html (ksiazki nie czytalem) "To w drugą stronę: czy są psychoterapeuci, którzy korzystają z przebadanych naukowo metod? - Tak. Podejściem terapeutycznym, które w większości badań konsekwentnie jest w czołówce to terapia behawioralno-poznawcza. To jest stosunkowo prosty rodzaj terapii, terapia dobrze ustruktalizowana, ciągle badana i doskonalona." Sorry ale nie chce mi juz sie wrzucac publikacji, gdzie badano wplyw psychoterapii na mozg np. za pomoca metody PET. CZy tez skutecznosci terapii pb w chad. Zginie to w szumie, stracimy czas. Bo to wyglada tak, ze ja wrzucam jakas konkretna informacje jak chocby ostatnia prezentacje gdzie jak byk stoi, ze terapia pb pomaga + dodatkowo jest napisane o jej ograniczeniach. A Ty wrzucasz z drugiej strony: "A u was bija Murzynow" -- 17 cze 2014, 15:41 -- No wlasnie...jak w sumie od 15-20 roku zycia mialem cos ze soba niehalo wiec teraz sie ciesze, ze nie jade jak szczur w tramwaju chowajac sie przed spojrzeniami, w miare na biezaco zalatwiam sprawy i w pracy nie jestem najgorszy itd.

Marwil moze podyskutujesz z twardymi danymi naukowymi? zwracam uwage na calosc a szczegolnie slajd 16 i 17 http://bipolar.stanford.edu/documents/DrCulverEducationDay2009.pdf (specjalnie wrzucam prezentacje aby nie zanudzac ale sa tez prace naukowe)

Nieprawda. Remisja u mnie i tak jak to przedstawia psychiatria to ciagle zmaganie sie z zaburzeniami poznawczymi wystepujacymi w chad (np. w relacji z moja kobieta), trzymanie za morde wahan nastroju itd. Jest to istotny problem w moim zyciu i dlatego caly czas kombinuje jak uczynic swoje zycie bardziej komfortowym. Ale to co napisales dosyc mocno uzmyslawia mi Twoj sposob myslenia o chad. Co do sily objawow w nawrotach mozemy sie nie zgadzac. Ale fakt, ze w ten sposob pojmujesz remisje bardzo duzo mi tlumaczy.

Wlasnie, ze idea jest calkiem inna. Bez urazy ale po prostu nie rozumiesz o co chodzi w terapii poznawczo-behawioralnej Sorry ale nie chce mi sie juz tlumaczyc :/

Nie mam tej zdolnosci. Gdzies kiedys na innym forum znalazlem wpis dot. podejscia poznawczo-behawioralnego w lagodzeniu objawow chad i zapobieganiu nawrotom i staralem/staram sie to u siebie wykorzystywac. Kupilem ksiazki Basco Ramirez, przeszperalem internet. Ksiazki przeczytalem choc nie od deski do deski. Nie wypelnialem tabelek itd. Wydaje mi sie, ze uchwycilem glowna idee i zaczalem ja stosowac. A ze zobaczylem, ze moze dzialac to podzielilem sie tym. Choc raz dziala, raz nie. Probowalem tym zainteresowac innych (nawet chyba Ciebie) i tyle. Obecnie na psychoterapii (rowniez w nurcie pb - moj swiadomy wybor, poniewaz poprosilem mojego psychiatre o znalezienie kogos kto bedzie dla mnie odpowiedni) zaimuje sie bardzie ogolnym tematem czyli myslami automatycznymi. http://www.cogitoterapia.pl/mysli-automatyczne Zamierzam to przeanalizowac i zastosowac u siebie ale sorry nie bede juz raczej pisal o tym tu na forum. Szkoda mojego i Waszego czasu. I podobnie, wracajac do terapii pb w lagodzeniu objawow chad. Tyle juz o tym pisalem, ze kazdy sobie moze wyrobic opinie a jak nie prosze na PW. Weiss "Wolfx tak, to Prawda - normalne zdrowe zycie, maja normalni zdrowi ludzie ale czy oni z przydzialu przez to ze sa zdrowi, sa odrazu szczesliwi? - tego tez nie wiadomo Tak jak nie wiadomo czy kazdy z Chad jest nieszczesliwy - bo ja naprzyklad uwazam sie za szczesliwego ale chorego czlowieka. " Nic dodac nic ujac :) Na dzis tez uwazam sie za raczej szczesliwego choc chorego czlowieka. I jeszcze jedno. W tym jak opisujesz radzenie sobie z choroba jest, moim zdaniem, wlasnie duzo z podejscia poznawczo-behawioralnego do chad.

Tak... autolustracja W 68 rzucalem kamieniami w ZOMO, w 81 spalem na styropianie i drukowalem bibule ale mnie nie internowali Ojciec nie pracowal w UB ale dziadek przed wojna mial sympatie lewicowe. Czy Wy myslicie, ze bede sie teraz spowiadal? Dla tych co tutaj, krocej a dla innych dla przypomnienia polecam poczatek tematu: CHAD- Choroba Afektywna Dwubiegunowa cz.III (+moje wpisy od str. 2-3) i koncowke poprzedniego CHAD- Choroba Afektywna Dwubiegunowa cz.II Byla taka podobna naparzanka. A moze kryterium chad przesunac tylko do tych co podjeli probe samobojcza? Ja nie bylem w szpitalu, Lapa byl. Oboje twierdzimy na temat zycia w remisji w chad to samo. Kilka osob tutaj ma rowniez spektrum chad. Czesc z nich byla hospitalizowana, czesc ma za soba proby samobojcze, inni nie. Wiec objawy ze spektrum chad to chad czy nie chad? Chcialbym byc cudownie przez niektorych wyleczony ale wiem jak bylo, kiedy przez przynajmniej tydzien spalem po 2-3 godziny, schudlem okolo 10% masy ciala, ledwo co chodzilem do pracy i patrzylem na brudne okna, ktorych mycia za zadne skarby bym sie nie podjal. Wiem jak sie czulem, kiedy jazda tramwajem lub bywanie w sytuacjach spolecznych napawalo mnie lekiem. Bralem wtedy benzo, zeby jakos sie ogarniac. Wiem co wtedy czulem stojac na pasach i przechodzac przez most. Wiem jakie problemy mialem wtedy ze zdrowiem i m.in. one skierowaly moje myslenia na to, ze to co juz wiecej niz zwykly dolek. Przeanalizowalem swoja sciezke zawodowa przez poprzedzajace 4 lata jasno wynika, z ankiet, ze pracowalem na 50% tego co kiedys, co skonczylo sie pominieciem w awansie. Ostatecznie tez dowiedzialem sie wtedy jaki jest ostateczny sposob na wyjscie stad, poniewaz wtedy znalazlem, ze sa to porzadne leki usypiajace i worek na glowe. I w moich wpisach ja to ciagle nazywalem subdepresja... Moze mniej wiem o manii ale pamietam jak juz na lekach po pol roku terapii przewinely sie 3 kobiety w lozku i jedna gdzies na miescie w ciagu 4 kolejnych dni. Ale ciesze sie, ze udalo mi sie wtedy rzutem na tasme sie ogarnac. Nie wiem na ile w tym mojej zaslugi, madrosci, cech charakteru, lagodniejszego przebiegu choroby... I dlatego podobnie ja Weiss twierdze, ze nic nie pozostaje innego jak caly czas wojowac, zaciskac zeby... Ja do tego jeszcze stawiam na jak najlepsze poznanie etiologii chad i stad ten rodzaj mojej aktywnosci w tym watku. A teraz zapraszam IPN to akcji :/

http://online.synapsis.pl/Spectrum-zaburzen-afektywnych-dwubiegunowych/

Dokladnie spektrum chad, ktore mnie kopalo i podkopuje a porzadnie kopnelo 2.5 roku temu. A i przez 2 lata zarlem lit, ktory raczej witaminka nie jest. Nie wiem ale jesli fakt, ze zanim kompletnie mnie rozwalilo poszedlem do psychiatry, ktory sie wstrzelil z farmakologia moze zle swiadczyc o "kompetencjach chadowca" to juz nie moja wina. Nie pretenduje do czlonkstwa w Hall of Fame

Alez ja tego nie twierdze. Twierdze, ze psychoterapia ma wplyw ale na pewno bez dobrze ustawionych lekow mozna ja o kant dupy rozbic. Nie, nie jestem. Codziennie zmagam sie ze swoim losem. Tego to nie wiem. Wiem, ze czasami udaje mi sie zapanowac nad poczatkowymi objawami, gdzie staram sie stosowac podejscie poznawczo-behawioralne do chad. Innym razem jak w ostatnich tygodniach dostaje swoje po dupie. Dlaczego mam sie czuc urazony. Nie pisze, ze zawsze mam racje. Komus sie przydadza moje spostrzezenia lub nie. Za to przeraza mnie, ze w pewnym momencie zrobila sie tu wylacznie jeczarnia. Na poparcie mojej tezy, ze czesc chorych ma szanse na przyzwoite/normalne (jak to zwal pies drapal) zycie dalem chociazby poparcie publikacja, ktora przedstawia badania kilkunastu kobiet. Jasno z niej widac, ze zarowno sa ludzie ktorzy radza sobie jak i tacy, ktorych choroba mocno uposledzila. (I nie rozwazam dlaczego tak jest). W pelni rozumiem, ze Twoj przypadek chad mieszany (+ klopoty w zyciu) jest jednym z najgorszych do leczenia. Ale to Twoj przypadek.Rownie dobrze moj przypadek, w ktorym byla dobra odpowiedz na leki rowniez moze nie byc miarodajny. Ale jest jeszcze kupe osob, ktorym pisanie na dzien dobry na forum zapominij o normalnym zyciu jest polaczeniem masochizmu z sadyzmem. Ale co tu duzo pisac-czas pokaze.

Asmo bo remisja jest nudna Nie martw sie tym snem kwetiapinowym. Sen jest podstawowowa rzecza jaka nalezy uregulowac nawet jesli na poczatku jest on chemiczny. Jezeli to ta sama szkola to i u Ciebie za gora kilka miesiecy kwetiapina pojdzie w odstawke. Z zasypianiem problem jest zlozony poniewaz nie wynika wylacznie z choroby ale tez z nawykow. Oczywiscie nawyki przy depresji czy manii na nic sie nie zdadza. Ja zawsze mialem problem aby sie zmobiliowac do higieny snu. Stad kiedy zasypiam sam nadal musze dbac aby nie zasiedziec sie np. przed TV. Np. przy mojej kobiecie, ktora wczesniej wypedzi mnie po prysznic a potem do lozka i zgasi swiatlo zasypiam zdecydowanie szybciej. Asmo dopierdala Cie samotnosc bo jestes NA TA CHWILE sam. Dobrze myslisz aby jak najczesciej wychodzic z bunkra. A te wszystkie mysli o nieatrakcyjnosci (+ pewnie Twoje spojrzenia w oczy wszystkich kobiet aby koniecznie potwierdzic swoja atrakcyjnosc) to wlasnie przyczynek aby pozwolic sie opanowac zlym mysla i dac wkrasc sie dolowi. Skoro jeszcze calkiem niedawno poderwales dziewczyne (moze i na gorce) to znaczy, ze nie jest z Toba zle :) Na obecnym zestawie jestes dopiero jakies 2 miesiace. Gorki zostaly juz opanowane a obnizenia nastroju traktuj jako cos normalnego. Z czasem powinny byc coraz rzadsze i plytsze. Pisalem nie raz, dochodzenie do przyzwoitej remisji trwa co najmniej pol roku. Obiektywnie choc tylko na podstawie Twoich wpisow widac, ze idzie w dobra strone. Zzarcie 3 paczkow podczas diety odchudzajacej wcale nie oznacza, ze wszystko pojdzie na marne :) -- 13 cze 2014, 09:42 -- Tańczący z lękami, Dokladnie jest jak piszesz. Tylko ze ja przez caly poprzedni moj zwiazek nie wiedzialem, ze mam chad. Wydawalo mi sie, ze wszystko co mysle i czuje to prawda. I dotyczy to nie tylko zwiazkow. I choc wszyscy znajomi mowia, ze "to zla kobieta byla" i w koncu to ja zerwalem ten zwiazek to wiem i jestem jedyna osoba ktora to twierdzi, ze duzym wkladem w popsucie tego bylo moje zachowanie. Chyba nie musi byc az tak zle. Sam fakt, ze zdajemy sobie sprawe, ja i moja kobieta z tego, jak chad zaburza nasze uczucia itd. juz daje odpowiedni dystans. Od samego poczatku staralem sie siebie i moja kobiete na to wyczulic. I mam nadzieje, ze zrozumiala (choc pewnie nie do konca), ze czasami nawet jesli sie zachowuje tak jakbym ja nie kochal to wynika to tylko z choroby. A jak mozna zrozumiec i rozsadnie wytlumaczyc to ze w skrajnych przypadkach jednego dnia obsypujesz kobiete kwiatami a nastepnego zamykasz sie w sobie i patrzysz na nia wilkiem.

Nie zgadzam się. Na 21 pytań tego testu chyba zaledwie 6 daje odpowiedzi opiera się na fałszywym postrzeganiu rzeczywistości. Reszta to rzeczywistość - fakty- objawy nie mające nic wspólnego z postrzeganiem czegokolwiek. Twoja nadinterpretacja odpowiedzi mało ma wspólnego z depresją. Marwil, zgadzam sie, ze moglem nadinterpretowac i czesciowo zwracam honor. Stad napisalem, ze pelnoobjawowa depresja ma poczatek w falszywym postrzeganiu siebie/swiata i takie postrzeganie w depresji jest jej pelnoprawna duza skladowa. Jest to bardzo trudno to zrobic ale warto przyjrzec sie jak rozwija sie depresja. Przynajmniej u mnie zawsze ,nawet jesli jest to gwaltowny przeskok pojawia sie na poczatku przede wszytskim falszywe wizje i ocena siebie, swiata, wlasnych dokonan i perspektyw. Pozniej nastepuja juz konkretne odczucia smutku, przygnebienia a pozniej konkretne objawy fizyczne i reakcja na to wszystko czyli np. zamkniecie sie w domu. Jakby dokladnie ocenic na ktore pytania w jakiej skali okresla sie intesywnosc objawow to widac jak pytania o postrzeganie "goruja" w lekkiej/sredniej depresji a dalej dolaczaja do nich wysokopunktowane odpowiedzi dot. odczuc, dzialan i objawow fizycznych. Stad wlasnie nieraz pisalem ze wlasnie terapia poznawczo-behawioralna ktora ma celu identyfikacje, interpretacje i zmiane falszywych przekonan moze byc skuteczna w lekkiej, sredniej depresji a nie bedzie skuteczna w duzej. I moze byc stosowana do zazegnania zmian nastroju - w tym przypadku rozwiniecia sie ciezkiej depresji. I nie zaperzaj sie i bynajmniej prosze nie odbieraj moich wpisow osobiscie!!! Moze naduzywam zbyt prowokacyjnej formy (cos w stylu tych pytan) ale sadze, ze w pozytywny sposob sklania to mnie i innych do innego sposobu spojrzenia na zagadnienie P.S. Jezeli cos pisze to nie jest tak, ze zawsze jestem o czyms na 100% przekonany. Myle sie, nie raz przyznawalem po czasie racje a w zasadzie dobrze by bylo abysmy nawet przez spory i trwanie przy swoich pogladach dawali sobie szanse na rozne spojrzenia na rozwazane zagadnienia.

Dlatego tak łatwo posługiwać Ci się teoriami i teoryjkami. Nie zrozumiales. Chodzi mi o to, ze kazdy z nas roznie bedzie odbieral rozny typ objawow, instensywnosci i zakres ich w czasie jako rozny stopien uposledzenia. Jeden moze jeszcze byc w stanie wywiazywac sie jakos z obowiazkow w pracy a popelni samobojstwo inny straci robote, do konca zycia nie bedzie pracowal na pozycji na ktora go byloby stac i nie podejmie proby samobojczej. I kto bedzie bardziej tragiczna postacia bo chyba o tym caly czas zdaje sie ze dyskutujemy :/ nie chce mi sie wymyslac dalej ale wiadomo o co chodzi to "WIZJE swojej osoby a jest ona przeciez nieprawdziwa" jest niedorzeczne. Przecież właśnie tak jest! Ja widac wiekszosc tych objawow jak i pozostale odczucia (ktore wspanialomyslnie pominales) maja ZAWSZE poczatek w FALSZYM postrzeganiu rzeczywistosci: "Kiedy spoglądam na to co robiłem, widzę mnóstwo błędów i zaniedbań Często czuję, że zawiniłem Sądzę, że zasługuję na karę Stale potępiam siebie za popełnione błędy Czuję, że wyglądam coraz gorzej Stan mego zdrowia bardzo mnie martwi, często o tym myślę" Na tym polega sila depresji, ze niewidzialnie zatruwa nam obraz swiata i siebie. Reszte zlego "robmy juz my sobie sami"

To ja zycze nudnej szarej remisji :) Ostatnie trzy tygodnie mialem obnizenie nastroju i jak siebie znam moge sie teraz spodziewac nadmiernego jego podwyzszenia. Najglupsze bylo to, ze pracowalem w zasadzie normalnie ale pojawial sie zalazek mysli samobojczy ale co najgorsze i co mnie najbardziej dobijalo to relacje z moja kobieta. Przerabialem to juz w poprzednim zwiazku, kiedy obnizenie nastroju powoduje u mnie calkowite splycenie tych relacji, poczucie niepewnosci, sensu, trafnosci wyboru (szczegolnie, kiedy na zewnatrz panuje rozebrana wiosna) a to z kolei dalsze obnizenie nastroju i dalsze wycofanie. Kiedys bralem to za prawdziwy objaw i obraz zwiazku a teraz pomimo, ze wiem, ze moje emocje i uczucia do drugiej osoby moga byc zwiazane z nastrojem i stad falszywe, a nie z rzeczywistoscia i glebszymi relacjami to i tak sie mecze. No i cierpi na tym zwiazek. Bardzo ciezko przy wahaniach afektu byc na 100% pewnym swoich prawdziwych relacji i uczuc z druga nawet bliska osoba :/

Chcialbym jeszcze rozwinac ta mysl. Jezeli spojrzymy na Skale Becka wszystkie pytania dotycza wlasnie tego co czujemy i myslimy o sobie. Wlasnie w depresji nie chodzi o to ze tak jest tylko, ze my mamy taka WIZJE swojej osoby a jest ona przeciez nieprawdziwa. Dopiero pozniej na zasadzie blednego kola stajemy sie niewydolni umyslowo, "leniwi", "nieatrakcyjni-brudni" itd. -- 12 cze 2014, 13:21 -- Czyli jezeli ktos ma zapalenie pluc i po antybiotykach wyzdrowial to znaczy ze nie mial zapalenia pluc? Czyli duza depresja to tylko taka, ktorej sie nie da wyleczyc? -- 12 cze 2014, 13:25 -- Czesto chad porownuje sie z cukrzyca ze wzgledu na niemoznosc wyleczenia a jedynie lagodzenie objawow. Czyli jak ktos jest chory na cukrzyce ale udaje mu sie (leki, geny, dieta, tryb zycia itd.) unikac duzych powiklan w stylu stopy cukrzycowej to znaczy, ze nie ma cukrzycy?