Abbey

na powolnym odsuwaniu się od nich. No ale to oni na mnie to wymuszają, sami mnie odpychają... każdy z nas ma taką osobę, która irytuje i to w sumie bez powodu. Myślę, że to Ci się nie zmieni

Lilith, no bo to bez sensu. Zrobiłam to co zwykle; dużo emocji -> autoagresja, a uznałam to za coś nietypowego innego i w ogóle wspaniałego

Monar, psuję swoje resztki znajomości z ludźmi -- 24 lis 2012, 01:04 -- nauki czego? Nie jestem na czasie

Powinnam być na siebie wściekła, a mam podejrzany nadmiar pozytywnej energii i chęci do działania dla siebie

Wrócić do pisania! Póki co i tak jestem zawalona nauką, ale muszę, muszę to robić! I wygospodaruję sobie ten czas! Muszę wreszcie robić coś dla swojej rozrywki, nawet jeśli to pisanie do szuflady

podpisuję się obiema rękoma. Zawsze im mało, strach się bać, co następne chcieliby wprowadzić -- 23 lis 2012, 19:44 -- bo jesteś wierząca, więc o czym tu gadać?

http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,103085,12909628,Biskupi_chca_matury_z_religii__Ksiadz__Episkopat_nie.html Jakieś zdanie na ten temat? Osobiście nie wyobrażam sobie czegoś takiego, nie ze względu na swoje poglądy, ale ogół. Niby na co nam ten przedmiot maturalny i jak miałby być sprawdzany, na czym polegać? No i czy to realne 'zagrożenie' czy tylko kolejny temat, by podzielić nasze społeczeństwo? jak coś proszę o usunięcie tematu, przeniesienie go do bog-czy-istnieje-stosunek-do-wiary-i-religii-t15522-2786.html itd itd

Po dwóch miesiącach życia w nowej społeczności, znów jestem odrzucona - historia powtarza się sprzed poprzedniej szkoły. Znów jestem sama, znów inna i nielubiana. Kutfa, co się dzieje po tych dwóch (ok, tu prawie trzech, sukces!) miesiącach?!

cholera, jakim cudem tak słabo mi wychodzi to szukanie

Lilith, z pewnością masz rację, sama doszłam do wniosku, że moja ostatnia wiadomość jest dość żałosna.

oznaką słabości. Płaczu nie można nikomu pokazywać... To jednej z największych wstydów u człowieka... Tak mi wmawiano - zawsze...

Lilith, nienawidzę się, ale to nieważne, póki co nic sobie nie robię, to się liczy...chociaż dzisiaj pisałam komuś, że z chęcią bym sobie coś zrobiła, ale ćśśś...

slow motion, a wiesz jak u nich z piercingiem?

A ja coś Wam powiem - miałam ze dwa-trzy tygodnie jednorazowy fail. Nie miałam po nim żadnych wyrzutów sumienia i myślałam, że znów wlazłam w to bagno i muszę stwierdzić, że.... Mi przeszło Cały stres i napięcie, które w sobie dusiłam, nagle się ulotniły, a teraz nawet nie przechodzi mi przez myśl, że 'bardzo chcę się pociąć', jak miało to miejsce przed tym moim jednorazowym wypadkiem L.E., Ty to nie kombinuj, tylko się trzymaj :*

Korba, stąd Twoja nieobecność...?

Nie wyrabiam, po prostu męczy mnie próba zadowalania Ich i Ich wygórowanych wymagań. Nie potrafię być alfą i omegą, a to właśnie muszę. Potrzebuję odpoczynku. Cholernego wolnego, czy to tak dużo? On nie rozumie, że to wszystko mnie męczy i przerasta. Wracam do domu, posiedzę chwilę i padam w trakcie rozmowy. Zamiast próbować zrozumieć, zapisał mnie na dodatkowe korki. No i kłębi się we mnie wstyd, zawsze mnie uczyli, że proszenie o pomoc to najgorsza rzecz. Super...

Monar, a planujesz iść na kolejne spotkanie czy nadal trzymasz się przy swoim?

prawidłowo!

no no, dokładnie... i podbijam:

nikt, gdy dziecko jest z niechcianej ciąży, jest największym ciężarem obojga rodziców, blokadą kariery, a przed innymi udają wspaniałą rodzinę i reszta myśli, że jest ok... jednak niektórym na tym nie zależy... Rozumiem tragedię, którą przeżyła Stasia60, jednak nie można wszystkich mierzyć jedną miarą... Jeśli kogoś skrzywdziłam - przepraszam, ale nie każdy jest chciany i kochany...

Przedwieczny, w takim razie trzymam za Ciebie kciuki!

Co do terapii trapi mnie jedno pytanie - może ktoś doświadczony jest w stanie odpowiedzieć: na czym polega 'podwyższanie samooceny'? Doszukiwania się swoich powodów do autonienawiści, nieakceptacji? Czy to rzecz 'naprawiana doraźnie' wraz z innymi problemami?

Witam. Jeśli temat oczywiście nie pasuje, proszę o skasowanie Chciałabym się dowiedzieć: jak jest u Was z przyjmowaniem komplementów? Jako że nigdy ich w domu nie słyszę, ciężko jest mi je zaakceptować, przyjąć do wiadomości czy uwierzyć, że nie są one mówione z litości/chęci niedobijania. Jak jest u Was? Czy nieakceptacja pochlebienia może wynikać jedynie z niskiej samooceny, czy też wpojonych norm w domu? Pozdrawiam.

niszczę wszystkie swoje znajomości... ale nawet w nich jest mi samotnie, jednakże bez nich jeszcze gorzej... miotam się za bardzo...

tego to ja nigdy nie zrozumiem...